“Sabrina! Tulungan mo ako! Ayaw akong patahimikin ng mga bumubulong sa akin!” luhaang sambit ni Erika habang nagsusumamong nakahawak sa kanyang mga kamay.
“Erika, huwag ka sanang magagalit, pero kailangan mo nang magpatingin sa doktor,” sambit ni Nickson na kasama rin nila ng mga sandaling iyon.
“Nickson, hindi ako nababaliw!” giit ng dalaga bago muling bumaling kay Sabrina.
“Ipatawag mo si Madam Marietta, Sabrina,” sambit nito.
Napabuntong hininga si Nickson bago marahas na tumayo at tinitigan si Erika na nakahiga sa kama nito.
“Iyang matandang manghuhula na ’yan ang gumugulo sa isip mo, Erika! Nagpapaniwala ka kasi sa hula kaya paranoid ka na!” singhal ng lalaki. Hindi nila ito masisisi dahil lumaki ito sa amerika kaya hindi naniniwala sa mga kung anong kababalaghan.
“Nickson, please, iwan mo muna kami!” mariing sambit ni Erika. Nagbabanta ang tingin na ipinukol nito kay Nickson bago itinuro ang pinto.
“Lumabas ka muna, Nickson,” sambit ni Sabrina bago marahang hinila palabas ang lalaki. Tumingin muna ang huli kay Erika bago naiiling na lumabas.
“Erika, sigurado ka ba na kinukulam ka?” tanong niya nang makalabas na ang binata.
“Oo, Sabrina. Hindi pa nagkamali si Madam Marietta sa panghuhula sa akin. May mga naiinggit sa akin sa showbiz dahil sa pag-akyat ng career ko. Marami akong nasagasaang batikang artista nang ibigay sa akin ang bigating role na gusto rin nilang makuha. Sab, tulungan mo ako,” sambit nito. Nanlalalim na ang mga mata ng babae at nangingitim na rin ang paligid nito tanda nang ilang araw na hindi nakakatulog. Palagi itong balisa at nakaapekto na rin iyon sa trabaho ng dalaga. Ayon sa mga katrabaho nito ay dala marahil ng depresyon pero ayaw makinig ni Erika. Buo sa loob nito na dahil iyon sa kulam.
“Sige, ako na ang bahala. Ipasusundo ko si Madam,” sambit niya bago marahang pinisil ang kamay ng kaibigan. Naluha naman ang mga mata nito at marahang tumayo para yakapin siya.
“Thank you, Sabrina. Ikaw na lang ang kakampi ko. Kapag nawala ako, huwag kang titigil na abutin ang pangarap nating dalawa,” naluluhang sambit ng babae. Marahang humagod ang kamay niya sa likod nito. Malaki na ang ibinagsak ng katawan nito kaya lahat ay nag-aalala na sa kalagayan niya lalo na ang nobyo nitong si Nickson.
***
Pauwi siya noon galing sa taping nang tumunog ang cellphone niya. Hinayaan niya lang ito nang makitang si Yolly ang tumatawag, PA ito ni Erika. Binilisan na lamang niya ang pagmamaneho para makarating sa bahay ni Erika. Ilang tawag na ang hindi niya nasagot at nang makitang si Nickson ang tumatawag ay itinabi na niya sa gilid ang sasakyan para sagutin ito.
“Sabrina, nasaan ka ba?” tanong nito na bakas ang pag-aalala.
“Papunta ako kay Erika,” tugon niya rito.
“Huwag ka nang tumuloy, pumunta ka ngayon dito sa St. Michael Hospital,” sambit nito sa malungkot na boses. Agad kumunot ang noo niya sa sinabi nito.
“Bakit? Ano ang nangyari kay Erika?” naguguluhang tanong niya rito. Hindi sumagot ang lalaki pero narinig niya ang paghugot nito ng hininga.
“Basta pumunta ka dito ngayon din!” mariing sambit nito bago tinapos ang tawag.
Mabilis siyang nagmaniobra pabalik. Sa paglingon niya sa rearview mirror ay nagulat siya nang makitang nakaupo sa likod ng sasakyan si Erika! Mabilis siyang lumingon sa likod pero wala naman ito. Muli siyang sumulyap sa salamin pero talagang wala si Erika. Sumikdo ang dibdib niya pero mabilis niyang ipinilig ang ulo. Baka namamalikmata lamang siya.
Mabilis siyang nagmaneho papunta sa hospital. Agad sumalubong si Yolly sa kanya na umiiyak. Marami ring mga taga media ang naroon pero hinaharang ng mga gwardiya para hindi makapasok.
“Ms. Sabrina! Si Ms. Erika!” sambit nito bago bumunghalit na iyak. Nakita niya ang malalapit na kaibigan ni Erika na nagtitipon-tipon sa harap ng Morge kaya agad na tumulo ang mga luha niya. Mabilis siyang tumakbo at pumasok sa morge. Doon ay bumungad sa kanya ang isang bangkay na natatakpan ng puting kumot. Nanginginig ang mga paa na lumapit siya roon. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kumot para makita ang nakahiga roon. Mariin siyang napapikit ng tumambad sa kanya ang maputlang mukha ni Erika. Wala na itong buhay. Naramdaman niya ang pagdantay na palad sa balikat niya. Nilingon niya iyon at nakitang nasa likuran niya si Nickson. Bakas ang kalungkutan sa mukha ng lalaki habang nakatingin sa kanya.
“Anong nangyari?” tanong niya rito habang nag-uunahang tumulo ang luha sa mga mata niya.
“Nakita siya ni Yolly na nakabigti sa sarili niyang silid,” sambit nito. Napahagulgol siya nang iyak bago yumakap sa lalaki.
“Hindi! Hindi totoo lahat ng ito! Sabihin mo sa akin, hindi ito totoo!” sigaw niya bago napahagulgol na iyak. Kumalas siya sa pagkakayakap kay Nickson at bumaling sa bangkay ni Erika. Luhaang niyakap niya iyon ng mahigpit.
“Erika! Bakit ka sumuko? Bakit?” sambit niya sa pagitan ng pag-iyak. Isang malamig na bagay ang dumampi sa kanyang batok na nagpatindig ng kanyang mga balahibo. Dahil sa pagkabigla ay agad siyang napalayo sa katawan ni Erika. Nanlalaki ang mga matang napatitig siya roon ng makitang nakadilat ang mata ng babae. Napaatras siya sa takot nang gumalaw ito at tumingin sa dako niya.
“Sabrina, bakit?” tanong ni Nickson kaya naman napabaling siya sa lalaki. Nang muli niyang tignan si Erika ay nakapikit na ang bangkay nito.
Umiling siya bago sumulyap kay Nickson. “W-Wala...” nauutal niyang tugon bago ito niyaya na lumabas ng morgue.
Dahil ulila na si Erika ay kaagad na nailibing ang bangkay nito. Maraming mga fans ang nakipaglibing. Maraming mga nakipagluksa tanda na sikat na artista rin ang babae. Marami ang nanghinayang dahil hindi nagtagal ang kasikatan nito dahil maaga itong namayapa. Malayo pa sana ang mararating ng career nito pero natapos na dahil sa tindi ng depresyong pinagdaraanan nito.
Si Sabrina ang sumagot sa lahat ng katanungan dahil siya ang pinakamalapit na kaibigan ng babae. Pagkalibing ni Erika ay unti-unti na ring nawala ang nga usap-usapan tungkol dito hanggang sa tuluyan nang umusad ang industriya. Nagsimula silang magpa-audition para sa role na dapat ay gagampanan ni Erika.
“Bakit hindi na lang si Sabrina? Bebenta sa mga tao ang pelikula dahil si Sabrina ay matalik na kaibigan ni Erika.”
“Kailangan pa ni Sabrina na mahasa pagdating sa pag-arte. Wala na tayong oras para hintayin pa ang paghusay niya!”
“Bakit hindi natin subukan kung kaya niya ang role na gagampanan sana ni Erika?”
Nagkatinginan ang mga ito at kapwa sumang-ayon na subukan muna ang galing ni Sabrina bago nila buksan ang audition.