Mellea's POV
Natapos kaming kumain ni Seb at sa katakawan namin parehas kaming napa-dighay dahil sa sobrang busog naming dalawa. Napa-sandal na lang kami sa headboard ng upuan at nagpatunaw ng kinain.
"Solve na solve ako bes. Ahh!" sabi ko sa kanya habang hinihimas ang tummy ko.
"Ako din nga!" masayang tugon nya.
Sa kalagitnaan ng pag-uusap namin ay napansin naming nagtatakbuhan ang mga estudyante palabas ng mga room nila at iisang direksyon lang ang pinupuntahan nila kaya nagtaka kami ni Seb at lumabas na ng Canteen.
Pagkalabas namin ay nagtanong kami sa isang estudyante kung anong nangyayare.
"Miss, anong meron sa labas? Bakit nagkakagulo sila dun? " tanong ni Seb sa babaeng dumaan sa harap namin.
"May kakaibang patay na nilalang daw na nakita sa likod ng campus. Nakakatakot nga eh!" sabi nya. Bakas naman sa mukha nya ang pangamba at takot.
"A-ano? Anong nilalang?" Hindi makapaniwalang tanong ni Seb sa babae.
"Hindi pa daw tukoy kung anong klaseng nilalang. Errr. Kinikilabutan nga ako!" sagot ng babae sa kanya at saka umalis na ito.
Hindi ako makapaniwala sa sinabi ng babae kaya itong curiousity namin ay dinala kami sa likod ng campus. Nakita namin ang police line na nakapalibot dun.
Mga pulis na nakakalat at ang iba ay pinigilan ang mga estudyante na makalapit sa kinalalagyan ng nilalang na yun.
Gusto sana naming makita 'yung itsura ng sinasabi nilang nilalang pero nakatakip na ito ng puting tela. Walang makapag-sabi kung ano ito.
Madaming mga estudyante ang nagbubulungan. Inikot ko ang paningin ko sa paligid halos lahat sila takot na takot. Mas lalo tuloy akong nacucurious.
Anong ba kasing itsura ng mga sinasabi nyo?
Ano na 'yong sinasabi nilang nilalang?
Maya-maya ay naramdaman ko ang kamay ni Seb sa braso ko at mabilis akong hinila. Ang bilis talaga makahanap ng daan 'tong kaibigan ko. Nakapasok kami na hindi manlang napapansin ng pulis dahil na rin siguro sa dami ng estudyante na hinaharangan nila.
Sa bilis ng paglalakad namin ay namalayan ko na lang na nasa harap na kami ng bangkay. Gusto sana namin makita kaso nahuli na kami ng pulis at sapilitan na kaming pinapalabas.
"Bawal kayo dito." Utas ng pulis sa amin habang tinataboy na umalis.
"Sige na po Manong." Pakikiusap ni Seb sa pulis.
"Sorry po. Bawal po kayo dito. Sige na po, wag na po makulit." sabi ulit ng pulis.
"Buhatin na yan." Utos ng pulis ng pulis sa nagpaalis sa amin sa isa nya pang kasaman.
"Opo sir." sagot nito ng isang pulis na nakatayo malapit sa bangkay.
Wala kaming nagawa ni Seb kundi ang umalis pero sa huling pagkakataon ay lumingon ako at sinulyapang muli ang bangkay na may takip na puting tela pero sa paglingon ko, sumabay ang malakas na hangin dahilan para umangat ang tela at bumaba ito sa may bandang dibdib ng bangkay.
Nakita ko ng buo ang kanyang itsura, nakamulat pa ito. Nakakatakot nga ang kanyang mukha, puno ng dugo, may mahabang buhok, malalaki ang mata at may mga mahahabang pangil sa kanyang bibig. Ang nakakatakot pa sa itsura nya na nagpataas ng balahibo ko ay ay mayroon s'yang sungay.
Prince's POV
Nasa klase ako nang makaramdam ako ng hindi maganda na parang may masamang enerhiya na napadpad sa campus.
Nang makasiguro ako na isa nga 'yong masamang enerhiya ay agad akong tumakbo palabas ng classroom, hindi na ako nagpaalam sa prof at umalis na lang agad.
Sa isang iglap ay nasa likod na ako ng school. Isang nakaitim na lalaki ang nakatayo dun, nakahood sya ng mahabang itim na tela at may bitbit syang isang nilalang, alam kong hindi 'yon tao dahil sa itsura nito.
"Sino ka?! Anong pakay mo?" Lakas loob kong tanong sa kanya pero hindi ito nagsalita at tumalikod lang pero bago sya umalis ay lumingon pa 'to sa akin. Hahabulin ko pa sana sya kaso bigla itong nawala na parang usok.
Kailangang malaman 'to ng guild.
Umalis na ako sa lugar dahil nagsimula na ding magdatingan ang mga tao dun. Nagkagulo ang mga estudyante at natakot naman ang ilan. Umalis ako na dala-dala parin ang mga tanong sa aking isipan.
Sino sya?
Ngayon ko lang nakita ang kagaya nya?
Ang enerhiya nya, kakaiba sa lahat ng enerhiyang naramdaman ko. Hindi sya taga-guild, iba sya sa amin.
Bakit sya pumunta ng school? Bakit dun nya dinala ang nilalang na 'yon?
Agad akong pumunta sa lagusan ng guild at pumasok dun. Para ibalita sa Guild Master ang nalaman ko.
~~~
Nang makapasok na ako sa lagusan at nagmadali na akong pumunta sa Guild para ibalita kay Master ang nangyari sa mundo ng mga tao. Sa pagpunta ko sa Guild, nakasalubong ko si Serron.
"Oh Prince napaaga 'ata ang pagbalik mo? Hindi pa nag-sisimula ang Guild's Acquiantance nandito kana? Hindi ka din excited no?" nakangiting bati sa akin ni Serron, isa sya sa mga matatalik kong kaibigan dito. Dito na sya sinilang at dito na rin sya lumaki sa Constellatopia.
Nakakatawa lang isipin na nakuha na din nila ang paraan ng pagsasalita ng mga tao dahil na rin sa turo ko. Naging moderno na ang pagsasalita nila sa mundong 'to dahil sa impluwensya ko at ng ibang mga Immortal na kagaya ko na nakakalabas-pasok sa mundo ng mga tao.
Lumaki ako sa mundo ng mga tao pero pumaparito ako kapag may gusto akong ibalita o gawin sa lugar na 'to. Dito ako nagmula kaya naman dito ako babalik-balik
"Sira! Hindi 'yon ang pinunta ko dito." Batok ko sa kanya.
"Eh ano pala?" tanong nya.
"Saan si Master Carrium?" Iniba ko ang usapan.
"Sa silid-aklatan." sagot nito sa akin. Naglakad kami patungo sa sild-aklatan at sinamahan nya akong makapasok dun.
Hindi pa man kami lubusang nakapasok sa loob ay rinig na rinig namin ang kiskis ng hagdan sa lagayan ng mga libro. Dahan-dahan kami pumasok dahil ayaw ni Master na bigla-bigla na lang kami sumusulpot.
Nagugulat kasi sya dala na din siguro ng masyadong pagkakape nya. Kumatok muna kami bago pumasok sa pinaka-silid nya.
*katok*
"Master! Nandito po si Prince?" sigaw ni Serron pero walang sumagot ngunit may isang aklat ang nahulog kaya napatingala kami ni Serron sa itaas.
Halos mamangha ako sa aking nakita, punong-puno ng mga aklat ang silid. Ang lagayang-kahoy nito na halos umabot na sa kisame ng kwarto, sobrang taas.
Tumingala si Serron. "Master? Ano po bang ginagawa nyo dyan at nandyan na kayo sa pinakamataas na parte? Baka ho mahulog kayo kagaya ng aklat na ito." natatawang sabi ni Serron sa kanya.
Sa pagkakataong ito ay sumagot na din sya at nagsalita.
"Meron lang akong hinahanap na importanteng bagay. Ngunit kanina ko pa hinahanap eh hindi ko pa rin sya natatagpuan." sagot nya kay Serron.
Ako naman ay naglibot-libot lang sa paikot na silid na ito, binuklat ko ang mga aklat pero hindi ko mabasa ang mga iyon. Nakasulat kasi sila sa lumang alpabeto ng Constellatopia, mga sinauna pa ang mga aklat dito.
"Paano nyo nga ba mahahanap ang bagay na 'yon kung ganito kadami ang inyong mga gamit, Master. Napaka-gulo ng inyong silid." sagot ulit ni Serron sa kanya habang sinusuri ang buong paligid.
Napasinghap si Master, "Mmm. Mainam sana kung nandito na ang bagong miyembro ng bawat guild nang may mautusan akong maglinis ng aking silid." sabi nya habang dahan-dahang bumababa ng hagdan.
"Oh Prince anong pakay mo?" tanong nya sa akin nang makita nya ako.
"Master! May kailangan po kayong malaman." Nagseryoso ang mukha nya at huminga ng malalim.
"Hmm. Mukha nga. Hali kayo. Sumunod kayo sa akin. "
Ilang minuto pa s'yang tumitig sa akin at kay Serron bagi pa sya makumbinsi sa sinabi ko.
Tila nahulaan ni Master ang sasabihin ko kaya dinala nya kami ni Serron sa isang tahimik at tagong lugar. Doon ko ikiniwento ko ang aking nalaman.
"Kailangang malaman ito ng Mahal na reyna" seryosong komento nito.
Mukhang seryosong bagay nga aking nalaman ko at mukhang magsisimula na naman ang bagong delubyo ng Constellatopia.
"Lilisan na muna ako. Wag nyo na munang alalahanin 'yon, sa halip ay paghandaan nyo ang Guild's Acquaintance. Malapit-lapit na din yun. Kaming mga nasa taas na ang bahalang mag-ayos nito," saad nya sa amin.
Lumapit naman sya sa akin at hinawakan ako sa balikat. "Ikaw naman Prince, siguraduhin mong ligtas pa rin ang mga tao sa mundo nila. Protektahan mo sila, 'yan ang utos ko." aniya.
Nagpaalam na sya sa amin. Hinatid naman ako ni Serron sa lagusan at umalis na din ako. Lutang man ay pinilit kong ibalik ang senses ko.
Marami pa akong dapat gawin. At naalala ko si Mellea, sya na muna ang iisipin ko, baka natatakot na 'yon dahil sa nakita nya kanina. Kailangan ko syang protektahan kung sakali mang maging banta sya sa buhay ng lahat.
Sa tingin ko, magkakaroon na naman ng malaking problema ang Constellatopia ay kapag hindi nila nagawang solusyonan ang bantang 'yon ay madadamay kami at mapipilitang lumaban.
Mellea's POV
Hindi sya tao kagaya namin. Kakaiba sya, ngayon palang ako nakakita ng ganun. Sa takot ko ay agad kong hinila si Seb at pumunta sa maaliwalas na lugar. Punong-puno ako ng mga tanong.
Ano ba 'yong bagay na 'yon?
Saan sya nagmula? Alien siguro?
Ay hindi, baka isang halimaw. Monster ganun?
Kung alien sya ano namang ginagawa nya dito?
Bakit ko ba iniisip 'yon eh ano naman alam ko dyan?
Tinigilan ko na ang pag-iisip dahil sumasakit lang ang ulo ko at kinuha ko na lang mogu-mogu na iniinom ni Sebry.
"Bes, akin yan eh. Magbili ka ng sayo." inis nyang sabi sa akin ng hablutin ko sa kamay nya ang mogu-mogu.
"Ang damot mo naman? Palitan ko lang mamaya." mahinahon kong sabi at ininom na ang mogu-mogu.
Bigla kong naalala si Prince.
Saan kaya si Prince?
Alam nya kaya 'yong nangyare kanina?
"Hi Lea." Naibuga ko ang iniinom kong mogu-mogu nang biglang may malambing na tinig ang bumulong sa tenga ko. Napalingon ako sa likod at nakita ang mga ngiti nya.
Dug...dug..dug...
"P-Prince!?" sabi ko habang pinupusan ang basa sa labi ko na dulot ng pagbuga ko ng mogu-mogu.
"Oh panyo." Inabot nya 'yon sa akin. Nung una nag-alinlangan akong kunin pero dahil no choice ako, wala ding dalang panyo, kinuha ko na lang.
"Salamat."
"Saan ka pala galing?" tanong ko sa kanya pagkatapos ko magpunas ng pisngi.
"Ah dyan lang nagpa-ikot-ikot para hanapin ka." ngumiti syang muli sa akin sabay tumabi sa kinauupuan ko. Napausod naman ako at si Sebry sa upuan.
Napangiti lang ako sa kanya.
"Oy Seb? Bakit tulala ka?" bati ni Prince sa kanya.
"Ah wala, iwan ko muna kayo may puntahan lang ako."
"Huh? Iiwan mo ko dito? Ayoko nga!" sabi ko.
Tatayo na sana ako para sumama kay Seb pero hinila ni Prince ang kamay ko kaya napaupo ako ulit sa tabi nya.
"Dito ka lang! Dito ka lang sa tabi ko." seryosong sabi ni Prince sa akin.
Napatitig ako sa mga mata nya at para akong nalulula sa mga tingin nya. Lalo pa 'ata akong nahuhulog sa kanya.
Bawat araw mas lalo pang tumitindi ang nararamdaman ko. Sa simpleng pag hawak nya sa kamay ko, sa simpleng pag tawag nya sa pangalan ko.
Sa simpleng pag bulong nya sa tenga ko, sa simpleng pang-iinis nya sa akin at sa simpleng pag ngiti nya sa akin ay pinahahalagahan ko ng sobra-sobra.
Wala na akong mahihiling pa, kuntento na ako kung kaibigan lang talaga ang turing nya sa akin. Hindi na ako maghahangad pa ng higit pa.
Sana kami na lang ang itinakdang magsama.
Hindi ko namalayan na nakaalis na pala si Sebry, nakatitig kasi ako kay Prince at mas ini-intindi ko pa ang kabog ng puso ko kesa sa kaibigan ko.
Nagtataka ako kung bakit bigla na lang natulala si Sebry at umalis. Hindi kasi sya ganyan eh. Kapag natutulala sya ay sigurado na may gumugulo sa kanya.