Prologue
Isang babae na:
Isip bata,
Slow kausap,
Happy go lucky,
Positive all the time,
Maingay,
At isang makulit na babae.
------
At isang lalaki na:
Seryoso,
Malamig kausap,
Walang pakialam,
At sorbrang suplado,
------
Paano ba ma-in love ang isang lalake na ubod ng sungit, walang pake sa mundong ginagalawan, Yung tipong kakausapin mo lang ay biglang aalis. Tapos susungitan ka pa. Paano ba mainlove ang isang masayahin, palatawa, positive palagi, makulit, maingay? Medyo mahina sa mga activities, slow. Kapag kinausap mo ay para kang mababaliw dahil sa kahibangan niya.
-----
They are just an ordinary student who found love. To the point of hurting someone. They have different attitudes but that didn't hinder the feelings they have for each other. Kahit magkaibang magkaiba silang dalawa, ngunit hindi basehan ito upang magmahal.
-------
Sample Preview:
Nilibot ko ang paningin sa boung labas. Naglakad ako papunta sa may mga bench.
At doon ko nakita si Kurt.
Halos manigas ako sa kinakatayuan ko. Hindi ako makagalaw. Hindi ako makatakbo.
Totoo ba 'to?
Gusto kong umiyak ng malakas at sabihin sa kanya anong nangyayari dito.
Pero hindi naman kami. Hanggang..
Hanggang kaibigan lang naman ang tingin niya sa akin.
Nakita kong hinalikan ng babae si Kurt...
Walang special na pagtingin silang dalawa.
P-pero bakit sabi niya pinsan nya ang may birthday?
Bakit siya angsinungaling sa akin?
Bakit siya nag sinungaling. Halos sumabog ako sa Inis.
Gusto ko siyang sumbatan. Pero wala eh... Hanggang dito lang pwede ako.
Bumuhos ang luha ko,
Masakit pala,
Sobrang sakit, ngayon ko lang 'to naramdaman.
Ganito pala ang feeling.
Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko,
Pero ang alam ko sobra akong nasasaktan,
Lalo na kapag nakikita mo yung taong mahalaga sayo ay may iba na pala,
Hahaha,
Ang kapal ko mag-assume.
Bakit kasi ang assumera ko?
Pinunsan ko ang luha ko kaso wala,
Buhos pa rin ng buhos.
Nakita ako ni Kurt na nakatayo ako sa isa sa mga poste at kita ng kita talaga ako.
Nanlaki ang mata niyaa t gulat na gulat.
Tinulak nya ang sinasabi nyang pinsan nya.
Hala! Nakita niya ako?
Kaagad akong tumakbo papasok sa loob.
Hindi ko makita ang dinadaanan ko. Halos malabo ang mga mata ko.
Ang sakit...
Bakit ko to nararamdaman? Mahal ko na ba yung masungit na yun?
Bakit?
Parang nadurog...
Durog na Durog...
Hindi ko alam ang gagawin ko...
Masakit...
Sobra.
Na ewan ko..
Pero ganito eh. Wala akong magawa..
Kasi feeling ko...