Napangiti naman ng 'no big deal' na sign si Fianna then she casually replied  "trabaho ko naman talaga na ipagtanggol ang kawawa at inosente mong  kapatid. By the way, how's my schedule today?" Dagdag na tanong niya habang winawalis ang mga dumi sa mga papeles niya gamit ang kanyang towel.
Tumango ng pagpapasalamat bago kinuha ni Savanna and files niya at sinabi ang mga kailangang gawin at ang appointment siya sa Fresh restaurant. Isang matandang businessman na hindi muna nagpakilala ang nagrequest na makausap siya sa saktong eight doon kaya nakapaghanda muna ng ilang minuto bago umalis ulit si Fianna. 
Hindi pinansin ni Savanna ang parang ni kakaibang dating ni Fianna. Pero dahil matagal na siyang  natagrabaho sa kanya, kitang-kita talaga ni Savanna ang parang malungkot ngunit may halong kataliman ang mga mata nito. Gusto sana niyang tanungin kung may nangyari ba sa kanya sa halos dalawang buwan niyang pag-off sa trabaho. Pero nasa kaalaman din niyang magbabahagi ang ma'am niya kung gusto niya at parang wala sa isip niya na magsalita at magpaliwanag kaya tumahimik nalang siya.
When Fianna left and was already driving, she was holding her head firmly because her vision started to blur and her head seemed to be on a spinning wheel. Naghihintay siya sa green light kaya nakahinto muna ang sasakyan niya. Maya-maya ay parang hindi na niya maramdaman ang kontrol sa katawan kaya binilisan niyang lumabas sa loob ng kanyang sasakyan, halos mapahandusay siya ngunit nakahawak sa isang halamang malaki. 
Sumabay na magsimulang magdrive ang mga sasakyan pati sana ang nasa likod na sumusunod kay Fianna kanina pa na animo'y isang police na sinusundan ang criminal,pero biglang lumabas nang makitang nasa labas at parang nahihilo si Fianna.
"Ma'am okay lang po ba kayo?!" Nag-aalalang sigaw ni Alex habang binibilisang makalapit kay Fianna. 
Parang wala na sa sariling kontrol si Fianna dahil unti-unti na siyang mapapatulog sa may damuhan, kaya sinuportahan siya ni Alex. Habang pinapauna ang mga sasakyang natraffic dahil sa kanila. 
Ilang minuto lang ay inalalayan niya na makatayo ulit ng maayos dahil parang bumabalik na sa normal si Fianna. "Ma'am tara sa hospital!" Agad nangangambang sinabi nang tumingin si Fianna.
Walang parang naramdamang sakit si Fianna kaya tahimik lang siya sa buong  nangyayari at walang kibo. Hanggang sa unti-unting nang lumilinaw ang paningin niya at unang nakita si Alex kaya mas lalong napakunot ang nuo.
'Andito na naman to?' reklamo pa niya na parang may karapatang mamili kong sinu ang dapat tutulong sa kanya. Saka biglang inalis ang mga kamay kay Alex at tumayo ng maayos.
Nararamdaman niya na nag-aalala ng tunay si Alex pero hindi ibig sabihing wala siyang masamang intensyon. Ilang beses na siyang nagpapakita sa kanya na parang sinusundan siya. Kaya malamig na nagpasalamat si Fianna bago pumasok sa kanyang sasakyan. 
Nanatili namang nakatayo sa kinaroroonan habang napabuntong hininga ng malalim si Alex dahil sa awa at pag-aalala sa kanyang ma'am. Magtatanong sana kung may naramdamang pang sakit kay Fianna pero pinigil ni Fianna sa pagtaas ng kamay at mabilis na nagsalita ng thank you. 
Nung nakasakay na sa sasakyan si Fianna, yumuko nalang si Alex na hindi naman niya tinuonan ng pansin.
Naninibago padin si Alex sa hindi inaasahang pagbabago ni Fianna. 
Naalala pa niya nang unang makita sa kasal nila si Fianna na may masaya at pag-asa ang mga light brown na mata niya. Habang ubod naman ng akit ang sinusuot niyang ngiti. Sa katunayan, marami nga ang nakapansin sa mga dumalo na hindi inalis ni Marcellus ang mga mata niya kay Fianna sa buong seremonya. 
Bumalik na si Alex sa sasakyan at nag-isip kung anong susunod na gagawin. Pagkatapos ng ilang kilometrong pagmamaneho, nasa harap na siya ng napakamodern at  napakatayog na building. At sa pinakatuktok ay may napakalaking nakatayong pahiling na signature which is Morgan. Kitang-kita naman talaga ang ganda at husay ng mga architecture at engineer sa bawat palapag at gilid ng building. 
Pinili muna ni Alex na ireport ang nagyari kay ma'am Fianna niya upang kahit papaano ay suyuin sana siya ni Marcellus.
Entering the building, Alex saw how  all the employees seemed to be in a cold feet. He was as well influenced by the atmosphere but he continued to get to the 25th floor where only Marcellus works.
After leaving the elevator, a complete silence welcomed him. Before, when Marcellus isn't visiting here, there was a receptionist. But  almost everything changed when the CEO came. He heaved a heavy sigh before knocking Marcellus' door. 
After a minute, "come in" a cold voice replied.
Yumuko muna bago nangangambang nagsalita si Alex. 
"Sir ma'am Fianna seemed to be sick."  
Marcellus was focused in reading his documents when he heard this. Halting, he held the papers firmly, his brows knitted followed by his nonchalant eyes changing into sharp gaze then swifted them to Alex. 
"What?" He inquired curiously.
Naramdaman ni Alex ang pag-iba ng mood ni Marcellus. Ngunit hindi niya alam kung maganda ba ang kalalabasan o hindi. Kung nag-aalala ba siya sa asawa niya o nagagalit. 
Ngunit wala na siyang magagawa kundi ituloy ang nasimulan.
"When I was following ma'am, she suddenly got out from her car dizzy, so I went to support her. I suggested that we should go to the hospital when she partially regained her consciousness but she declined and only said thank you. She left after that sir. I  assume she went on a meeting there on." Maingat niyang pag-papaliwanag. Kitang-kita rin na nakapinta sa kanyang mukha and pag-aalala.
Tahimik lang na nakinig si Marcellus. Habang pinag-aaralan ang ekspresyon at buong paliwanag ni Alex. 
Maya-maya ay parang nakakasakal na hangin na ang gumagalaw sa loob ng room. Na kung maaari ay maging robot na ang kausap ng nakaupo.
Then Marcellus' corner of lips curled bitterly, his pair of blue intimidating eyes idly returned to his papers. 
"That's her own fault. I was just trying to check her condition but she dared to decline me. It isn't my concern anymore if she's still sick." He said indifferently as if he didn't just worry recently,but for someone who's been with him for some time, Alex can discern the slight pretence.
Kaya wala siyang masabi kundi mapangisi ng patago at sumang-ayon nalang.
"ah y-yes sir." Kanyang  hindi-naniniwalang tugon.