CHAPTEER 1: ENTERTAINER
              MENZY
              MENZY macaraig isang entertainer sa isang resorts world, dito dapat kung ano ang itsura mong pumasok ganun kaparin dapat ngayon. May waistline na mi-maintain, iwasang masugat dahil katawan ang puhunan namin at itsura.
              “ miss!!” nakita ako, mabilis akong tumakbo kahit ansakit sakit na ng paa ko. Hindi ko alam kung saan ako papasok dahil puro vip room ung andito.
              “ saan na ako magtatago?” lumingon ako at rinig ko na ang mga yapak ng mga lalaking iyon, may pintuang naka ungap kaya nag madali akong pumasok doon at isinara, umaasang hindi nila ako nakita. Napa buga ako ng hangin dahil naka ligtas na ako, bwesit na teban montesor, akala niya siguro basta basta lang akong babae.
              “ trespassing huh” nanlaki ang mata ko, napa tingin agad ako sa naka upong lalaki na may hawak na kopita. Napa lunok ako dahil andaming mga lalaki sa likod niya, susme!!! Akala ko naman ligtas na ako, hindi pa pala.
              “ ahm so-sorry, aalis na ako” tumalikod na ako.
              “ you’re a entertainer right?” nilingon ko uli siya.
              “ yes sir” sagot ko.
              “ entertain me then, kanina ko pa hinihintay ung babaeng mag e-entertain saakin” kumunot ang noo ko.
              “ pero sir hindi ako pang vip---”
              “ miss sundin mo na lang” grabe naman ung nasa likod niya na mag salita, ung parang announcer ng binggo na buong buo ganun ba.
              Wala na akong nagawa, pumunta ako sa harap nong lalaki at biglang umalis ung mga lalaki sa likod niya. So kami lang dalawa?? Napa lunok uli ako, tumabi ako sakanaya at nilagyan ung inumin niya.
              “ your shaking, ganyan ka ba mag entertain” tinignan niya ako.
              “ hindi ka naman siguro tanga na hindi alam ang vip tama?? At alam mo pag vip…” tumango ako at huminga ng malalim, kinalma ang sarili.
“ Sabi mo ay hindi ka dito nag eentertain so sa baba ka??? Sa mga mayayabang na akala mo pamamay ari nila ang bansa, tell me miss why are you running?” alam niya?? May cctv ba dito, inilibot ko ung paningin ko at nakita ko nga na may cctv.
              “ may iniiwasan lang ako, hindi rin naman bago na may manyak dito” sagot ko.
              “ uhuh, tama ka” sabi niya.
              “  pero bilang trabaho ay hindi maiiwasang mamanyak ka” tinignan niya ako mula ulo hanggang paa
“ hindi rin naman basta basta ang mga taong andito at kahit tumakbo ka, mahahanap at mahahanap ka parin naman lalo pat kung tipo ka nila” oo nga naman pero kung kayang umiwas, umiwas na lang.
“ ako na bahala doon, ang mahalaga naka ligtas ako ngayon sakanya” sagot ko, hindi na siya umimik.
“ sing a song for me” kumunot ang noo ko.
“ kakanta ako??” tumango siya
“ ay hindi ako marunong” sagot ko pero tinaasan niya ako ng kilay, oo nga pala vip nga naman siya. Kakainis itong mga vip kaya ayaw ko dito kasi gusto nasusunod ang gusto.
“ amazing grace---”
“ seriously??? Patay na ba ako para ganyan ang kanta mo???” hindi ko tuloy maiwasang ngumiti dahil sa reaksyon niya.
“ iba na lang po” sagot ko.
“ wag na” mukhang na bad trip ko siya, nanahimik na lang ako.
Ilang oras na kami dito at mukhang walang balak umuwi, inaantok na nga ako. Kanina pa kasi dapat tapos ung trabaho ko pero sabi neto sasabihin niya sa boss ko na nag o.t ako sakanya. Tinignan ko ung lalaki na naka sandal lang sa upuan habang naka pikit, sumandal na din ako.
Hindi ko na din kasi kaya ung antok, mukha namang naka idlip siya kaya idlip lang din ako. Ipinikit ko na ung mata ko at agad kong nakuha ang antok ko.
Naalimpungatan ako bigla, susme!!! Nasan ako?? Nasa isang kama na kasi ako at hindi pamilyar ung lugar, hindi naman ganito ang mga rooms sa pinag tra-trabahuan ko.
Ay ano ba iyan, wala ung gamit ko. Sino ba naman kasing nag dala saakin dito! Napatigil ako, hindi kaya nahanap ako ni teban??? Iniwan siguro ako nong lalaki at nakita naman ako ni teban… ay ano ba iyan!
“ miss”
“ ay teban!!!” napa lingon ako sa pintuan, naka tingin saakin ung lalaki.
“ sabi ni tod bumaba kana” haa??? Sino naman si tod?? Baka iyon tawag nila kay teban, hayyy katapusan na ng buhay ko ito.
Nag lakad na ako palabas, kakaiba naman bahay ito. Napaka taas ng ceiling niya tapos andaming mga lalaking akala mo prinsipe ang binabantayan nila, naka baba na kami at nagulat ako. Hindi si teban kundi ung lalaki kanina, tod pala pangalan niya.
“ kain na” sabi niya, pinaghilaan ako ng upuan ng kasama niya kaya umupo ako, nilagyan nila ng pagkain ang plato ko pero ginawa naman nila akong baboy sa dami ng inilagay nila.
“ ubusin mo iyan, bawal ang may matira” tinignan ko siya ng hindi maka paniwala, kung ako nag lagay maiintindihan ko pa pero sila ung nag lagat eh.
Nag umpisa na akong kumain, busog na ako agad pero andami pa sa plato ko. Tinignan ko ung tod na tahimik na kumakain.
“ ahm ano ba ginagawa ko dito??” tanong ko.
“ your going to stay here??” parang may eroplano na dumaan sa tenga ko dahil sa sinabi niya.
“ ay naku, pasensya na ha pero kasi hindi ako nakiki pag biruan” tumayo ako ng biglang may tumayo sa gilid ko.
“ ay ano ba, seryoso ako dito” naiinis na ako.
“ sinong hindi seryoso dito” tinignan niya ako.
“ dito kana mag s-stay kapalit ng pagpapatumba ko sa teban mo, mabuti na lang binalikan kita sa lugar na iyon kung hindi” tinignan niya ang katawan ko.
“ your already a trash” dugtong niya.
“ be thankful, sa susunod kasi pag ginigising ka gumising ka pero ikaw pa itong galit pag ginigising” ay ganun ba?? Pero kahit na hindi naman dapat ito ung kapalit.
“ ang o.a naman ng palit ng ginawa mo, pwedeng iba na lang??”
“ yeah sure, give me your life and were even already” napa awang ang labi ko.