"Pasensya ka na anak wala talaga akong maibibigay na baon sa 'yo ngayon.."
Malungkot na sabi sakin ni Mama habang naghahalungkat sa mga bag na nakasabit sa dingding, kinapa rin niya ang bulsa niya at malungkot akong nilingon. Ngumiti ako at inayos ang uniporme kong hindi naplantsa. Alas singko pa lang ng umaga kaya maaga akong papasok ngayon dahil alam kong iyon ang sasabihin sakin ni Mama.
"Ayos lang, ma. Naiintindihan ko naman. Papasok na po ako at baka malate pa po ko sa school.." nakangiting sabi ko saka hinalikan siya sa pisngi at kinuha ang bag ko.
"Megan!" tawag ulit niya nang makalabas ako ng pinto.
Nilingon ko siya.
"Pasensya ka na talaga, anak.. babawi ko next time.."
"Ma.." nilapitan ko ulit siya para yakapin. "Ayos lang po talaga sakin kahit wala kayong maibigay. Mahirap ang buhay ngayon, mahirap kumita ng pera. Oh sige na, ma, papasok na po ako para kapag nakapagtapos ako ng pag-aaral tutuparin lahat natin ang pangarap natin! Ipapagawa ko ang bahay natin at papapagandahin!" sabi ko nang nakangiti. Humiwalay na ako sa kaniya at mabilis na hinalikan ang pisngi niya. "Alis na po ako. Kumaen kayo ng mabuti d'yan bago umalis! Bye! I love you po!"
"I love you, anak! Mag-iingat ka din!"
Nilakad ko nang mag-isa ang eskwelahan na papasukan ko. Nagpapasalamat ako dahil maaga akong nagising para hindi malate sa eskwelahan. Kahit na may lungkot sa aking puso, pinilit kong ngumiti at maging matatag sa araw-araw.
Hindi lang ito nangyari sakin sa madalas na pagpasok ko bilang high school. Halos araw-araw wala akong dalang pera, kung binibigyan man ako ni Mama ng pera itinatago ko iyon pambayad o pambili sa mga pangangailangan ko sa eskwelahan.
Medyo masakit na ang paa ko nang makarating ako sa eskwelahan na pinapasukan ko. Pawis na ako at medyo gusot pa ang blouse ko. Hinayaan ko nalang iyon hanggang sa makapasok ako sa room namin.
"Look who's here? A trash!"
Malakas na tawanan ng mga feeling mayayaman sa kaklase ko pero sa public nag-aaral. Naroon sila sa harapan katabi ng board at parang taeng nakatumpok lang dahil alam kong nagchichismisan na sila. Mula sa labas rinig na rinig mo ang malalakas na tawanan nila.
Ibinaba ko na ang bag ko at inayos ang buhok kong nagulo dahil sa hangin kanina sa bukid. Kakaligo ko lang pero natuyo na agad ang buhok ko.
"Megan, naligo ka ba ngayong umaga bakit umaangalingasaw ka nanaman hanggang dito?!" natatawang tanong pa ni Trisha sabay takip ng ilong niya.
Hindi ko na siya pinansin pa at naupo nalang sa upuan ko katabi sa bintana. Mula rito kitang-kitang ko ang ibang estudyante na pumapasok sa kanilang room.
"Oh my gosh! Ang baho naman dito may katabi akong basura!" pagpaparinig ni Lovely sa gilid ko.
Nagulat ako nang may walis tambo ang bumalibag sakin dahilan para tamaan ako sa braso. Masama kong nilingon ang bumato sa akin... at nakita kong si Angelica iyon.
"Oopps! Sorry hehe!" aniya sabay peace sign sakin.
"Ano bang problema n'yo?!" hindi maiwasang inis kong tanong sa kanila. "Ang aga aga, ha?!"
Nagkatinginan sila at nagtawanan. May ilan akong kaklase na pumapasok na, ang ilan nagtatawanan pa.
Lumapit sa harapan ko si Angelica at nameywang ganun rin sina Lovely at Trisha.
"Ikaw... ikaw ang problema namin! Ang baho mo at mukha kang basura!" maarteng saad sakin ni Angelica sabay tingin ng nandidiri sakin.
"Ang arte mo. Akala mong kung sinong maganda." bulong ko sa sarili ko.
"What?! Are you saying something against me?!" maarte niyang sabi sabay sipa sa paa ako.
Napapikit ako sa sakit non at nagulat. Humigpit ang hawak ko sa bag ko at kaunti nalang rarambulin ko na ang mga kulugo na 'to.
"Nung ikaw nagsalita ng kung anu-ano sa harapan ko ginanyan ba kita? Hindi 'di ba?" sabi ko saka tumayo. Napaatras pa sila. Humakbang ako ng isa. "Kapag kayo ang sinasabihan laban sa inyo nagagalit kayo. Bakit anong akala n'yo sa sarili n'yo mga santo?!" inis kong sigaw sa kanila.
"Lumalaban ka na, ah! So.. do you wanna fight against us? Baka gusto mong ipaalala ko sayo na.. lugi ka, megan! Isa ka lang at marami kami!" maarteng sabi pa ni Lovely sakin at siya naman ang lumapit sakin.
Nagtawanan sila.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa.
"Kaya nga kayo naghahakot ng ibang kakampi kasi... naduduwag kayong kalabanin akong mag-isa. Hindi kayo maka-atake sakin ng walang back-up!" nakangising saad ko sa kanila.
"Ang yabang mo, ah!" akmang sasampalin niya ako nang may humawak sa braso niya para pigilan iyon.
Nagulat ako nang makita si Megan at si Jia. Galit na galit ang dalawa, humarang pa ito sa harapan ko para harapin ang tatlo.
"Isang dapo pa ng kamay mo sa pisngi ng kaibigan ko makakakitikim ka ng alikabok sa sahig ngayon." maangas na saad ni Vien, siya ang may hawak sa braso ni Lovely.
"Bitiwan mo nga 'ko!" inis na sabi ni lovely sabay agaw sa kamay niya. Pabalibag na binitawan iyon ni Vien.
"Bakit ba kayo nakikielam, ha?!" inis na singit naman ni Angelica sa dalawa. Hindi ko namalayan na ang mga kaklase namin nakapalibot na samin at nanunuod.
"Manahimik ka! Pinangalan ka pa man din na Angelica demonyo naman ang ugali mo!" palaban na ganti rin ng kaibigan kong si Jia.
Padabog na umalis sa harapan namin ang tatlo at umupo sa kanilang upuan. Nakahinga ako naang maluwag kaya naman naupo rin ako sa upuan ko.
"Okay ka lang ba? Nahuli ba kami ng dating?" Nag-aalalang tanong ni Vien at Jia sakin.
Umiling ako.
"Bakit kayo nakielam pa madadamay nanaman kayo nito, e." sabi ko sa kanila.
"Anong paki namin! Ang mahalaga rito ay kung okay ka lang ba talaga?"
"Okay lang naman ako.." sagot ko.
"Bakit may walis rito? Binato ka ba ng isa sa kanila, meg?!" tanong ni jia sabay kuha ng walis sa sahig na katabi ng upuan ko. Nilingon pa niya ang mga maaarte kong kaklase. Pinigilan ko siya.
"Ayos lang ako. 'Wag mo na patulan." pigil ko sa kaniya. "Wala ba kayong klase bakit kayo nandito sa room namin?"
"Actually kakapasok ko lang, narinig kong inaaway ka nanaman ng mga palakang ito kaya napasugod ako dito." sagot ni Vien sakin.
"Ako.. galing namang canteen para kumaen ng umagahan, pag-akyat ko nagkakagulo raw rito.. e katabi lang tayo ng room kaya rinig ko ang mga boses niyan!" sabay turo pa niya sa kaklase ko.
Pumasok na rin ang teacher namin kaya bumalik na rin sa kanilang room sina Vien at Jia. Napahawak pa ako sa braso ko dahil medyo masakit iyon.
Hindi dapat ako makipag-away lalo na't bago lang rin ako sa eskwelahang ito. Transferee student lang ako at 3rd year high school na.
Sumapit ang ilang araw paulit-ulit lang ang nangyari sa buhay ko. Papasok sa eskwelahan ng walang baon, bubullyhin, at maglalakad pauwe.
Pauwe na ako sa bahay nang may dumaan na magandang sasakyan sa gilid ko, pagawi iyon sa papuntang bahay namin. Kasunod ng isang magandang sasakyan ay ang isang truck. Nakita ko pangbitbit ng truck ang ilang gamit at mukhang may lilipat ng bahay sa lugar na ito. Napaubo pa ako nang maalikabukan ako ng sasakyan na iyon. Napatakip ko sa mata ko para hindi ako mapuwing. Napailing nalang ako at hindi ko na pinansin iyon. Pinagpatuloy ko na lang ang paglalakad hanggang makauwe sa bahay namin.