Bleu's POV:
Sabay kaming pumasok ni Zach sa loob ng resto habang nakakapit ako sa braso niya, napatingin agad sila mama at ang pamilya ni Zach sa amin nang makita kami.
"What took you guys so long?", kunot noo na tanong sa akin ni Mama.
Pinag-usog ako ng upuan ni Zach kaya naupo ako doon, hindi ko alam kung sinasadya ng mokong na 'to pero katapat ko sa mesa si Zane.
"You were late yesterday, and you're late again today, ang galing mo sa pag antayin ang iba.", biglang saad ni Claire.
Napatingin ako sa kanya na katabi lang ang anak niya, pinanggigitnaan nila ni Zane ang anak nila right now.
Pasalamat ka nga at nagbago ang isip ko, if hindi ko inuwi si Tobi at Laine sa bahay nila Mama, I doubt if makakapagsalita ka pa ngayon.
"I received a very important call, ayaw pumasok ni Bleu ng mag-isa, kaya inantay niya ako. It's my fault, sorry to have made you guys wait.", pagsisinungaling ni Zach, he's sitting beside me.
"That's actually great to hear, it seems that you're getting along well.", tuwang-tuwa na sabi naman ng Dad ni Zach at Zane.
"But where's Laine and James? Akala ko ba isasama mo sila?", sabat ni Papa, kinabahan ako bigla.
"Laine and James, right! Gusto ko ring makita mga anak mo iha.", baling naman sa akin ng Mama ni Zach.
Lumuwa ang mga mata ko kay Zane at kunot noo siyang nakatingin sa akin.
"They're getting used pa kasi, they're sleeping soundly right now.", sagot ko nalang.
"That's a shame, but it's okay, we're family now; there will be a lot of chances to meet your kids in the future.", ngiting sabi ng Mama ni Zach.
"Kids?"
Muntik akong mapaupo ng matuwid sa inuupuan ko ng marinig ko ang boses niya.
Tinignan ko siya at nakatingin siya sa akin na parang inaantay niya ang sagot ko, si Zane.
"Look! I think the food is here. You guys ordered already?", sabat ni Zach.
Biglang may lumapit sa aming table na mga waiters na may dalang ibat-ibang putahe.
"Yes we did, so that we can start eating na.", sagot ng Mama ni Zach.
Kinurot ko ng mahina tagiliran ni Zach para ipaalam sa kanya na I'm thankful na sinagip niya na naman ako.
After malapag no'ng mga inorder na pagkain nila ay kumain lang kaming lahat habang nag-uusap tungkol sa kasal.
The wedding is happening in less than 5 months. Ang bilis ng pangyayari pero wala akong masabi kasi I said yes to this.
They asked me and Zach for our preferences kasi sila raw bahala sa lahat and that all we need to do is to attend the wedding, s*cks right?
Pinakilala lang rin nila ako ulit kay Claire at sa anak nila ni Zane. Shane is actually a sweet and a nice girl, she already calls me Tita.
Napahawak ako sa puson ko ng bigla itong sumakit, kanina pa siya sumasakit actually pero bearable naman kanina at 'di ko na napansin.
Napatingin sa akin si Zach nang mapansin niya kilos ko.
He leaned closer at bumulong;
"You okay?", bulong na tanong niya.
"I think I need to check something.", bulong ko rin sa kanya.
Umayos kami ng upo at doon ko lang napansin na nakatingin pala sila Mama sa amin ni Zach ng nakangiti ng sobrang lapad, ano iniisip nila?
"Excuse me, I need to go to the bathroom.", paalam ko sabay tayo.
"Want me to come with you? ", tanong sa akin ni Zach, umiling ako.
"I'll be quick."
Nagpaalam ulit ako tapos nagtungo na papuntang CR.
Tinignan ko lang kung meron ako pero wala naman, mukhang paparating pa kaya sumasakit puson ko.
Nag-retouch lang ako saglit sa harap ng salamin bago ko maisipang lumabas para makabalik na sa table kasi tapos na rin naman kami kumain lahat, parang pauwi na rin kami.
Paglabas ko ng CR ay laking gulat ko na lang nang biglang may humigit sa akin sa kamay ng sobrang lakas papasok ulit sa CR tapos sa loob ng isang cubicle, I found myself leaning sa pintuan no'ng cubicle.
Napaangat ako ng tingin sa lalaking humigit sa akin, napalunok ako ng laway...
"Anong ginagawa mo?", matigas pero mahina kong tanong sa kanya.
Binitawan niya ang kamay ko.
"You have kids?", sagot niya sa tanong ko.
Ano 'to? Inantay niya ako sa labas ng CR tapos hihigitin ako para itanong lang 'yan?
"Nababaliw ka na ba, Zane? What if may makakita sa atin dito? Asawa mo? Fiancee ko?"
Yes, it's Zane.
"Sagutin mo tanong ko.", he told me na parang wala siyang pake sa sinabi ko.
"Oo, may anak na ako, dalawa. Ano ngayon? Akala mo ba after 5 years, ikaw lang meron?"
Sinusubukan kong sumagot na nakatingin sa mga mata niya, pero sa totoo lang, nanlalamig ang mga palad ng kamay ko, nangmamanhid ang mga tuhod ko, ni hindi ako makahinga ng maayos dahil sa lakas ng tibok nitong puso ko.
"A 7 year old daughter that you adopted, and a 5 year old son... Sino ang ama ng batang lalaki?"
Napakagat ako sa ibabang bahagi ng labi ko, mukhang nagtanong siya sa pamilya ko o pamilya niya.
"The guy I dated 5 years ago.", sagot ko sa kanya.
"You dated someone else other than me, 5 years ago?"
Tinitigan ko siya sa mukha at dahan-dahang tumango.
I smirked.
"Ano bang akala mo? Na ikaw lang lalaki sa buhay ko? Bakit parang affected ka? Diba you left me to be with Claire?"
He stared back at me,
"You know that I had to do it, Bleu."
Natawa ako.
"Alam ko, naiintindihan kita actually. Nang malaman mo na ikaw ang ama ng ipinagbubuntis ni Claire, alam kong ang unang pumasok sa utak mo ay ang maging mabuting ama sa magiging anak niyo, you don't want that child to grow up in a broken family like you experienced... Naiintindihan ko 'yon pero alam mo anong pumasok sa isip ko bago ko matanggap lahat?", huminto ako saglit kasi nababasag 'yong boses ko.
After I composed myself ay nagpatuloy ako,
"Naisip ko na I can take care of that child too, Zane. Kaya kong maging mabuting Ina sa batang hindi sa akin kung ako lang ang pinili mo 5 years ago, gano'n ako kat*nga sa pagmamahal ko sa'yo.", patuloy ko.
"That's just being selfish sa side ko Bleu, you were still young, I can't take your youth and let you take responsibility sa batang hindi sa'yo.", sagot niya sa akin.
Ngumiti ako.
"What I like about you is the reason why we didn't worked out, Zane. It's this attitude of yours, you're strong sense of responsibility, ang unahin ang iba kaysa sa sarili mo."
Nakita ko ang paglungkot ng mga mata niya na parang kanina lang ay wala akong makitang emosyon.
"You know what? What happened years ago just means na hindi talaga tayo para sa isa't-isa. We shouldn't be doing this, may pamilya ka na at ikakasal na rin ako."
Akmang bubuksan ko na 'yong pintuan ng cubicle para lumabas nang he reached for my wrist kaya napalingon ako sa kanya,
"Mahal mo ba siya?", tanong niya.
"Si Claire ba, mahal mo ba siya?", balik kong tanong sa kanya.
"Mahal ko ang anak ko.", sagot niya.
Tumango ako.
"Ako rin."
Tumitig siya ng matagal sa mukha ko at dahan-dahang binitawan ako.
"Salamat kasi binitawan mo ako, 5 years ago... At ngayon."
Huli kong sinabi bago ako lumabas sa cubicle at sa CR.
Zach's POV:
Zane left early dahil raw may trabahong dapat asikasuhin, Bleu came back from the restroom na para bang may nangyari kasi tumahimik siya bigla.
Nagpatuloy lang sa pag-uusap ang lahat hanggang sa kailangan na magsiuwian.
Bleu told her parents na ando'n sa bahay nila ang dalawang anak niya kasi miss na raw nito lolo at lola nila, after no'n ay everyone parted ways.
"Anong problema? Namumutla ka after mo bumalik galing restroom, masakit pa ba puson mo?", tanong ko sa kanya while on our way to my car.
"I'm fine.", maikli niyang sagot.
Pinanliitan ko siya ng  mga mata. Something's fishy... Nang magpunta siya ng restroom kanina, a minute after ay nagpaalam si Zane na aalis... Nag-usap ba sila?
Pinagbuksan ko siya ng pintuan ng kotse bago ako sumakay.
"Seatbelt.", sabi ko sa kanya habang nagse-seatbelt ako.
May kinuha ako sa bulsa ko tapos binigay ko sa kanya.
Napatingin siya sa akin.
"Ano 'to?", taka niyang tanong.
"When you went to the restroom earlier, I went out for a bit to look for that. Sabi ng babae sa pharmacy, it lessen the pain sa puson mo. Take that.", sagot ko.
Lumabas ako kanina ng saglit, may malapit na pharmacy lang dito at bumili ako ng gamot para sa puson niya at bottled water.
Bigla akong may naisip.
Nilingon ko siya tapos binigay sa kanya 'yong bottled water na nasa compartment ng kotse ko.
"Inaantok ka na ba?", tanong ko sa kanya.
"Hindi, mukhang hindi pa nga ako makakatulog.", hindi nakatingin sa akin niyang sagot, ininom niya 'yong gamot na binigay ko.
Mukhang nagkausap nga sila ni Zane.
"I'll take you somewhere.", sabi ko at pinaandar na ang kotse ko.
Gusto ko siya dalhin sa isa sa mga clubs kung saan ako kumakanta pero mukhang it'll be too noisy for her kaya plano ko siyang dalhin sa lugar kung saan ako pumupunta 'pag gusto ko ng peace of mind.
Bleu's POV:
Hindi ko talaga alam kung saan niya ako dinala, hindi rin naman ako nag reklamo kasi parang lutang rin ako dahil sa naging pag-uusap namin ni Zane kanina.
Hininto niya ang kotse niya sa tabi ng hagdan paakyat ng isang overpass papunta sa kabilang side ng daan.
Lumabas ako ng kotse after niya maunang lumabas, may kinuha siya sa likod ng kotse niya at nakita ko nalang ay may dala-dala siyang gitara.
"Lika."
Naunang siyang naglakad at sumunod ako, umakyat kami doon sa overpass at huminto sa may gitna, ang lamig ng hangin at medyo malakas, ang ganda sa pakiramdam.
Sabay kaming sumandal sa railings.
"Dito ako pumupunta 'pag gusto kong mapag-isa, mag-isip... Kumalma."
Napatingin ako kay Zach.
"Mapag-isa tapos sinama mo ako?", tanong ko sa kanya.
Sa totoo lang ang ganda dito, nakikita ko sa baba ang iba't-ibang kotse na dumadaan, iba't-ibang kulay ng ilaw na nasa paligid, tapos ang lamig ng hangin at ang tahimik ng gabi....
"I brought you here with me para makapag-isip ka ng maayos, balisa ka after mo lumabas sa restroom. I don't know what happened there, but I hope na makatulong ng kaunti ang pag-dala ko sa'yo dito."
Pinukolan ko siya ng tingin, may mga bagay siyang ginagawa na hindi ko naman hinihingi o ene-expect na manggaling sa kanya kasi sa totoo lang kung hindi dahil sa engagement o kasal ay hindi namin makikilala ang isa't-isa. Akala ko lang sanay lang siya gawin ang mga gano'ng bagay kasi he's known to be really flirty around girls but I'm starting to think na he's really thoughtful.
"Ayan ka na naman sa titig mo, nakakainlove talaga ako pero pigilan mo, okay? Hindi kita masasalo. ", napangiwi ako, binabawi ko na agad sinabi ko kanina.
Dinadagdagan niya ang lakas ng hangin, mas lumalamig.
Napatingin ako sa gitarang dala niya.
"Ah oo! Sabi ko marunong ako mag-gitara diba? Tapos kumakanta ako, gusto ko iparinig sayo."
Mas lumiwanag 'yong mga mata niya, mukhang hilig niya talaga ang pagkanta.
"Sige nga, sample.", sabi ko.
Proud siyang napangiti tapos sumandal ng maayos sa railings,
"Bago ako kumanta, babala lang na nakakainlove ang buong pagkatao ko, lalo na 'pag kumakanta ako kaya 'wag kang mafa-fall hahahaha."
Sarap hampasin nito, 'di nalang kumanta agad kailangan pa bahiran niya muna ng kahanginan niya.
"Kumanta ka na kung ayaw mong itulak kita diyan, nakakagigil ka hahaha.", biro kong sabi sa kanya.
Natawa siya saglit tapos he started strumming his guitar.
*NP: I Won't Give Up by Jason Mraz*
[When I look into your eyes
It's like watching the night sky
Or a beautiful sunrise
Well there's so much they hold]
May ngiting nabuo sa mga labi ko nang magsimula siyang kumanta, marunong nga siyang kumanta at hindi kahanginan lang.
[And just like them old stars
I see that you've come so far
To be right where you are
How old is your soul?]
Ewan ko ba o dahil sa lamig na dala ng hangin o sa lamig na nanggagaling sa boses niya kaya parang tumitindig mga balahibo ko.
[Well, I won't give up on us
Even if the skies get rough
I'm giving you all my love
I'm still looking up]
Maybe it's the fact na he's smiling while singing, the ambiance of the surroundings... I can't take my eyes off him. He looks too good right now while singing na hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya.
[And when you're needing your space
To do some navigating
I'll be here patiently waiting
To see what you find
'Cause even the stars they burn
Some even fall to the earth
We've got a lot to learn
God knows we're worth it
No, I won't give up]
Sa part na 'To see what you find' ay bigla siyang natawa nang mapatingin siya sa akin, kaya napaayos ako ng sandal sa railings, halatang-halata na titig na titig ako sa kanya, hindi naman sa naglalaway ako 'no? Nakakahiya parin 'yon.
Huminto siya sa pagkanta at natatawang nakatingin sa akin, binaba niya 'yong gitara niya.
"Anong titig 'yon? Titig na may halong balak? O titig na may halong pagnanasa?"
Kumunot noo ko.
"Balak ka diyan? Anong balak? Parang baliw.", sagot ko at umiwas ng tingin.
Humarap ako sa railings at ipinatong doon ang mga braso ko.
Natawa lang siya kaya patago akong natawa.
"Salamat sa gamot at sa pagdala sa akin dito.", nakatingin sa mga kotse na dumadaan kong sabi sa kanya.
"Nothing big, at least you're already smiling."
Bigla kong binawi ang aking ngiti dahil sa sinabi niya at natawa na naman siya.
"Huli pero hindi kulong.", tawang-tawa niyang sabi.
Sinamaan ko siya ng tingin tapos ay inirapan siya.
Tinuon ko nalang ulit atensyon ko sa mga kotse.
Naramdaman ko ang paglagay ni Zach ng coat niya sa mga balikat ko kaya napalingon ako sa kanya;
"Dumadaan ang lahat sa iba't-ibang problema, darating ang panahon na kailangan mong maging totoo sa sarili mo at sa mga taong nasa paligid mo. Kailangan mo ma-realize kung ano ba talaga ang gusto mo, o ang makakabuti sa sitwasyon mo ngayon, there are a lot of options kaya nakakalito at mahirap, pero trust yourself to do the right thing kasi by the end of the day, you're doing it for yourself at sa mga taong mahal mo."
He said those in the middle of fixing his coat na ipinapatong niya sa mga balikat ko, and it just hit the spot na namuo agad ang mga luha ko sa aking mga mata.
Humarap siya sa akin,
"I don't know what you feel, I just know na nahihirapan ka. Ano man ang maging desisyon mo, I want to tell you that you've been doing a great job, it's been tough for you but you're good to go."
Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mata ko, he said the words the I badly wanted to hear right now.
Natawa siya at ginulo ang buhok ko.
"Wag kang umiyak, baka may makakita at akalain pang sinasaktan kita.", tawa niyang sabi.
"Salamat talaga Zach.", sabi ko.
Ngumiti siya at tumango, binaling niya ang tingin sa mga kotseng dumadaan kaya I did the same thing.
I don't need to hide anymore, kung malalaman nila lahat, then I'll let it be.
I'm still afraid, but I feel stronger.
Napatingin ako ulit kay Zach at mukhang napansin niya ang pagtingin ko kaya napatingin rin siya sa akin, nginitian ko siya at ngumisi ang gago, ngisi palang niya mukhang alam ko na nasa isip niya, poging-pogi na naman siguro sa sarili, kapal talaga hahahaha.
Claire's POV:
"Ako maghahatid kay Shane sa school ngayon.", biglang sulpot na sabi ni Zane sa likuran ko.
"No, it's okay. May meeting ka pa, I'll be doing it today.", saad ko sa kanya habang sinusundan siya ng tingin, inaayos niya 'yog necktie niya.
Napatayo ako at nilapitan siya, akmang aayusin ko ang necktie niya for him pero bigla siyang napaiwas... Napayuko ako ng saglit.
"I can do it by myself.", sabi niya.
Tumango ako.
This marriage is always at its edge the moment it happened, it's falling apart even before it started.
Kung hindi ako nagloko sa kanya, ano kami dapat ngayon?
I shouldn't have cheated on the first place.
Since tingin naman rin ng lahat sa akin ay kontrabida, ay gagampanan ko ng mabuti ang role na 'yon sa buhay ni Bleu at Zane.
I've protected this marriage for 5 years and I'll continue to do so.
Gaya ng sabi ko kay Zane ay ako ang naghatid kay Shane sa school, while on our way inside the premises ay biglang nahagilap ng mga mata ko si Zach na may kasamang dalawang bata at isa pang lalaki na parang kasing edad niya lang.
"Mom! It's Tito Zach oh!", turo ni Shane kay Zach.
"Ako 'yong fiancee, kaya may karapatan akong ihatid sila Laine, ba't ka ba buntot ng buntot?", rinig kung sabi ni Zach sa kasama.
Napayuko ako ng tingin sa batang lalaki na hawak-hawak ni Zach ang kamay at napatingin ito sa akin.
That child...
Is that Bleu's son?
Dito siya pumapasok?
Third Person's POV:
Maagang nagpunta si Zach sa bahay ni Bleu para mag presenta na ihatid ang mga anak nito sa paaralan kasi hindi naman siya busy, pero naabutan niya si Dave na nauna na doon at isa pang nag presenta na ihahatid ang mga inaanak niya.
Laking pasasalamat nalang ni Bleu kasi may trabaho rin siyang kailangan asikasuhin kaya ipinaubaya niya muna sa mga kamay ni Zach at Dave ang dalawa niyang anak, kasi alam niya namang hindi pababayaan ng dalawang 'to ang mga anak niya.
Hatid sa kotse ni Dave si Laine at sa kotse naman ni Zach si Tobi, pagkarating nila sa paaralan ng mga bata ay hindi pa natapos ang bangayan nila.
"Ako 'yong fiancee, kaya may karapatan akong ihatid sila Laine, ba't ka ba buntot ng buntot?
"Alam mo? Ako maghahatid sa kanila bukas, you don't have to come tomorrow.", saad ni Dave kay Zach.
Napatingin sa kanya si Zach,
"You should rest, dude. From now on, ako na maghahatid sa mga magiging anak ko.", sagot naman ni Zach sa kanya.
"Fiancee ka pa lang, hindi pa sigurado kung matutuloy talaga kasal niyo.", Dave.
Natatawa na parang pikon na napahinto si Zach dahil sa sinabi ni Dave.
"Bakit? Balak mo na bang ipaglaban 'yang unspoken feelings mo? Aba't bilis-bilisan mo, baka may mauna sayo."
Agad na napatingin si Dave kay Laine kasi nasa tamang pag-iisip na ito upang maintindihan ang pinag-uusapan nila ni Zach.
"Tumahimik ka nga, unspoken feelings ka diyan. Pinagsasabi mo?"
Natawa si Zach sa naging reaksyon ng binata, halatang defensive.
"Touch some grass, Dave. Mag-asawa ka na rin, kaya?"
Pikon na sinamaan ng tingin ni Dave si Zach, hindi niya nalang ito pinansin at nagpatuloy sila sa paglalakad.
('Touch some grass' is like an insult means parang sinasabihan ni Zach si Dave na he needs to wake up or go outside and explore hindi 'yong parang nakatuon lang kay Bleu attention niya. It's popularly mean na someone should stop spending too much time online and go outside, sa part ni Zach he's telling Dave na to stop spending too much time na nakatuon lang atensyon kay Bleu.)
Sa gilid ng mga mata ni Zach ay nahagilap niya si Claire na kasama si Shane kaya napahinto siya sa paglalakad.
"Bakit?", takang tanong ni Dave sa kanya.
Napatingin si Zach kay Tobi at Laine.
"Go inside with Tito Dave, I need to do something, okay?", paalam niya sa dalawang bata.
"Dad, you and Tito Dave should get us after school too.", naka-angat kay Zach na tingin na sabi ni Tobi.
Natuwa si Zach sa sinabi ni Tobi.
"Oo naman, kaya be good throughout the day and listen to your teachers, hmmm?"
As usual ay walang imik si Laine at nakikinig lang ito, binigay ni Zach ang kamay ni Tobi kay Dave.
"Saan ka?", kunot noong tanong ni Dave.
Binigyan ng maikling tingin ni Zach si Claire na kasunod lang nila, napatingin si Dave doon at agad niyang naalala si Claire doon sa engagement party.
"Come on, kids."
Nagkatinginan lang saglit si Dave at Zach bago ipasok ni Dave ng tuluyan ang dalawang bata sa loob ng school.
Humarap si Zach at nakapamulsang nilapitan si Claire.
"Tito Zach!", masayang tawag ni Shane nang makita ang Tito.
Malapad na napangiti si Zach at agad na binuhat si Shane.
"Kumusta ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa?", sabi nito na ikinatuwa naman ng pamangkin.
"Maganda pa rin.", sagot nito at natawa si Zach.
Masama na napatingin sa kanya si Claire.
"Pinapasa mo sa anak ko kahanginan mo, kaya ayokong lumalapit ka sa kanya eh, kung anu-ano natututunan ng anak ko sayo."
Hindi pinansin ni Zach ang sinabi ni Claire at sinabayan niya lang ito maglakad papasok sa school habang buhat-buhat si Shane.
"Claire, kung anu man tinatakbo ng isip mo ngayon, don't do it.", makabuluhang sabi ni Zach sa asawa ng kapatid niya.
Napatingin sa kanya si Claire.
"Bakit? Nagpapaka-ama ka na ba sa mga batang hindi naman sayo?"
Napailing si Zach.
"I'm telling you to leave the kids alone. Alam kong you're protecting something at hindi makakatulong 'yang mga masasamang balak sa utak mo."
Gumuhit ang dismaya at inis sa mukha ni Claire habang nakatingin kay Zach na buhat-buhat ang inosenteng anak niya.
"Wala akong gagawin, I just don't want that kid to appear near Zane."
"You can't stop what's bound to happen...", panimula ni Zach saka ito huminto sa paglalakad para harapin si Claire.
"... Don't shatter a glass when it's already broken, I'm talking about the thing that you're protecting right now.", seryosong sabi ng binata sa kanya.
Napahinga ng malalim si Claire at dahang-dahan inagaw si Shane kay Zach.
"Wala na akong magagawa, ayokong may ibang makabasag no'n.", Claire.
Nagkatitigan silang dalawa.
"Maiintindihan mo lang ako Zach once you find something that you want to protect. Wait... ", ngumisi si Claire.
"You should know it better than anyone else, what it feels like to lose someone, diba Zach? Kaibahan lang natin ay hindi mo siya ipinaglaban, kasi ipaglalaban ko 'yong akin."
Mas sumeryoso ang mukha ni Zach sa narinig mula kay Claire.
"Oh ba't parang affected ka pa rin? Don't tell me hindi ka pa rin nakakapag-move on?"
Ngumiti si Zach sabay napailing.
"You know what? You really love picking on someone's pain, gusto mo lang ata ng karamay kasi nasasaktan ka? That's childish."
Naglaho ang ngiti sa mga labi ni Claire.
Tinapik ni Zach ang balikat niya.
"Hindi masama ang masaktan, ang masama ay ang manakit ka ng ibang tao kasi akala mo maiibsan no'n sakit na nararamdaman mo."
Namuo ang luha sa mga mata ni Claire dahil sa sinabi ni Zach, iniwas niya agad ang tingin niya dito.
"Una na si Tito, baby Shane ko. Dalhan kita ice cream sa bahay after ng classes mo, okay? Kaya pakabait ka.", paalam nito sa pamangkin.
"Tito, I want strawberry flavored one!"
"Oo naman hahaha basta ba be always a good girl."
"I will always be a good girl."
Zach patted Shane's head.
"Very good and always tell your Mom that you love her para naman mawala mga stress at problema niya."
Patago siyang tinignan ni Claire.
"I love you, Mom.", agad na sabi ni Shane kay Claire sabay niyakap ang Ina.
"Yeah, I love you too, sweetie. Tara na? We'll be late."
Tinignan ni Claire si Zach at nginitian lang siya ng binata, inirapan niya ito at iniwan na ito doon para ihatid ang anak sa classroom.
She knew she can't win an argument with that guy, she'll end up feeling guilty.
"That guy really have a way with words, kaya maraming nadadali na babae. Tsk."
Takbo ng isip ni Claire.
————————