"Ang tibay mo, Lorraine!"
"Baka Lorraine Ysheva yarn"
Malakas ako'ng napa-buntong hininga at humalukipkip na lamang, ito'ng mga punyetang 'to kailan ba ako titigilan.
" Lorraine sakalam, i decline ba naman ang friend request ng isang Russel Sky Ruiz? Wow!" Elena exaggeratedly held her chest, tanga.
"Pwede 'ba, Elena? Tantanan mo 'ko" mabilis ako'ng tumayo at kinuha ang mga basura nang pinagkainan ko at tinapon sa pinaka malapit na basurahan.
"Hoy, sabay na tayo" habol sa'kin ni Rea Mae at mabilis na ikinawit ang kamay niya sa aking braso.
Sabay naming tinahak ang daan papunta sa building ng STEM, iilang estudyante rin lamang ang makikita'ng nagdaraanan marahil ay nasa kani-kaniya pa'ng mga tambayan dahil hindi pa naman time.
Pumasok kame sa classroom at dahil lunch break oa nga ay kakaunti lamang kame sa loob, Tanging kaming dalawa lamang ni Rea at iilang kaklase naming mga naka-pwesto sa isang sulok at nagbe-brain storming, Sana all smart.
"Talino talaga nito ni Shiela 'no? Kaso medyo attitude e' " bulong saken ni Rea na ngayon ay naka-upo na naman sa tabi ko.
"Hayaan mo sila, umalis ka dyan at alam mo namang pwesto niya 'yan, magagalit na naman" bulong ko.
Maarte ang professor namen, gusto niya lahat organized, well wala namang kaso sa'ken 'yon, dun lamang sa pati seating arrangement naka alphabetical order. Marahil ay Cinco ang apelyido ni Rea ay nasa bandang unahan siya samanatalang ako ay Villanueva at si Shiela naman ay Vero.
"Bat kase Cinco apelyido 'ko" reklamo niya habang naka-nguso pa na ikinatawa ko " Char lang, proud ako sa apelyido ko"
I smiled while staring at her face, Rea has a strong features yung tipong pag tinignan mo ay akala mo nakikipag-away, pero mabait talaga siya.
"Nariyan na si Ma'am!" napa-tingin ako sa isang kaklase naming nahangos pa at dali-daling naupo sa kaniyang upuan, rinig din ang malalakas na yabag galing sa labas at makikita ang iilan ko'ng kaklaseng nagmamadaling pumasok.
"Why did you let her sit here?" Someone spoked. It was Sheila standing beside me with her eyebrows rising up.
" 'Wag ako ang awayin mo at hindi naman ako ang na-upo" inirapan ko siya at humalukipkip na tumitig sa white board sa harapan namen.
Kita ko ang pag-kuha niya ng alcohol sa kaniyang bag at inispray sa kaniyang upuan at paligid niya, napaka-arte! Jusko, akala mo naman may sakit na nakakahawa si Rea! Sampalin 'ko to e!
"Good Afternoon, STEM-11 B" bati ng aming professor pagkapasok pa lamang, halos nanlaki ang aking mga mata ng makitang nagsha-shuffled na siya ng mga index cards.
Jusko bakit may surprise recitation na naman!
"Look at those faces, pathetic brainless peeps, pfft"
My brows knitted, how dare her insulted other just because she's on the top?!
"Panay kase landi pinapairal, hindi gumaya sa'ken" Shiela smirked and even covered her mouth with her palms to stop herself from laughing.
"Puro dada, eh tumaas lang naman dahil sa incentives" I fired back. Totoo naman! Panay siya hawak ng mga libro pero pag tinanong mo walang maisasagot 'yan! Tumataas ang mga grades dahil student athlete.
I saw how she stiffened, I stared darkly at her eyes before smirking, this bitch is making my blood boiled.
She didn't say a thing, she just rolled her eyes and puffed a breath. I licked my lower lips before gazing back at our professor who's now picking an index card.
Sunod-sunod ang pag-tawag sa amin, halos isa-isahin kame, at kung hindi ka man maka-sagot ay mananatili ka'ng naka-tayo, maswerte na lamang at madadali or sadyang napag-aralan ko ang mga bagay na tinanong sa'ken. Salamat sa Dyos, ehe.
When the bell striked every one sighed in excitement, syempre lalo na iyong mga hindi natawag may oras sila para mag-review ulit.
"Villanueva, paki-sagot nga bakit nasa STEM tayo?" Nanlulumong tanong ni Rea habang naka-laylay ang mga balikat at naka-nguso pa.
I smiled and put my hands above her head.
"Kase gusto nating maging Engineer.." I trailed off.
"... kung hindi papalarin, asawa nalang ng Engineer" We said in glee that makes us both giggled.
" Tara na nga! Kaya best friend kita e!" She clung her arms around my arms and we started walking.
As we walked, makikita rin ang iilang estudyanteng napapatingin sa'min, Well hindi naman talaga sa'ming dalawa, sa mismong STEM building dahil sa strand namen maraming crush ang ibang strand.
"Mga HUMMS ba 'yon, 'te?" saad ni Rea at dahil naka-kapit siya sa'ken ay kusa rin akong napa-tigil sa paglalakad at napa-tingin sa direksyon kung saan niya tinuturo.
Mula rito sa building namen ay tanaw ang mga naka blue org shirt na may tatak ng HUMMS.
"So?" I asked, curious about them, anong meron?
"Gaga!" She hit my arms and pointed at certain direction, my eyes squinted trying to scan someone.
A man wearing a blue org shirt that hugs his arms perfectly, naka-tuck in ito sa slacks na suot niya, bakit ganon? Pag sa iba parang jejemon pag sa kaniya ang attractive?
He was laughing like there is no tommorow, sa sobrang lakas ay umaabot dito sa kinatatayuan namin, not like those man with deep and raspy voice, his voice is so smooth, and carefree.
Because of his laughed, his white perfectly teeth showed that makes him even more handsome. I can feel my heart thump when his dark eyes landed on mine and the next thing he did makes my heart flattered.
He winked! He freakin' winked at me!
"Gurl! Kinindatan ka niya!" ramdam ko ang malakas na pagyugyog sa'ken ni Rea, that's the moment my mind woke up.
No! He's not worth it. No one's worth my time.
"Tangina Lorraine! Biyaya na 'yan!" Rea shriked but I immediately shaked my head off and pulled Rea out of the sight.
Dire-diretso lamang kami hanggang sa umabot na kami sa labas ng gate. Hindi pa ren mawala sa utak ko yung ginawa niya!
"Hoy! Bakit ka ba nagmamadali? Gaga! Sayang 'yung si Ruiz!" She said.
Sayang nga, but my mind is saying other wise.
No one can flirt with me! No one should!
I'm too busy, no one deserves my time... so as my love.