logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

IT BECOMES NEVER

IT BECOMES NEVER

Water_Murklinz


C1: courtship and surrender

NAPANGITI na lamang ng mapait si Reigh sa kaniya nasasaksihan. Sa gitna ng corridor ay isang malaking kahihiyan ang kaniyang nadatnan at tila' siya ang biktima ngunit isang malupit na manlulupit ng babae.
Napabugtong-hininga na lamang ang binata at napatingin sa paligid niya. Nagkukumpulang mga istudyante, mausig na nag-uusisa sa mangyayari.

Nangangamba man ang dalagang si Shane sa kaniyang ginagawang panliligaw ay nilunok niya na lamang ito. Ayaw tumayo ng dalaga na nagdulot ng inis, kaba, at awa sa binata. Kahit mapahiya pa siya sa kaniyang angkan ay lulunukin niya na lamang ito. Makuha niya lamang si Reigh. Subalit, kahit anong gawin niya ay mas nasasaktan lamang siya.


“Ito lamang ang paraan para mapatunayan ko sayo na mahal kita,“ mangiyak-ngiyak na sambit ng dalaga.

The young guy sighed. “I have no clue kung ano ba ang salitang ‘mahal kita’ kung iba naman ang pinapakita nito.” Napapailing na lamang ang binata.


Naghihinagpis ang dalaga ngunit wala siyang magawa. Kanina pa nakayuko ang ulo ng binata kaya't napailing ito sa ere na tila napapagod na.


Ang mga istudyante naman sa paligid ay intresado sa nasasaksihan nila sa oras na iyon. Tanghaling tapat ngunit kayang tiisin ang init ng araw mapanood lamang ang madramang eksenang ito.

“How dare you, Reigh!” The grudge to his voice, Addie. Nais na nitong sapakin ang lalaki na kanina pa pinapahirapan ni Shane.
“Pulubi ka lang, Janitor ka lang, Reigh.” Pahabol ni Addie kay Reigh.
Reigh just turned his back. He chuckled in disbelief. “You know nothing about me, Addie,“ he muttered.
"Of course! You are a homeless boy, walang mga magulang at pinabayaang mag-isang nangungulila hahahaha," sarcastically Addie shouted.
Bago pa ito maambanan ng suntok ni Addie ay mabilis itong naglakad na naging nadahilan nang pagka-subsob ni Addie. Biglang nagsitawanan ang mga istudyante sa kalampahan niya. Bagaman, hindi naman nila naririnig ang pinag-usapan ng mga ito.
"Be careful, Addie." Tila' naging babala ang salitang iyon ni Reigh.
May bigla namang hinawakan ang kwelyo ni Reigh ngunit walang emosyon niya ito tinignan. Isang lalaki na matipuno ang katawan, si Brando, ang pinsan ni Shane. Ang inis sa mga mata nito ay gustong sapakin si Reigh ngunit ayaw niyang magalit si Shane kaya't pinigilan niya ang kaniyang kamao.
“Hindi ko maintindihan kung ano ba nagugustuhan nila sayo.” Brando pushed Reigh's shoulder.
“Brando stop! You don't care if I like him... Get lose,“ umiiyak na sigaw ni Shane sa kaniya na nanatiling nakatayo sa gitna ng kahihiyan.
Mabilis na naglakad si Reigh ng tuwid at kagalang-galang. Wala sa mukha nito ang bakas ng pagiging janitor at pulubi sa lansangan. Ang maputing balat nito tila' isang prinsepe. Mapupungay na mga mata nito na parang may batas na kinakatakutan ngunit ang boses nito ay tila anghel. Ang buhok nito ay abot hanggang leeg na nakatali. Ngunit ang katawan nito ay hindi kasing tikas ng mandirigma dahil sa kakulangan ng resistensiya na nakukuha niya. Payat dahil sa kagutuman na nadadanas niya sa araw-araw.

"Kung hindi ka lang matalino, basura ka lang dito!" sambit ng karamihan ngunit naglakad lamang ang binata na may paninindigan. Reigh always left intricate situation and questionable behavior.
'I must sorry for that' nasabi na lamang ni Reigh sa kaniyang isipan.
Shane Austin ay nabibilang sa marangyang pamilya at kinatatakutan din sila. Ngunit ayaw ni Reigh na binabayaran siya para sa nauuhaw nilang atensyon.
“Alam mo Reigh, hindi ko maintindihan kung bakit hinahabol ka ng mga babae if you don't have yaman naman," Yazie rolled her eyes.
"What? I have no power nor prosperity but I never drag people down, Yazie," Reigh answered.
Yazie rolled her eyes again and walked away.

Nawalan naman ng malay si Shane dahil sa init ng araw at pagpapagod nitong magmakaawa kay Reigh. Pawisan at nalipasan na ng gutom.
Reigh smoking in the rooftop. Sa walang katapusang problema ay ipinabahinga na lamang ito sa paggamit ng kaniyang bisyo.
"Lumilipas ang araw, 'wag mo naman ipahamak ang kalusugan mo," sambit ni Lana na minsan niya lamang makita.
"It's been awhile, Lana."
Under the azure sky they silently respite together.
Nakalipas na ang relasyon ng dalawa ngunit hindi ito naging hadlang para maging magkaibigan parin. Si Lana lamang ang nagpahanga kay Reigh ng ganito dahil sa taas ng hangarin nito sa buhay. Ay hindi niya hinayaan na pagbagsakin siya dahil lamang sa desisyon ng magulang niya.
Lana ay isa sa mga pinaka- magandang babae sa Wolfgang. Taglay pa nito ang magandang boses na tila' isang huni ng ibon. Iniwan na ni Reigh si Lana para sa iba pang-aasikasuhin nito.
The bell ringing...

It's lunch time! Dahil nakita na naman ni Gregorio si Reigh ay sumabay na ito. Pagkatapos bumili ng tubig ni Reigh ay mabilis na lumabas ng Canteen na palagi niyang ginagawa. Sumunod muli si Gregorio sa kaniya.
"Kuripot mo kahit kailan," reklamo ni Gregorio. Kahit anong yaya nito kay Reigh ay puro tanggi lamang ito.
"Not being thrifty, I just save my money," he honestly said kahit barya lamang ang meron siya sa kaniyang wallet.
Sa hindi inaasahan ay may isang babae ang tinapunan si Reigh ng chocolate shake. Ang mahagony na uniporme nito ay nadumihan. Ang kaisa-isang uniporme ni Reigh. Pinilit ikalma ni Reigh ang sarili at iniwasan na lamang ang batang babae na sarkastimong sinabing, "Bagay lang yan sayo, ulila!"
"What a nice day full of surprises!" Reigh exclaimed.
Gregory's mouth shaped 'O' in disbelief as he was stunned of what he witnessed. Blanko ang mga mata ni Reigh, kung kaya't hindi malaman kung galit ba ito.
"What was that for? I hope you okay, Reigh." He tapping Reigh's shoulder. "Girls are getting mean to you." Napa-sipol pa si Gregorio to make Reigh pissed off.
Napailing na lamang si Reigh simula nang habulin siya ni Shane ay sunod-sunod na ang kamalasan nito sa school lalo na sa nangyari kanina. Na noon ay ginagalang siya dahil sa pambihirang talino na ipinamamalas na ipinapakita. Sa halip, mas hinangaan ang kaniyang kasipagan sa pagiging Janitor sa school. Tahimik lamang si Reigh ngunit hindi naman naging misteryoso ito noon. Ngayon lamang siya napapansin sa pagiging tahimik. Malimit lamang makipag-usap dahil inaayawan siya sa pagiging mahirap lamang.
"May uniform ka pa ba?" tanong ni Gregorio ngunit iniwanan siya ni Reigh. "Hoy!" Pahabol pa nito.
Nag-thumbs up si Reigh bilang pag-sagot na ayos lang siya.
Nakita naman ni Mayumi ang ginawa ng kaibigan na si Stella nang buhusan nito si Reigh. Si Stella ay pinsan ni Shane kung kaya't lubos itong nagalit sa pag-tanggi ni Reigh na maging boyfriend ni Shane.
Si Mayumi ay lubos na humahanga kay Reigh ngunit alam niyang wala siyang pag-asa. As what she witnessed Reigh doesn't that the girl make a first move. Nangangarap na lamang at ginawang inspirasyon ang binatang nagpa-hanga sa kaniya. Sinubukan nito lapitan si Reigh ngunit nilapitan na lamang si Gregorio. Binigay nito ang uniform ng kaniyang kuya dahil masyado nang madami ang uniform nito. Nakatabi lamang ito sa locker at hindi naman nagagamit.
Ngunit hindi na naibigay pa ni Gregorio dahil sa pagmamadali. Sumang-ayon na lamang ito na ibibigay din niya.
Nakasalubong naman ni Mr. Wilson si Reigh sa hallway. "Hey! If you aren't busy, come to my office later before 4:00 pm. We will work for the upcoming project. I want you to participate, Reigh. Aasahan ko 'yan."
Reigh bowed and nothing can do with it. The school needs him and he need the school to study. Doubtlessly he proceed without hesitation.
"Hi Afternoon! Reigh," Brix waving his hand without looking at Reigh.
"Same with you."
Suddenly, Reigh noticed that Brix simultaneously doing his AutoCAD and stalking someone on social media.
"You doing great, huh," Reigh grin and chuckled to Brix.
"I just saw an update from Sarah. She told me what happened a while ago. Sorry... but I think she's insane," Brix commented.
Reigh sighed and continue to map. "Yeah! That's crazy thing I ever experienced."
"Anyway, why are you here and not wearing your uniform?"
"Someone ruined again my day."
"Well, that's too much hahaha. And also, your contact lens. Nagsusuot ka pala non. Kulay blue pa."
Reigh just smirked. "Yeah, I didn't noticed. Blue as deep like an ocean in the depth."
"So deep..."
Reigh has differently colored eyes which called Heterochromia. The left eye is color blue while the right eyes is black. He got perplexed knowing this.
Humikab na si Reigh sa pagod at napatingin sa kalangitan. Taimtim niyang pinagmasdan ang kalawakan ng mundo. Ang bughaw na kalangitan ay napalitan ng matamlay na kulay. Nagbabadyang umulan dahil sa kay lamig na simoy ng hangin.
"Kumusta ka?" sulpot ni Mayumi sa tabi ni Reigh.
Reigh doesn't response because that was the first he met Mayumi.
"Ayos naman. Bakit ka naririto? Delikado dito," aniya.
"Mukhang hindi mo natanggap ang uniporme na ibinigay ko kay Gregorio. Galing 'yon sa---" naputol ang sasabihin ni Mayumi.
"Maraming salamat kung gayon ngunit hindi ko tanggapin 'yon." Tinalikuran ni Reigh ang dalaga na nagbabadya nang lumuha ang mga mata.
Before 4:00 pm he went to Mr. Wilson.
"I must wear sunglasses," Reigh told to himself.
He knocked three times before he open the door. The office of Mr. Wilson seems like the Baroque period style with the arts of Modern.
"Thanks for coming in. Please, have a seat." Turo ni Mr. Wilson sa mahabang sofa nito.
"Gusto mo bang magsanay na lamang sa musika? Handa naman akong suportahan ka basta makapag-focus ka lang sa passion mo kaysa sa pagma-map sa hallway," alik ni Mr. Wilson, Agham ang kaniyang asignaturang itinuturo.
“I'm so glad to hear that, Sir. It's... I don’t think I have the same opinion, Mr. Wilson,“ sagot ni Reigh.
"I got it, Reigh. Thank you for being here." Nakipag-kamayan naman si Mr. Wilson at tsaka na namaalam si Reigh sa kaniya.
Kinaumagahan ay natuyo na rin ang nilabhan ni Reigh. Ang kaniyang uniform. Maingat niya itong pina-lantsa upang maging presintable siya. Kaniya ring nilisan ang sapatos at muling isina-ayos ang mga gagamitin nito sa paaralan.
Walang almusal, ang gutom na ito. Sa kabila ng kagutuman ay nagawa parin nito na maglinis sa hallway, stage, gymnasium at garden bago pa man mag-seremonya para umagang iyon.
Nagkasalubong naman sila ni Gregorio na pilot siyang hinihila papuntang canteen.
"I'm fine, ikaw na lang."
"Minsan lang ako mag-aya puro pagtanggi ginawa mo, Reigh."
"Madami pa'kong gagawin. Sige na!"
Dumating naman si Shane at iniwan sa locker ni Reigh ang in-order nito sa past food. Ngunit hindi naman iyo kinakain ng binata bagkus ay binibigay sa iba. Minsan ay sa security guard niya ito inaabot na si Khell.
"I'm tired..." pagsuko ni Reigh dahil sa pagod nang makauwi na ito sa kaniyang tinitirahan.

Book Comment (38)

  • avatar
    Saira Mae R. Venzon

    ❤️❤️

    14/08

      0
  • avatar
    ニコール アシュリー

    masaya ako ngayun

    06/08

      0
  • avatar
    BandaKim

    ang ganda ng kwento

    25/07

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters