Chapter:2

''Gusto ko lang naman na sabihin mo sa kanya kung ano ang totoo, hindi yung ganito na ginagawa mong tanga ang tao Max!''Seryosong sabi ni Tristan habang naka-upo at nakatingin lang sakin.
''Diba sabi ko naman sayo nagising nalang ako bigla na hindi ko na siya mahal! ganun lang yun Tristan! kaya tigilan mo na ako please lang kung gusto mo pang maging magkaibigan tayong dalawa.'' Seryosong sabi ko nasa kanya.
''Basta ito lang ang masasabi ko I love Kira now. Tapos ang usapan!'' Sabi ko kay Ziggy at Tristan.
''Okay tama na yan! Awat na..Ito oh! inumin nyo muna.'' Biglang sabi samin ni Ziggy na ngayon nga ay isa-isa ng inaabot sa amin ang dalawang basong hawak-hawak nito na may lamang Vodka. Kaya nagkatinginan kaming dalawa ni Tristan at ngayon nga ay pareho na din kaming nakasandal dito sa malambot na sofa habang pinagmamasdan lang yung basong may lamang Vodka at kung kailan namin ito balak inumin.
''Ayan para kumalma naman kayong dalawa.'' Hayaan nalang natin si Max kung saan siya magiging masaya. Nandyan na yan eh. Kaysa naman mag away pa kayong dalawa ng dahil lang dyan. Tandaan niyo matagal na tayong magkaibigan at ayaw kung masira yun ng dahil lang sa isang babae.'' Seryosong sabi samin ni Ziggy at dahilan din ng pag taas kilay naming dalawa ni Max.
''Whatever you said Ziggy. Ayaw ko lang naman na baka pagsisihan niya ang mga bagay na ginagawa niya ngayon.'' Sabi ko na siya namang dahilan ng pagsigaw ni Max sa akin.
''Sabi na ngang tama na eh! ano di kaba titigil dyan sa katatalak mo Tristan?'' Bulyaw ko sa kanya. Na ngayon ay nakataas na ang dalawang kamay nito habang naka harap sakin.
''Okay fine, I'm sorry Bro di na mauulit.'' Hinging paumanhin ni Tristan sa akin.
''It's okay Bro. Sabi nito '' Ganyan nga.. Dapat bati kaagad. Isang cheers nga dyan para sa pagbabati niyong dalawa.'' Naka taas basong sabi naman ni Ziggy.
Kira Pov:
I was about to enter Ziggy's condo ng bigla nalang ako tawagan ni Dad para pauwiin. Sigh kung minamalas ka nga naman oh. Pero okay lang magkikita pa naman kami ni Max sa office bukas. Kaya nagpadala nalang ako ng isang mensahe sa kanya na di ako makakapunta dahil pinapa uwi na ako ni Dad sa bahay.
Ng biglang mag beep yung phone ko isang mensahe galing kay Kira di na daw siya makakapunta dito dahil pinapa-uwi na ito ng Daddy niya. Kaya uuwi nalang din ako. Paalam ko sa mga kaibigan kong lasing na ngayon
End of Pov:
''Aalis na ako.'' Sabi ko sa kanilang dalawa.
''Diba hinihintay mo pa si Kira? di pa nga siya dumadating tapos ngayon uuwi kana?'' Tanong sakin ni Ziggy na ngayon ay busing busy nakaka scroll ng kanyang phone.
''She already go home,bukas nalang kami magkikita sa office. Sige mauna na akong umuwi sa inyo.'' Sabi ko ulit sa kanila.
''Okay keep safe Max, I love you.'' Pabirong sabi ni Ziggy kaya napatawa kaming tatlo.
''Gago sige maiwan ko na nga kayong dalawa diyan.'' Hays napakamot nalang ako sa ulo ko. Badtrip dahil makikita ko na naman ulit ang babaeng yun pag-uwi ko ng bahay. Sigh! bahala na nga siguro tulog na din naman yun. Kaya binilisan ko ang pagmamaneho ng sasakyan ko,dahil inaantok na talaga ako..
Kathlia Pov:
Bigla akong nagising dahil na rin siguro sa gutom na naman ako kaya mabilis na akong bumangon at nagtungo papuntang kitchen namin. di parin pala umu-uwi si Max? kahit ganun yun di ko parin talaga maiwasan na hindi mag-alala sa kanya lalo na at lasing na ito kung umuuwi ng bahay. Ng biglang bumukas yung pinto at siya naman pagpasok ni Max.
End of Pov:
Max--
''Shut up!" Galit na sabi nito sabay padabog na isinara ang pinto
''You're drunk again Max.'' Mahinahon kong sabi sa kanya
''Just leave me alone Kath! saka ano bang pakialam mo ha if I'm drunk or not? Galit na sabi nito na ngayon ay nasa harapan kuna at tiim bagang na naman na nakatingin ito sa akin.
''Nag-aalala lang naman ako sayo eh.'' Sabi ko sa kanya.
''Nag-aalala? for me why Kathlia why?'' Bulyaw ni Max sa akin dahilan upang magulat ako sa sigaw niya.
''Kasi nga mahal kita, kahit alam kung di mo na ako mahal.'' Seryosong sabi ko kay Max na ngayon nga ay pinipigilan kona ang pagpatak ng aking mga luha.
''Mabuti naman at alam mo Kath.'' Inis na sabi niya sa akin.
''May mahal kana bang iba?kaya di muna ako kayang mahalin?'' Tanong ko kay Max habang nagpupunas na ako ng mga luha ko ngayon.
''Oo meron na,kaya tigilan mo na ako. At gumising kana sa katotohanan na hindi na kita mahal at hindi na maibabalik yung dating tayo! Inis na sabi ko kay Kath na ngayon ay nakikita kung nagpupunas na kanyang mga luha habang humihikbi at nakatingin lang sa sahig..
''Then tell me kung sino siya Max.'' Mangiyak ngiyak na sabi ko sa kanya
''You don't need to know just leave me alone and go to your room Bitch!'' Galit na sabi ulit nito habang tinataboy na ako sa harapan niya.
''Okay then let me help you go to room.'' Nakangiting sabi ko sa kanya kahit na sa kaloob looban ko ay para na akong sinasaksak ng isang libong beses. Ganun yung feeling. Pero itinulak niya lang ako sanhi ng pagbagsak ko sa sahig.
''I said leave me alone bitch!'' Sabi ulit nito sabay sampal sakin ng napakalakas dahilan ng grabeng pag-iyak ko. Kaya nagmadali nalang ako tumayo at mabilis na tumakbo papunta sa kwarto ko at narinig ko pang sabi nito ''You deserve it Bitch!'' Yeah tama nga siya I deserve all of this,dahil minahal ko siya ng sobra. Ng biglang tumunog ang phone ko.
''Hey Kath, okay ka lang? umiiyak ka ba? Sinaktan kana naman ba ni Max?'' Tanong ng kaibigan kung si Tristan.
''Hindi naman,bakit ka nga pala napatawag?'' Pag iiba ko ng usapan.
''Gusto ko lang malaman if you're okay.'' Sabi ulit ni Tristan.
''You don't need to worry about me Tristan. Kaya sige na matutulog na ako dahil may pasok pa kami bukas. Sabi ko sa kanya habang pinipigilan ang paghikbi ko at pinagmamasdan itong magandang chandelier na may iba't-ibang kulay sa kwarto ko.
''Bye Kath have a nice sleep.'' Sabi ni Tristan pagkatapos ay ibinaba kuna ang phone ko.
Tristan Pov:
Alam kung hindi siya okay dahil narinig ko siyang umiiyak. Ayaw niya lang ipaalam sakin na nag-away na naman sila,dahil ayaw niyang mag-alala ako at sabihin kay Summer.
End of Pov:
Kathlia Pov:
Tapos na akong maligo at magbihis, kumain na din ako ng breakfast na inihanda kanina ni Manang..
And if you're asking me where he is right now, my answer is. He might be still sleeping in his room or he might be at the office now.
Kaya hawak-hawak kona ang susi ng sasakyan ko to drive my car papuntang school. And when I was about to drive my car ay bigla nalang sumulpot itong si Tristan..
End of Pov: