logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

Chapter 6

Zendu's Person PointOf View
Nakasunod ako kay Pinuno Lapu,kukunin ko lamang sa kanya ang mga potion na gawa ko kailagan ko iyon sa pag insayo baka kung anong mangyari sa'kin malaking tulong yun.
Hindi na din ako nakabili ng mga sangkap,masyado na abala sa pagsasanay kahit ganong pa man may nakikita ako na mga sangkap sa hardin ngunit isa o dalawa lamang ang aking nakita hindi parin sapat na makabuo ng potion.
Tumigil kami sa silid ni apo na pagamutan siya lang ang pumasok hindi na ako sumunod. Ilang saglit pa lamang agad din lumabas dala ang nga potion nakalagay sa mahiwagan dahon doon lahat nakakapag habang lumutang ang dahon palapit sa'kin.
"Salamat Pinuno Lapu,"  magalang na saad ko kahit di sumagot si Pinuno Lapu nag simula na ako naglakad paalis sa silid na iyong.
Pagkarating sa hardin matahimik pero sa kabila maingay dahil may harang sa gitna kaya medyo mahina lang ang maririnig sa kabila.
Dito na ako magsanay. Naghanap agad ako ng magandang pwesto doon sa may malaking puno mukhang maganda roon.
Nagmamadali ako lumapit at umupo naalaala ko tuloy yun kutsiyo ko na hindi ko napatakan ng dugo ko bago yun ang mga potion ko ay aking nilagay sa mahiwagang pulsiras ito lang ang tangin kayamanan ko na madala dala.
Kinuha ko ang kutsiyo kinakabahan dahan dahan ko nilapit sa kabilang palad. Ang kutsilyo balak ko sugatan ng tumama na ito sa balat biglaang kung sinugatan na painda ako sa sakit.
Kinuyum ko habang ang kulsilyo ay nilapag ko sa damuhan dahan-dahan pumatak ang dugo patungo sa kutsilyo ilang sandali pa lamang naramdam ko nanghina ako.
Kinuha ko sa mahiwagang pulsiras ang potion na kulay asul agad ko ito binuhos sa sugat unti -unti sumara ang sugat kanina parang walang nangyari.
Napabuntong ako huminga bago kunin ang kutsilyo. Sa paghawak pa lamang ay naramdaman ko ang subrang init pilit kung bitawan at winagaway ngunit ayaw matanggal.
"Ano nangyari?" 'Di ko maintindihan napasigaw ako sa subrang init,napapikit. Hindi ko na kaya ito kung matatagal pa mahihimatay ako.
"Tama dapat kontrolin." Sinubukan ko kontrolin ang enerhiya ko pero lalong lumakas at doble ang init napahiga ako sa bawat sa pagsalita ko may lumabas na usok.
Narinig ko na lamang may nagsalita sa di kalayuan. "Isipin mo mabuti kontrolin ng dahan dahan hindi sapilitan o biglaang." Minulat ko mga mata ko tiningnan ko saan nagmula ang boses na iyong ngunit wala akong makita.
Kinalma ko ang sarili ko pinipigalan mag padala sa emosyon hindi maganda kung hindi ko rin kontrol ang emosyon ko lalong mahihirapan ako.
Dahan dahan ko pinakiramdaman ang init ng katawan at kutsilyo na hawak ko inisip ko na lang na konekta ang kutsilyo sa'kin isipan.
"Zendu nag aapoy ang kutsilyo!" Gulat na saad ng dalaga agad ako napatingin.
Sinubukan ko patayin ang apoy ngunit lalong lumakas,kalma zendu. Dahan dahan ko kinontrol nagtagumpay ako na may ngiti sa labi.
Narinig ko ang tatlong sunod sunod na palakpak lumingon ako bumangad sa'kin ang dalaga nakasuot ng bestida na kulay puti lalong nagpapaganda sa makinis niyang balat ng matamaan ng sinag ng buwan.
"Malaya anong ginagawa mo rito? Nagtakang tanong habang papalapit sa kanya.
"Pupunta na sana ako sa lugar ng insayo sa kabila kaya lang napatigil ako na mag apoy 'yon kutsilyo . Akala ko pa naman may masamang nangyari sayo."
"Salamat sa pag alala," tipid kung sagot.
"Oo nga pala mag ingat ka sa pag insayo." Sabay nito talikod patungo sa kabila.
Bumalik ako sa pag insayo sinubukan ko mag pa apoy ngunit hindi ako nagtagumapay ilang subok ko na ayaw talaga.
Napagpasyahan ko na tumigil na lang at ipagpatuloy sa pag insayo pag kontrol ng enerhiya.
Lapu's Person Point Of View 
Hindi ito pwede mangyari kailagan ko gumawa ng paraan patayin ang apoy na nagsimula ng masunog ang dalawang libro na hindi naman gaano kahalaga sa'kin.
Sinubukan ko patayin gamit ang panghuling kung kakayahan ngunit mas lalong lumakas ang apoy.
"Lagot naasan si lilo? Saan naman ako magpapatulong nito kakalat na ang apoy patungo sa maliit kung library. Pinilit ko kunin ang mga libro ngunit parang may harang na galing sa apoy na ang usok na humarang ay panangga.
Pagtingin ko sa libro na nasunog imposeble ang walang silbi na libro.
Nagmadali  ako lumabas nagtungo sa silid ni lilo pag karating ko sa tapat bukas ang pinto ng kaunti ibig sabihin nito wala siya.
Tumakbo ako patungo sa pahingahan ngunit wala akong makita na kahit isang anino.
Tumakbo ako ulit nagtungo sa hardin bumanga sa'kin si zendu nag papahinga. Hindi kona siya gagabalain pa nagpatuloy ako sa kabila bumangad sa'kin ang mga kabataan na nag kwentuhan.
"Makinig kayo mabuti!.' Napatigil silang tumingin sa'kin mukhang naghihintay kung anong sasabihin ko.
"Sumunod kayo sa'kin,kailangan ko ang tulong ng bawat isa." Tumakbo ako palabas sumunod naman ang sampu malibang kay zendu pagkarating namin bumangad sa'kin ang nagwawalang apoy pilit lumalit sa library ngunit may pumipigil sa kanya na harang.
"Patayin niyo ang apoy ng dahan dahan para di magwala ang apoy."
Sinubukan ng bawat isa muntik na sana mapatay ang apoy ngunit bumalik sa paglakas nito dumoble pa ang apoy malapit ng makaabot sa kisame.
"Nero harangan mo sa itaas."
Kinumpas nito ang kaliwang kamay bumuo sa itaas na yelo na harang pa samantala.
Anong gagawin ko pag nasunog ang mga libro katapusan ko na sa pagbabasa ng mga mahalagang bagay.
"Sabay sabay natin gamitin ang enerhiya." Seryusong saad ko.
Sabay nagsilabasan sa kamay ang mga enerhiya patungo sa apoy ngunit lumaban ang apoy parang may sariling isip.
Makalipas ang ilang Segundo wala paring pinagbago gusto kona sumuko napaupo ako at napahawak sa dibdib. Inalalayan nila ako baka mapano pa ako. Di ako makaniwala lahat ng pinaghirapan ko makuha ang mga libro basta basta lang mawawala na wala akong magawa. Napatitig na lamang ako na wasak ang harang tuyan ng naabot ng apoy ang library.
Bago dumapo sa mga libro ang apoy may humarap sa mga libro na kulay asul na enrhiya. Pagtingin ko rito walang iba kundi si lilo nakangiti pansin sa kanyang mga mata ang lungkot.
"Wag kang mag alala Pinuno Lapu susubukan ko makatulong sa abot  sa'kin makakaya." Ang Bose's na iyong kay zendu.
Sa likod ni lilo si zendu seryusong nakatingin sa apoy.

Book Comment (39)

  • avatar
    Judy-ann Sasis

    Wow. The title is very catchy. Highly recommend guys, very interesting blurb and the writing style is good. You nailed it, Ms. Author. Keep it up and continue your writing journey. Good luck comrade, more stories to come 💖💖💖

    30/05/2022

      1
  • avatar
    Susana Aboloc

    tinulungan nila ito

    14d

      0
  • avatar
    Evelio Malijan III

    good

    07/04

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters