Usap usapan ngayon ang babae kuno ng asawa ko. Umirap nalang ako sa mga naririnig. Wala bang ibang trabaho ang mga tao rito at pinapake alaman pa ang buhay nang may buhay? Tss.
"Chan totoo ba yun?," Tanong ng chismosa kong kapitbahay habang nag gro-grocery ako.
"Ang alin Mera?" Maang maangan kong tanong kahit na alam ko ang ibig niyang sabihin.
"Yung nambababae daw ‘yung gwapo mong asawa?" Mahina nyang wika.
Umirap nalang ako sa kawalan. "Saan mo ba nakuha ‘yan? Huwag kang magpapaniwala sa mga sabi sabi dahil pawang chismis lang yan at walang katotohanan," sabi ko sabay alis sa kinaroroonan nya para makatakas sa mga tanong.
Ang totoo, hindi ko alam kung totoo ba ‘yun. Kilala ko ang asawa ko at naniniwala ako na hindi nya ‘yun kayang gawin pero may konting parte sa’kin na nagsasabing totoo nga ang mga haka haka.
Natatakot ako. Takot na takot. Hindi ko pa sya natatanong tungkol dito dahil natatakot ako na sabihin nya na pinagdududahan ko ang tiwala nya sa’kin. Mahal ko sya at alam kong mahal nya rin ako, ba’t nya pa ako pakakasalan kung hindi naman ‘di ba? Yun palagi ang sinasabi ko sa sarili para lang hindi mangamba sa relasyon namin ng asawa ko.
Binabalewala ko nalang lahat ng usap usapan na naririnig ko at ipinagpatuloy ang buhay na parang walang issue lalo na't ayaw kong magpa-apekto dahil may anak ako na naghihintay sakin sa bahay. Napangiti ako pagkatapos maisip ang magtatatlong taon kong anak na lalaki na si Cloone. Cloud Neljane… Amerino
Tinapos ko ang pag gro-grocery at umuwi na sa mansion namin. Oo mansyon. Kahit nakatira kami sa mansyon, may mga kapitbahay pa rin naman kami na madalas kong nakakasalamuha. Gusto kong patunayan sa mga tao na masaya ang pamilyang nabuo namin. Ayaw ko sa mga naririnig pero ano pa nga bang magagawa ko? Hindi ko mapipigilan ang mga tao na makakati ang dila pagdating sa chismis.
Sinalubong ako ng asawa ko na kakauwi lang galing sa trabaho bago ako ningitian. "Nag grocery ka? Pwede mo namang utusan sila manang," sabi nya sabay halik sa pisngi ko at kuha sa mga grocery bag na dala dala ko.
I smiled at him. "Wala rin naman kasi akong magagawa dito sa bahay. I'm bored you know and I wanna go out sometimes"
Tumango sya at pinasok na ang mga grocery sa loob ng bahay. Pinagmasdan ko ang asawa ko habang inuutusan nya ang mga kasambahay na ayusin ang mga pinamili.
How I love this man so much. Hindi ko nga alam bakit may ganoong klaseng balita ang kumakalat ngayon, hindi nalang ako nag abalang komprontahin sya doon.
Kahit na sweet naman sya, may mga panahon talaga na di ko maiwasang mag duda sa mga ginagawa nya.
May mga araw na naabutan ko siyang umaalis ng madaling araw at bumabalik din kalaunan pagdating ng alas sais at magkukunwaring bagong ligo lang.
Pag nakikita nya namang nahuli ko sya, sasabihin nya ng diritso na mag iinuman lang sila ng mga kaibigan nya at ako naman na si tanga, pilit na pinaniniwalaan ang lahat ng sinasabi nya kahit harap harapan ng pinapamukha ng tadhana sakin ang pinag gagagawa ng magaling kong asawa.
Gusto kong maniwala. Gustong gusto. Ang mahuli syang may ka chat habang nakangisi, ang mahuli syang tumatakas tuwing madaling araw, ang mahuli syang nagtatrabaho kuno kahit na walang pasok sa kanila ay masakit na sa’kin ipamukha. Lahat ng explenasyong nakukuha ko ay parating hindi tumutugma sa nakikita ng sariling mga mata.
Unti unti akong nawawala sa sarili. Pinaghirapan ko ang atensyon nya simula pa nung una. Sinuportahan ko sya. Dinamayan ko sya. Pinakawalan ko sya para sa ikakasaya at ikabubuti nya kahit masakit sa’kin. Tinanggap ko lahat ng masasakit na dinanas ko kapalit lang ang pagmamahal nya. Tapos ngayong malayo na ang narating namin, doon na sya mangangaliwa?! Baliw ba sya?! For god's sake we have a fucking child!
Kaya nang nalaman ko kung sino ang pinalit nya sa’kin, natawa nalang ako sa kawalan. Did he just freaking replaced me with this bitch? I feel so betrayed. Ang malaman na totoo nga ang mga chismis at ang malaman kung sino ang impokrita na ipinalit sa’kin ay labis na nagpayanig ng mundo ko. Kaya nang nagkita kami sa personal ng babae ng asawa ko ay gusto ko syang sampalin pero pinigilan ko nalang ang sarili dahil masyadong ma eskandalo. I will not lay my precious hands on that thick faced bitch.
Nandito kami ngayon sa isang tahimik na coffee shop. Mataman ko lang syang tiningnan with a blank face expression.
"Why do you want to see me?" tanong ko sa kanya.
Is she out of her mind? Matagal ko ng alam na sya ang walang hiyang babaeng ipinalit sa akin ni Roven pero kahit kailan, hindi ko sya sinugod o kinausap man lang. I was quite shocked that she initiated our meeting. Makapal talaga ang mukha.
"I think you already know whats happening right? Hindi ako naniniwala na manhid ka o talagang tanga lang na di alam sino na ang kinakasama ng asawa mo," wika ng ipokrita.
Ngumisi lang ako sa kanya. Kita ang iritasyon sa mukha nya matapos makita ang maganda kong ngiti. "Hmm... yeah ofcourse I know your role in the life of my husband. You're the temporary one isn't that obvious? Kung alam nga nila, walang rason para di malaman ng asawa iyon."
"Then what the hell? Alam mo naman pala eh bakit ‘di mo pa sya pinapakawalan?! Nagmamahalan kami Chan, hindi mo ba ‘yun nakikita?" nagmamakaawa nyang sinabi.
"And..... so? Anong pake ko kung nagmamahalan kayo ng asawa ko? Buhay nyo ‘yan ba’t nyo pa ako dinadamay?"
"Ano magpapaka martyr ka ba? Hindi ka pa rin pala nagbabago 'no? Ikaw parin ang Chan Lian na patay na patay kay Roven na kilala ko," umiling iling pa sya na para bang dismayado sa inasal ko.
Well pasalamat nga sya di ko sya sinabunutan o di kaya binuhusan ng mainit na kape katulad ng mga nakikita ko sa drama. Kompleto na ang praps ko para gawin ‘yun at walk out nalang pagkatapos ng eksena pero ‘di ko pa rin ginawa. Tss. Tapos sya pa ‘tong may ganang mang-insulto?
Sa totoo lang hindi naman ako ‘yung tipo na naghahanap palagi ng away pag nakita kong nagkamali o naiirita na ako sa kapwa ko nilalang. Sabunutan, sampalin, at ipahiya man ako sa maraming tao, hinding hindi ako papatol sa kanila. I find it petty to start a fight, especially in public. Ano bang makukuha sa pagpapahiya sa’yo sa maraming tao? Wala naman ah? Kaya imbis na mag eskandalo dito dahil sa impokritang kabit ng asawa ko, mas gugustuhin kong mag-chill dito sa gilid habang siya'y mukang sobrang apektado. Parang sya pa ‘yung asawa dito ah? Ngumisi nalang ako sa naisip.
"Well yeah, I guess so? Why do you care if I didn't change after all these years? Why do you care if I want to be a martyr because I love him so much? Kahit ano pang sabihin mo, ikaw pa rin dito ang kabit sa ating dalawa at hinding hindi ‘yun magbabago hanggang hindi ko pinapakawalan si Roven. You will remain the temporary girl my husband will enjoy for a short time. Kahit ano pang gawin mo, sa akin pa rin sya uuwi dahil ako ang asawa nya at may anak kami. Maybe he is in love with you right now but all I can say is that it will soon fade. Mananatili kang marumi sa mata ng diyos at sa mata ng mga tao dahil sa pagpatol mo sa may asawa ng may asawa. Hindi ka ba naaawa sa sarili mo? Sa dami dami ng lalaki dito sa mundo, hinayaan mo ang sarili mo doon sa nakatali na? Isn't that too low for someone like you? " Mahaba kong sabi sabay tawa.
Kitang kita ko na ang galit sa kanyang mga mata. "Your husband is worth it. He loves me! He loves me more than you! Sisiguraduhin ko na dadating ang araw na di na sya uuwi sa iyo at magkakaroon kami ng sarili naming pamilya!" Sunod sunod na sigaw nya.
I just smiled sweetly at her kahit na sa kaloob looban ko ay takot na takot na ako. Masyado ng wasak ang puso ko simula pa nung nalaman ko kung sino ang babae nya. Masyado na akong nasaktan sa lahat lahat ng pinaggagagawa nila.
Pinagkatiwalaan ko sya at ang maalala lahat ng pinagdaanan ko para sa kanya ay labis na nag papakirot ng puso ko, gusto kong umiyak, gustong gusto, but then I realize that he doesn't deserve my tears. He's an asshole for me to cry for.
Nung nalaman ko ang pambababae nya, it hurted me like hell. My heart broked into so many pieces. But then, I promised myself na sa oras na malaman ko ang pangangaliwa nya, I will let him go. He doesn't deserve a loyal wife like me. I will not shed a tear on a man who choose mistake over a principle or responsibility.
I'll let him go. Papakawalan ko sya sa puso ko. Hindi ako magpapa apekto sa ginagawa nila ng kabit nya. He loves that girl? Then fine, magsama sila… but one thing for sure, I will never leave this marriage. I will stay kahit pa anong pamimilit nila.
Para ano? Para maging masaya sila? Well hell no. Misirable na rin naman ako then damay damay na ‘to. I will never let them happy lalo na't may anak kami. I will keep this marriage no matter what happen, not for myself but for my son. I want to give him a complete family and no one can change that kahit na gaano pa kasakit ang sitwasyon sa akin bilang asawa. Hindi ko na kayang makita ang minahal kong asawa sa bahay araw araw pagkatapos malaman ang pangangabit pero para sa anak ko, kakayanin ko.
I will stay in this unhappy marriage of his… but I know within me that he already lost me. He lost my trust. He lost my love. He lost everything the moment he decided to commit to someone else even if he has me. It made me realize that I wasn't enough for him.
Isusugal ko lahat ng ito. Hahayaan ko sila kahit na masakit para lang sa anak namin. I will try my best to stay unaffected for my son to grow well with me guiding him each path. Hindi ako mag mumukmok sa kwarto at mag iiyak iyak, tatanungin sya bakit nya nagawa ‘yun at pipiliting hiwalayan ang impokrita nyang kabit. That's too low. I will never let myself beg for his love. Yes, I love him. I still do. Pero ang pagsampal sa’kin ng katotohanan na may iba na syang mahal ang nag pamulat sa’kin. I don't fucking deserve him, but for my son I will gamble. I will do my very best to keep this family intact. You don't need love for your family to stay at peace anyway.
I smirked at her. " I will never let him go if that's what you want to hear," sabi ko.