"Anong nangyari? Magkwento ka bilis!" Pangungulit ni Alem sa akin.
Kwenento ko sa kaniya ang nangyari. Wala naman masyadong nangyari dahil ako lang ang puro kwento.
"Sana magustuhan ka na rin niya! Dream come true 'yon!" Kinikilig na sabi ni Alem.
"Look who's here! The slut!"
Napalingon kami sa nagsalita, si Gela nanaman at ang dal'wa niyang asungot.
"Nilalandi mo si Laurent! Basura!" Nakahalukipkip ang mga braso niya at nakataas ang kilay.
"Gusto mong makatikim ng sapak?" mataray na sabi ni Alem at pumwesto pa ito sa maaabot ang mukha ni Gela.
"Hey! Don't talk to the queen like that!" Sabi ng asungot niya.
"Ang papangit niyo na nga ang pangit pa ng ugali niyo!" Panlalait ni Alem sa kanila. Napahawak ako sa braso niya upang pigilan siya.
"How dare you!" Bigla ay nagkarambulan na.
Pinagtulungan no'ng dalawang asungot si Alem at si Gela naman ay mabilis na nahablot ang buhok ko.
Aray!
Hindi ako lumalaban ayaw ko ng ganito hindi ako marunong manakit ng tao. Kahit minsan hindi ako nanakit ng kahit na sino.
"Tama na, Gela," pagmamakaawa ko sa kaniya pero lalo lang niyang hinigpitan ang pagsabunot sa akin na ikinatili ko.
Nakita kong sinasabunutan no'ng dalawa si Alem pero lumalaban ito at kinakalmot. Mas talo pa ‘yong dalawa dahil sa tapang ni Alem. Ang sakit na ng ulo ko kakasabunot ni Gela.
"Hoy!" Umalingawngaw ang boses na iyon ni Ardent. Lumapit siya at itinulak si Gela. Marahan niya akong binawi at inilagay sa likod niya.
"Ikaw! Kung hindi ka lang babae sinuntok na kita! Tigilan mo nga ang mga kaibigan ko baka hindi ako makapagpigil!" Inis niyang sigaw sa kanila. Nakakuyom ang palad niya at para bang galit na galit.
"Wow! The prince charming," mapang-asar na sabi ni Gela at umirap pa.
Inawat ko 'yong dal'wang sumasabunot kay Alem hinabol pa sila ni Alem para sapakin pero pinigilan ko na. Lumapit sa akin si Ardent.
"Okay lang kayo?"
"Hindi pa tayo tapos, basura!" Mataray na nagmartsa ang tatlong iyon paalis.
"Okay lang ako."
Hinawakan ni Ardent ang buhok ko at hinaplos iyon.
"Ang sweet mo naman," nakangising sabi ni Alem kay Ardent. Lumapit siya at itinuro rin ang buhok niya. “Masakit din pero sa tingin ko mas masakit ang sabunot ko sa mga ‘yon,” ipinakita niya sa amin ang mga buhok na nakuha niya kaya natawa kami ni Ardent.
"Grabe ka," tatawa-tawang sabi ni Ardent. Hinaplos niya ang parehas na buhok namin ni Alem. “Masakit ba? Para kasi kayong bata nakikipag-away pa kayo.”
Nagulat na lang ako nang may biglang humila sa akin palayo kay Ardent. Nang lingunin ko ay si Laurent.
"Laurent!" Nakangiti kong sabi pero ang tingin niya ay na kay Ardent matalim at halata ang inis.
"Don't touch her again," madiin niyang sabi kay Ardent.
"Sino ka para sundin ko?" Taas noong sabi ni Ardent at saka kinuha ang kamay ko palapit sa kaniya.
"You wanna try what I can do?" Mahinahong sabi ni Laurent ngunit sa tono ay may ipinagmamalaki at pagbabanta. Hinapit niya ang baiwang ko palayo kay Ardent.
Pumagitna na ako sa kanila.
"Chill guys. Ano ba pinag-aawayan niyo?"
"Ikaw," sabay nilang sabi.
Napalunok ako sa sinabi nila.
Ako? Bakit naging ako?
"Bakit ba kasi Anmela sumasama ka sa taong 'yan? Ni hindi mo nga gaanong kilala," naiiritang sabi ni Ardent pero ang tingin ay na kay Laurent pa rin.
Natigilan ako sa sinabi niya. Oo nga hindi ko pa siya gaanong kilala pero katulad ng sabi ko okay lang naman 'yon dahil mahal ko siya.
"You should not know me, you'll suffer," mahinahon subalit makikita sa mukha ni Laurent ang galit.
"Bakit hindi mo sabihin sa kaniya? Sino ka?" Nakita ko ang pagkuyom ng palad ni Ardent.
Nasapo ko ang noo ko.
Bakit kailangang mag-away?
"Tara na, Anm," hinila ako ni Ardent pero agad akong nahawakan ni Laurent at binawi sa kaniya. Nahihilo na ako sa kakahila nilang dal'wa na hindi ko naman maintindihan kung ano ang pinag-aawayan.
"Magpasalamat ka kaibigan ka niya dahil kung hindi mabubura ka talaga sa mundong ito," matalim pa rin ang tingin ni Laurent at saka ako hinila palayo. Bumulong ako ng ‘I’m sorry’ kay Ardent bago kami tuluyang makalayo.
Sumunod lang ako sa kaniya. Dinala niya ako sa clinic sa office niya. Ini-lock niya ang pinto napatingin ako roon.
Hala?
"Bakit mo ni-lock?"
"I hate the noise coming from the outside."
Umupo siya sa harap ng table. "Don't go with the other guy, Anmela Eris."
"Huh? Pero kaibigan ko siya."
Tumayo siya at lumapit sa akin. Napaatras nanaman ako hanggang sa semento na ang maatrasan ko.
"Nanliligaw ka ‘di ba? How come sasama ka sa ibang lalaki?" Sobrang lapit na ng mukha niya sa akin. Inilagay niya pa ang kamay sa gilid ko kaya nakulong ako.
"Akala ko ayaw mo sa akin?" Kinakabahan kong sabi napapalunok pa ako dahil dumadapo ang tingin ko sa labi niya.
"I didn't say that," mas lalo pa siyang lumapit. Amoy ko na ang hininga niya. Ang pabango niya ay umaalingasaw ang amoy. Ang mga mata niya ay paborito kong tingnan nang-aakit!
Nanghina ang tuhod ko pero ayaw kong matapos ang sitwasyong ito. Natutuwa ako, ang saya ng puso ko. Tumatalon sa saya.
"Edi sagutin mo na ako," nakangisi kong sabi.
Tumitig lang siya sa mukha ko na parang kinakabisado ang bawat parte.
Hindi ko mapigilan ang sarili kong dumapo ang mga mata sa labi niya. Iyon ang unang labi kong nahalikan at ramdam ko pa rin ang sarap no'n. Parang gusto kong ulit-ulitin kahit pagnanakaw iyon.
Ano ba ang mayroon sa lalaking ito?
Kahit naman hindi ko pa siya lubos na kilala ay parang handa akong ibigay ang mundo sa kaniya. Ang tindi ng tama ko sa hindi ko maintindihang dahilan.
"Gusto mo na ba ako?" Sa kabila ng pagkailang ko ay iyon ang lumabas sa bibig ko. Hindi pa rin siya nagsalita nakatingin lang siya sa akin pero nakikita ko ang paulit-ulit niyang paglunok.
Napakagat siya sa labi ng bumaba ang tingin niya sa labi ko. Napangisi ako.
Siguro gusto niya rin akong halikan? Hmm?
"Halikan mo ako kung gusto mo," mapang-asar kong sabi kaya kumunot nanaman ang noo niya.
Baka ikaw lang ang may gusto, Anmela? 'Wag kang ano riyan.
"You're different," sabi niya na makikita mo ang pagkamangha.
Kakaiba ako? Bakit alien ba ako? Saan ako naiba?
"You stole my first kiss," masungit niyang sabi.
First kiss? Ibig sabihin parehas kami?
Oo nga pala wala rin daw siyang naging girlfriend pero wala man lang kahit isang nahalikan niya?
Sa gwapo niyang 'yan?
Pinigilan ko ang mangiti kaya kinagat ko na lang ang labi ko.
Totoo ba 'yon? Ako? At ako lang?
Hinaplos no'n ang puso ko parang maiiyak ako dahil sa sobrang pagka-touch.
Bakit ba naman kasi hinahayaan niya akong gawin kung ano ang maisipan ko? Masyado naman yata siyang mabait?
Muli akong napatingin sa labi niya. Inaakit talaga ako no'n. Sabi sa akin 'halikan mo ako' Grabe! Ano Anmela, nagkaroon ng buhay ang labi niya? Ang imagination ko malupit!
"Wag ka sanang magalit kung uulitin ko," mabilis kong hinawakan ang pisngi niya at hinalikan ang labi niya.
Nababaliw na ako!
Sa buong buhay ko siya lang ang lalaking nakapagbigay sa akin ng kilig at saya.
Nagulat ako dahil tumugon siya sa halik ko. Lalo niyang idiniin ang sarili sa akin. Bigla ay binuhat niya ako ipinulupot niya ang mga hita ko sa baiwang niya at iniupo ako sa lamesa. Nakapalda ako pero hindi ko na inisip kung ano ba ang nangyayari.
Nalunod ako sa halik niyang iyon. Ipinulupot ko pa ang kamay ko sa batok niya. Ramdam na ramdam ko ang kilig at ang init ng pisngi ko. Hindi ako makapaniwalang nangyayari ito.
Nagpalipat-lipat ang labi niya sa itaas at ibabang labi ko. Ramdam na ramdam ko ang sarap no'n at lasang-lasa ko ang tamis na hindi ko alam kung may kinain ba siyang matamis o dahil lang 'yon sa halik. Halos maubusan ako ng hininga dahil sa ginagawa namin. Ang kamay niya ay nasa baiwang ko lang hindi gumagalaw roon. Iba't ibang pakiramdam ang nararamdamn ko parang may kung anong humahalukay sa tiyan ko. Marahan at may pag-iingat ang halik niya pero hindi ko mapigilan ang manggigil kaya marahan kong kinakagat iyon pero wala naman siyang pagtutol. Lumalalim ang halik pero bago pa mangyari iyon ay bumitaw na siya. Nahihiya ko pang hinabol iyon pero natigilan ako kung ano ang ginawa ko.
Nang tumigil kami ay parehas kaming naghahabol ng hininga. Nag-init ang pisngi ko nang tumitig lang siya sa akin. Hindi ko mahulaan ang iniisip niya. Lagi namang wala siyang emosyon.
Basta ang alam ko lang ay sobrang saya ko. Hindi ko lubos maisip na magkakaganito ang una kong pag-ibig. Kung masaktan man ako ay okay lang ang mahalaga ngayon ay mahal ko talaga siya pero hindi ko naman kakalimutan ang pag-aaral ko.
Pangako iyon! Para sa pamilya.
Naiilang niyang itinikop ang palda ko na hindi nakatingin sa akin.
Hala! Nakapalda nga pala ako!
Napatayo ako bigla at tumingin sa gwapo niyang mukha.
"Bakit.." naiilang kong tanong. "Bakit mo ginawa 'yon?" Ramdam ko ang tibok ng puso ko.
Hindi ako makapaniwala na nangyari ito. Ang buong akala ko hindi niya ako gusto pero sa ginawa niya parang nagkaroon ng pag-asa sa puso ko na baka may nararamdaman na rin siya sa akin.
Kung aasa ako ngayon, bukas, o sa araw-araw okay lang naman pero hindi ko lang maintindihan kung bakit siya tumugon kung hindi niya naman talaga ako gusto.
'Di ba?
Kung paalisin niya nga ako palagi halos isumpa niya na ako. Mahirap siyang intindihan baka ngayon okay siya pero mamaya ipagtatabuyan nanaman ako.
Gusto mo na ba ako? May pag-asa kaya ako? Hays.
Laurent...
“Sagutin mo ako. Bakit mo ginawa :yon?”
Tumitig siya sa mukha ko bago nagsalita.
"Kasi gusto ko."