Sue's Pov
Natapos ang game sa score na 83-76 panalo ang team nila Harry. Nagsimula ng magsialisan ang mga tao sa gymnasium pero tumigil ang mga ito ng marinig nila ang boses ni Harry sa mikropono na nagpabalik sa mga pwesto nila.
"Gusto kong samantalahin ang oras na'to para magpasalamat sa pag suporta niyo sakin at sa mga teammates ko" sabi nito na nag bow pa habang nakatayo sa gitna ng court.
Nakita ko naman ang pagturo niya sakin habang hawak parin ang mic habang diretyong nakatingin sakin.
"SUE!" sigaw nito na ikinagulat ko. Nagtinginan naman ang lahat sakin. "Sue!" Malakas parin na sabi niya na ngiting ngiti sakin.
Lupa lamunin mo'ko piping hiling ko na hiyang hiya sa mga tao. Ano bang ginagawa niya bakit kailangan niyang isigaw at banggitin ang pangalan ko.
"Sue sorry kung ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob para sabihin sayo to. Sa totoo lang matagal na kitang tinitignan kahit sa malayo. Gusto ko sanang kausapin ka pero hindi ko alam kung papaano" sabi nito. Rinig ko rin ang pagbuntong hininga siya mikropono na tila pinapalakas niya ang loob niya para magpatuloy.
Nagsimula na naman ang bulungan sa paligid ko pero heto ako walang pake sa mga sinasabi nila at tanging nakikita at naririnig ko lang ay si Harry na ngayon ay lumuhod sa gitna ng ring.
"Sue, hindi ako sweet, hindi matalino at hindi rin ako marunong manligaw at tanging maipapangako ko lang ay ang wagas na puso kong tunay na nagmamahal sayo. Kaya sana bigyan mo'ko ng chance na patunayan at ipakita sayo kung gaano ka kahalaga sakin" automatic na dumapo ang mga palad ko sa bibig ko.
Hindi ko naisip at kahit kailan hindi sumagi sa isip ko na may gusto at gugustuhin ako ni Harry. May mga butil na luha ang pumatak mula sa mga mata ko. Luha ng saya at kilig dahil kahit pala ang isang tulad ko ay pwedeng mahalin ng isang Harry Domingo.
"Sue, can you be my girlfriend?" Naghiyawan ulit ang mga tao at may sumisigaw pa ng say yes! Ang iba naman ay umoo na daw ako at wag mag inarte dahil hindi ako maganda.
Lumapit sakin ang dalawang teammates ni Harry at inalalayan akong bumaba at dinala sa gitna ng court kung saan naroon si Harry na hanggang ngayon ay nakaluhod.
"Sue?" Tawag tanong pa sakin ni Harry.
"Maawa ka sa kaibigan ko mangingitim na tuhod niyan kaya sumagot kana" sabi nung isang lalaki na nagdala sakin dito sa gitna tsaka niya ako binigyan ng mic.
"How could I ever say no to a guy like you? So Yes I will be your girlfriend" masayang sabi ko tsaka kinagat ang pang ibabang labi.
"Wooohhhh! Congrats dude you're the man!" Hiyaw ng mga teammates niya
"Congrats!" Sigaw naman ng mga tao sa gymnasium.
Lumuluha ako sa tuwa ng lapitan ako ni Harry habang hawak parin ang mic nito.
"Hindi ka naman seryoso tama?" Napatigil ako at natulala kay Harry habang nakangisi ito sakin
"Tangna! Sayang ang limang libo ko! Akala ko may kahihiyan sa balat itong baboy na to at ihindi kay Harry" naiinis na sabi ng isang ka team niya
"Manlibre ka niyan dre!" Sabi pa ng isang ka team niya
"P-pinag pustahan niyo lang ako?" Garalgal ang boses na tanong ko kay Harry
"Don't tell me iniisip mo na papatulan kita? Hindi pa ako nababaliw para patulan kita Shreak!" Sabi nito tsaka tumawa. Tumingin naman ako sa paligid ko at lahat ng tao na naroon ay tumatawa
"Bakit Shreak? Dapat Fiona kasi babae yan!" Sigaw ng kung sino galing kung saan
"Babae ba yan?" Tumatawang sabi pa ni Harry.
Hindi ko alam kung paano ako nakaalis sa gymnasium af nakalabas sa school. Inabutan na rin ako ng dilim sa park sa kakaiyak at walang lakas para tumayo at maglakad pauwi.
Isang panyo ang inabot sakin ng kung sino. Tumingin ako sa malamig na mata niyang nakatingin sakin at pilit na inilagay ang panyo niya sa isang kamay ko tsaka siya naglakad paalis.
Nakatingin lang ako sa likod ng lalaking paalis. Medyo pamilyar ang mukha niya. Pilit kong inisip kung saan siya nakita ngunit hindi ko talaga maalala. Sana lang hindi ko na rin maalala si Harry at ang pantitrip nila sakin. Muli na naman akong umiyak ng maalala ko sila.
*********
CHAPTER 12
Sue's Pov
"Nak gising na malelate ka sa eskwela" tawag ni Mama sakin. Kanina pa ako gising ngunit ayokong tumayo para mag handa sa pagpasok sa school. Sino ba naman gaganahan pumasok matapos mangyari yung kahapon diba?
Bumuntong hininga ako. Kung hindi lang kami mag eexam hindi talaga ako papasok.
Mabilis akong naligo at walang ganang kumain ng almusal. Mabagal din ang mga hakbang ko habang naglalakad palabas ng bahay. Tinanong pa ako ni Mama kanina habang kumakain kung may sakit daw ba ako. Gusto kong sumagot ng oo at ituro ang dibdib ko at umiyak sa kanya pero hindi ko ginawa dahil ayokong mag alala siya sakin.
Nakahinto ako ngayon sa harap ng gate sa school namin. Pilit kong hinahakbang mga paa ko pero nanginginig at nanlalambot mga tuhod ko.
"Shreak sabay na tayo!" Napalingon ako sa pinagmulan ng boses at nakita ko yung ka teammate ni Harry na ngiting ngiti sakin. Siya din yung nagsabi na natalo siya sa pustahan nila ni Harry ng limang libo.
Inakbayan niya ako at halos kaladkarin hanggang makapasok kami sa school.
"Bitawan mo'ko" sabi ko na marahas na tinanggal ang kamay niya sa balikat ko.
"May gana kapa mag inarte?" Inis na sabi nito tsaka hinarap ako na lumalangutngot ang ngipin. "Alam mo bang dahil sayo natalo ako ng limang libo ha?!" Di na napigil ang galit nito at tinulak niya ako. Nalugmok ako sa lupa at ni isang tao sa paligid ko ay wala man lang tumulong sakin, bagkus ay pinagtawanan pa nila.
"Lumindol naramdaman niyo yon?" Tawanan na naman sila sa biro ng isa ding estudyante.
Hirap akong tumayo pero nagawa ko pa rin. Hindi nalang ako nagsalita at umiwas nalang sa kanila.
"Yes I will be your girlfriend" malakas na sabi naman ng isang babae na pinamulan ulit ng tawanan.
"Hoy shreak!" Tawag sakin ng isang babae na sinabayan pa ako sa paglalakad
"Grabe ang ganda niya snob niya ang beauty ko" sabi pa niya
Binilisan ko pa ang paglalakad pero ganon din ginawa ng babae na huminto pa sa harapan ko at pinigilan ako sa paglalakad.
"Ambisyosang to pinagod mo pa ako, ganda ka ganda ka?!" Sabi pa niya na tinaasan ako ng kilay
"Ano bang kailangan mo?" Hindi napigil na tanong ko
"Wala akong kailangan sayo pero may gusto akong gawin sayo" sabi nito tsaka lumagapak sa pisngi ko ang isang palad niya. "Yan ay dahil pinagod mo'ko at heto naman ay para sa pagiging ambisyosa mong pangit ka!" Sabi pa niya tsaka dumapo naman sa kabilang pisngi ko ang palad niya.
"Ano bang kasalanan ko? Bakit niyo ginagawa sakin to?!" Hindi ko mapigilan ang umiyak at tatakbo sana pero hinila ng babae ang buhok ko.
"Kasalan mo kasi naging pangit ka!" Sabi pa nito tsaka tinulak ako.
"Hindi ko ginustong maging pangit!" Malakas na sabi ko tsaka tumayo "Hindi ba ako pwedeng mabuhay at maging normal na estudyante dahil pangit ako?!" Halos sumigaw ako dahil punong puno na ako. "Oo pangit ako! Alam kong pangit ako! Alam na alam ko yon dahil ako may ari ng mukhang ito! Pero sana maging sensitive naman kayo at umasal tao!" Sigaw ko sa lahat ng nanonood samin.
Walang lingon lingon at mabilis akong umalis. Dinukot ko ang panyo sa bulsa ng palda ko at pinunasan mga luhang naguunahan sa pagtulo.
Kailan ba tatahimik ang buhay ko? Kailangan bang mamatay muna ako?. Walang pakialam akong pumasok sa classroom namin at umupo sa upuan ko. Bakit paba ako mahihiya? Wala ng dahilan para mahiya ako.
Walang sawang pinaringgan na naman ako ng mga kaklase ko. May mga taga kabilang classroom pa nga tumambay samin para lang makita at maparinggan ako. Biruin niyo yon kahit hindi ko kilala kung sinasabihan nila na tanging hayop lang yata makakatanggap.
Okay sige. Okay lang na sabihan ako ng kung anong gusto nila pero ang saktan ako? Hindi ako pinanganak ng nanay ko para saktan lang nila. Tulad din nila iniingatan, inaalagaan at pinakamamahal din ako ng Mama ko.
********