Kinabukasan pag ka tapos kong mag ayos ng sarili bumaba na ako, nadatnan ko si nanay na nag luluto ng umagahan. Ipinatong ko ang aking bag sa sofa at tinulungan si nanay.
"Magandang umaga, kie anak." bati ni nanay at ngumiti sa akin, ngumiti ako pabalik, at binati rin siya.
Sakto ang pag baba ng dalawa kong kapatid si kuya at si ate. Sabay sabay kaming kumain ng umagahan. Bago umalis ay kinuha ko ang box ng cake sa loob ng ref.
"kanino galing yan? tay may boyfriend na si laoise!" malakas na sigaw ni ate, nagulat ako sa kaniyang ginawa.
"ate, mali ka. tay wala ho.." Nag baba ako ng tinggin, tumawa naman ng malakas si ate. "Wala raw tay, eh kanino galing yung cake kung wala hindi ba?" tumingin ito sa akin.
"Laoise Kielle! hindi ba't sinabi ko sa'iyo na hindi ka pa maaring mag ka nobyo!? kay bata bata mo pa!" sigaw ni tatay sa akin, nakita ko ang pasimpleng pag ngiti ni ate sa gilid.
"Valentino! may nakita ka ba na nobyo ni'ya? hindi ba't wala, kay aga aga mong sigawan ang anak mo!" tumabi sa akin si nanay at hinimas ang aking braso para ako ay pakalmahin. Ayoko ng ako ay sinisigawan, natatakot ako..
"kinakampihan mo nanaman yang anak mo veronica."
"dahil pinag bibintangan mo siya!"
"nay.. tay tama na ho." saad ko at nag baba ng tinggin.
Sinabayan ako ni amber na mag lakad papunta sa university. Ako nanaman ang dahilan ng away nilang dalawa, panigurado ay hanggang mamayang gabi ay hindi parin sila mag papansinan.
"alam mo ang may kasalanan talaga yang kapatid mo, at saka hindi ikaw no." saad pa ni amber habang nag lalakad kami sa hallway. "wag mo ng intindihin yon, wala na tapos na."
"eh kasi nakaka inis yung etchuserang frog na ate mo, na'ko baka nga mamaya siya yung may boyfriend! Mayayari talaga siya kay tito." saad ni amber.
"hayaan mo na amber, tara na." saad ko sa kaniya. "alam mo lao, you're so kind. Bakit hindi mo lang man naipaglaban yung sarili mo dun?"
"Lalo lamang hahaba, at saka ayoko. Baka sabihin pa nila ay sumasagot na ako sa kanila."
"wala ka bang karapatang sumagot? pa'no kung mali yung sinasabi sa'yo? hindi mo na papatulan ganon?"
"eh hindi naman ako mananalo."
"hindi ka talaga mananalo kung di mo susubukan, learn to fight for yourself lao."
Pumasok na kami ni amber sa first class, hindi ako maka pag focus dahil sa mga nangyari ngayong umaga. Hindi ko mawari kung bakit ganon nalang ang galit sa akin ni ate, bakit pati sa aming mga magulang ay ka'yang ka'ya niya akong siraan. Siguro ay tama ang sinabi ni amber, ngunit hindi ko kaya..
"can we eat lunch together, now lao?" sa pag labas ko ng room bumungad sa akin ay si shiro, kasama ang malaki nyang ngiti.
"sige.." Saad ko sa kaniya. "sige lang go lang kayo lao, sasabay ako kila ano.. hehe." malawak na ngiting saad ni amber.
Sabay kaming nag lakad ni shiro sa hallway, "nag hintay ka ba sa labas ng room?"
"hmm, sandali lang."
"pwede mo naman akong intayin nalang sa corridor." saad ko sa kaniya.
"next time." nag baling ito ng tinggin sa akin bago ngumiti at kumindat pa.
Siya na ang nag order ng pag kain naming dalawa, hindi ko alam kung bakit ganito ang aking nadarama. Sabihin na nating mabilis, hindi ko rin naman kasi alam e. At hindi ako sigurado kung tama bang maramdaman ko ito para sa kaniya. Hindi ko pa masabi kung tunay nga ba ito, lalo't hindi pa ako sigurado.
"are you alright? are you sick or something?" idinampi nito ang palad sa aking noo. Napa ngiti ako sa kanyang ginawa. "aray ha!" saad ko ng pitikin nya ang noo ko, baliw talaga sya!
Tatawa tawa itong umupo, "tawa tawa ka dyan, masakit yun ha." saad ko sa kaniya.
Nag patuloy kami sa pag kain at pag ka tapos ng lunch hinatid nya ako sa aming building. Sabi ko diyon na sya sa baba wag nya na ako samahan pag akyat sa second floor. Kaso ayaw nya e, disisyon ata tong lalaking to.
"shiro..." saad ko sa kaniya, "hmm?" tanong nito habang nag lalakad. "ano.. uh. wala." saad ko at naunang mag lakad sa kanya. "Crazy, woman." saad nito mahina akong natawa dahil pag ka sabi niyon at ngumiti siya, bago pa man umiwas ng tinggin.
Mataas, hindi ganon ka puti, may kulay chokolateng mata, matangos na ilong, may namumula mulang labi. Sa huli, gwapo si'ya. Parehas naman silang gwapo ni ashton kaso, mas lumalamang si shiro.
Pag ka tapos ng last class inayos ko ang gamit ko bago lumabas ng room. Alas sais na ng gabi ka'ya medyo madilim na ang paligid. Nag overtime kasi kami sa last class at hindi ko inaasahan yun, biglaan ang pag oovertime ng professor namin.
Nauna na umuwi si amber dahil hindi pa naman talaga sya galing ay pumasok parin sya, kahit alam nyang hindi nya pa ka'ya. Ewan ko ba dun kung ano ang naisipan nya pumasok, hindi pa naman sya galing. Wala akong kasama sa pag lalakad sa hallway. Nadatnan ko si shiro sa corridor, hindi pa ba sya umuuwi?
"lao, you're here." ngumiti ito bago lumapit sa akin. "ah, oo kakatapos lang kasi ng last class." saad ko sa kaniya.
"hindi ka pa umuuwi?"
"i was waiting for you." nagulat ako sa kaniyang sinabi.
"bakit?"
"I heard your prof earlier, that's why i waited for you. Hindi naman kita hahayaang umuwi mag isa, since amber is not here." ngumiti siya sa akin, ngumiti rin ako.
Sabay kaming nag lakad papalabas ng university, ipinatong nya pa sa akin ang suot nyang denim jacket. Sabi nya ay sya na raw ang mag dadala ng bag ko, hindi naman ako pumayag. Binigay na nga nya sa akin ang jacket nya, sya pa ang mag dadala ng bag ko hindi na ano. Nakaka hiya tuloy kasi nasa amin ang tinggin lahat ng tao na madadaanan namin