logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

Chapter 3

MARIEL'S POV'S
Kasalukuyan kaming nasa van, papunta na kami sa hospital, sinabi ko nang hindi na kailangan dahil gumaan na ang pakiramdam ko, ngunit mapilit itong aking secretary na si venus. Sobrang magaan na man na ang pakiramdam ko, dahil sa isang babaeng tumulong sa akin kanina, sobra akong nagpapasalamat dahil may isang taong kagaya niya, na handang tumulong nang walang kapalit. Tinanggihan niya ang offer kong sampung libong piso, dahil lang sa di daw sila tumatanggap nang ano mang bayad, dahil bigay daw yun ng diyos. Sobra akong humanga sa kabaitan niya, sa mura niyang edad, hindi ko inaasahang gagawin niya yun.
Tumunog ang aking cellphone, dahilan para bumalik ako sa wisyo.
— hello hun ( sagot ko kay celine, na paniguradong kasalukuyang nagpa-panic na)
— hello mommy, asan ka? anong balita? are okay, malapit na ba kayo sa hospital? don't worry i already call klyne, he will come to the hospital, as soon as possible ( sunod sunod na saad nito, na halatang nagpa-panic na)
— ok hun, relax ok, I'm fine, papunta na kami nang hospital, but I'm already fine na man na, balak ko nga sanang wag nang tumuloy sa hospital, but as usual kinukulit mo na naman ako. ( saad ko)
— Syempre, you should have your check up also, pwede ba mom, wag ka na ngang makulit. Inatake ka na nga kanina, ayaw mo pa rin mag punta sa doctor mo (sagot niya nang may pag-aalala)
— ok, ok fine, andito na kami, ibaba ko na(sagot ko sa kaniya para matigil na siya sa pag-aalala)
— ok mom, i will visit you nalng after ko ditong matapos sa meeting namin. ( Pangako niya, dahilan upang ibaba ko na ang cellphone ko)
Kasalukuyan kaming naghihintay ng doktor ko. Maya maya pa'y dumating na siya, kaya't pumasok na kami, at pina-check ko kung ok lang ba ang puso ko. Matagal na kasi akong may sakit sa puso and sa kung ano ano pa, kalimitan ko itong binalewala kaya't, mas lalong nag-aalala ang aking mga anak, i don't want to get stressed about sa health ko, that's why sometimes I don't want to go to the hospital to know my conditions. All i want, is to be with my children's, before i die, matagal ko nang tanggap, na pwede akong magkaroon ng taning, kapag isinagawa ang heart operation ko, and also before i die, i want to back where did my husband and i make our own family.
— About your condition right now...... your heart was really ok, nakatulong ang ginawa sayo ng babaeng sinasabi mo. Massaging your heart and your back was really good first aid to do. You're very lucky to meet a girl who can perform like what she did, a while ago......( nakangiting sambit ng doktor ko, ngunit naputol ito nang dumating ang bunso kong si klyne)
— Mom, what's happen to you? ate call me, that you collapse a while ago. That's why she said that i need to go to the hospital, asap. ( tanong niya na may pag-aalala)
Minsan ko lang siyang makitang ganyan, and i was surprised when i see his facial expression today, he looks so cute when he look panicking. Kalimitan siyang walang emosyon kahit na sinasabi niyang masaya siya, malungkot o kahit ano. In the other hand, minsan natutuwa nalang din ako, kapag merong nakakalungkot na balita about sa health ko, kasi that's the time that all their attentions, naka fucos lang sa akin, no works, no books, lahat lang para sa ikabubuti ko.
— mom!? what's happen? ( tanong niya nang may pagtataka, dahil napansin niyang nakatitig lang ako sa kanyang facial expression)
— ahmm nothing son, i'm already fine. ahmm doc, we should go na, thank you for your time ( sagot ko)
— ok no problem, wag mo nalang kakalimutan parati ang daily check up mo, ok? ( sagot niya nang nakangiti)
— But mom, are you sure you're ok? doc is she's ok? ( nagtatakang tanong ni klyne )
Agad ko na siyang hinila palabas......
Habang nasa van kami pauwi, panay ang tanong nitong bunso ko, na halatang halatang nag-aalala na.
— Mom, what's going on? ate call me that you collapse, then now, why are you saying that you're fine? ( nagtatakang tanong nito)
— Ohh my baby, mom was already ok, ang galing kaya nang savior ko kanina ( sagot ko para matahimik na siya)
Coz for sure kukulitin nang kukulitin ako nito kapag ka hindi ko siya kwenentuhan, manang mana kasi naman talaga din sakin, makulit, haysssss.
— mom, stop calling me baby coz i'm not a baby na... ( reklamo nito na agad namang ikinanangisi ko at dahilan para guluhin ko ang buhok niya)
— hmmmm, you are always my forever baby boy, and i don't care if you like it or not. ( Nakangiting sambit ko)
— tsskkk what ever..... But wait, tama ba narinig ko, there's someone help you? ( tanong nito )
— Yes, she's just a janitor in a restaurant, but she's really good in massaging, and she was a very kind person. ( sagot ko )
— really? then you already give her a reward right? ( walang emosyong tanong nito)
— Yes, but she refused it, because she believe that it was a help, and god is my true savior, she's very kind person, and i really idmire her, she's such an angel. If i will giving a chance to met her again, i will hug her tight and i will thank her for her goodness to me. ( nakangiting pangako ko sa harap mismo nang anak ko)
Di na sumagot pa si klyne, pero halata sa mukha niyang nagulat siya sa mga sinabi ko, then he continue typing to his laptop.
PAGDATING SA BAHAY...
Pagkarating namin sa bahay, ay agad na bumungad sa amin ang panganay kong si celine, na alalang alala. Agad siyang lumapit at tiningnan ako mula ulo hanggang paa, para lang masiguradong walang masakit sa akin. Talagang ganyan ang panganay ko, masyadong over acting, kahit nakikita na niyang ayos lang ako, magtatanong pa rin yan sakin nang kung ano ano, siguro mana lang talaga sakin tong anak kong to, hayssss.
— Mom are you ok? May masakit ba sayo? ano sabi nang doctor mo? ( tanong niya, habang palinga lingang tinititingnan kung meron bang masakit sa akin)
— Ano ka ba celine, ok lang ako noh, i'm fine and that's all. ( sagot ko at umupo sa sofa, upang matigil na ang lahat sa pag-aalala)
— Pano nangyaring your all fine when you went to the hospital? sinong nagbigay sayo nang first aid or anything? ( nagtatakang tanong nito)
— She said that there was a girl who helped her. That girl massage her back and heart, so that her breathing was back to normal. ( Walang imosyong pagpapaliwanag nitong bunso ko sa ate niyang kanina pa, di mapakali, sa pagtatanong)
— really mom? is that true? then who's that girl? (tanong nito)
— I don't know, all i know is, she's just a janitor, but have a big, big heart. I give her a reward after what she did, but she refused it, coz she believe, that's a miracle from god. She said that, god wanted to save me, that's why i survive.(Nakangiting saad ko, habang ina-aalala ang mukha nang babae, nakasuot siya ng facemask, but i can't really forget her eyes)
— Gusto mo bang ipahanap ko siya mom? ( alok nito sa akin)
— no, i can find her, ako na ang bahalang magpasalamat sa ginawa niya ( Nakangiting sambit ko)
Pagkatapos naming magpahinga galing sa byahe, sabay sabay na kaming kumain, kasama ang apo na si caitlyn, at si Ian, ang aking manugang.
TO BE CONTINUED.........

Book Comment (169)

  • avatar
    Viojan Eva

    💕🥰❤️

    8d

      0
  • avatar
    Ricci Jewel Famaran

    It's good.

    19d

      0
  • avatar
    Jane Gante Manaya

    so love all

    22d

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters