Javen Flair's POV
"Nagaalala ako kay bebs" padabog na umupo si Carme.
"Don't worry hinatid naman siya ni Kean 'di niya pababayaan yo'n" sabi ni Rev at saka sumandal sa balikat ni Ali.
Sweet!
"Totoo bang nilagyan mo ng beer 'yong baso niya, Jave?" inis na tanong ni Clench.
Kumunot rin ang noo ko. "Oo, may problema ba?" pag-amin ko.
"Oo!" Hinampas niya ang lamesa. "Di siya umiinom! Kaya gano'n nalang ang tama sa kaniya!"
"Anong pakialam ko!" walang gana kong sabi.
"Ugh!" Inis na inis sa akin si Clench. Nakikita ko iyon.
Pakialam ko ba?
'Di ko na siya pinatulan.
Tumalikod si Clench sa amin.
"Sorry, una na ko" siniringan ako ng tingin ni Clench.
Pagkatapos no'n kaniya-kaniya na rin nagpaalam ang lahat.
Gano'n ba kagusto ng Clench na 'yon ang babaeng over melanin na 'yon?
Kean Patrick's POV
Lumabas kami ng The Rose ni Elle, nakaalalay lang ako sa kaniya papunta sa kotse ko.
Nakita ko ang kotse niya na katabi ng kotse ko.
Oo nga pala itong kotse niya!
Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at pinakukuha ko ang kotse ni Elle sa mga tauhan ni Daddy.
"Aka—la siguro no'ng—hik-Flair na yo'n 'di ako marunong—hik kumanta! Pahiya siya!"
Natawa naman ako sa kaniya. Nagmamaktol siya habang naka-pout pa.
Ang cute!
Ngumiti siya sa akin.
"Ikaw si—hik Kean?" Nagtatakang tanong niya na nakakunot pa ang noo.
Napakacute! Ang sarap niyang tingnan!
"Oo, nalasing ka lang nakalimutan mo na ako?" Ngumiti ako sa kaniya.
Ngayon ay nakahawak ako sa braso niya dahil susuray-suray siya kung maglakad parang anytime 'pag natumba ay diretso tulog na siya sa kalsada.
Kaya pala 'di umiinom!
Nagulat ako nang iyakap niya ang sarili sa baiwang ko.
"Si Kean ka pala!" Ngumiti pa siya at isinandal ang mukha sa malapad kong dibdib.
Hirap akong maglakad papunta sa kotse. Nang marating namin ang kotse binuksan ko 'yon, pinasok ko siya at isinandal sa upuan.
Nang tingnan ko siya nakapikit na siya. Tulog na siguro. Paalis na sana ako nang hilahin niya ako upang pigilan.
"Si Kean—hik ka ba talaga?" Tumawa siya.
Tumango lang ako.
"Matulog ka na muna ihahatid kita sa bahay niyo"
"Ayaw ko!" Nagulat ako sa pagsimangot niya. "Niloloko mo ko, eh! Hindi-hik --ikaw si Kean! Si Flair ka! Ang impaktong si Flair!" Hinampas-hampas niya 'ko sa dibdib.
Natawa lang ako saglit.
Impakto si Flair?
"Si Kean 'to" Inilapit ko ang mukha ko sa kaniya. "Mukha ba 'kong si Flair?" Tinitigan niya ako ng mabuti.
Napatingin ako sa mga mata niya.
Oh no! Wrong move!
Naestatwa na ako. 'Di ko na alam pa'no ako gagalaw dahil tinutunaw ako ng mga tingin niyang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
Naiilang ako!
Nag-iwas ako ng tingin.
"Umuwi na tayo" sabi ko sa kaniya.
Lumabas ako ng kotse at pumasok sa unahan para magmaneho.
"Si Kean-hik ka nga!"
"Oo nga!" Nakukulitan kong sagot sa kaniya.
"If this is just--hik a dream 'wag na sana akong gisingin" Nagulat ako sa sinabi niya at inisip mabuti kung anong ibig sabihin. Gusto kong itanong kung may gusto ba siya sa akin pero napipi ako sa huling salitang binitawan niya.
Dug.dug.dug.
Nang lingunin ko siya nakapikit na ang kaniyang mga mata. Maya-maya pa ay nakarating na kami sa harap ng bahay namin.
Ibababa ko na sana siya sa sasakyan pero napako ang mga mata ko sa nanghahalina niyang mukha.
This is absolutely wrong! Di ako dapat nakakaramdam ng ganito! Ang tagal kong naghintay sa pagbabalik ni Yannie tapos sisirain lang ng damdamin ko na mukha namang infatuation lang!
Pero 'di ko mapigilang tumitig sa mukha niya.
Please don't be like this, Kean!
'Di ko na namalayang huli na pala ang lahat. Unti-unti ng lumalapit ang mukha ko sa mukha niya.
Nang maramdaman ko ang mga labi niya. Do'n na ko tuluyang natauhan. Ayaw kong bitawan, ayaw ko sana pero kailangan. Nailayo ko nang todo ang sarili ko sa kaniya. Tinitigan ko ang mukha niyang ngayon ay natutulog pa rin.
Ang sama ko!
Naihilamos ko ang kamay ko sa mukha ko.
What was that, Kean? Ganyan na ba kasira ang ulo mo?
'Di bale 'di naman niya malalaman at walang makakaalam pero nakokonsensya ako dahil ninakawan ko siya ng halik.
Napakasama ko!
Sorry, Elle...