Simula
Isang beses ko pang madiin na pinunasan ang dumi na mahigit tatlong minuto ko nang tinatanggal sa bubog na salamin ng silid na ito. Nakahinga ako ng malalim nang sa wakas ay tuluyan nang nabura ang tinta ng pentelpen na nakakalagay sa malaking bintana.
"Cressi, tapos ka na ba diyan?"
Nakangiti kong tiningnan si Ami na siyang abala sa pagtitiklop ng comforter na ginamit ng mga guests na omukopado nitong silid.
"Katatapos ko lang. Gusto mo bang tulungan kita?"
Bago pa siya makasagot ay mabilis akong naglakad palapit sa kama at inabot ang dulo ng comforter.
"Nakakainis!" Bigla nitong palatak, "kung sana ay hindi um-absent si Linda, 'e di sana'y natuloy ang date namin ngayon ni Dulfo!"
Mahina akong natawa sa reklamo nito. Ilang araw rin kasi niyang pinaghandaan ang nakatakdang date nila ni Dulfo. Naalala ko pa na no'ng nakaraan ay sinamahan ko ito na bumili ng dress para raw ma-impress at gumanda siya sa paningin ng kaniyang nobyo.
Ang totoo kasi niyan ay si Linda ang orihinal kong partner sa paglilinis ng mga kwarto dito sa third floor. Nagkataon nga lang na may importante itong lalakarin sa Maynila kaya't pinakiusapan ng aming manager na si Ami muna ang maging partner ko ngayong araw. Ilang rooms din ang sakop ng third floor. Baka madaling araw na ay hindi pa rin ako natatapos maglinis ng sampong kwarto.
Inunahan ko na itong bitbitin ang basket na pinaglalagyan ng mga tubal na comforter.
"Ako na ang magdadala nito. Bumaba ka na at nang makaabot ka pa sa date ninyo ni Dulfo."
Natawa ako ng mahina nang makita ang pagkislap ng mga nito, "talaga? Hala! Nakakahiya naman, Cressi!"
Mabilis akong umiling, "gusto mo pa atang magbago ang desisyon ko?"
"Ay! Siyempre, ayoko! Sige, ha! Uuna na ako sayo! Nakasalalay dito ang poreyber ko!" Nagtatakbo itong tinungo ang pinto, "pasasalubungan ko na lang si Creion kapalit nito, Cressi!"
"'Wag mo kalimutan mag-make up, ha!"
Nang makaalis si Ami ay iniligpit ko muna ang mga panlinis na ginamit ko. Lumabas na din ako sa kakalinis lang na silid pagkatapos ay tinungo ang huling silid na lilinisan ko.
Hindi bale, huling kwarto na naman itong lilinisan ko.
Ginugol ko pa ang isang oras sa paglilinis ng mga nagkalat na gamit sa sahig, pagpupunas sa salaming bintana at banyo, gayundin sa mga plastic ng pagkain na iniiwan ng mga guests.
Hindi na ako nagulat ng makakita ng isang wallet na panlalaki sa ilalim ng kama. Sa limang taon na pagtatrabaho ko dito sa hotel ng Casa De Gracia ay ilang beses na rin akong naka-encounter ng mga ganitong pangyayari.
At isa sa mga itinuro sa amin ng management ay 'wag basta basta akuin ang mga gamit na naiiwan ng mga turista dahil sa mga pagkakataong ganito, may tauhan din ang hotel na siyang nagbabalik ng mga gamit na naiiwan dito. 
Isa na rin siguro sa mga dahilan kung bakit ako nagtagal sa pagtatrabaho dito ay dahil napakabait ng buong management. Mabait sila sa mga workers dahil kahit isang beses ay hindi pa pumalya ang aming sahod at isa pa'y maraming benefits na binibigay ang mga ito.
Ito marahil ang dahilan kung bakit mas lalong nakilala ang Casa De Gracia na maging mga foreigners ay dumadayo na din dito sa Isla De Gracia.
"Iniwan ka na naman ni Ami, ano?"
"Hindi po, Manager Anne. Pinauna ko lang talaga siya mag-out kasi baka maudlot pa ang forever niya." Ibinigay ko rito ang nakita kong pitaka, "naiwan po ito sa Room 36."
Masuyo niya itong tinaggap kasabay ng kaniyang mahinang tawa, "tapos na ba ang buong third floor?"
"Opo, Manager." Matapos kong iabot sa mga taong naka-assign sa laundry ang mga comforter ay humarap ako sa aming manager. "Pede bang mag-out na din po ako? May pupuntahan din sana ako ngayon. Tapos na din naman po ang shift ko, Manager."
Nag-aalangan na nginitian ako nito, "ang totoo kasi niyan, Cressi, pede bang mag-overtime ka ngayong araw? Kahit hanggang alas singko lang ng hapon?"
Kita ko pa ang pananantiyang mga pagtingin nito sa akin, "may importante po bang guests ang darating ngayon?"
"Oo, 'e. Kaya agad ko din na pinalinis ang buong third floor kasi isang angkan ang biglang nagpa-booked ngayon dito sa atin. Seventh birthday daw ang icecelebrate no'ng pamilya."
Kung papayag ako, baka hindi rin ako umabot sa importanteng okasyon ngayon. Nilingon ko pa ang mga katrabaho ko na ngayon ay abala sa  kaniya kaniyang mga ginagawa. Ito ang isa sa mga mahihirap na sitwasyon para sa akin. Minsan kasi ay may pagkakataon na sa sobrang daming guests ay kailangan mo talagang mag-over time bilang isang trabahador.
"Sige po. Saglit lamang po at may tatawagan lamang ako."
Bakas ang saya sa mukha ni Manager Anne dahil sa pagpayag ko. Siguradong isang malaking selebrasyon itong gaganapin dahil maski ang mga taong dapat nagbabantay sa dagat ay tumutulong na din dito sa pag-aayos sa loob ng hotel.
Mabilis kong idinial ang numero ng aking kaibigan. Mabuti na lamang at wala pang sampong segundo ay sinagot niya din.
"Hoy, Cressi! Nasaan ka na ba! Aba'y kanina ka pa hinihintay nitong anak mo!"
Napapikit ako ng mariin dahil sa tinuran nito, "Bangs, kailangan ko mag-over time ngayon."
"Na naman! Cressi, ha! Kanina pa dito nag-iintay ang anak mo! Alam mo bang naluto ko na't lahat lahat ang spaghetti at pansit palabok ay wala ka pa rin! Ni hindi pa nga kumakain ang inaanak ko dahil hihintayin ka raw!"
"Pakiabot naman ng telepono kay Creion, Bangs." Rinig ko pa ang pag-angal nito.
"M-mama?"
Tahimik na pinigil kong tuluyang pumatak ang aking luha, "Creion, anak, male-late lang ng kaunti si Mama, ha? Pero promise ko darating ako. Dadalhin ko ang regalo ko sa 'yo."
"O-okay po, Mama. Basta uwi ka po, ha. Antayin po kita."
"Kumain ka muna, anak. 'Wag ka magpakagutom kasi uuwi din si Mama mamaya. May tatapusin lang si Mama sa work niya dito sa hotel."
"Opo, Mama ko."
Makalipas ang ilang segundo ay muli kong narinig ang boses ni Bangs.
"Siguraduhin mong makakarating ka talaga, Cressi. Kung bakit ba kasi sa lahat ng araw na mag oovertime ka ay ngayong araw pa! Ngayon pa talaga?!"
"Kailangan kasi kulang sa tao ngayon dito. Basta aabot ako. Pakainin mo muna ang anak ko, Bangs. Uuwi ako pagtapos ko dito."
"Sige, sige na!"
Wala na akong sinayang na oras pa sa pagtulong sa mga gawain. Tumulong ako sa pagbunuhat ng mga upuan na idadagdag sa nasa dining hall. Maging ang pag-aayos ng mga kurtina at pagsasabit ng lobo ay pinagtutulungan na naming mga empleyado.
"Ilan bang tao ang pupunta rito, Loyda?"
"Ang rinig ko kanina ay nasa may kinse raw. Ang sabi ay buong angkan ng Sastrillo."
Napakunot ang noo ko at saglit na napatigil sa pagpupunas ng mga plato. Bigla akong kinabahan sa hindi malamang dahilan. May ibang impact kasi sa akin 'yong apelyido na binaggit nito.
Mabilis kong pinawi ang namutawing kaba sa aking dibdib. Nag focus na lamang ako sa pagtapos ng pagpupunas ng mga plato, baso, kutsara at tinidor.
"Bakit nga pala nag-over time ka pa, Cressi? Hindi ba't birthday din ni Creion ngayon? Baka magtampo ang cute na anak mo na 'yon!"
Ngayong araw din nga ang birthday ng anak ko. Kaya nga pagkatapos ko rito ay dadaan muna ako sa doon sa red ribbon store malapit dito sa hotel para makabili ng favorite chocolate cake ni Creion. Ang regalo ko rito na libro ay nasa locker ko pa, kukunin ko pag nagpalit na ako ng damit.
Tumulong ako sa pag-aayos ng banner na may nakalagay na happy 7th birthday sa dingding. Nang maayos ay namamangha na nilingon ko ang buong dining hall.
Ganito din sana ang handaan na gusto kong iparanas dahil katulad ng batang magcecelebrate ay 7th birthday din ng anak ko. 'Yon nga lamang ay 'di kaya ng budget kaya napagdesisyunan ko na lang na simpleng handaan ang ibigay kay Creion. Pag-iipunan ko pa din kasi 'yong pagpasok nito sa grade 1 dito rin sa may private school malapit sa bahay namin.
"Pupunta ka ba ng locker, Cressi? Sabay na tayo."
Magkasabay kami ni Loyda na naglakad pababa sa quarters naming mga workers. Kaya naman ay kinuha ko na din itong pagkakataon na magtext kay Bangs upang sabihin na uuwi na ako.
"Hala!"
Isang malakas na bagay ang tumama sa balikat ko kaya naman ay napabagsak ako kasabay ng pagkabagsak din ng keypad kong telepono.
"Ano ba! Hindi kasi tumitingin sa dinadaanan!"
Naagaw ng pansin ko ang isang matinis na boses sa aking harapan. Katulad kong napaupo din ang babae sa lakas ng impact ng pagkakabunggo naming dalawa. Nilimot ko muna ang aking telepono bago ko pinagpagaan ang aking pantalon.
"Pasensiya na po, Ma'am." Mabilis kong iniabot ang kamay ko upang tulungan ito.
Nanatili naman itong nakayuko at kinuha din ang kaniyang purse bago nag-angat ng tingin sa akin.
Nagsalubong ang kilay ko nang sa sandaling magtama ang mga mata namin ay nanlaki ang mga mata nito. Napansin ko pa ang pagkaputla ng mukha nito. Sa nanginginig na mga kamay ay tinaggap niya ang pagtulong ko.
"Ma'am, ayos ka lang po ba? May masakit ba sa inyo?"
Nanatili lamang itong nakatitig sa akin. Unti unti akong nailang dahil sa pinupukol nitong tingin. Pansin pa din ang pangangatal ng kaniyang mga kamay.
"Hala, Ma'am, sorry po! Nasaktan po ba kayo?!" Eksaheredang palatak ni Loyda.
Dahil doon ay parang biglang natauhan ang aming kaharap.
"M-maria---", naputol ang sasabihin nito nang muling umimik si Loyda.
"Ma'am, pasensiya na talaga. Hindi po sinasadya nitong kaibigan ko na mabunggo kayo. Mukhang hindi naman kayo nasaktan kaya uuna na po kami. Halika na, Cressi, bilis!"
Napatakbo na rin tuloy ako dahil sa ginawang paghatak sa akin ni Loyda. "Gagi! Isa ata yun sa mga guests ng hotel! Nakita mo ba yung mga naglalakad palapit sana sa atin kanina? Mukhang mga big time! Kaya hinila na kita para makaalis na tayo!"
Tinapos ko na lamang ang agenda ko sa locker room. Nagpalit ako ng isang puting t-shirt at inayos ang regalo ko para sa anak ko.
"Sana naman ay hindi magsumbong 'yong nabunggo mo kanina!"
Hindi ko na lamang pa inabala ang sarili sa naging ganap kanina. Masyado na kasing okupado ang isipan ko para sa magiging daloy ng selebrasyon ng kaarawan ni Creion.
Nag log out muna ako sa log book na iniabot sa akin ni Kuya Kiko, ang guard na bantay dito sa front door ng hotel.
"Pasabi ay happy birthday kay Creion, iha." May ibinigay ito sa akin na isang paper bag. "Pinabibigay kamo ni Dave, hindi makakadalo sa birthday ng kalaro niya at may lagnat."
"Nako, Kuya Kiko, nag-abala pa kayo. Ipagdadasal ko po ang mabilis  na paggaling ni Dave. Padadalhan ko na lamang po kayo ng handa mamaya kay Aling Marta."
Si Aling Marta ay ang asawa ni Kuya Kiko at bunsong anak naman nila si Dave na kaedaran lamang din ng aking anak. Ilang bahay lamang din ang layo sa amin.
Hindi pa man nakakalayo ay tumunog ang akin telepono. Salamat naman at hindi nasira sa pagkakabagsak kanina. Pag nagkataon ay wala pa naman akong pambili ng ipapamalit kaya nga ingat na ingat ko ang mga gamit ko ngayon. Budget na budget ko din ang mga gastusin namin sa bahay.
"C-cressi..." napatigil ako sa paglalakad dahil sa boses ni Bangs. "C-cressi, si C-creion..."
Sa 'di malamang dahilan ay biglang bumilisang tibok ng aking puso. "B-bangs, huminahon ka nga muna. A-anong nangyari sa anak ko?"
"Si Creion... Cressi, si C-creion, nawawala!" Dumagundong nang malakas na tibok ang aking dibdib.
"Bangs, baka isa na naman yan sa prank mo, ha! Sinabi ko sayo---"
"Nawawala nga! N-nagpaalam lang siya na pupunta sa may tindahan, i-ilang minuto na ay hindi pa rin bumabalik. Hinahanap na nga din namin nina Aling Marta, Cressi. Hindi ba nagpunta d-diyan?"
"K-kaka out ko lang, B-bangs. I-ilang minuto na ba siyang..." lumunok pa ako ng tatlong beses bago nagpatuloy, "n-nawawala?"
"M-mahigit b-bente minutos na."
Parang tinakasan nang lakas na napaupo akong bigla.
Ang anak ko... hindi pwedeng mawala ang anak ko. Hindi niya ugaling magsinungaling sa pag-alis. Hindi ko siya pinalaking ganoon.
Nabitawan ko ang regalong parehong hawak ng aking mga kamay at napahilamos sa sariling mukha.
Hindi ko kakayanin pag nawala sa akin si Creion. S-saan ko siya hahanapin? Hindi no'n kayang umalis ng mag-isa. Alam niyang mamamatay ako sa pag-aalala kapag ginawa niya ang bagay na 'yon. Hindi pwede... baka naman... baka naman ay natagalan lamang ito sa pagbili sa may tindahan.
Nakarinig ako ng mga yabag na tumatakbo palapit sa akin. Natigil ako sa pag-iyak ng mula sa lupa ay magkita ako ng pares ng kulay puti na sapatos. Isang nakangiting batang nakasuot ng yellow na damit at puting short ang bumungad sa akin. C-creion...
"M-mama..."