Athena’s P.O.V.
“Helena, okay ka lang ba?” nag-aalalang tanong niya. Hindi agad ako nakasagot nang hinawakan niya ako at hinila papunta sa likuran niya.
“Sa tingin mo, okay lang ako? This is all your fault!” I shouted at him.
“Just stay here. I got your back,” mahinahon pa rin niyang sabi kahit sinigawan ko na siya.
I didn’t know why, but the way he said those words? It was just full of assurance. It made me think that he could actually fight those freaks for me without any doubt.
“Sure thing, let me see what you can do!” I challenged him way far from my thoughts.
At humarap na nga siya sa mga adik na ‘yon. “Teka, mga brad! May problema ba tayo? Pasensiya na kayo sa girlfriend ko ha? If she accidentally trespassed your territory, ako na ang humihingi ng sorry. Sige na, aalis na kami,” nakangiting sabi ni David.
I frowned. What? Girlfriend ka riyan, batukan kaya kita? Gusto ko sanang sabihin.
Akma na kaming aalis nang magsalita ‘yong pangalawang lalaki, “Baliw ka ba? Girlfriend ka riyan, eh girlfriend ko ‘yan eh! Akin lang siya… ‘di ba, baby?” Mabilis na lumapit ito papunta sa akin pero bago pa niya ako mahawakan ay naundayan na siya ng suntok sa mukha at sipa sa tiyan ni David dahilan upang dumiretso sa lapag ‘yong lalaki.
Woah, impressive!
“No one touches my girl, dude! At hindi ako ang baliw rito, ikaw!” sabi pa niya habang naghahanda na siya sa magkahiwalay na pagsugod no’ng dalawa pang mga kasama nito.
I was just silently watching David while he was fighting them. What was missing here was just a bowl of cheesy popcorn and I would be all set! I must admit, he was really good at hand-to-hand combats and he definitely knew how to use martial arts. Natuwa nga ako no’ng binigyan niya ng upper cut ‘yong matabang lalaki bago niya tuhurin ‘yong mukha nito, pagkatapos ay walang hirap na hinagis naman niya sa katawan nito ‘yong isang patpatin na nagsabing ako raw ay guardian angel niya. In the end, those three idiots were unconsciously lying on the ground.
Hinawakan ni David ‘yong kamay ko at magkasabay kaming tumakbo palayo. This time, hindi na ako umiwas. I just followed him wherever he would want us to go. I never experienced in my entire life that someone fought for me, not even my own father.
Nakarating na kami sa school nang magsalita ako, “Tara sa clinic nang magamot natin ‘yang mga sugat mo.” May putok din kasi ‘yong kaliwang parte ng labi niya at may tama rin siya sa kanang pisngi at mata.
“Okay lang ako. Bakit mo ba kasi ako iniiwasan, Helena? Classmate mo naman ako. Isa pa, hindi naman kita sasaktan. ‘Yan tuloy, muntik ka pang mapahamak sa eskinitang ‘yon! Paano na lang kung hindi kita nasundan?” He threw me a series of questions.
Wow, at kailan ka pa naging concern sa akin? I didn’t know why but I secretly smiled. Iba rin pala ‘yong pakiramdam nang may nag-aalala sa’yo na hindi mo kaano-ano.
Pero mas pinili ko pa rin ang tarayan siya, “Do I have a choice? Eh ang creepy mo kasi! Tell me, bakit ka ba sunod nang sunod ha?”
“Naiwan mo kasi ‘yan sa library kanina. Ibibigay ko lang naman sana sa’yo ‘yan kaso bigla ka na lang tumakbo na akala mo naman ay nasa marathon ka!”
Nanlaki ‘yong mga mata ko nang inabot niya sa akin ‘yong panyo ko—‘yong panyo kong may burdang Athena. I dithered, for I was thinking twice if I would get the handkerchief. Pero kinuha ko rin naman ‘yon sa huli.
“Tsaka bulag ka ba? Itong itsurang ‘to, creepy?” at nag-pogi sign pa siya sabay kindat sa akin.
Hindi ko alam pero sa gitna ng kaba ko ay bigla na lang akong natawa, “Well, ang kapal ha? Alam mo, parang hindi ka galing sa breakup! Let me remind you na parang kanina lang eh akala mo ay kung sino kang naagawan ng asawa!”
Tumahimik naman siya saglit. “Okay na ako. May napaglabasan naman na ako ng sama ng loob eh, tatlong punching bags pa!”
Noon ko napansing hawak niya pa rin pala ‘yong isang kamay ko kung kaya’t hinila ko ‘yon. “It is so unusual to meet someone who is running for the valedictorian title and yet, basagulero pala,” I said while smirking at him. No wonder, I was already teasing him. “Pero saan ka naman natuto ng self-defense? Movies?”
“Sa best friend ng ate ko. Tsaka uy, hindi ako basagulero ah! First time ko ngang makipagsuntukan kanina eh. Binabastos kasi nila ‘yong girlfriend ko! Pinagtanggol ko lang…” sabay ngiti niya sa akin nang nakakaloko. He even emphasized the word girlfriend, na para bang may gusto siyang iparating sa akin.
Hinampas ko naman siya sa balikat. “Hindi mo ako girlfriend, bwisit ka!” I wasn’t sure but I guessed, my cheeks went red at what he said.
“Aray, masakit ‘yon ah! Nakipagsuntukan na nga ako para sa’yo, hindi ka na nag-‘thank you’ tapos dinadagdagan mo pa ‘yong sakit ng katawan ko!” he said while pouting his lips.
Napatitig ako sa kanya. Teka, bakit parang ang cute niya?
“Hoy, Rivera! In the first place, I didn’t ask for your help, and may I remind you this—I wouldn’t be able to get there if it wasn’t all because of you! Hmpft,” I snarled at him while crossing my arms in front of my shoulder.
“Hindi ko kasalanan na hindi mo naman kabisado rito pero kung saan-saan ka nagsususuot! Tsk. Tsaka isa pa, hindi literal na girlfriend ang ibig kong sabihin, ‘no? Girlfriend as in girl friend—babaeng kaibigan! Ang malisyosa mo namang mag-isip. Bakit, chicks ka ba?” pang-aasar niya.
Doon na naman na-trigger ang inis ko sa kanya. “Kahit pa babaeng kaibigan lang ‘yan, we’re still not friends and we will never be friends! Asa ka! Tsaka pwede ba, Rivera? Just stay away from me. Huwag mo na lang akong sundan pa, maliwanag ba? Matalino ka naman, ‘di ba? Siguro naman ay maiintindihan mo itong sasabihin ko… ayokong makipagkaibigan sa kahit na sino at lalong-lalo na sa’yo!” Umalis na ako at dire-diretsong lumabas sa gate ng school.
Me? The ever-gorgeous Athena Cari? Hindi mukhang chicks para sa kanya? I hate you even more, Rivera!
Actually, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Tatawagan ko na lang siguro si Mang Carding para magpasundo sa kanya.
I was busy searching for my cellular phone inside my bag when I realized that I was already crossing the street—not even on a pedestrian lane—and a fast car was only a few meters away, ready to bump me. I knew it was too late for me to avoid that car so I just closed my eyes and waited for the next thing to happen.
Oh my God! Makakasama ko na ba si Helena?
Akala ko ay huli na ang lahat pero bago pa ako mabundol ng kotseng iyon ay nagulat na lamang ako nang biglang may humawak sa kamay ko at hinila ako papalapit sa kanya. Napasubsob ako sa katawan niya dahilan para ma-out of balance kaming dalawa. Kasabay nang pagkalaglag ng bag ko, pareho kaming bumagsak at nakadagan pa ‘yong katawan ko sa kanya.
Pag-angat ko ng mukha ko, alam kong may nangyari at hindi ako pwedeng magkamali…
Oh my God! Did we really kiss?