Alexa
Busy ako sa pag-review ng mga papeles sa aking harapan. Kailangan kong mabasa lahat ng mga proposal sa akin. Medyo busy ako this past few days. Matapos ang naging lunch meeting namin ni Maximus ay hindi pa kami ulit nagkikita. Busy rin ito dahil malapit na ang final exam ng mga estudyante nito.
Habang nagbabasa ako ay biglang may kumatok sa aking opisina kaya naman ay napaangat ang ulo ko.
"Come in!" Sabi ko, kaya naman unti-unting bumukas ang pinto at isang delivery boy ang pumasok.
"Miss Alexa Gayle Mortiz?" tanong ng lalaki sa akin. Mabilis akong tumango.
"Yes, ako nga." Sagot ko sa lalaki.
"May delivery po para sa inyo. Paki-sign niyo na lang po rito." Sabi ng lalaki at ibinigay sa akin ang isang notepad. Mabilis ko naman 'yong pinirmahan.
"Thank you ma'am." Pasasalamat ng delivery boy. Tinanguan ko lang ito at saka sininyasan niya akong nasa labas ang dinelever nito.
Tumayo ako sa aking swivel chair at saka tinungo ang labas ng aking opisina. Namangha ako sa nakita ko pagkalabas ko.
Ang daming bulaklak na nakapaligid sa bawat sulok sa labas ng opisina ko. May inabot pa ang lalaki sa akin na isang bouquet ng white roses. Kinuha ko 'yon at saka inamoy. Napangiti ako ng makita ang maliit na card na kasama sa bulaklak.
Binasa ko 'yon.
Alexa,
Babe, I love you so much, I can't see my future without you as my wife. Please take care. See you later.
Maximus.
Kilig na kilig ako dahil sa sulat ni Maximus. Kahit kailan talaga ay napaka-sweet nito sa akin.
"Miss Alexa-" dinig kong tawag ni Bettina sa akin, ngunit nahinto ito sa pagtawag sa akin nang makita ang hawak kong bulaklak, "-may meeting po pala kayo mamayang two pm." Pagpapatuloy nito at nakita ko ang paglibot niya ng tingin sa labas ng opisina ko.
"Okay, tawagin mo na lang ako mamaya." Sabi ko sa kanya. Tumango lang ito at parang wala sa sariling lumabas ng opisina.
Buong araw akong nakangiti dahil sa surpresa ni Maximus. Hinihintay ko ang tawag nito ngunit hanggang sa natapos na lang ang aking meeting ay hindi man lang ito nag-text sa akin.
Ngunit imbes na magtampo ay inintindi ko na lang ito dahil baka busy sa trabaho.
Kinuha ko na ang bag ko at saka handa na akong umuwi. Paglabas ko ay nakita ko si Bettina na mukhang wala na naman sa sarili. Nakatulala lang ito sa mga bulaklak na nasa harapan nito. Ni hindi nga nito namalayan ang paglabas ko.
"Bettina?" tawag ko sa aking secretary.
Gulat na napalingon ito sa akin. Nakita ko itong lumunok at saka umiwas kaagad ng tingin.
"M-miss Alexa, aalis na po kayo?" tanong nito sa akin.
"Yes, pwede ka na rin namang umuwi ng maaga. Wala na namang maraming gagawin." Sagot ko sa kanya at saka naglakad na patungong elevator.
Kararating ko lang sa mansion at hindi ako sanay na tahimik ang paligid. It's something fishy. Ngunit dahil sa pagod ay hindi ko na lang 'yon masyadong binigyan ng pansin.
Umakyat ako sa aking kuwarto. Dahil sa antok na antok na ako ay mabilis kong hinubad ang aking sandal at saka itinapon 'yon sa may gilid. Lumundag ako sa kama at saka ipinikit ko ang aking mga mata. Napangiti pa ako ng maalala ang pa-surprised ni Maximus kanina.
Paano nga ba kami nagkakilala ni Maximus?
Mahabang kwento ngunit paiikliin ko na lang.
*Flashback*
It's my eighteenth birthday. Lahat ay nagsasaya dahil sa pagdiriwang ng aking kaarawan. Isang magarbo at magandang birthday party ang inihanda sa akin ng aking mga magulang. Pinakiusapan ko ang isa kong pinsan upang maging ika-labing anim na sasayaw sa akin. Naging masaya ako ng pumayag si Dylan. Halos magkasing-edad lang sila ng kapatid kong si Niel.
Nagsimula na ang eighteenth roses dance ko, ngunit sa ika-labing anim na kasayaw ko ay hindi ko inaasahang hindi si Dylan ang makikita ko. Hindi ko kilala ang lalaking lumapit sa akin at ibinigay ang isang white rose. Inilahad nito ang kanyang kamay at ngumiti sa akin. At that moment ay napatulala ako dahil sa karismang taglay nito. Kung hindi pa ito tumikhim ay hindi pa babalik ang diwa ko. Mabilis ko kaagad na kinuha ang rose at ang inilahad nitong kamay at nag-simula na kaming sumayaw.
"Who are you?" tanong ko habang sumasayaw kami kasabay ng malamyos na musika. Ngumiti ito sa akin.
"Kapatid ako ng kaibigan ni Dylan. He asked me if I can replace him on her favorite cousin's birthday," sabi nito, "Pumayag naman ako nang makita kong isang diwata pala ang pinsan niya." Sabi nito at nginitian ako. Bigla na lang namula ang mukha ko dahil sa papuri nito. Halata sa hitsura nito na mas matanda ito sa akin ng apat o limang taon.
"Bakit hindi man lang ito tumawag na hindi siya makakarating?" nakalabi kong tanong. Narinig ko naman ang mahina nitong tawa.
"He doesn't want to disappoint you. Gusto sana nitong pumunta kaya lang ay nagkataon na may game sila sa Samar." Kwento nito. Tumango na lang ako dahil kakaiba ang nararamdaman ko sa binatang kaharap ko.
Simula noon ay niligawan niya ako at nagpaalam naman ito sa aking mga magulang na siyang ikinatuwa ko. I felt so much special dahil sa ginawa nito.
And after three months of courting me ay sinagot ko na si Maximus.
*End of flashback*
Hindi naman isang mayaman ang pamilya ni Maximus, nabibilang sila sa middle class pero kahit ganoon ay hindi ko ipinakita sa kanya na mag-kaiba kami ng antas sa buhay, maging ang mga magulang ko ay napakabait din kay Maximus. Limang taon na ang relationship namin, ngunit kahit kailan ay hindi siya tumingin sa ibang babae. He's so perfect for me. Sabi nila masuwerte si Maximus sa akin, ngunit hindi nila alam na mas masuwerte ako sa kanya.
Nakatulog akong may ngiti sa aking mga labi. Ang sarap pa lang magkaroon ng mapagmahal na nobyo kagaya ni Maximus.
Dahil sa mahimbing ang naging tulog ko ay hindi ko namalayan ang oras.
Mahihinang katok ang nagpagising sa akin. Kinuha ko muna sa side table ang cellphone ko at tiningnan ang oras. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong ala-sais na pala ng gabi. Lagpas isang oras din pala akong nakatulog.
Bumangon na ako at saka tinungo ang aking pintoan upang pagbuksan ang kumakatok sa labas. Pagka-bukas ko ay bumungad sa aking paningin ang aking kapatid na si Brianna. Kumunot ang noo ko dahil sa kakaiba niyang ngiti sa akin.
"What are you doing here?" tanong ko rito.
"Are you a sleeping beauty?" biro niyang tanong, ni hindi man lang nito sinagot ang aking tanong.
"May kalokohan ka na naman ba?" nakahalukipkip kong tanong dito. Dahil sa lahat naming magkakapatid ay si Brianna ang pinaka-pilya.
"Mabait ako Ate, halika sa loob. I will make you a beautiful princess tonight." Sabi nito sabay hila sa akin papasok sa aking kuwarto. Sinipa lang nito ang pinto ko upang maisara. Napailing na lang ako sa kanya.
"Sit here." Utos nito at saka hinila na naman ako at pina-upo sa silya.
"Anong gagawin mo?" nagtataka kong tanong sa kapatid ko. May kakaiba sa kilos nito at iba ang kutob ko.
"Don't stare at me like that." Nakasimangot nitong saad habang inaayos ang mahaba at maitim kong buhok.
"Like what?" natatawa kong tanong sa kanya. Mas lalo itong sumimangot.
"Like I'm a criminal!" Naiinis nitong sagot. Kaya hindi ko na napigilan ang sarili kong hindi matawa.
"Mabuti at alam mo. Napaka-pilya mo pa naman." Naiiling kong saad dito.
"Hmp! Ikaw na nga ang pagagandahin eh." Sabi nito at saka inayos na nito ang dalang gamit sa vanity mirror ko.
Halos kalahating oras din akong inayusan ni Brianna. From my hair to my make-up. I can't believe na mas lalo akong gumanda kahit simple lang ang make-up na inilagay sa akin. May kumatok na naman sa kuwarto ko kaya sabay kaming napalingon ni Brianna. Ngumiti ito sa akin.
"Just stay here. Ako na ang magbubukas." Presenta nito. Tumango na lang ako at saka muling tiningnan ang sarili ko sa salamin.
Ilang sandali pa ay may inilapag si Brianna na isang malaking kahon sa kama ko.
"What is that?" tanong ko rito.
"Your dress for tonight," sabi nito, "Kaya bilisan mo na at baka ma-late tayo sa party." Paliwanag nito. Mas lalong nangunot ang aking noo. Wala naman akong maalala na may party kaming pupuntahan ngayon.
"Kaninong party?" usisa ko sa kapatid ko.
"I don't know. I think it's a surprise party." Kibit-balikat nitong sagot.
Dahil baka pagalitan sila ni dad ay mabilis na akong nag-bihis. Maybe isa sa mga kasosyo ni dad ang may party.
Binuksan ko ang box at namangha ako dahil sa ganda ng evening gown na susuotin ko.
"Wow! Ang ganda." Komento ko. May nakita rin akong isang maliit na box na alam kong sandal 'yon.
"Good luck, Ate. See you later." Paalam ni Brianna. Hindi ko na binigyang pansin ang pa-good luck nito dahil namamangha pa ako sa susuotin ko ngayon.
Isang kulay itim na evening gown, tube style ito. Hanggang sa paa ko ang haba, may konti itong slit ngunit hindi aabot sa mga hita ko. Nagniningning ito sa tuwing natatamaan ng liwanag. Kinuha ko na rin amg box ng sandal at kulay itim din ito.
Isang strap style ito. Three inch ata ang takong nito. Mabilis ko 'yong sinuot.
Kinuha ko na rin ang diamond earrings ko at ang emerald necklace na regalo ng tita ko sa akin. Kinuha ko rin ang Gucci tote bag ko. Nang ma-satisfy ako sa aking hitsura ay mabilis akong bumaba.
Inilibot ko ang paningin ko sa buong paligid ngunit wala akong makitang tao.
"Iniwan na ba nila ako?" wala sa sarili kong tanong. Ngunit nakita ko ang driver namin na papalapit sa gawi ko.
"Good evening senorita, handa na po ang sasakyan. Pwede na tayong umalis." Imporma ng driver sa akin na si Mang Tonyo.
"Nasaan na pala sina mom and dad?" tanong ko. Nagsimula na rin akong lumakad papunta sa kotse ko.
"Nauna na po silang lahat, senorita." Sagot nito. Tumango na lang ako.
Halos kalahating oras din ang binaybay namin papunta sa isang sikat na restaurant.
Miracles Restaurant, is one of the famous restaurant, lalo na sa mga iba't-ibang event. Ilang sandali pa ay nakapasok na ang kotse sa parking lot. Mabilis namang bumaba si Manong Tonyo at pinagbuksan ako ng pintoan.
Humakbang ako papasok sa restaurant at dahil namangha ako sa ganda ng paligid ay hindi ko namalayang wala palang ibang customer na naroroon. Nang makapasok na ako sa loob ay nakita ko ang mga mga rose petals na nagkalat sa sahig. May mga scented candles din sa paligid.
Nagsimula na akong kabahan. Habang papalapit ako ay naririnig ko ang malamyos na musika na pinapatugtog.
Nang makapasok na ako sa loob ay nakita ko ang mga magulang ko kasama na ang aking mga kapatid. Ang lalapad ng mga ngiti nilang nakatitig sa akin.
Inilibot ko ang paningin sa paligid. Ibig kong maiyak dahil sa labis na kasiyahan ngunit pinipigilan ko muna ang aking mga luha.
Nandoon din ang mga magulang ni Maximus at ang nag-iisa nitong kapatid.
Habang papalapit ay siya namang labas ni Maximus, may hawak itong isang bouquet ng bulaklak. Nakangiti rin ito habang nakatitig sa akin. Mas lalo akong napangiti dahil humakbang ito papalapit sa akin.
Nasa gitna na ako nang restaurant nang hawakan nito ang aking kamay at mabilis niya akong hinapit sa aking beywang.
"You're so beautiful, Babe." He said sweetly.
"And so you are." Sagot ko rito.
"Am I beautiful too?" nakalabi nitong tanong. Natawa naman ako.
"You're handsome, Babe." Sabi ko sa kanya. Ngumiti naman ito sa akin at saka isinayaw ako ni Maximus.
Ilang sandali pa ay hinila niya ako papunta sa upuang malapit sa malaking screen at pina-upo roon. Nakaharap ako sa malaking screen kaya kitang-kita ko 'yong mga litrato naming magkasama. Halos maluha-luha ako dahil bumalik sa isipan ko ang masasaya naming pagsasama. Napabaling ang tingin ko nang magsalita si Maximus.
"Babe, alam mo namang na-love at first sight ako sa mala-diwata mong ganda... When I saw your picture na ipinakita ni Dylan sa akin ay mabilis akong pumayag na maging kapalit niya for your eighteen roses dance," he wipes his tears. Napangiti ako dahil for the first time ay nakita ko itong umiyak.
"Limang taon na tayong magkasama. Kahit minsan ay may ups and downs sa ating relasyon ay hindi ka pa rin sumuko," sabi nito at muli ay pinahid nito ang kanyang mga luha.
"And I can't wait to be with you for the rest of our lives. I would like to wake up in the morning beside you, I want to love you forever. Please accept my proposal," saad nito at saka lumuhod sa harapan ko.
Ang kaninang luha na pinipigilan ko ay hindi ko na napigilan pa. Para itong gripo na bigla-bigla na lang na bumuhos.
"Will you marry me, Alexa Gayle Hernandez-Mortiz?" tanong nito at saka binuksan ang pulang kahon na naglalaman ng 18k carat diamond ring. Nagningning ang singsing ng matamaan ito ng liwanag.
Napatutop ako sa aking bibig. Pinahid ko muna ang aking luha bago ko ito sinagot. Sunod-sunod akong tumango.
"I'm willing to spend the rest of my life with you, Maximus Briones." Sagot ko rito. Naghiyawan naman ang mga tao sa paligid. Halos makalimutan kong kasama pala namin ang aming pamilya.
Mabilis na isinuot ni Maximus ang singsing sa aking palasingsingan at ilang saglit pa ay naglapat na ang aming mga labi.
Masayang-masaya kaming niyakap ng aming mga pamilya.
"Congratulations to the both of you!" Sigaw ng kapatid kong si Brianna at sinabuyan kami ng mga rose petals.
This is the happiest day of my life.