NANDITO kami sa hapag-kainan ngayon na magkapamilya. Para sa aming agahan.
“Ililipat pala ako sa kabilang branch ng banko,” si Donwo, sabay subo nito sa pagkain n'ya.
Tiningnan ko siya. Pero seryoso ang mga mata nito sa pinggan n'ya na nakatingin.
Sila Manang Fely at Prima naman ay nagkatutuwaan. Dahil sa may tinanong si Prima kay manang na hindi alam ni manang ang sagot. Iyon pala, knock-knock ni Prima para kay manang. Maging kami ni Donwo ay natawa na rin sa kanilang dalawa.
“B-Bakit?” sa tanong ko. Binalingan ako nito ng tingin na walang emosyon ang kaniyang mukha.
“Bibigyan nila ako ng bagong trabaho doon. Financial analyst.” Naging tahimik ako sa pahayag nito. Pero ramdam ko sa mga mata nito na hindi siya masaya.
“Ayaw mo ba?” usisa ko sa kaniya na dahilan para kumunot ang kaniyang noo na hindi yata naunawaan ang tanong ko sa kaniya.
“Kasi... 'Di ba. Ayaw mo ng ganiyang posisyon?” Kinuwento n'ya lang sa akin dati na naalala ko ngayon.
Hindi ito agad nakasagot. Hanggang sa umiling siya na mali ko.
“I'll try... Hindi pa naman huli ang lahat.” Saka ito sumubo ulit ng kaniyang kinakain.
“Nga pala, 'yong bills?” Nang maalala ko ang mga babayarin namin dito.
Tiningnan n'ya ako. Pero mabilis lang. Dahil si Prima ang tiningnan n'ya hanggang sa ngumiti ito. Naka-ngiti siya habang nakatingin sa anak namin ngayon.
“Mamaya na tayo mag-usap diyan... ” Tumikhim ako sa sagot nito. Napatingin tuloy si manang sa akin.
Bigla kasing may bumara sa lalamunan ko. Laway siguro.
Nginilayan ko nalang si manang na nginitian ako. Alam ko na suweldo n'ya na this week. Twice a month. Every fifteen days namin siya pina-pa-suweldu-han.
“Prim, 'yong milk mo.” Turo ni Donwo sa isang baso ng gatas na tinimpla nito para kay Prima.
Malamig na yata. Kasi kanina pa tinimpla ni Donwo. Nang hawakan ko ang baso, hindi na nga mainit. Tumingin sa akin ang anak ko na nginitian ko at saka ko siya niyakap na nalalamigan ako ngayon.
Hindi kami nag-tagal sa bahay. Gaya nang nakaugalian. Sumakay ako sa kotse ni Donwo. Hinatid namin sila Manang at Prima sa school. Tapos ako naman sa shop. Hindi na mabilis ang pagpapatakbo ni Donwo. Pinagbantaan ko kasi siya. Kaya hindi n'ya na binilisan.
“Ilagay mo nalang diyan sa table,” utos ko kay Donwo. Nang mag-presenta itong dalhin ang mga dala ko dito sa loob ng shop. Akala ko aalis na siya. Pero gusto n'yang samahan ako sa loob ngayon.
Dahil matagal na raw siya hindi nakapasok dito sa loob ng shop.
Wala siyang trabaho ngayon. Pinatigil muna. Kaya naka white T-shirt lang siya at saka maong shorts na above the knee.
“Kape?” alok ko sa kaniya. Total nandito na rin siya sa loob.
Imbes na sumagot. Tinuro nito ang caramel cake na alam kong kagagawa lang ngayon.
“Okay... Hintayin mo ako dito,” bilin ko sa kaniya. Para ihanda ang caramel cake na i-se-serve ko sa kaniya ngayon.
Hanggang sa dumagundong ang lakas ng boses ni Yana ngayon na papasok dito sa loob. Humina lang ang boses n'ya nang makita si Donwo ngayon na naka-upo.
“Okay na ba ang pakiramdam mo ngayon?” Nag-aalanganin itong tumango sa tanong ko sa kaniya. Mukhang okay naman siya. Dahil sa sigla ng awra n'ya ngayon.
“Hi, Donwo,” bati nito sa asawa ko na nginitian siya.
“Si Jake?” sa tanong ni Donwo na hinahanap si Jake kay Yana. Naningkit nalang ang mga mata ni Yana sa kaniya.
“Ay! Bakit hinahanap mo iyon, hahaha... Mamaya, susunduin n'ya ako.”
Nagtaka naman ako. Hindi naman close sila Donwo at Jake. I don't know. Wala lang siguro siyang may maitanong.
“Wait. Puntahan ko sila sa likod,” pag-pa-paalam ni Yana sa amin. Bago ito dumiretso sa likod para i-check sila Lovely at Joy na nando'n.
“Heto na caramel cake mo. Pineapple juice? Mayro'n ako do'n sa ref. Nasa can.” Hindi ito nakasagot na ngumiti lang siya.
Kaya dumiretso ako sa ref para kunin ang pineapple juice na nasa loob ng lata. May supply ako nito dito sa ref. Dahil favorite ko itong inumin na one-hundred percent pineapple juice. Healthy pa.
“Susunduin ko mamaya sila manang.” Pahayag nito sa akin. Matapos kong nilapag sa ibabaw ng lamesa ang in-can na pineapple juice. Napaupo na rin ako at magkaharap na kami sa isang lamesa ngayon.
“Puwede rin. Sa bahay ako mamaya mag-dinner.” Bigay alam ko sa kaniya.
Matagal na nang hindi ako nag-ha-hapunan sa bahay. Dahil sa late na akong umuwi mula dito.
“Si mama pala. Baka pupunta this week.” Tipid akong tumango sa sinabi nito.
Matagal ko nang hindi nakikita si Mama Elena. Hindi na siya dumadalaw sa amin sa bahay at kami rin sa bahay nila.
“This week?” pagka-klaro ko na kaniyang tinanguan.
“Nga pala. 'Yong suweldo ni manang?” Tanong ko. Dahil sa hindi pa ako sure kung sino ang magbabayad sa aming dalawa.
“Oo... Pero nag-paalam sa akin si manang.” Kumibit-balikat ako sa ibig wika nito.
Dahil sa hindi naman ako ang kinausap ni Manang Fely.
“Bakit daw?” Nanliit ang mga mata ko sa tanong ko sa kaniya.
“Babalik na sila ng anak n'ya sa Mindanao. Isasama siya. Lalo na graduate na ang anak n'ya sa college.” Pagkuwento nito na madali kong naunawaan.
Taga Mindanao sila Manang. Tapos ang asawa n'ya, taga dito sa QC. Kaso namatay ang asawa n'ya. Tapos ang bunso n'yang anak ay ka-gr-graduate lang sa UST nito lang.
May planong uuwi sa Mindanao ang anak nito. Lalo na dalawa nalang sila ang nandito sa QC. Pero bago uuwi sa Mindanao ang anak n'ya. Need nitong isama si manang sa kaniyang pag-uwi.
Pero hindi pa ako kinausap ni manang kung kailan siya uuwi. Hindi pa namin napag-usapan dalawa. Ang sa akin lang, baka hindi kakayanin ni Prima. Lalo na malapit siya kay manang. 'Yong moments nilang dalawa...
Ayaw ko na masasaktan ang anak ko. Kapag tuluyan nang umuwi sa Mindanao si manang.
If ever man... Ako nalang siguro ang bahala kay Prima. Kaya ko na siyang alagaan ngayon. Lalo na malaki na siya na hindi na ako mahihirapan sa kaniya. Hindi naman siya pasaway. Puwede kong isabay ang work ko dito at ang pag-aalaga ko sa kaniya.
Pagkatapos kumain ni Donwo. Umuwi rin siya agad. Para bantayan ang aming bahay.
“W-WHAT? TOTOOOO?” Gustong lumuwa ng mga mata ko sa sobrang saya ngayon sa narinig mula kay Yana.
“Oo nga!” Nagagalak na sambit nito habang hawak ang isa kong kamay. Hindi na ako nagdalawang isip na yakapin siya ng sobrang higpit ngayon.
“Congrats! Congrats talaga my BFF!” Feeling ko, pulang-pula na ang magkabilang pisngi ko ngayon na humihiyaw na ako dito sa labis na tuwa para sa kaniya.
Buntis siya. CONFIRMED!
Masaya ako para sa kaniya. The joyful happiness.
“Pa-pizza ka, ha?” biro ko sa kaniya. Habang magkahawak kamay pa rin kami hanggang ngayon na nag-sw-sway.
“Mamaya, hahaha.... Pero ngayon, pahinga muna ako. Nahihilo ako...” Hinawakan nito ang ulo n'ya na nahihilo raw siya ngayon.
“Upo ka muna,” saka ko ito iginiya sa isang silya na hinila ko para sa kaniya na kaniyang in-upuan. Habang sapo pa rin nito ang ulo n'ya na nakapikit ang kaniyang mga mata.
Dali-dali naman akong kumuha ng baso para salinan ng tubig na ibinigay ko agad sa kaniya para kaniyang inumin.
“Kumusta pakiramdam mo?” para itong nahimasmasan. Nang iminulat n'ya ang kaniyang mga mata.
“Uhmm.. Okay na ako... Paandarin mo nalang ang ceiling fan. Naiinitan yata ako.” Tumingala ako sa itaas. Hindi nga gumagalaw ang ceiling fan na nakapatay.
Ramdam ko rin ang init na naiinitan ako ngayon. Kaya in-on ko ang ceiling fan. Parang kanina, nakabukas naman. Hindi ko alam kung bakit naka-off.
“Okay ka na?”
“Oum... Naka-ilang tanong ka na kung okay ba ako... Hahahaha.... Naiinitan lang ako... Pero okay na...” Tipid ako nitong binigyan ng ngiti na walang lakas.
Dahil sa hindi ako mapakali sa kalagayan nito. Tinawagan ko si Jake gamit ang phone ni Yana. Mabuti naman. Mabilis nakarating agad dito si Jake
Pinagalitan pa ako ni Yana na tinawagan ko si Jake. Ayaw pa sana nito umuwi.
Pinilit lang siya namin ni Jake. Hanggang sa in-uwi siya ni Jake sa kanilang bahay dalawa.
Tumawag din si Donwo. Para sabihin sa akin na nasundo n'ya na sila Prima mula sa school.