- Ysabelle's POV  -
“Life is full of beauty. Notice it. Notice the bumble bee, the small child, and the smiling faces. Smell the rain, and feel the wind. Live your life to the fullest potential, and fight for your dreams.” -Ashley Smith
"Who's this Ashley Smith? Geez, life is not as easy as that."
Tiningnan ko 'yung isang istudyante na nagsalita. I want to give her a tap on her shoulder 'cause I agree with her but well, life is not easy as tapping her shoulder. So huwag na lang.
Umalis na ako sa tapat ng announcement board kung saan nakapaskil ang schedule ng examination at ang quotes na 'yun.
Pumunta ako sa CR ng University para maghugas ng kamay at ayusin ang sarili ko.
Nasa may door palang ako ay pinagtinginan na ako ng mga istudyante na nasa loob na ng CR. Lahat sila ay nasa tapat ng mahabang salamin at nakatingin sa'kin.
"Ysabelle Alejos." mahinang sambit ng isa
"I need to use the faucet and a mirror." I said in the cold voice
They immediately move to give me some space in front of the mirror.
I walk toward the sink, and wash my own hands full of dirt. I'm an agriculture student, I study the plants and land.
I noticed that they are still looking at me, they didn't gave me some space because they scared of me, I'm not that bad. They're too impressed with my beauty to the point that they can't take their eyes away from me.
I look at myself in the mirror. I'm still pretty, I can see it.
They're impressed because even I worked on the land, I'm still beautiful.
"I need tissue." I said in a low voice, at lahat sila ay nag-abot ng tissue sa'kin
I barely smile at them as I get some tissue from them.
"Thanks."
Kinuha ko ang pouch sa loob ng bag ko. I retouch my makeup, and brush my long hair.
"Argh! She's so gorgeous! How can I have a flawless skin like hers?"
"I want my hair to be as shiny and straight as hers."
"Aah! She's so cool."
Mabilisan kong tinapos ang ginagawa ko.
"Her life must be so beautiful."
Beautiful? My life?
I looked at them.
"OMG! She's looking at me."
"Nah! At me!"
Oh geez! They're crazy over an external beauty.
"How could you say that my life is beautiful, eh?" I asked them
"You've got everything!" duet nila
I've got everything?
Can things make my life beautiful?
"Shallow!" I whispered
One last look at the mirror I walked out of that comfort room.
People are too shallow on how they perceived life... life of others. People are selfish, they only see what is visible... external beauties.
"YSABELLE!!!!"
Tiningnan ko 'yung taong may-ari ng familiar na boses na sumigaw sa pangalan ko.
"BITCH!" she shouted again as she walk toward me
I just waited for her to come near me, without any reaction.
Itinulak niya ang balikat ko.
"Hanggang kailan mo ako aagawan ha?!!!!"
Itinaas ko ang isang kilay ko
"Ano ang inagaw ko sa'yo?"
Hindi agad siya nakasagot. I know her, Pamela De Vera the nursing student who always called me 'bitch'!
I smile at her.
"Gosh! Don't smile at me like that! Scary!" she said, obviously, I can see it in her eyes, galit siya.
"Pamela! Pamela!"
Pareho namin nilingon ang tumawag sa kanya.
"Maki! Bakit sumunod ka pa?!" inis niyang sambit sa kaibigan niya
Tumingin sa'kin si Makiling ngunit agad din siyang nag-iwas ng tingin.
"Kasi... alam ko susugudin mo na naman si Ysabelle."
Binalingan ulit ako ni Pamela na may masamang tingin sa'kin.
"Last mo na bitch! Kapag may inagaw ka pa sa'kin kakalbuhin na kita!" sambit niya sa'kin
Lumapit ako sa kanya para bumulong.
"Everyone forgive me because I'm beautiful, but you must not forgive me Pamela De Vera 'cause I will never ever stop taking everything from you."
Lumayo na ako sa kanya matapos kong ibulong ang mga 'yun. Kita ko ang galit na higit na nagdadagan sa mga mata niya.
"Geez, why are you so weak." bulong ko pa then iniwan ko na siya
Naglakad na ako palabas ng gate ng University. Everyone is looking at me, lahat ng nakakasalubong ko.
"Ysabelle!"
"Franky." banggit ko sa pangalan niya, lumapit ako sa kanya
Agad naman niya akong inakbayan.
"Kanina pa kita hinihintay! Bakit ang tagal mo?"
Tinanggal ko ang braso niya sa balikat ko. Kababata ko siya.
"May tinapos pa ako, bakit hinintay mo pa ako?"
Naglakad na kami papunta sa sakayan ng jeep.
"Na-kwento mo sa'kin kagabi na may stalker ka di ba? Kaya susunduin na lang kita."
Ah, na-kwento ko nga 'yun. Creepy siya.
Malapit na kami sa toda ng jeep nang may bumunggo sa'kin na lalaki. Ang lakas ng pwersa niya kaya nabitawan ko ang mga dala ko at muntik na akong tumumba kung hindi lang ako nahawakan ni Franky.
"Hoy!" reklamo ni Franky
"Miss sorry sorry, nagmamadali lang." sambit nu'ng isang babae na agad sinundan 'yung lalaking bumunggo sa'kin
May nakasunod pang dalawang lalaki sa kanila.
"Woooow! Gorgeous! What's your name Miss?" ani nu'ng kulot na lalaki, hahawakan niya sana ang kamay ko pero umiwas ako
"Hoy idiot! Bilisan mo na! Huwag ka ng manligaw!" sambit naman nu'ng isa pang lalaki na may dalawang baston sa likod niya
Mga mukha silang palaban.
"Who are you to called me idiot ha?!"
Napailing-iling na lang ako sa kanila.
"Bastos!" bulong ko habang nakatingin du'n sa lalaking bumunggo sa'kin
'Ni hindi niya ako nilingon kahit na malakas ang pagkakatama niya sa balikat ko.
"Tara na Ysabelle, mukhang gangster ang mga 'yun." ani Franky sa'kin matapos niyang simutin ang nahulog na mga gamit ko
Sumakay na kami ng jeep para umuwi.
Uuwi na naman ako. Makikita ko na naman ang tatay kong lasingero!
Lihim akong humugot ng malalim na hininga.
Nagpupuno pa ang jeep na sinakyan namin kaya tinanaw ko muna ang University namin. Then natanaw ko 'yung lalaking nakabunggo sa'kin at ang mga kasamahan niya.
Nakatayo sila sa tapat ng University's gate. Nagtaka ako kung anong ginagawa nila du'n.
"Dalawa na lang! Aalis na! Aalis na!" sigaw nu'ng hubad na lalaki na nagpapasakay sa jeep
Saktong may sumakay ng jeep nang magkagulo sa tapat ng University's gate.
Nanlaki ang mga mata ko nang may bugbugan na nanagapan.
"Anong nangyari? Buti nakasakay na tayo!" ani Franky na nakatanaw din sa University habang paalis ang jeep
Geez! Nakakatakot ang grupo na 'yun! Sa tapat ng University pa talaga sila gumawa ng gulo!