“Never akong magkakagusto sa isang mayabang at hambog na lalaking gaya niya!" patuloy ni Bing. "At kahit siya pa ang kahuli-hulihang lalaki sa mundong ito, hinding-hindi pa rin ako magkakagusto sa kanya! Epal siya! Impakto! Timawa! Gag—“
“Hi, girls!” bati ni Vivi na nakalapit na pala sa kanila nang hindi niya namamalayan. “Kumusta? Nag-e-enjoy ba kayo?”
Sabay-sabay silang napatingin sa magadang bride. Then Bing's co-editors shook their heads in unison. Gustong sabunutan ni Bing ang mga ito.
“You're not enjoying? Bakit? Ayaw nyo ba ng pagkain?”
“Hindi. Ito kasing si Bing, bigla na lang nagwala," sagot ni Agnes. "Tinatanong lang naman namin kung type ba niya ang bestman.”
“Hindi ako nagwala. Sinasabi ko lang ang opinyon ko.”
“Opinyon ba iyon?” tanong ni Ami. “E, mas tamang sabihing violent reaction ang ginawa mo.”
“Opinyon iyon,” giit pa rin niya. “By the way, Vivi. Congratulations, ha? And don't mind us. Masarap itong food, pramis."
Ngumiti lang ito. She really looked like a beaming bride. “Bad mood ka ba, Bing? Well, since hinahanap nyo ang bestman, ipapakilala ko siya sa inyo."
“What? No—“
“Benjie! Come here for a second.”
Napansin agad ni Bing na natahimik at napatanga na lang ang mga kasama niya roon. Samantalang siya ay hindi na halos maipinta ang mukha. Ilang beses din kasi niyang idinalangin sa Diyos na sana ay hindi na magtagpo pa ang landas nila ng bestman. Ibinuhos na rin niya ang lahat ng kanyang galing sa pagtatago sa wedding ceremony pa lang sa simbahan upang hindi na magtagpo ang kanilang mga landas. So far, so good. Kaya naman laking pasasalamat niya nang hindi makita ang pagmumukha ng lalaking iyon sa reception.
Ngunit naubusan na yata siya ng suwerte. Dahil mula sa likuran niya ay narinig niya ang pamilyar na baritonong boses na iyon.
“Yes, Vivi? Ibebenta mo na naman ba ako? Pagpahingahin mo muna ako. Kararating ko pa nga lang.”
“May ipapakilala lang ako sa iyo.”
“Maganda ba?”
“Hindi lang maganda. Magaganda pa. Girls, meet my cousin, Benjamin Antonio Junior. Benjie, ito nga pala ang mga mababait at magagandang editors ng Golden Pages Corporation, sina—“
Nag-unahan na sa pagtayo pakikipagkamay dito ang mga kasama niya. Hindi na nakapaghintay pa na pormal na maipakilala dito.
“And you are…?”
Napakislot siya nang marinig ang boses na iyon sa kanyang tabi. Napalingon tuloy siya rito nang wala sa oras. And she was greeted by a handsome face with a mouth-watering smile and very gorgeous eyes. For a moment there, she couldn’t blink her eyes. Damang-dama rin niya ang biglaang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. Na hindi niya matanggap kaya napaurong siya palayo rito.
“Sabi na nga ba at ikaw ang nakita ko roon sa simbahan kanina. Kaya lang bigla ka na lang nawala kaya hindi rin ako sigurado.” His smile turned into a broad grin. “Pinagtataguan mo ako, ‘no?”
Nakatulong ang kayabangan nito upang maibalik niya ang composure niya sa sarili. “Bakit naman kita pagtataguan? May utang ba ako sa iyo? Baka ikaw ang naghahanap sa akin.”
“Oo, hinahanap nga kita,” nakangisi pa rin nitong sagot. “Dahil nga pinagtataguan mo ako.”
“Teka, magkakilala kayong dalawa?”
“Hindi,” sagot niya kasabay ng sagot din nitong ‘oo’. “Hindi kita kilala.”
“Kung ganon bakit mo ako kinakausap?”
“From the looks of it,” ani Vivi. “Mukhang magkakilala na nga kayo. Pero paano kayong nagkakilala? Ang alam ko galit sa mga lalaki itong si Bing. At wala ka namang nababanggit sa akin, Benjie.”
“Saan kami nagkakilala ni Bing? Bakit, hindi nyo ba alam?”
Muntik na niyang masaksak sa leeg ng hawak niyang tinidor ang lalaki. Ang daldal talaga nito kahit kailan.
“Hindi na nila kailangang malaman pa,” aniya. “Ako nga gusto ko ng kalimutan na nagkakilala pa tayo.” Muli siyang napaurong mula rito. “Lumayo ka na nga dito at naaalibadbaran ako sa iyo.”
“Ako ang pinsan ng bride.”
Kunsabagay, kabastusan na nga naman ang ginagawa niyang pagpapalayas dito sa harap mismo ng pinsan nito. Kaya ipinasya niyang siya na lang ang umalis.
“Vivi, mauuna na ako sa inyo. Sumama bigla ang pakiramdam ko, eh. Congratulations na lang sa inyo ni Alexandros.”
“Teka, bakit ka aalis, bru?” tanong ni Gracie. “Okay lang naman kung may nakaraan kayo ni Benjie. Mas masaya nga, eh, di ba?”
“Kayo masaya, ako hindi. Kaya aalis na lang ako.”
Pagtayo niya ay muli siyang napapiksi nang pigilan siya sa braso ni Benjie. Nagulat siya hindi lang sa kapangahasan nitong hawakan siya kundi pati na rin sa sensasyong hatid ng mainit nitong palad sa kanya. Buwisit talaga ang lalaking ito! Kung ano-ano na lang tuloy ang nararamdaman niya sa tuwing nakaka-engkuwentro niya ito.
“Huwag mo akong hahawakan kung ayaw mong ipadampot kita sa pulis,” banta niya rito.
Itinaas lang nito ang mga kamay. “Alright, I won’t. Dumito ka na lang at pangako, hindi na kita lalapitan pa. Ayoko rin namang masira ang okasyong ito para sa paborito kong pinsan.” Nakangisi pa nitong kinindatan si Vivi. “Next time na lang.”
Pumailanlang ang masayang tugtugin. Ilan sa mga bisita roon ang nagkanya-kanya roon upang maghanap ng kaparehang isasayaw.
“Music!” sambit ni Benjie saka binalingan ang tatlo niyang kasamahan. “Puwede ko ba kayong mahiram sandali para maisayaw, magagandang binibini?”
Mabilis na nagtanguan ang mga kasamahan ni Bing.