บัลลังก์เสน่หา 47

ก่อนที่นางจะโกรธขึ้นมาจริงๆ พระองค์ก็ทรงลุกไปหยิบถ้วยข้าวต้มมาคนให้ข้าวคลายความระอุออกมา

บัลลังก์เสน่หา 48

ในที่สุดเพื่อนเขาก็รู้ ‘อะไรๆ’ ได้เสียที อู๋อี้หวินได้แต่ส่ายหน้า เก่งนักเรื่องมองไกล ที่ใกล้ๆ ตัวกล

บัลลังก์เสน่หา 49

เมื่อแม่ทัพใหญ่แห่งเจิ้งถงเสด็จเข้ายังส่วนในของที่ประทับ ก็จำต้องส่ายพระพักตร์ให้กับความดื้อรั้นของเ

บัลลังก์เสน่หา 50

แม่ทัพใหญ่แห่งเจิ้งถงประทับยังโต๊ะทรงพระอักษร พระองค์ทรงใช้เวลาอ่านจดหมายอยู่ชั่วครู่ก่อนจะทรงวางจดห

บัลลังก์เสน่หา 51

และเมื่อพระโอษฐ์นี้เอ่ยคำว่า ‘รัก’ หัวใจอันอ่อนล้าด้วยความโดดเดี่ยวมานานแสนนานของนางก็ชุ่มชื้นขึ้นดั

บัลลังก์เสน่หา 52

ณ พระราชวังแห่งแคว้นจื่อจิ้นซึ่งเป็นหนึ่งในเมืองขึ้นของลู่เหลียง

บัลลังก์เสน่หา 158

บัลลังก์เสน่หา 157

บัลลังก์เสน่หา 156

บัลลังก์เสน่หา 155

บัลลังก์เสน่หา 154

บัลลังก์เสน่หา 153

บัลลังก์เสน่หา 152

บัลลังก์เสน่หา 151