หากพูดถึงสายการบินชื่อดังในประเทศไทยคงไม่มีนักเล่นหุ้นหรือนักธุรกิจคนไหนไม่รู้จัก Emalee อย่างแน่นอน ด้วยฝีมือและมันสมองของคุณหญิงอมรินทร์ อธิษฐ์โภคิน ผู้รั้งตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทที่โอบอุ้มสายการบินนี้จนสร้างชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งในประเทศและทวีปเอเชีย ทำให้ใครต่อใครต่างก็หมายปองอยากเกี่ยวดองด้วยทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้แต่ตระกูลภักดีวัฒนากุลเช่นเดียวกัน
ทิชากานต์เกิดมาเป็นลูกคนเล็กของตระกูลหลักอธิษฐ์โภคิน หลังจากเรียนจบบริหารด้านสายการบินที่ต่างประเทศก็ใช้เวลาทั้งหมดไปกับการเที่ยวเล่นและหาความสุขโดยมีแม่และพี่สาวคอยดูแลจัดการงานที่สายการบินแทนทั้งหมด
ถึงแม้จะดูเป็นคนเลื่อนลอยแต่ชายหนุ่มก็ยังมีแวะเวียนช่วยเหลืองานตามความเหมาะสมบ้างเป็นครั้งคราว แล้วด้วยความรักของคนเป็นแม่และพี่สาวทั้งคู่จึงไม่เคยบังคับฝืนใจให้ทิชากานต์รีบกลับมาทำงานเลยสักครั้ง
จนกระทั่งวันดูตัว
เป็นเรื่องปกติของครอบครัวผู้รากมากดีที่มักจะหาคู่ครองหรือคู่ชีวิตให้เหมาะสมกัน อธิษฐ์โภคินและภักดีวัฒนากุลจึงนัดหมายชวนลูกหลานมาทำความรู้จักกันเพื่อผลประโยชน์ในภายภาคหน้า
ตระกูลภักดีวัฒนากุลทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมที่มีสาขาอยู่ในหลายประเทศ โรงแรมที่สามารถลงตลาดหุ้นหลักทรัพย์ได้นั้นมีเพียงไม่กี่แห่งในประเทศนี้และหนึ่งในหยิบมือนั้น Wattanakul กลับก้าวนำทุกคนไปไกลจนน่าตกใจ ยิ่งหุ้นช่วงไตรมาสหลังของโรงแรมพุ่งสูงขึ้นจนไม่อาจดูแคลนได้นั้นยิ่งทำให้หลายคนหวังอยากทำความรู้จักและแลกเปลี่ยนความคิดกับตระกูลนี้กันไม่น้อย เพราะงั้นการที่สองตระกูลมาทำความรู้จักกันไว้ถือว่ามีแต่ได้ไม่มีเสียเลยสักนิด
ตระกูลหลักของภักดีวัฒนากุลมีทายาทสืบทอดธุรกิจเพียงคนเดียวคือ อคิน วฤนท์ธม ภักดีวัฒนากุล เท่านั้น เพราะฉะนั้นชายหนุ่มจึงรับแรงกดดันค่อนข้างสูงทำให้อคินไม่ค่อยมีเพื่อนฝูงนอกจากผู้คนที่รู้จักกันทางธุรกิจหรือในงานสังสรรค์ของพวกผู้ดีบ้างเป็นครั้งคราว
ครานั้นภายในห้องอาหารของภัตตาคารสุดหรูการพบเจอกันครั้งแรกของคนทั้งคู่ค่อนข้างราบเรียบไร้ความประทับใจใดๆ ทั้งสิ้น ตัวทิชากานต์เองแม้จะชอบเที่ยวเล่นแต่ไม่ได้รักสนุกไปกับเพศตรงข้ามหรือเพศเดียวกันสักเท่าไหร่นัก การดูตัวครั้งนั้นชายหนุ่มจึงคิดว่าเป็นธุระของพี่สาวกับอีกฝ่ายเสียมากกว่า
โดยไม่คาดคิดว่าพอได้ใช้เวลาร่วมกันอีกสักพักทั้งเขาและอีกฝ่ายกลับเข้ากันได้ดีจนน่าตกใจ และเพราะเหตุนั้นทิชากานต์จึงกลายเป็นเพื่อนคนแรกของวฤนท์ธมไปโดยปริยาย
กาลเวลาผ่านพ้นไปพร้อมกับความสนิทสนมจากการเป็นเพื่อนกันที่เริ่มทำให้ทั้งสองคนชักเลยเทิด ทิชากานต์ยอมรับจากใจว่าตกหลุมรักอคินอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ทั้งสองตระกูลไม่ได้หัวโบราณจนขนาดรับไม่ได้กับความรักของเพศเดียวกัน เพราะงั้นหลังจากที่ทั้งคู่ทำความรู้จักกันได้สองปี ในที่สุดอธิษฐ์โภคินและภักดีวัฒนากุลก็เป็นทองแผ่นเดียวกันได้สำเร็จ
เพราะงานมงคลของทั้งสองตระกูลทำให้สายการบิน Emalee และโรงแรม Wattanakul มีธุรกิจร่วมกันอยู่เรื่อยๆ โครงการแรกที่ทิชากานต์ร่วมทำกับคู่ชีวิตจึงเป็นดั่งใบเบิกทางของอนาคตจนชายหนุ่มวาดฝันไว้อย่างสวยหรู
จนเมื่อแต่งเข้าได้ปีที่สองทิชากานต์และวฤนท์ธมก็ขึ้นรับตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทแทนครอบครัวอย่างเต็มตัว ทางเดินข้างหน้ากำลังโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบอันแสนงดงาม แต่ไม่นานทุกอย่างก็ต้องพังทลายลงเมื่อตัวเอกที่แท้จริงในนิยายเดินเข้ามาในชีวิตของคนรักเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
ฟ้าใส อริศรา เจตจำนงศ์ หญิงสาวที่เติบโตมาจากบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า จิตใจอ่อนโยน หนักเอาเบาสู้ เธอเข้ามาสมัครงานในฝ่ายประชาสัมพันธ์โรงแรมของคนรักเขาด้วยใบประกาศนียบัตรเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง อริศราเป็นหญิงสาวที่สมกับคำว่านางเอกโดยแท้ ผู้คนรอบข้างต่างชื่นชมยกย่องไม่เคยขาดและเพราะความดีงามกับความขยันหมั่นเพียรของเธอจึงทำให้ชนะใจวฤนท์ธมไปอย่างง่ายดาย
ทิชากานต์เริ่มจับสังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงของคู่แต่งงานได้อย่างรวดเร็ว เขาเฝ้าจับตาดูจนได้รู้ว่าใจของคนรักได้เปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่สิ ใจเขาได้มอบให้กับคนอื่นไปแล้วต่างหาก
ทิชากานต์เคียดแค้นและชิงชังอริศราจนแทบกระอักและด้วยอำนาจแห่งห้วงรักจึงทำให้ชายหนุ่มสายตามืดบอดทำเรื่องต่ำช้ากับหญิงสาวไร้ทางสู้ไปหลายสิ่ง พยายามทุกทางเพื่อดึงใจคนรักกลับมาแม้จะต้องเลวทรามเพียงใด แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นผล
ทิชากานต์เริ่มเลอะเลือนหนักปล่อยปละละเลยทุกอย่างจนสายการบินที่พ่อแม่และพี่สาวรักษายิ่งชีวิตหลุดลอยไปจากมือโดยไม่อาจยื้อไว้ ความโหดเหี้ยมของทิชากานต์ทำให้อคินเอาคืนเขาได้อย่างแสบทรวงชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่ชีวิตแทรกแซงหุ้นของสายการบินหลักจนสำเร็จก่อนจะเปลี่ยนบอร์ดบริหารใหม่ยกเซตจนคนตระกูลอธิษฐ์โภคินแทบไม่มีที่ยืน การกระทำของอคินไม่ต่างอะไรจากการเหยียบทิชากานต์จนแทบจมปฐพี
แต่ทิชากานต์ก็ไม่ได้นำพา...
ทั้งที่สูญเสียไปเกือบทุกสิ่งแต่สายตาที่มืดบอดในรักก็ยังไม่ยอมกระจ่าง ทิชากานต์บีบคั้นนางเอกผู้น่าสงสารจนแทบแหลกคามือ ไม่นานพระเอกแสนองอาจก็เกิดหลังชนฝาจึงต้องตอบโต้ตัวร้ายกลับอย่างรุนแรงโดยไม่มีทางเลือก
ทิชากานต์จบชีวิตในวันครบรอบแต่งงานปีที่สามดั่งหมาจนตรอก สูญสิ้นทุกอย่างทั้งทรัพย์สิน ศักดิ์ศรี เงินทอง ครอบครัว หรือแม้กระทั่งหัวใจ ไม่มีผู้ใดอาลัยหรือพูดถึงเขานอกจากเสียงสาปส่ง
การที่เขาร้ายเพราะโดนแย่งคนรักเขาผิดอะไร?
การที่เขาร้ายเพราะโดนเหยียบย่ำเขาผิดอะไร?
การที่เขาร้ายเพราะโดนหักหลังเขาผิดอะไร?
ผู้คนต่างตราหน้าถ่มน้ำลายด่าทอพวกตัวร้ายด้วยความหยามเหยียดเพื่อยกตนให้กลายเป็นผู้ผดุงธรรมโดยไม่มีใครฉุกคิดเลยสักนิดว่าเหตุใดพวกเขาถึงต้องร้าย