Mika's POV
" Mikay! Mikay!" tawag sa akin ng kung sino mang istorbo sa pag tulog ko.
"Mikay bumangon ka na diyan at ikaw ang magbabantay sa shop ngayon!" Boses pala ni mama yun. Ang aga aga ginigising na ako, at ako na naman ang pagbabantayin sa computer shop namin. Hayys tinatamad pa kong bumangon eh. Iinot inot akong bumangon sa kama ko.
"Nandiyan na pooooo!" sagot ko kay mama dahil ayaw pa rin tumigil sa pag katok sa pinto ng kwarto ko. Kung nagtataka kayo kung bakit hindi ako pumapasok sa school, bakasyon po kasi. At napakagandang bakasyon nito promise. 😏☹️
Binukas ko na ang pinto ng kwarto ko at sabay kami ni mama na bumaba ng hagdan. Dumiretso ako sa cr malapit sa kusina, wala kasing cr yung kwarto ko. Nagtoothbrush lang ako tapos lumabas na para kumain.
Milo, sinangag at itlog. Masarap na almusal ngayong tag-init. Talagang pinagpawisan ako dahil sa milo whoooo!
"But you saw my gift and nurtured it. And helped me sing my song!
.
.
.
And now I'm here. .
both feet center stage. All because you said 'go'."
Kanta sa tv ng isang commercial. Sumilip ako sa sala at gaya ng inaasahan ko ay ginagaya na naman ni Mia yung ginagawa ng bata dun sa patalastas, bunso kong kapatid si Mia, 3 years old pa lang siya.
Napaka bibo ng batang yun at malambing pa. Magaling din mang-uto. Pano laging nanghihingi ng pasalubong sa amin ni kuya at syempre hindi naman kami makakatanggi dahil ang cute ng kapatid namin at nadadala niya kami sa kiss at yakap niya.
Naligo na ako pagkatapos at umalis na ng bahay para buksan yung computer shop namin. Si kuya hindi ko alam kung ano na namang drama sa buhay, siguro gumagawa na naman iyon ng dahilan para hindi siya makapag bantay sa shop! Mautak talaga 'yon eh porket panganay :<
So iyon na nga konting lakad lang naman 'yong shop namin dito sa bahay. Nasa loob lang din kasi ng Village namin kaya nilalakad ko na lang. Pwera na lang kung hahabulin ako ng aso, eh hindi na lakad ang tawag dun.
Takbo na kasi yun! XD
Maganda tong village namin, hindi siya masyadong mamahalin na village pero madami ng bahay ang nakatayo, mababait ang home owners, may activities at program din palagi. Tapos yung park dito malinis at maganda.  Para lang siyang isang normal na Barangay kung titingnan, open din na nakakapasok ang ibang hindi taga rito basta may permit o sticker ng Forbes Village. Pero ganoon pa man, secure pa rin ang buong lugar dahil madaming nagrorondang mga guards at ewan pero minsan ay may nakikita akong kabataan lalo na sa gabi. Siguro ay mga scholar?
May mga establishment na rin, one stop shops, mini grocery, barber shop, at ito ngang computer shop namin at madami pang iba.
Hindi naman mayayaman lahat ang mga nakatira dito pero may mga kaya din naman, merong mayayaman talaga pero may mga tulad namin na sakto lang.
Nakarating na ako sa shop namin at pinagpawisan ako ng sobra sa paglakad. Naglagay ako ng sapin na towel sa likod dahil madali akong magkasakit lalo na kung galing ako sa initan tapos mapupunta ko sa may air-conditioned na lugar.
Hindi naman kalakihan itong shop namin. Meron lang kaming 12 na PC, may printer, Xerox Machine, at may mga tinda din na snacks tulad ng kape, tubig, soft drinks, juice, junk foods, biscuits at candy. May school supplies din kami dito. At marami pang iba.
Malapit lang ito sa guard house kaya hindi naman nakakatakot na baka manakawan o ano pa man.
Binukas ko na ang aircon at sinaksak ang Refrigerator para lumamig na ang mga inumin na tinda namin.
Nagwalis ako ng konti dahil wala namang kalat dito, konting alikabok lang. Binukas ko na din ang Internet para kung sakaling may unang customer na dumating ay mabilis makakasagap ang system.
Nagyouyou tube ako ng dumating ang kauna unahang customer sa araw na yun.
Familiar yung itsura niya kasi lagi siyang nagpupunta dito pero hindi ko alam yung pangalan niya.
Medyo madami din yung naging customer tapos dumating na si Kuya para pumalit sa akin. Past 1 na at hindi pa ako kumakain kaya gutom na gutom na 'ko.
Sinamaan ko ng tingin si kuya Michael bago ako lumabas ng shop.
Dinilaan niya lang ako at pinalo sa puwet ng mahina. Ganyan talaga kaming dalawa kapag nagiinisan.
Umuwi na ko at mabuti na lang ay walang aso sa daan.
"Oh kumain ka na 'ba anak?" Tanong ni mama sa akin.
"Hindi pa po." sagot ko
"Kumain ka na, may ulam pa dyan. Initin mo na lang kung gusto mo." sigaw ni mama mula sa cr, papaliguan niya yata o lilinisan si bunso.
Nagpunta na' ko sa kusina at nagkalkal ng makakain.
Sinigang na baboy ang ulam. Binukas ko ang stove para initin yun, mas masarap kasi kumain pag mainit-init pa ang sabaw.
Bukod sa hotdog, isa sa paborito ko itong sinigang lalo na kapag maraming sili na haba.
Naghanda ako ng patis sa mangkok at naglagay ng kanin sa plato.
Lamon kung lamon na naman ako nito.
Ilang minuto lang ay in-off ko na ang kalan pagkatapos ay naglagay sa mangkok ng ulam.
Chibugan naaaaa!!!!!
Pinili ko ang siling panigang para ilagay sa patis na hinanda ko kanina, nilagyan ko din iyon ng konting sabaw ng sinigang para mas masarap. Nasubukan niyo na ba 'yon? Try niyo, promise masarap.
Kain ako ng kain habang nakataas ang mga paa ko sa upuan, naka kutsara at tinidor ako pero paminsan-minsan ay nakakapag kamay dahil hindi ko makuha ng maayos ang mga gulay.
"Aba Mika, parang gutom na gutom ka naman! Dahan dahan lang at hindi ka mauubusan." puna ni mama sa akin.
"Eh, kasi po masarap! Saka gutom na gutom na po talaga 'ko dahil anong oras na pumunta dun si kuya!" sumbong ko kay mama.
Napailing na lang si mama sa akin.