I wake up early, ready to face my last day of duty. 
Alas syete na ng matapos ko ang lahat ng dapat kong gawin. Nakapag bihis na rin ako. 
"Good morning mom" bati ko kay mom ng makababa ako. Nadatnan ko siya sa kusina na nagluluto ng agahan.
"Morning anak, maupo kana ipaghahain kita" mukhang abala ito sa pagluluto kanina pa
"What time did you sleep last night mom? Bakit hindi pa gising si Cerene?"
Natigil siya sa ginagawa at nag-isip "I think around 9 na akong natulog, iwan ko lang sa kapatid mo at panay ang pindot ng cellphone, baka mga 1 AM nanaman yan natulog"
I wrinkled my nose. "Doesn't she know na ngayon ang alis niyo for the trip?" I enquired.
"She knows, excited pa nga yan kagabi eh" natatawa na sabi ni mom.
Kumakain ako ng marinig ko ang lakas ng tili ni Cerene galing sa kwarto niya. Mom step out of the house for a while kaya ako lang ang nakarinig. 
Nangangahalati pa ako sa pagkain ko pero tinakbo ko ang kwarto niya. "What is your problem?" tanong ko pagbukas ng pintuan niya. 
I saw her laying on her bed glaring at her phone. 
I sighed. Muntik na akong madulas kakatakbo ng hagdan! Just to find her ok? 
Tumili na naman ito. "Oh my Gosh"  Bumangon siya at lumapit sakin. Itinapat niya ang kanyang phone sa mukha ko. 
It was her IG account at hindi ko alam kung ano ang tinitilian niya dito. 
I look at her frowning. "Ano nanaman to?" tanong ko sabay buntong hininga.
"Na hack ang account ko" natutuliro niyang sabi.
Tinignan ko ulit ang phone nito pero it's just look fine "Paano?" 
She shivered. "My 3 photos just got deleted" sigaw niya sakin na para bang kasalanan ko ang lahat. 
I internally groaned. Bakit parang kasalanan ko pa? 
"I though hindi ikaw ang nagma-manage ng account mo?" tanong ko.
"No! Ako na ngayon and now this happens. This just prove na tama nga ang manager ko" naluluha nitong sagot.
"Tama ang manager mo sa alin?" curious kong tanong pero I know what she meant. 
Inirapan lang ako nito. 
She's been arguing with her manager to let her manage her account. Sadly, her manager didn't like the idea. 
"Don't worry baka yong manager mo lang ang nag delete" sabi ko habang tinatapik ito sa balikat
She shook her head like what I said is impossible. "I'm sure hindi ang manager ko ang nag delete. I changed my password para hindi na nila ito ma open" 
Habang nakatitig ako sa problemadong kapatid ay may nag pop na notification sa phone niya. Tinignan niya ito. 
I saw her expression change from teary-eyed to shocked. 
Napahawak pa ito sa puso na mistulang may iniindang sakit. 
Hinablot ko ang cellphone nito at tinignan kong ano ba ang dahilan ng pagkaka-shocked nito. 
[Hello my dear Cerene.. If you still want your career to be on top, I have a proposition to make..I'll just send the address where we can meet] 
God! 
Habang hawak ko pa ang cellphone ay may natanggap naman itong message galing ulit sa taong ito. 
[And don't even think of reporting to authorities or I will make you and your family suffer] 
I immediately deleted it.  I then look at my twin.  Nakaupo ito sa kanyang kama at tulala. I don't know what's running to her head but God she looks so problematic. I'd rather own her problem than seeing her like this. 
I convinced her to proceed with the trip and forget about her problem. I told her I will handle it. Umabot pa ng isang oras bago ko ito mapasang-ayon sa gusto ko. 
I don't know what gotten into me at inako ang problema niya where in the first place,  hindi ko rin alam ang gagawin. Pero I can't just sit back when she's this messy.
Sabay sabay kaming umalis sa bahay. Ako para sa duty ko at sila para sa trip.
I arrived at the hospital almost late. Buti na lang at hindi ako napagalitan. 
Medyo marami ang pasyente ngayon kaya hindi ko namalayan ang pagdaloy ng oras. I wouldn't even know na lunch na kung hindi ako sinabihan ng kasamahan ko. 
"Celene let's go grab our lunch... I'm so hungry" She retorted and then dragged me with her.
Tumawa na lang ako at nagpatinaod sa kanya. Palagi siya ang kasama ko kapag lunch break. 
Pagdating namin sa cafeteria, napansin kong medyo punuan ito at medyo maingay. Luckily may vacant table pa na hindi ukupado. 
"Did you know, I heard Anna and Mitch talking about this particular guy. They’re like fighting over him so I got curious" She trailed as she giggled. "I was like who the hell is that guy that made Anna and Mitch fight. So, I looked for him and I was like Oh my god! He is an epitome of perfection" exaggerated niyang chismis.
I fake a smile at her. As if I care about that damn guy?
"Well, who ever that man is, he must be that handsome" walang ganang sagot ko.
I also heard the rumors. I just don't care! 
She sighed dreamily. "He is. The three girls tried to get his attention but failed. He is not just handsome, he's snob and unreachable"  
I internationally groaned.
"Maybe he's a married man, the reason why he ignored them?" I reason out.
"No, he is single, he's just not interested" 
Medyo umingay ang paligid. Natahimik ang kasama ko agad na nakichismis kung ano ang dahilan ng ingay. Napalinga linga ito sa pinanggagalingan ng ingay. 
I heaved a long sighed. Thank goodness she stopped!
Naalala ko ang kaso ng kapatid ko. Iniiwasan kong isipin ito habang nagtatrabaho ako para hindi maapektuhan ang work. 
What can I do to help her? God! Anong alam ko sa hacking? 
Nangunot ang noo ko when I felt someone sat beside me.  Kapansin-pansin din ang pananahimik ng mga tao. 
Binalingan ko kung sino ba itong tumabi sa akin at agad akong napanganga ng makita kung sino ito. 
"What are you doing here?" iritado kong tanong at tinapunan ko ito ng matalim na tingin. 
Hindi ito sumagot bagkus nag smirk lang. He had this amused look in his face na para bang may nakakatuwa sa nakikita niya.
Napanganga naman ang kasama ko. "Oh my god, you know this handsome guy?" Hindi makapaniwala na sabi nito
"Of course not, I don't know him" pagsisinungaling ko. Well, practically hindi naman ako nagsisinungaling I just know his name Ace Zanturi and that's all. Just his name and nothing else. 
"Oh, baby why are you denying me?" nakangising sabi nito.
The hell with the baby!
"Denying?" I retorted sarcastically.
How to depose this guy without him getting mad? Kasi takot pa ako nong bigla na lang ito magalit just because I cussed!
"What!" Nabaling ako sa friend ko when she shrieked. Napatakip pa ito sa bibig.
~He's taken?~ sabi ng ibang nakarinig kay ace.
My goodness! People got the wrong idea. They thought he'smy boyfriend! 
"Are you crazy? Stop creating confusion Mr. Zanturi"  inis kong bulong dito gritting my teeth. 
"He is your boyfriend?" tanong ng kaibigan ko ng makarecover ito sa gulat. She also got the wrong idea. 
"No" matigas kong sagot dito. 
Hindi ako pinaniwalaan ng kaibigan ko. Si Ace ang tinanong nito for confirmation. 
But then, hindi ito sumagot ng siya ang tanungin ng kaibigan ko. He even chuckled. That alone gave an impression that we somewhat in a relationship. 
Dammit! 
How dare he give a wrong idea! Now I'm being hated by her fandom girls who wishes to have him. 
Malalagkit ang mga titig ang ipinupukol sa akin ng mga babaeng doctors at nurses. Mga titig na halatang ang dahilan ay ang pagka-inggit. 
Kahit anong gawin kong pagtanggi ay  hindi ako pinapakinggan ng kaibigan ko. I even heard someone says na napaka-arte ko daw dahil nagde-deny pa ako.  
God! These people are so irritating! 
Panay naman ang sulyap ni Ace sakin. Pag nahuhuli ko ito ay ngingisian lang ako. 
I didn't know how many time do I cussed him inside my head.
Binilisan ko ang bawat pagsubo ko pero nahuli parin ako. Nauna ng matapos si ace. Umalis ito pagkatapos. 
He didn't even apologize for creating rumors! 
Damn him! Kulang na lang, magsalubong ang kilay ko sa irita.
"He's probably hurt because his girlfriend denied him" narinig kong sabi ng isang nurse sa tabi. Napairap na lang ako. 
Pagkatapos ng duty ko ay agad akong umalis sa hospital para makauwi. I badly wanted to get away.  Iba na ang mga titig ng karamihan sa akin. As if I did a major sin. 
Pagkauwi ko ay agad akong naligo to freshen up.  Nasa kama ako when I felt all the tiredness for this day. Tinignan ko ang orasan at nakitang 10 PM na. Wondering if magluluto ako or matutulog, I choose the later. 
Alas singko ng magising ako dahil sa gutom. Hindi nga pala ako nag dinner kagabi and now I'm starving to death. Hindi na ako nag abalang mag ayos at agad akong pumunta sa kusina para makakain. I look for something na hindi na kailangang lutuin and luckily may nakita akong bread and a Nutella. 
Eating eagerly and fast, I almost got chock when I saw someone sitting on our dining table. I hastily grab some juice bottles and drink to ease me. 
"Who are you?" inis kong tanong.
Damn I almost die from choking
The girl smiled. "Oh, so sorry, did I scare you? tita Ylene wants me here to accompany you while they're out" 
I look at her, examining. She's gorgeous and elegant, she could pass miss universe if she wants to. 
"And who are you" I ask again. Feeling a bit intimidated in her beauty.
She chuckled.
"Oh my bad, I'm Aihama, you probably don't know me, but I'm your cousin" 
She extended her hand for a handshake. 
I feel conscious about my look. 
How do I look? My hair? Baka my muta pa ako? 
She stared at me, maybe wondering what took me so long to return her handshake. Smiling awkwardly, I reached for the handshake and excuse myself. 
I immediately went to my room and did everything I could to look presentable. 
For goodness sake!  Hindi ko man lang ito natanong kung nakakain na ba ito. 
Ang aga naman kasing bumisita like hello.... and how comes na nakapasok ito sa apartment? 
After doing all sort of thing that will help me look presentable, bumaba ako para ma-intertain ang bisita. 
Nadatnan ko itong nagluluto sa kusina wearing my mom's apron. She tied her hair into ponytail na mas lalong nagpatingkad ng kagandahan nito. 
"I'm sorry for using the kitchen without your permission, pero you know, hindi pa ako nagb-breakfast" nahihiya nitong sabi.
"Oh no! Not at all. Ako nga dapat mahiya sayo, hindi man lang kita naalok kanina ng makakain" 
She just giggle and continue cooking.
"Wait, you know how to speak tagalog?" I asked ng marialize kong nag tagalog ito.
She nodded "Of course, although I'm Spanish I know how to speak your language" 
I nodded. Kaya naman pala nagagandahan ako sa isang to, lahing spanish. 
She made breakfast for two. Laking kahihiyan ko ng siya pa ang nag set ng mga plato para makakain kami
"Nako, ako na ang mgseset ng mga plato.. Nakakahiya naman sayo. You're my guest kaya ako dapat ang gumagawa niyan" 
"Ano kaba, minsan na akong tumira kay tita Ylene for two years, It's not new to me" pagpapatuloy nito sa ginagawa
Her food taste so delicious, naparami na ako ng kain. 
"Anyway, aside from  accompanying you I'm also here for a different purpose" she blurted unexpectedly 
"What purpose?" Curious kong tanong
"It's about the hacking thing, sabi ni Cerene, someone hacked her account and I'm here to help you solve it. Medyo may alam ako sa technology thingy" 
Kaya ganun nga ang ginawa namin after naming kumain ng agahan. We're here at my bed facing my laptop. She's doing something na hindi ko maintindihan kung ano. 
"What is that?" I ask ng makita kong may ginagawa siya sa account ni Cerene.
"I'm trying to get the IP address of this person" she said not bothering to look at me. May ginagawa siya don sa message na natanggap ni Cerene. Buti na lang at hindi ko nabura 'yung una. 
Habang nagpapatuloy siya sa kanyang ginagawa ay tinuturuan niya ako kung ano ba dapat ang dapat gawin kapag may eha-hack ka para safe at kung ano ano pa. 
Obviously hindi ko alam kung bakit niya ako tinuturuan ng mga ganito. But who cares, nag eenjoy ako sa mga natututunan ko. She told me na may nahacked na siyang isang mafia organization. Napanganga na lang ako habang nagkukwento ito. 
"Are you kidding me?" Hindi ko napigilan ang pagkagulat ko. 
She laughed seeing my reaction "Don't worry girl, I know what I'm doing, I'm expert to this" confidence niyang sabi
I asked many question after that. Like ano ang makikita sa mafia organization, paanong hindi siya nahuli, at marami pang iba. I know I should not supposed to be curious about this matter pero hindi ko lang mapigilan. It was so fascinating to me na hindi man lang siya napahamak after what she did. 
Apparently Aihama is an IT graduate. Kaya alam na alam niya kung ano ang ginagawa niya.
After spending much of our time facing my laptop ay nagpasya kaming tumigil muna sa ginagawa. 
Nag insisted na naman siyang magluto ng lunch namin. I can't seem to decline kasi hindi ako marunong magluto. I've been busy all my life and cooking is my least priority. 
"Tutulong nalang ako, nakakahiya naman sayo" sabi ko not knowing kung ano ba maitutulong ko
"Hindi na, I enjoy cooking alone kaya maupo ka nalang jan" 
Wala na akong nagawa kaya sinunod ko nalang ito. I watched her do her things and the more I stare at her the more I become oblivious of how beautiful and how skillful she is in many ways. Marunong din kaya ito sa gawaing bahay? 
"Where did you learn how to cook?" I ask her after finishing our food.
She groaned "My mom required me to know how to cook and do household chores" nakita ko kung paano siya nag rolled eye habang sinasabi niya ito
I laughed at her.  "Well, I'd say it's worth it, ang sarap ng mga luto mo" I compliment 
She rolled her eyes again. "Yeah maybe? I don't know why mom required me to even learn household chores, it's not like wala kaming pansweldo sa kasambahay namin" 
"Ang higpit naman ng mommy mo" 
"I know right, kaya nga naglayas ako samin" she blurted again. 
"Really? Saan ka naman tumira?" I asked shocked visible on my voice. 
Looks can be deceiving. She's the one you will not think of doing bad things. 
"Dito! Hindi alam ni mom na dito ako tumira. Panay ang hanap nila sa akin" natatawa nitong kwento
"How about your dad? Hindi kaba pinagalitan?" I remember mine na sobrang strikto kaya naitanong ko ang sa kanya. 
Nakita ko ang paglungkot ng mata nito ng mabanggit ko ang tungkol sa daddy nito. 
Hindi niya sinagot ang tanong ko and I don't want to pressure her. Obviously na hindi ito comfortable na pinag-uusapan ang tungkol sa dad niya. 
"Anyway, ano ang gagawin mo this afternoon?" she ask pagkaraan ng limang minutong katahimikan 
"Wala naman, I'm planning to take some nap kaso nakakahiya naman sayo at tutulugan nalang kita" 
She laughed prettily 
"No its ok, wala din naman akong gagawin pa, matutulog na lang din ako. Sabi ni tita gamitin ko raw yong guest room" 
Pumasok na kami sa kanya kanyang kwarto para makatulog.