Mella's POV
Nagising akong nang marinig ko ang pag-sigaw ni mama sa akin. Napabangon ako nang di-oras dahil sa gulat ko nang marinig ko sya. Ang sakit tuloy ng ulo ko.
"Nak, gumising ka na! Anong oras na 'to?" pang-gigising nya sa akin.
“Hays, hindi naman ikaw ang mali-late ma eh bakit ganyan ka?
Ang ganda pa sana ng panaginip ko. Sa isip-sip ko.
Kaya kahit nahihilo pa ako gawa ng bigla akong nagising sa ingay ay bumangon na ako at nag-ayos ng sarili. Nang matapos ako ay umalis na ako kaagad at nagpaalam kay mama. Hindi na ako kumain pa.
Tinext ko lang si Seb para sabihing papunta na ako ng school.
►Papunta na ako. Hintayin na lang kita sa may entrance. --ako
►Okay. I'm on my way na din. --sya.
Sebry's POV
Pagka-end ng call ni Mellea ay agad na akong nagpaalam kay dad na papasok na school.
Lumapit ako sa kanya, "Dad. Alis na ako." then, kiniss ko sya sa kanang pisngi nya.
“O sige. " aniya sabay abot nya sa akin ng baon ko.
"Thank you, Pa." tugon ko.
Tumalikod na ako at naglakad papunta sa pinto ng bahay namin.
"Sebry anak, kapag may mapansin kang pagbabago sa katawan mo o sa sarili mo mismo, sabihin mo kaagad sa akin. Wag kang maglilihim." Napahinto ako sa paglalakad at lumingon sa kanya. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi ni dad sa akin.
Hindi ko kasi sya maintindihan kung anong pagbabago ba ang sinasabi nya. Wala akong maisagot sa sinabi nya kaya nagbiro na lang ako.
"Kagaya ng ano dad? Pagtubo ng mga buhok ko sa katawan? Hahaha." pabirong sabi ko kaya naman natawa sya.
Napapansin ko na nitong mga araw, kung anu-ano ang sinasabi nya sa akin tungkol sa pagbabago ko sa katawan o di kaya sa mga bagay na kahina-hinala. Ewan ko, basta nagtataka na talaga ako.
"Ah basta anak kahit anong pagbabago na mapapansin mo ay sabihin mo agad." seryoso nyang sabi sa akin.
Ngumiti na lang ako bilang ganti sa sinabi nya. Umalis na ako at pinagpatuloy naman nya ang pagbabasa ng newspaper.
Anong kaya 'yong gustong sabihin sa akin ni Dad?
Hindi ko man maintindihan si Dad sa sinabi nya, pinilit ko na lang na ibaling ang atensyon ko sa ibang bagay. Lumipad ang isip ko at nakalimutan na ang sinabi ni dad. Maya-maya pa ay nakarating na ako sa school na dumiretso kaagad sa entrance ng campus.
"Sebry!" sigaw ni Mellea ng makita ako. Kumaway pa ito at sinalubong ako ng yakap.
"Sorry. Late na ba ako?" tanong ko ng makalapit na sya sa tabi ko.
"Hindi naman. Medyo lang haha." sagot nya sabay ngiti sa akin. At pumulupot sya sa braso ko.
Naglakad na kami papunta sa dean para i-submit ang mga requirements para maka-enroll na kami. Bago palang kami mag-eenroll dahil inabot kami ng katamaran namin nung nakaraan ni Lea.
Super late na kami sa klase pero pinakiusapan na lang namin ang Dean para maka-enroll kami. Kung anu-ano nga ang nirason namin sa Dean para lang payagan kami maka-enroll.
"Sana wala tayong 7:30 am na class." bulong ni Lea at napasinghap.
Sana nga talaga wala, nakakatamad kasi ang oras na 'yon.
Habang naghihintay kami ng schedule namin ay napapadasal naman si Lea na sana wala kaming maagang klase, sa totoo lang ayaw talaga namin ng sobrang maagang klase.
"Kaya nga." napasinghap na lang din ako.
Sa hindi kalayuan, naaninag ko si Prince na palapit sa direksyon namin ni Lea kaya naisip kong sumigaw at tawagin si Prince para lumapit sya amin. Nice timing 'yon para kay bes.
"Prince!" tawag ko sa kanya.
Napansin ko naman na biglang lumingon si bes sa akin at tumingin kay Prince. Napangiti na lang ako nang makita ko ang reaksyon ng mukha ni Mellea. Para syang natatae na ewan.
"Oy guys!" Kaway nito sa amin.
"Late Enrolled din kayo?" tanong ni Prince sa amin. Halos matawa naman ako dahil parang istatwa ang kaibigan ko at hindi makakilos.
“Oy! Lea-ling. Kamusta? Nakatulog ka ba ng mahimbing kagabi? Napanaginipan mo ba ako?" tanong ni Prince sa kanya.
Halos kiligin naman ako sa sinabi ni Prince kay Mellea kaso parang may halong yabang eh.
"Ah O-oo." nauutal na sagot ni Lea sa kanya.
"Huh? Oo ibigsabihin napanaginipan mo ko? Totoo?" Hindi makapaniwalang tanong ni Prince sa kanya.
Kinakabahan nya sya alam ko. Hahaha.
"Hind! I-ibig kong sabihin maayos akong nakatulog kagabi." mabilis na bawi ni bes sa kanya habang nauutal pa ito.
"Ah okay akala ko napanaginipan mo ko...kasi ikaw napanaginipan ko kagabi." bulong nyang sabi sabay ngiti nito kay Mellea.
Natawa na lang ako sa sinabi ni Prince kay Lea, mas lalo pa akong natawa nang makita kong namumula na si Mellea hanggang tenga nya. Ewan ko na lang.
Kahit kailan talaga mga sweet talker ang mga lalaki.
Pero kinikilig ako sa dalawang 'to. Sana ako din.
Prince's POV
Natigilan ako sa paglalakad nang marinig ko si Sebry na tinatawag ako, sakto naman na kasama nya si Mellea at nandun din sila sa Dean. Magpapasa din kasi ako ng requirements for enrollment eh kaya lumapit na lang ako.
Malayo pa lang ako ay basang-basa ko na ang nasa isip ni Mellea at sobrang natatawa ako kaya naisipan ko munang asarin sya. Parang akong nanonood ng pelikula sa nakikita ko sa isip nya. Grabe sa imagination ang babaeng ito.
"Nakapasa na ba kayo?" tanong ko sa kanila.
"Oo, bigay mo na lang sa loob. Naghihintay pa nga kami ng schedule namin eh. Eh ikaw bakit ngayon ka lang nag-enroll?" tanong ni Sebry sa akin.
"Ah kasi may back sub ako." nahihiya kong sabi sa kanya. Napansin ko naman sa likod si Mellea na nakatitig lang sa akin.
Hala bakit sya nagka-back sub. Yan!
Siguro kasi puro babae lang inaasikaso mo kaya ka nagkaroon ng back subject.
Malinaw pa sa tubig ang nabasa ko sa isipan nya. Sobra naman sya makahusga sa akin. Hindi naman puro babae ang inaatupag ko. Pero nakakatuwa naman na nag-aalala sya sa akin.
"Huh? So ibigsabihin may subject kang babalikan sa 3rd year? Anong subject?"
"World Literature. Diba 3rd year palang kayo? Sana maging classmate ko kaya dun no? Diba Lea-ling?" Lumingon ako sa kanya pero umiwas lang sya.
"Lea-ling? Parang sira ang pangit ng tawag nya sa akin. Ang ganda kaya ng pangalan ko." dinig ko pang sabi nya sa isipan nya.
"Pasensya na sa nickname ko sayo, sobrang ganda kasi ng pangalan mo eh kaya try nating papangitin." Nagulat sya nang bigla akong nagsalita. Ngayon nagtataka na sya. Iniisip nya na baka nababasa ko ang isip nya.
Oo, nakakapag-basa ako ng isipan ng mga tao pero pili lang din ang maaari kong pasukin ang isipan dahil kadalasan may mga taong mahirap basahin. Hindi ako normal lang na tao dahil meron akong nagagawa na hindi kayang gawin ng isang normal na tao.
Kaya ko ring gumawa ng isang ilusyon na kung saan aakalain mong nasa ibang mundo ka pero ang totoo ay gawa-gawa lang iyon ng ilusyong likha ko.
Mellea's POV
Nag-iba ang paligid nang makita ko si Prince. Para akong nasa isang paraiso na kami lang dalawa. Huminto ng bahagya ang oras, hindi ko namamalayan na nasa harap ko na sya.
Kinakausap nya ako pero para akong nakalutang, hindi ako makapag-isip ng diretso, pag nagsasalita ako nauutal din ako. Pero natigilan ako ng biglang magsalita ang personnel sa loob ng office.
"Ms. Snarson, Ms. Craysha and Mr. Crossen ito na yung mga schedules nyo. Paki-pirmahan na lang 'to." Kinuha namin isa-isa yung papel at nilagyan ng sign. Pagkatapos ay inabot ko ito ulit sa personnel para lagyan ng mark.
Tumabi sya sa akin. "Ayan. Patingin nga kung anong block ka sa world lit?" tanong ni Prince sa akin. Hindi ako nagsalita sa halip ay pinakita ko na lang sa kanya yung hawak kong papel.
"WOW! Same block lang tayo! Ang saya diba?" Hinila nya ako inakbayan sa balikat. Inalog-alog nya ako ng konti, sobrang saya nya.
"Tara pasok na tayo. Excited na ako." Hinila nya ang manggas ng damit ko dahilan para sumunod naman ako sa kanya.
Nakatingin lang ako sa kanya pero bakit parang may nagbago na naman sa paligid ko. Lumingon ako sa likod pero hindi ko nakita si Seb, tanging kami lang dalawa ang nandun.
This time parang naglalakad kami sa isang garden na punong-puno ng mayayabong na bulaklak. Iba-iba ang kulay at may mga paru-paro pa.
"Good Morning sir. Sorry. We're late."
Bumalik sa dati ang lahat ng magsalita sa Prince. Nagtataka talaga ako bakit parang may kakaiba.
Imagination ko lang ba 'yon?
Ibinalik ko ang sarili ko sa ulirat at tinigil na ang pag-tatanong ng kung anu-ano sa isip ko. Nag-focus na lang ako sa topic na dinidiscuss ng Prof.namin. Nasa kanan ko si Seb at nasa kaliwa ko naman si Prince.
"Yung pinapangarap kong lalaki ngayon crushmate ko na ay este seatmate pala. Hehe. Ang swerte ko talaga."
"Makinig ka nga kung anu-anong iniisip mo," Biglang bulong nya sa akin. Akma na magsasalita na sana ako nang pigilan nya ako.
"Oops wag ka ng kumontra." pabulong na pagsasaway nya sa akin.
Nagtataka na talaga ako sa lalaking 'to eh, nababasa nya ba talaga ang nasa isip ko?
Napakamisteryoso nya.
Hindi ko alam na ang weird pala ni Prince.
"Pahiram na lang ng ballpen, wala akong ballpen eh."
Napakunot-noo ako sa sinabi nya. Napatampal na lang ako sa noo ko nang mapagtanto ko ang isang gwapong nilala sa tabi ko ay walang ballpen.
Kagwapong nilalang walang ballpen.
"ANO? Nag-aaral ka ba talaga? Bakit wala kang ballpen?" tanong ko sa kanya. Nagkamot lang sya ng ulo nya at ngumiti sa akin.
"Hehehe. " ngumiti pa ng nakakaloko.
Hay juskoo!
"Oh ito. Ingatan mo yan ah." sabi ko sabay abot ng ballpen sa kanya. Pagkabigay ko eh nag-kindat lang sya sa akin.
Sheeet! Papersheet! Ang gwapo nya talaga! Ugh!
Natapos ang klase na halos gutumin ako sa kwento ng Prof namin. Maganda 'yong story sobrang ganda pero hindi naman ako naniniwala sa mga ganung bagay.
"Ang ganda ng kwento ni Sir no?" manghang sabi ni Sebry.
"Oo maganda nga pero kain muna tayo." sabay hawak ko sa tyan ko na kumakalam na.
"Sige tara na." pag-aaya nya at hinila nya ako sa canteen.
Hindi na din sumabay si Prince sa amin dahil may next subject pa sya sa ibang block which is sa 4th year naman na class.
Makikita sa loob ng canteen na halos walang mga estudyante. Nagtataka ako pero hindi ko na lang pinansin baka kasi hindi ginugutom 'yong ibang mga estudyante kaya walang kumakain ngayon.
Kumuha kami ng tray at kumuha ng makakain. Hindi ako nagpapigil at dinamihan ko na ang pagsandok ng pagkain.
"Pangmalakasan bes! Sige ka baka tumaba ka nyan tapos hindi ka na magustuhan ni Prince. Alam mo naman 'yon mahilig sa mga skinny na babae. Remember puro sexy mga dinidate nya." pangongosensya nya sa akin.
Natigilan ako sa pagkain, napaisip ako sa sinabi ni Seb pero tumunog ulit ang tyan ko kaya hindi ko na muna inisip 'yung sinabi ni Seb at sinunggaban na agad ang pagkain.
Wala akong panahon intindihan yan dahil mas uunahin ko pa ang tyan kong kanina pa kumakalam kesa sa size ako.