“กานต์อาบเสร็จแล้วนะ คินจะเข้าต่อเลยมั้ย” เสียงหวานใสของคู่แต่งงานที่เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำเรียกความสนใจของอคินให้ละสายตาจากมือถือราคาแพงเพื่อมองตามเสียงเรียกทันที
ร่างสูงเพรียวเปลี่ยนเป็นสวมใส่ชุดนอนลายทางสีฟ้าสบายตัว ใบหน้าละมุนถูกเช็ดล้างเครื่องสำอางจนเผยให้เห็นความเนียนใสและจุดเสน่ห์สีดำเม็ดเล็กใต้กลีบปากล่างดูเย้ายวนเป็นอย่างมาก ทุกอย่างบนร่างกายทิชากานต์คล้ายถูกพระเจ้าสร้างด้วยความรัก เสียแต่นัยน์ดวงตาคู่สวยนั้นไม่สะท้อนเงาของเขาอีกต่อไปแล้วแค่นั้นเอง
“ครับ งั้นคินขอตัวอาบน้ำสักเดี๋ยวนะ ถ้ากานต์ง่วงก็หลับก่อนได้เลย” วฤนท์ธมตอบกลับอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเหมือนทุกที ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้ข้างกระจกที่วางไว้สำหรับชมวิวกลางคืนก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูของตนเพื่อเข้าห้องน้ำต่อ
“โอเคครับ” ทิชากานต์รับคำพลางเดินไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเป่าผมตัวเองเช่นเดียวกัน ทั้งคู่ต่างคนต่างแยกไปทำธุระส่วนตัวโดยไม่วุ่นวายอะไรกันอีก
เมื่อเป่าผมได้สักพักจนแห้งสนิททิชากานต์ก็เดินลากเท้าไปนอนลงบนเตียงพร้อมคว้าโทรศัพท์เข้าแอปพลิเคชันสีเขียวเพื่อพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มสายการบินก่อนเข้านอน
มีหลายเรื่องที่กานต์อยากจะบอกเล่าและปรึกษาเพื่อนกลุ่มนี้มากมายนัก ทั้งเรื่องแผนสายการบินลูกของ Emalee เรื่องระงับไฟต์ต่างประเทศ และเรื่องหาทางหย่ากับคนที่พึ่งแต่งด้วยไปหมาดๆ ทั้งชีวิตของทิชากานต์มีคนไว้ใจได้อยู่ไม่มากนัก และหนึ่งในคนกลุ่มนั้นมักมีพวกนี้อยู่ด้วยเสมอ
ทิชากานต์แชตกับเพื่อนเรื่อยเปื่อยพร้อมกับโดนพวกมันล้อเรื่องแต่งงานอยู่สักพัก จึงเหลือบตาดูเวลาเห็นว่าดึกพอสมควรแล้วเลยปิดโทรศัพท์แล้วล้มตัวลงนอนทันที วันนี้เขาเจอเรื่องมามากมาย ถึงเวลาต้องพักผ่อนจริงๆ บ้างแล้ว
หลังจากที่ทิชากานต์ล้มตัวลงนอนไม่นานอคินก็เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนลายทางสีฟ้าไม่ต่างกัน ดูเหมือนทางครอบครัวพวกเขาจะอยากให้ใช้ของคู่กันแม้กระทั่งชุดนอนด้วยละมั้ง
อคินมองคู่แต่งงานของตนที่หลับไปก่อนด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินไปนั่งเช็ดผมที่หน้ากระจกพร้อมคว้าโทรศัพท์มาพิมพ์ตอบเรื่องงานรอผมแห้งหมาดไปด้วย
เขาไม่กล้าเป่าผมตอนนี้หรอกกลัวอีกฝ่ายจะตื่นเอา
อคินใช้เวลาเช็ดเส้นผมสักพักจนหมาดได้ตามที่ต้องการ ชายหนุ่มจึงพาดผ้าเช็ดผมไว้บนเก้าอี้แล้วค่อยเดินไปที่เตียงก่อนจะสอดตัวลงนอนข้างอีกคนอย่างแผ่วเบา
ทายาทโรงแรมชื่อดังก้มมองคู่ชีวิตตัวเองด้วยสายตาอ่อนลงพลางยื่นมือเกลี่ยปอยผมให้คนที่หลับอยู่อย่างเอาใจใส่
อคินยอมรับว่าที่แต่งงานกับอีกฝ่ายเป็นเพราะครอบครัวเร่งเร้าและผลประโยชน์ ส่วนตัวเขาไม่ได้รักหรือเกลียดเพื่อนคนนี้เป็นพิเศษและก็ไม่ได้รู้สึกแย่หากต้องดูแลเอาใจอีกฝ่ายอย่างสนิทสนม ชายหนุ่มรู้ว่ากานต์มีความรู้สึกเกินเลยต่อเขาอย่างรุนแรง อีกฝ่ายไม่เคยปกปิดทั้งสีหน้า แววตา และความรู้สึกที่มีต่อเขาแม้แต่นิดเดียว เพราะงั้นเขาจึงได้ใจเพราะรู้ว่ายังไงคนตรงหน้าก็ไม่หายไปไหน จนได้ประสบเจอเข้าจังๆ ในวันนี้
อคินไม่รู้ว่าก่อนเข้าพิธีทิชากานต์ไปโดนใครพูดหรือพบอะไรเข้า แววตาคู่สวยที่เคยสะท้อนภาพเขาเพียงคนเดียวถึงได้เย็นชาตอนทอดมองมาแบบนั้นได้
อคินไม่ได้รักทิชากานต์ แต่อคินก็ไม่ชอบที่ทิชากานต์ไม่รักตัวเองแล้วเช่นเดียวกัน
ชายหนุ่มผู้ตกอยู่ในห้วงคำนึงสะบัดหัวไล่ความคิดไร้สาระของตัวเองออกเบาๆ ก่อนจะก้มจูบลงบนขมับของคนที่อยู่ในห้วงนิทราแล้วค่อยตัดสินใจล้มตัวลงนอนตาม
เขาอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ วันนี้กานต์อาจจะแค่เหนื่อยเกินไปหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้คงกลับมาเป็นเหมือนเดิมเองนั่นแหละ
ไฟทั้งห้องถูกดับลงเหลือเพียงแสงสลัวสีส้มอ่อนบนหัวเตียงเท่านั้น ดวงตาคู่งามที่คิดว่าปิดสนิทถูกเปิดขึ้นอย่างเชื่องช้าเผยให้เห็นความเย็นชาและเจ็บปวดอย่างชัดเจนแม้จะอยู่ความมืดก่อนจะถูกปิดลงไปอีกครั้ง
...
เช้าของวันที่มีคนนอนข้างกายด้วยวันแรกทำให้สองเจ้าบ่าวตื่นแต่เช้าเพราะความตื่นเต้นกันเล็กน้อย อคินลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพลางบิดตัวไล่ความง่วงงุนก่อนจะก้มมองคนที่ยังคงขดตัวอยู่ข้างกายด้วยรอยยิ้มเอ็นดู
“ลุกไหวมั้ยคนเก่ง ให้คินอุ้มมั้ยครับ” ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยหยอกเย้าคู่แต่งงานของตนพลางยื่นมือเหน็บผมที่ปรกหน้าอีกฝ่ายไว้ออกให้ด้วยความทะนุถนอม
“อืมมมม กานต์ขี้เกียจลุกอ่า คินตื่นเช้าไปแล้ว” แมวน้อยแสนเกียจคร้านตอบกลับเสียงยานคางพร้อมขยับตัวไปกอดเอวคนที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ด้วยท่าทางออดอ้อน
ปฏิกิริยาที่เปลี่ยนแปลงจากเมื่อวานเป็นอย่างมากของทิชากานต์ทำให้อคินชะงักไปเล็กน้อยก่อนริมฝีปากหยักสวยจะคลี่ยิ้มกว้างออกมาด้วยความโล่งอกทันที
ที่เมื่อวานท่าทางแปลกไปคงเพราะเหนื่อยจริงๆ สินะ
“อ้อนแต่เช้าแบบนี้อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าครับเนี่ย” อคินเอ่ยหยอกล้อแมวน้อยที่เกาะเอวตนอยู่ด้วยอารมณ์สุนทรีย์พลางลูบหัวทุยอย่างนึกเอ็นดูไปด้วย
“อยากนอนต่อง่า” ทิชากานต์ซุกใบหน้าไปที่เอวคู่แต่งงานพร้อมตอบกลับเสียงอู้อี้เรียกรอยยิ้มคนโดนกอดให้กว้างขึ้นมากกว่าเดิมไปอีก
“ฮ่าๆ อ้อนขนาดนี้ใครจะไปขัดใจได้ลงล่ะ งั้นคินนอนเป็นเพื่อนละกันนะครับ”
“อื้ม!”
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยอคินก็ไถลตัวลงนอนอีกครั้งพลางวางแขนไว้บนหมอนให้คู่แต่งงานแสนขี้อ้อนนอนทับก่อนจะรวบตัวอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้อย่างแผ่นเบา
ทิชากานต์ซุกใบหน้าไปบนอกแกร่งของวฤนท์ธมด้วยท่าทางเกียจคร้านพร้อมกับยื่นแขนกอดตอบก่อนจะนิ่งไปในที่สุด
เมื่อเห็นแมวน้อยหาท่านอนสบายได้แล้วอคินก็ก้มลงจูบกลุ่มผมนิ่มด้วยหัวใจที่เริ่มกลับมาเต้นเป็นจังหวะปกติอีกครั้ง
โชคดีจริงๆ ที่กานต์กลับมาเป็นเหมือนเดิม
พอสบายใจวฤนท์ธมก็หลับตามคนในอ้อมแขนไปอย่างง่ายดายแตกต่างจากอีกคนที่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพร้อมความรู้สึกที่อยากจะหนีหายไปเสียเดี๋ยวนี้
เพราะเมื่อวานย้อนกลับมากะทันหันความรู้สึกเกลียดแค้นชิงชังจึงยังตกค้างในใจอยู่เยอะมากทำให้ทิชากานต์เผลอแสดงท่าทางต่ออีกฝ่ายชัดเจนไปหน่อย หากเขาอยากจะแก้เกมทุกอย่างต่อจากนี้อย่างรอบคอบ อย่างแรกที่ควรจำไว้คืออย่าให้ฝ่ายตรงข้ามจับตาหรือสงสัยในตัวเองเด็ดขาด
ทิชากานต์เก็บประกายดวงตาลงอย่างเงียบงันก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามอีกฝ่ายไปอย่างที่ควรจะเป็น