Marviel Kismet Chen's Pov
"Inaantok ka nanaman?" nakangiting abot saakin ni Kara ng gamot ko
Kaya agad ko itong tinanggap at ininom
Tsaka tumango "Pakiramdam ko, ako na si Sleepy sa Snow White" biro ko habang humihikab
Mahina naman syang natawa
"Hindi mo ba nalalabanan yung antok?" mukhang curious na tanong nya
Si Kara ang kasama ko ngayon, since may check-up si Mira. Ewan ko ba sa dalawang to. Kaya ko namang mag-isa. masyado akong bini-baby
"Minsan oo, madalas hindi. Lalo na kapag may problema" honest na sagot ko
Kumunot ang noo nya sa sinabi ko
"Ano namang problema ang iniisip mo?"
"Kung ano-ano. Minsan iniisip ko yung mga kaibigan ko sa labas, sila Mommy at Daddy. Si Mira" medyo nalungkot kong sagot ng maisip ko nanaman si Mira
She may look tough, pero alam kong natatakot sya. Lalo na at wala pa syang donor. Pareho nga sila ni Kara kaya yun ang kinatatakutan
"Ano nga palang blood type mo?" pag-iiba ko nalang ng usapan
Well may connection parin naman, since tinatanong ko para matulungan ko syang humanap ng donor
"Type O. Ikaw?"
"A" nanghihinayang na sagot ko
Sayang. Hindi kami pareho. Pero alam ko pareho kami ni Mira. Yun lang hindi ko alam kung match ang puso namin, at dapat ata nasa 18 kami kung magiging donor nya ako. Kaya medyo matagal pa
"Kung nagbabalak kang ibigay ang puso mo sakin, tigilan mo yan" may halong pagbabantang turan nito
Kaya mahina akong natawa
Hindi ko alam na magaling palang magbasa ng isip ang isang ito. Pero sorry sakanya, kasi kahit gusto ko. Hindi pwede
"Hindi tayo pareho ng blood type, so kay Mira nalang" pabiro pero totoong sagot ko
"Aray!" daing ko ng batukan nya ako
Ang sakit nun ah!
"Anong kay Mira?! Tigilan mo sabi yan!" parang nanay na sermon nya
Natawa nalang ulit ako
Hindi ko iniexpect na ganito sya eh. May pagkastrikta, pero hindi naman nakakatakot. Nakakatawa nga sya kasi hindi sya marunong magalit
Well sa sinabi nya, ititigil ko lang ang plano kong yun kung sakaling sasabihin ng mga doctor saakin na hindi pwede
Afterall. Yun naman talaga ang dahilan kung bakit ako nabubuhay. Since yun ang trabaho ng isang organ keeper
Napailing nalang ako sa naisip at nagchange topic nalang, ayoko namang maistress saakin tong si Kara. Kaya dapat masaya lang. Natutuwa din ako kapag hinahampas nya ako kapag niloloko ko sya. Hindi talaga nya kayang magalit. Hahahaha!
Natigil lang kami saglit ng may kumatok sa pinto at dumungaw doon si Lanie na ikinangiti ko
Syempre pinakilala ko na sya kay Kara na agad ding nagkasundo.
"My turn!" ngisi ko ng saktong tumapat saakin ang bote
Parang truth or dare yung nilalaro namin, pero imbes na yung tatapatan ng bote ang tatanungin, sya ang magtatanong. Kumbaga binaliktad namin. And we can choose whoever we want
"Lanie, baby. Truth or dare?" pilyang tanong ko na ikinapula nya
Natawa tuloy kami ni Kara
Well hindi pa kami lasing, pero umiinom kami ng alak na pinabili ko kay Ten last time. Tinago namin yun para lang makainom kami
"Truth" mukha syang kinakabahan, pero nakangiti parin "Ayokong magdare, baka kung ano ipagawa mo" dagdag nya pa na ikinatawa ko
Grabe sya! Si Mira yung delikadong magdare. Ako yung sa truth. Hindi ko kasi alam kontrolin yung curiosity ko
"Sure ka na jan?" paninuguro ko
Tumango naman sya na lalong ikinalawak ng ngisi ko
"May napapansin kasi ako" simula ko "Sa mga tingin mo kay Ten" gusto kong matawa nang mamula pa lalo sya. Pero pinigilan ko
"Para kasing kakaiba" tukso ko, napangisi din si Kara "So gusto kong malaman kung may g--"
"Dare nalang pala" hirit nya
Napahagalpak naman kami ni Kara ng tawa sa sinabi nya
Kanina lang sabi nya takot syang magdare saakin, pero sorry hahaha! Curious talaga ako
Idagdag pang napapansin ko talaga sya hahahaha!
"Sure ka ng dare?" tanong ko muna, giving her the chance to change her mind
Tumango naman sya, na lalong ikinalaki ng ngisi ko
"Aminin mo ngayon saamin kung may crush ka ba kay Ten"
Pabiro akong hinampas ni Kara sa braso "Ayaw paawat ah" tawa nya pa
Natawa nalang ako
"Chen eh" proud kong sagot
Kitang-kita tuloy namin ang pamumula ng mukha ni Lanie.
Halatang-halata kasi sya, hindi ko tuloy maiwasang matuwa sa isiping hindi na kailangan pang maghanap ni Ten ng iba, kapag nagdesisyon na syang magmahal ng iba
Since gusto din sya ng baliw kong kapatid at ni Lanie. Ang kailangan nya nalang gawin pumili.
Naalala ko tuloy yung sinabi saakin ni Mira, kung paano sya umamin na gusto nya si Ten.
"Hi, Mira" nahihiya pero ngiting-ngiti na bati ng isang nurse sa kapatid kong hindi sya pinansin
"Hi Mira daw" pabulong na sundot ko sa tagiliran nya
Tinignan nya ako ng masama, kaya mahina lang akong natawa
Ang isang ito talaga, ang sungit-sungit kapag hindi nya type yung tao o hindi sya nagwagwapuhan Pero sa crush nya kulang nalang maging santo sya
And speaking of santo. May napapansin pa ulit ako
"Ini-isnob mo yung nurse, pero kapag si Ten dinaig mo pa si Maria Clara" pagpaparinig ko
Napahagalpak ako ng tawa, nang muntik na syang madapa. Mabuti nalang at nakakapit sya sa braso ko. Hahahaha!
"Bwisit ka!" hampas nya saakin na lalo ko lang ikinatawa
Huli ka balbon!
"Sige tawa kapa! Hahayaan talaga kitang matulog kasama ang nasa mental ward" pagbabanta nya na, kaya tinakpan ko nalang ang bibig at mahinang tumawa
Inirapan nya ako
"Oo na, titigil na" pilit kong seryoso.
Pero takte! Mauutot ata ako hahahaha!
"Tumigil ka na sabi! Oo crush ko si Timothy, happy?!" panlalaki nya pa ng mata saakin
Kaya natigil din ako
Pansin kong namumula ang magkabilang pisngi nya, at alam ko ng nahihiya na sya kapag ganun.
"Oo naman, tsaka mabait naman yun eh" ngiti ko
Nice! May nagkagusto sa lokong yun
Although hindi naman nakapagtataka yun, gwapo naman talaga sya eh. Blue eyes na parang palaging nakangiti, matangos na ilong, red lips, tapos cute pa ng kulot nyang buhok. Parang boy next door yung datingan.
"S-sa tingin mo magkakagusto din sya saakin?"
Natigilan ako sa tanong nyang yun
Dapat ko bang sabihin yung totoo? Pero kung sasabihin ko possibleng iwasan ako ni Mira, okaya pilitin nya ang sariling wag magkagusto kay Ten.
Ten deserves someone better, than me. At kung ang kapatid ko yun, bakit hindi?
"O ba't parang natigilan ka? May nililigawan na ba sya?" kitang-kita ko ang lungkot at pag-aalala sa mukha nya
Kaya kahit mali, umiling ako at pilit na ngumiti
"I'm just thinking of a way for you to tell Ten how you feel about him, it should be romantic. But it should also make him feel that he's still the man" palusot ko "Baka mamaya nyan magmukhang ikaw ang manliligaw eh" biro ko pa
Mahina din naman syang natawa at pabiro akong hinampas
"Puro ka kalokohan. Samahan mo nalang kami ni Kara sa kwarto mabuti pa. Sleepover tayo sa kwarto nya" hila nya saakin kaya masaya kaming nagpatuloy sa paglalakad
I just hope tama ang desisyon ko.
Problema ko nalang ngayon kung paano ko kakausapin si Ten eh
------------------------------------------------------------------
"Hi Kismet"
Mabilis akong napangiti ng makita si Thomas na dumungaw sa pinto
"Hi Thomas! Pasok ka" aya ko agad na lalong ikinalawak ng ngiti nya
"Si Kurt lang?" dungaw pa ng isa pang ulo na lalo kong ikinatuwa
Natawa naman si Thomas sa pagtatampo-tampuhan ng siraulo nyang pinsan
"Oo sya lang, jan kalang sa pinto" pambabara ko
Kaya tatawa-tawa silang pumasok
Tsk! Dami pang arte eh
Pero masaya akong nabuo ulit kaming tatlo. Sa tagal kong nandito sa hospital. Ngayon ko lang ulit sila nakasamang dalawa. Madalas kasing busy si Thomas
"Buti at nagkasabay kayo?" puna ko, habang hinihila ni Thomas ang isang upuan palapit saakin
At umupo sa paanan ko si Ten
"Nakalimutan mo kung anong araw ngayon no?" natatawang tanong ni Ten na ikinakunot ng noo ko
Huh? Anong araw ba ngayon?
"It's official, matanda na si Kismet" nakangising tukso ni Thomas
Tinignan ko sya ng masama. Habang chinicheck ang phone na nasa bedside table ko lang
Kaya nanlaki ang mata ko ng makitang friendship anniversary pala namin ang araw na ito
"Shi--" takip ni Ten sa bibig ko
Shit!
Paano ko nakalimutan?!
"Ngayon alam mo na kung bakit nagkasabay kami, umabsent pa tong si Kurt sa klase nya" natatawang turo ni Ten
"Cutting ang tamang term, nagpaattendance ako eh" kindat naman ng loko kaya binatukan ko sya
Siraulo talaga kahit kailan, proud pa eh
Hindi ko tuloy maiwasang malungkot ng marealize kong isang taon ko na din dito sa hospital.
"May problema ba, Kismet? Parang hindi ka masaya?" pansin agad ni Thomas, kaya napatingin din saakin si Ten
"Wala" iling ko "Naisip ko lang na ang tagal ko na pala dito. Tapos dito pa tayo magcecelebrate dahil saakin. Sorry ah"
Ayokong malungkot, lalo na at dapat masaya kami. Pero hindi ko maiwasan
"Hey, sinong nagsabing dito tayo magcecelebrate?" ramdam ko yung kamay ni Thomas sa baba ko, dahilan para mapatingin ako sakanya at mag-init ang pisngi ko
"Nakalimutan mo atang sa labas lagi tayo nagcecelebrate eh. At ngayon sa resort tayo" dagdag din ni Ten na ikinatigil ko
Resort? Pero paanong--
"Pinagpaalam ka na namin kila Tito Rob at Tita Vani. Pumayag sila. Kaya wag ka ng malungkot jan" ngiti ni Thomas na ikinangiti ko din
Seryoso?!
Hindi ko na napigilang yakapin sya sa sobrang tuwa. Kaya natawa nalang kami ng yumakap din saamin si Ten at sinabihan pa kaming madaya
Niyakap ko din naman sya, kaya naggroup hug kaming tatlo ng wala sa oras
Pagkatapos nun, tinulungan nila akong magready ng mga damit. It turns out si Ten ang nagdala ng pagkain, habang si Thomas sa maiinom. Kaya ako nalang ang nagdala ng mga twalya since yun ang madami sa kwarto ko
Tawa pa sila ng tawa kasi sinadya daw nilang hindi magdala ng twalya kasi alam nilang madami dito sa hospital. Mga loko talaga, ginawang hotel ang hospital eh. Pasalamat sila tiwala si Dad sakanila at binigyan kami ng stock dito
Hindi ko maiwasang mamangha ng malamang solo pala namin ang buong resort dahil pinasara pa nila Tito Travis. Daddy ni Ten. Kaya agad kaming nag-unahan ni Ten sa pagpili ng kubo na paglalagyan namin ng gamit.
At dahil nga solo namin. Sinubukan naming puntahan ang lahat ng kubo, pati na ang mga rooms na walang tao.
"Para kayong bata, magbehave nga kayong dalawa dito" natatawang saway saamin ni Thomas at inaya kami sa isang kubo na may videoke
Medyo malaki ito kumpara sa iba at may second floor pa at isang kwarto sa taas
"Parang gusto kong matulog dito ah" natatawang tabi saakin ni Ten
"Pwede ba?" excited ring lingon ko sakanya
"Kung papayag sila Tita Vani. Oo" tango nya
Kaya hindi ko maiwasang umasa
Sana pumayag nga si Mom. Ngayon lang naman eh
"Hindi pwede. Isang kwarto lang ang meron sa kubo na ito. Saan kami matutulog ni Tim?" sabat din saamin ni Thomas
As usual, tutol nanaman syang makasama ako sa iisang kwarto
"Ang KJ mo naman eh! Ngayon lang. Tsaka bakit ba ayaw mong kasama ako sa kwarto? Wag mong sabihing crush mo si Ten at gusto mo solo kayo?" tukso ko na ikinatawa lang ni Ten
Habang lalong nagdikit ang kilay nyang tinignan ako ng masama
"Magpinsan kami, at hindi ako bakla" depensa nya pa
"Oh eh bakit ayaw mo? Hindi naman nakakahawa ang narcolepsy" tanong ko parin
Pero imbes na sumagot tumalikod lang sya at bumaba
"Bahala nga kayo jan" rinig kong sabi nya
Yung lalaking yun talaga! Argh!
Napapadyak nalang ako sa inis sakanya.
Kung hindi ko lang sya kaibigan at gusto. Papatulan ko talaga ang lokong yun. Ang sungit-sungit! Daig pa babaeng may toyo
Natigil lang ako ng marinig ko ang malakas na tawa ni Ten, kaya sya ang tinignan ko ng masama
Pilit naman syang nagseryoso ng makitang sakanya na ako nakatingin at ngumiti nalang na nagpeace sign
"Wag ka ng mainis jan ipapaalam kita kay Tita Vani, at matutulog tayo dito" suyo nya pa saakin, kaya napangiti na ulit ako
Aww! Swerte ko din talaga at nandito sya eh. May kakampi ako hihi!
------------------------------------------------------------------
"Nga pala, may naalala ako nung nahimatay ako..." mahina pero sinigurado kong maririnig ni Ten
Busy kasi si Thomas sa pagluluto ng dinner namin. Buti nalang at pumayag si Mommy na matulog kami dito. Hindi ko alam kung anong sinabi ni Ten. But masaya akong pumayag sila. Kaya nagrerelax kami ngayon ni Ten sa gilid ng pool habang nakalubog ang mga paa namin
Pansin kong natigilan si Ten sa sinabi ko, kaya nagpatuloy nalang ako
"I remember, sinabi ko sayong maghanap ka na ng iba.."
"Marviel..." may panunuway sa tonong tawag nya
Parang sinasabi nyang tumigil na ako. Pero I guess this is the time. I mean hindi ko din kayang makita na umasa sya saakin
"Timothy, may dalawang babae ang gusto ka. Can't you give them a chance?" seryosong lingon ko sakanya
Napansin ko agad ang pagtigas ng panga nya, indicating naiinis sya
"May tiwala naman ako sakanila na kaya ka nilang mahalin. I mean mamahalin ka talaga nila. Wala pa silang saki--"
"I said stop it!" lingon nito
Tumigil din ako ng makitang umiiyak na sya
Shit! Nasaktan ko ulit sya..
"Ganun mo ba ako kaayaw? Ganun ba ako kawalang-kwenta sayo?! To the point na gusto mo akong ipamigay sa iba?" parang saksak na tumusok sa puso ko ang bawat tanong nya
Para din akong naputulan ng dila at umiling nalang habang unti-unti na ding nababasa ng luha ang pisngi ko
"I-i just want you to be happy, kahit yun lang. Masaya na ako" I tried to reason out
Ang sakit eh, bakit ba ganito ang nangyayari? Anong kasalanan ko para magkasakit ako ng ganito?
Kung pwede lang akong maging selfish, pagbibigyan ko si Ten. Hindi naman sya mahirap mahalin. At sigurado akong iingatan nya din ako. Pero hindi pwede...
He needs to be happy, he deserves to be happy. At hindi ako ang makakapagbigay sakanya ng kasiyahan na yun.
"Queen..." mabilis na lumambot ang expression nya at naramdaman kong yakap nya na ako
"I just want you to be happy, King" tugon ko din sa yakap nya
"I know" hagod nya sa likod ko "At gagawin ko din ang lahat ng gusto mo. Sabihin mo lang kung ano yun" bulong nya pa
Ramdam ko ang sakit sa boses nya.
You really do deserve to be happy, Ten. At hindi ako ang babaeng yun
"Court her, Timothy" bulong ko
Naramdaman kong tumango sya, habang mas lalong humigpit ang yakap saakin
"Ok, I'll.." mabigat syang bumuntong-hininga "Court her"