MABILIS lumipas ang mga araw at nairaos din ni Abby ang unang linggo niya bilang sekretarya ng bagong boss ng Saadvedra Groups, kahit na minsan tuyuin talaga ang boss niya, no-- hindi lang pala minsan, kundi araw-araw talaga. Pinaglihi yata sa sama ng loob ang boss niyang iyon kaya ganoon na lang umakto, laging nakakunot ang noo.
Kasalukuyang nasa supermarket si Abby ng mga oras na iyon at namimili ng mga stocks na kakailanganin nilang mag-ina sa apartment, habang ang anak niya naman ay inihabilin na muna niya kay Ate Amanda dahil nga weekend, katulad niya ay wala rin itong pasok sa trabaho, upang mapabilis din ang lakad niya.
Pagkatapos niyang bayaran ang mga pinamili ay deritso niyang tinungo ang elevator dahil hindi niya kayang bitbitin ang mga pinamili at medyo may kabigatan ang mga iyon. Habang tulak-tulak ang kanyang cart, matiyaga hinintay ni Abby ang pagbukas ng elevator na nasa harapan niya, hindi rin naman nagtagal ay bumukas na rin iyon ngunit ganoon na lamang ang pagkabato niya sa kinatatayuan niya nang makita at makilala kung sino ang nag-iisang tao na lulan niyon.
Her boss!
Hindi kaagad nakahuma si Abby sa pagkabigla not until he spoke up.
"What are you waiting for, Ms. Perez?"
Napakurap-kurap si Abby nang marinig ang baritono nitong boses. Wala sa sariling naitulak niya ang hawak na cart papasok sa loob at pigil ang hiningang pumasok na rin sa loob. Pipindutin na sana ni Abby ang basement na siyang papatutunguhan niya dahil nandoon naka-park ang kotse niya ngunit muli siyang natigilan nang makita itong may munting liwanag tanda na napindot na iyon. Mukhang pareho sila ng lalabasan ng boss niya. Lihim na lamang siyang napabuga ng hangin sa hindi malamang dahilan.
Hindi akalain ni Abby na makikita niya sa ganoong klaseng lugar ang boss niya at mas lalong hindi niya aakalaing makakasabayan niya ito ng sakay sa elevator. Lihim niya itong pinasadahan ng tingin gamit ang gilid ng kanyang mga mata. As always, naka-suit and tie ito. May bitbit itong paper bag na may tatak na Louis Vuitton. What will she expect? Mayaman ito kaya hindi na nakakapagtakang mga branded ang gamit nito.
Napakat-labi na lamang si Abby bago sinigurado ang distansya nila ng boss niya ngunit hindi niya aakalaing mapapansin nito ang ginawa niya.
"I won't bite, you know. You can breath in ease." anito na ikinalunok na lamang niya.
Alam naman niya iyon, for pete sake! Hindi ito ang tipo ng lalaki na papatol sa katulad niya. Ang problema lang naman ay ang reaksyon ng katawan niya dahil sa hindi malamang kadahilanan ay nawawala sa wisyo ang katinuan niya sa tuwing nalalapit siya rito! Katulad na lang ng mga sandaling iyon.
'Di bale, saglit lang naman ang titiisin niya.' kausap ni Abby sa sarili.
Ngunit mukhang pinaglalaruan talaga siya ng kapalaran dahil mula 3rd floor na pinagmulan niya, muling bumukas ang elevator sa 2nd floor ng mall at doon bumungad sa kanya ang mga taong mukhang naghihintay din ng elevator at natulad niya, may tulak-tulak ding mga cart ang ilan sa mga ito. Kaya walang nagawa si Abby kundi ang umusog sa likurang banda ng elevator kung saan nandoon din ang boss niya, upang mabigyang espasyo ang iba pa na gustong pumasok, habang hawak naman niya ang sariling cart.
Hindi akalain ni Abby na marami pala ang naghihintay sa floor na iyon, to the point na siksikan na sila sa loob ng elevator. Kaya naman ay hindi tuloy maiwasan na magdikit ang mga balat nila ng boss niya na siyang katabi niya sa likuran. Bahagya pa siyang napasandal dito nang biglang umalog ang elevator pagkasado nito, tanda ng pag-andar nito pababa.
"Sorry po, Sir." mahinang bulong niya rito sapat lang na marinig nito ang boses niya.
Hindi ito sumagot ngunit ganoon na lamang ang pigil niyang pagsinghap nang maramdaman ang hininga nito sa batok niya na nagbigay ng kakaibang sensasyon sa kanya. Lihim na lamang siyang napakagat-labi at pilit na binabalewa ang lalaki sa likuran niya na kakaiba talaga ang epekto sa kanya, na sa tingin din niya ay wala lang naman sa lalaki ang kasalukuyang posisyon nila at siya lang itong nagbibigay ng malisya rito.
But to Abby's surprise, moment later she feel his hand slowly crawling into her waist down to his butts, dahilan upang malingon niya ito ng wala sa oras!
"Sir-"
"Shhh..." He silenced her and pulled her much closer to him making Abby gasped in surprised but making sure it's not loud enough to be heard by everyone inside the elevator.
Hindi alam ni Abby kung ano ang gagawin niya dahil aminin man niya o hindi, hindi niya maikakailang nagugustuhan din niya ang ginagawa ng boss niya sa kanya, lalo na nang bumaba pa ang kamay nito sa gitnang bahagi ng pang-upo niya.
Tahimik na napa-ungol si Abby dahil sa kakaibang sensasyon na hatid ng kamay ng boss niya sa kanya na masuyong humihimas sa bahaging iyon ng katawan niya. Maya-maya pa ay naramdaman na lamang niya ang mga labi nito na nasa batok na niya, nag-iiwan ng maliliit na halik at panaka-nakang dumidila.
Pigil ni Abby ang makalikha ng ingay sa loob ng elevator kung saan may kanya-kanyang ginagawa ang mga kasabayan niya roon, katulad nila ng boss na na parang wala nang pakialam kung nasaan sila. Patuloy lang ito sa ginagawa sa kanya, mayamaya pa ay tuluyan ng ipinasok sa panloob niya ang kamay nito at dahil naka-mini dress siya ng mga sandaling iyon, hindi ito nahirapang gawin ang kapangahasan nito na kaagad naman niyang pinaunkulan!
Abby  bit her lower lips to stop herself from moaning when she feel her boss' fingers slowly massaging her center. Her eyes was half closed. Lumalalim na ang paghinga niya dahil sa kakaibang kiliti na hatid ng ginagawa ng lalaki sa kanya ngunit kaagad din iyong natigilan nang biglang bumukas ang sinasakyan nilang elevator.
Parang binuhusan ng yelo si Abby na tuluyang napadilat ng mga mata at mabilis na dinistansya ang sarili sa boss niya na noon ay mabilis ding inalis sa loob ng damit niya ang mga kamay, nang unti-unti ng lumalabas ang mga kasabayan nila sa elevator. Doon napagtanto ni Abby na nasa basement na sila kung saan naroon ang parking lot.
Nakayuko at hindi makatingin si Abby sa boss niya, kaya upang makatakas sa kahihiyan, kaagad niyang tinulak ang cart niya palabas ng elevator. Hindi na rin siya naglakas ng loob pang lumingon dito dahil pakiramdam niya ay wala na siyang mukhang maihaharap pa rito!
Napakagat-labi na lamang si Abby. Oo nga't hindi ito nangangagat, dahil nangangain lang ng buhay!
At hindi niya maikakailang gusto niyang magpakain dito! 'God Abigail! Maghunos-dili ka kung ayaw mong bumagsag ulit sa kumunoy!' kastigo niya sa sarili habang tinutungo ang kinaroroonan ng sasakyan niya.
Meanwhile, without Abby's knowledge, a pair of orbs are silently following her, watching her intently with desire.