Flashback.
"Baby, may problema ba? Bakit parang balisa ka?" Nagaalalang tanong ko sa boyfriend kong si kio. Alam kong kapag ganyan sya may hindi sya sinasabi sakin.
Kumagat labi sya at pumikit saka bumuntong hininga
"B-baby.. You know how much I love you, right?"
Kahit kinakabahan ako sa tanong nya ay tumango ako
"Y-yes of course. W-why?"
Hinawakan nya ang pisngi ko at tinitigan ako sa mata
"K-kailangan kong magaral sa New York." Natulala ako sa labi nya na nanginginig habang nagsasalita sa harap ko.
Bakit ngayon pa? B-bakit kung kelan--
"P-pero pwede ko namang tanggihan yon. Hindi kita ipagpapalit sa--"
Hinawakan ko ang pisngi nya at ngumiti
"No. Opportunity na 'yon kio. Grab it. A-ayos lang ako."
Ngumuso sya at malungkot na tumingin sakin
"Bakit nathan nalang tawag mo sakin hindi na baby?"
Natawa ako ng bahagya sa kakyutan nya
"Baby.. You know how much i love you too, right?" Tumango sya "A-ayoko namang maging hadlang ako sa pangarap mo. H-hindi mo naman ako ipagpapalit doon diba--"
"Of course not!"
"Then im at peace. May tiwal ako sayo."
"Im so lucky to have you in my life, luna."
Parang pinipiga ang puso ko habang nakatitig sa malulungkot nyang mga mata
"H-hangang kailan ka ba magaaral d-don?"
"5 years.." umiwas ako ng tingin at pinaglaruan ang kamay ko
"K-kaya kong magantay ng F-five years--"
"And another 5 years kasi may contract akong pipirmahan."
Nanghihina akong tumalikod sakanya at astang aayusin ang gamit ko pero hinila nya ang kamay ko at niyakap ako.
Doon ko nailabas ang luhang pinipigilan ko
"Love.. shhh please dont cry. Its killing me."
Sunod sunod akong tumango at pinunasan ang luha ko
"I-im not crying."
Ngumiti sya at natatawang sinilip ang mukha ko
"Patingin nga."
"Ano ba!" Pilit kong itinago ang mukha ko gamit ang damit ko
Ngumiti sya habang tinititigan ang mga mata ko
"Hindi kita ipagpapalit don."
"D-dapat lang k-kasi," i-im pr3gnant "tatanggalan kita ng t3stes!"
"Hahahaha ang brut4l mo talaga. Iloveyou."
Ngumiti ako at itinago ang lungkot ko
"I-iloveyou more than anything, kio."
"Lets promise to each other," ngumiti ako at hinawakan ang kamay nya, "that when we finally succeed, we'll get married."
Ngumiti sya at hinalikan ang noo ko habang hawak ang magkabilang pisngi ko
"Promise."
End of flashback
Pawis na pawis akong bumangon mula sa panaginip na 'yon.
7:13.
Humuhikab na chineck ko ang notifications ko pero nakuha ng atensyon ko ang isang post ng dati naming tropa ni kio.
"O-oh my god." Nagmadali akong tumakbo sa banyo para maligo
Its been 10 years now and i am now a successful Heart Surgeon. Wala akong ibang naging inspirasyon don kung hindi si kio dahil wala naman akong pamilya.
Simula nung araw na umalis sya ay nawalan na kami ng contact sa isat isa dahil kailangan nyang magfocus sa pagaaral nya don pero hindi ako tumigil kakapadala ng voicemail sakanya.
Nasa gitna ako ng pagsasabon nang makarinig ako ng sunod sunod na katok mula sa labas ng kwarto
"Mommy!! Mommy wake up malelate na tayo!" Napangiti ako ng marinig ko ang boses ng anak ko
"Im taking a bath now, Nathalia!!"
Lumabas ako ng kwarto at bumaba ng hagdan pero napahinto ako nang makita kung sino ang kausap ng mga anak ko
"Hey luna."
Umirap ako at hinalikan sa pisngi ang dalawa kong anak
"Ew mom!" Natawa ako sa reaksyon ni Xyrus
"What are you doing here Doc. Calix?" Pormal na tanong ko
"Oh come on. We're not at the hospital for formality, Doctora luna."
"Tsh. Ang aga mo ah? Anong kailangan mo?"
"Para hindi naman tayo magbestfriend kung itrato mo 'ko." Nakangusong saad nya
"Woah. Can you do it again? The cold hearttrob doctor is pouting at me? Hahahaha cool." Umirap ako.
"Psh. Nandito ako dahil pinapatawag ka ng chairman. She wants you to handle her daughter's case."
Napapikit pikit ako at takang tumingin sakanya
"Bakit hindi nya sakin mismo sinabi?"
Tumikhim sya
"Well i just heard it. P-pinapatawag ka lang nya."
"Tsh. Chismoso ka talaga."
Ngumisi lang sya at inalalayan si nathalia sa pagsusuot ng uniform
"Thalia binubully ka pa ba ng mga school mates mo?"
Umiling ang anak ko at ngumiti
"Hindi na po papa."
Nasanay na ang mga anak ko na papa ang itawag kay calix dahil utos rin ng gag0ng yan. Pero aware naman sila na ninong lang nila si calix at hindi kami more than friends.
"Xyrus may gift ako sayo."
"Really? What is it papa?"
Ngumiti si Cal at inilabas ang bagong labas na ps5
"Oh sht thats cool papa!!"
"Xyrus, words!"
"Sorry."
Minsan hindi ko maiwasang hindi maawa sa mga anak ko dahil lumaki silang walang kalinga ng isang ama gaya ko. Pero ginawa ko ang lahat para hindi nila maramdaman na may kulang sa pagkatao nila dahil lahat ng pagmamahal ko ibinuhos ko sakanila. Mabuti nalang at matatalino na sila at hindi na kailangang alagaan pa.
"Mom may program kami sa school next month and buong family ang kailangan umattend."
"Oh sure baby, lilinisin ko ang sched ko para sa program na yan."
"Alright. Put your seatbelts on and we're gonna leave."
Excited ako. Hindi dahil sa first time kong maihahatid sa new school nila sila nathalia. Kung hindi dahil dumating na ang pinakahihintay kong araw.