Magsisimula ang lahat sa malawak at malamig na kalatagan ng Tagaytay kung saan sumisibol ang mga halamang pang-malamig na klima lamang. Ang aming pamilya ay nabuhay na mula noon hanggang ngayon sa pagtatanim ng mga halamang nabubuhay lamang sa malamig na klima.
In the land of Tagaytay, kung saan nabuo ang pagmamahalan ng parents ko at dito na ako nabuo magsisimula ang madrama, malamig, hot at maingay na tema ng buhay ko! Masaya ang pamilya ko, sobrang saya! Ang mama ko at ang papa ko ay punong-puno ng saya sa buhay kahit pa na hindi kami mayaman at wala kaming sariling lupain na pwedeng taniman.
"Good morning sunshine! Good morning to the green green leaves of  lettuce, good morning too bed of roses and to you of course strawberry fields forever." Magiliw kong bati sa mga pananim na aming inaalagaan. Ang mga magulang ko at ako ang siyang nagtatanim, nagdidilig at nag-aani ng mga halamang ito at ibinebenta sa lahat ng parokyano naming suki.
Lingid sa kaalaman ng marami kung ano ang totoong nangyari sa aming lupain ang alam lamang nila ay nagkasakit si mama at ibinayad sa ospital.
"Mama, papa! Ganda ng umaga tara na at mag-kape!" Aya ko sa kanila, si mama nagsusuklay pa ng buhok habang si papa naman ay kakatapos lang magdilig ng mga halaman.
Malakas naman ang kita ng bawat ani namin, dahil center of attraction ang lugar ang twin lake at maraming turistang dumaragsa sa araw-araw, malimit kulang pa ang aming ani.
Likas na ma-kwento, palakaibigan at mabilis akong makapalagayan ng loob ng mga tao, lalong-lalo na ng mga negosyanteng masasabing pamilya na rin naming maituturing. Tapat kami sa bawat ibinibigay naming presyo, pantay-pantay lamang upang walang sumbatan. Naging madali na sa akin mag-sales talk at maging kaibigan ng lahat dahil bata pa lang ako sinasabak na ako ni papa sa mga negosasyong tulad ng araw-araw naming ginagawa. Nakita kong lumabas na sina mama at papa kaya sumalubong ako sa mga ito at yumakap.
"Good morning mama, good morning papa!" Nakangiti kong bati sa kanila, umupo naman ako sa upuang mahaba at umupo din sila.
"Good morning din sa pinaka-maganda kong anak." Masayang sambit ng kaniyang ama. Natawa naman ako sa bati ni papa, paanong hindi ako magiging maganda. Ako lang naman kasi anak niyang babae.
"Ikaw pa ha, bolero ka!" Pang-aasar ni mama kay papa.
"Sinabi mo pa ma, nako ka pa. Baka mamaya magtampo yung anak mo sa labas!" Sambit ko kay papa, pero pabiro lang naman hindi naman yung way na nakakabastos. Saka alam naman namin ni mama iyon, kaya minsan ginagawa nalang namin biro para na rin hindi masaktan si mama sa katotohanan ng buhay na pangalawa lang kami sa buhay ni papa.
"Hay nako, Clair! Dumali ka nanaman, huwag mong sirain ang magandang araw ko!" Naiinis na sambit ni papa! Alam ko naman na maaasar ito sa tuwing ipapaalala namin yung reyalidad ng buhay namin. Nagkaanak kasi si papa sa dati niyang nobya na isang kolehiyala. Pero dahil mayaman ang pamilya nito hindi nito pinaalam sa kaniya na nabuntis pala niya ito kaya naman ng magpakita ito kay papa, buhay na ako. Kaya ang nangyari yung lupa namin sa Skyranch kinamkam nito at ipinangalan sa anak nitong si kuya Alex.
Mabait naman si kuya Alex, yun nga lang ayaw na ayaw ng nanay nito na lumalapit samin si kuya Alex dahil mga hampaslupa raw kami. Hindi naman kami nagdaramdam, alam naman namin sa sarili namin na kahit mahirap lang kami masaya naman ang buhay namin. Unlike ng mama ni kuya Alex na punong-puno ng bitterness sa buhay.
"Huwag kayong mag-aalala mama, papa! Kapag nakahanap ako ng work sa ibang bansa, I swear to God na babawiin ko yung inangkin ng mama ni kuya Alex kahit pa nakapangalan na ito sa kanila." Sambit ko sa kanila upang kahit paano ay mabuhayan sila ng loob. Si papa kasi yung tipo ng tao na mabilis ma-blockmail kaya nangako ako sa sarili ko na balang-araw babawiin ko lahat ng ninakaw ng mama ni kuya Alex kay papa. Naniniwala kasi ako sa milagro, baka sakaling isang araw na mag-milagro ang tadhana at isa ako sa mapagmilagruhan ng sugal ng buhay.
Inaayos ko ang aking buhok ng biglang dumating ang pinsan kong si Glenny. Busy ito sa kakapindot ng cellphone nito.
"Glenny ang aga mo naman maggala, wala kabang gagawin sa inyo?" Sambit ko kay Glenny habang ito naman ay ngingiti-ngiti lamang sa screen ng phone nito. Natatawa akong nilapitan ito dahil parang siraulo ito na ngingiti-ngiti at para bang kilig na kilig sa mga tinitingnan nito sa screen ng cellphone.
Dahil tapos naman na ang mga gawain ko, nakiusyoso ako kung ano ba ang kinikilig-kilig ng pinsan ko at kung sino ba ang tinitingnan nito sa screen ng phone nito. Nasilip ko yung phone niya at panay slide niya puro guwapong lalake yung nakikita kong may mga message sa kaniya.
"Hey babe, are you single! Hi I am single, are you married?" Basa ko sa mga message na inii-slide ni Glenny.
"Hoy! Huwag mo namang basahin ng malakas." Inis na sambit ni Glenny sa akin. Nagpatuloy ako sa pagtingin-tingin sa mga ka-chat nito.
"Hala ang guwapo naman niyan Glenny! Sino iyan? Puro afam ha, iyan ba pinagkakaabalahan mo maghapon?" Sambit ko kay Glenny, habang si Glenny naman kilig na kilig lang habang pinagmamasdan ang mga afam na nakikita nito sa screen.
"Boyfriend ko iyang mga iyan, kung sino mauna pumunta dito sa pilipinas siya yung magiging asawa ko!" Sambit ni Glenny sa akin, punong-puno ng kumpiyansa sa sarili at para bang buong-buo ang loob na talagang mapapapunta niya ang lalakeng nanaisin nito.
"Sure ka? Ako gusto ko lang makapag-work at tumira sa London para naman maiahon ko na sila mama sa buhay naming laging nasa ilalim nalang ng gulong." Sambit ko kay Glenny habang tila nangangarap ako ng gising na isang araw pamimigay din ng tadhana ang pinaka-magandang twist para sa buhay ko.
"Manalig ka sa tadhanang magmimilagro saiyo, pero bago ang lahat mag-hi ka muna!" Sambit ni Glenny sa kaniya.
"Hi everyone, I am Clair Dee! Glenny's cousin. How's your day? Did you feel great? I am good as always, I hope you have a great day too! Bye!" Pagbati ko sa live na ginawa na ni Glenny at napangiti lang ako ng mag-thumbs-up si Glenny sa akin.
"Malay mo mapanood ng destiny mo yung recorded live, kung ako saiyo gumawa kana ng account. Para kung sakaling interested sila saiyo mabilis kong maii-link yung account mo!" Sambit ni Glenny sa akin.
"Saka na!" Sambit ko at napakamot lang dahil sa wala naman akong phone.
--End of Chapter 1--