Alexa
Ako si Alexa Hernandez-Mortiz, isa sa anak ng mayamang negosyante na si Christopher Mortiz at isang modelo na si Jacqueline Hernandez-Mortiz. Isa akong sikat na fashion designer at ngayon nga ay unti-unti ko nang nakakamit ang aking mga pangarap. Sabi nga ng iba ay ang swerte ko na raw sa buhay ko dahil bukod sa may pamilya akong mapagmahal ay nagkaroon din ako ng isang lalaking mamahalin ako ng totoo, at iyon ay si Maximus Briones.
Limang taon na ang relasyon namin at kahit nga ba minsan ay away-bati kaming dalawa ay mahal na mahal naman namin ang isa't-isa. Isang magaling na professor si Maximus sa Moonlight University. At isa siyang napaka-sweet na boyfriend. Bukod sa gwapo siya ay seryoso rin siya sa buhay. Hindi siya katulad ng ibang lalaki na playboy. My parents likes him too.
Siguro nga wala na akong mahihiling pa. Dahil sa ngayon ay kuntento at masaya na ako sa buhay na mayroon ako. Sabi nga nila, para akong seasoning, all in one na.
Malakas na sigaw ang nagpagising sa akin.
'Hay ayan na naman ang mga kapatid ko, mag-iingay na naman sila' sa isipan ko.
"Ateee!!!" Malakas na sigaw ni Brianna ang kapatid kong sumunod sa akin. Isa siyang sweet na kapatid ngunit kung makapag-tantrums ay daig pa ang five years old na bata. Makulit din siya at pilya.
Bumangon na ako at tinungo ko ang aking pintuan at binuksan 'yon. Nagulat ako nang mabilis na pumasok si Brianna at nag-tago sa likuran ko. Napailing na lang ako dahil sa kakulitan nila.
"Ano na naman ba 'to Brianna?" taas-kilay kong tanong sa kapatid ko. Tinitigan ko rin ang kapatid kong lalaki na hindi maipinta ang mukha. Hindi sumagot si Brianna kaya si Niel ang tinanong ko.
"Ano na naman ang ginawa niya this time, Niel?" I asked. Umigting ang panga nito bago sumagot.
"She chatted my girlfriend! And said that I'm not serious to her, and now Queenie is breaking up with me!" Galit nitong sigaw.
"Brianna," I called her, "Apologize to Niel. At kailangan mo ring magpaliwanag sa girlfriend niya." Seryoso kong sabi sa kapatid ko.
Walang nagawa si Brianna kundi ang sumunod sa akin. Umalis na siya sa likuran ko at saka lumapit kay Niel. Masama pa rin ang tingin ni Niel kay Brianna. "I'm sorry baby bo-" sabi ni Brianna ngunit hindi 'yon natuloy dahil malakas na sumigaw si Niel. "Ate!" Malakas nitong protesta. Natawa naman si Brianna sa reaksyon ng kapatid namin.
"Oo na! Hindi ka na baby boy, tsss. Nagka-girlfriend lang ayaw nang magpatawag ng palayaw niya." Nakalabing saad ni Brianna. Ang kulit talaga nito.
"Brianna, I'm waiting." Mahinahon kong saad. She just rolls her eyes at me.
"I'm sorry, Niel and I promise not to do that again." Sinserong sabi ni Brianna. Hindi umimik ang kapatid kong lalaki. Bagkus ay ibinigay nito ang cellphone kay Brianna. "Call her. Ikaw na ang magpaliwanag sa kanya." Utos ni Niel. Mabilis namang inabot ni Brianna ang cellphone ni Niel at pinindot ang call button. Ilang ring pa lang ay may sumagot na sa kabilang linya. Pinindot naman ni Brianna ang loudspeaker button, para marinig namin ang sasabihin ni Queenie.
"Di ba sabi ko huwag ka nang tumawag? I'm breaking up with you!" Malakas na sigaw ni Queenie sa telepono. Napangiwi naman ako sa sinabi nito. Habang nailayo naman ni Brianna ang telepono sa kanyang tenga. "Hi! I'm Niel's sister. Gusto ko lang sabihin na, ako ang nag-text sa 'yo about my brother not being serious with you," Brianna explain, "And I want to say I'm sorry sa nangyari." Hinging paumanhin ni Brianna. Natigilan naman ang nasa kabilang linya.
"What? Hindi ko maintindihan." Sagot ni Queenie.
"Ako 'yong nag-text sa 'yo last night. Sinabi kong hindi seryoso ang kapatid ko sa 'yo, and it's not true. I hope na magkaayos na kayong dalawa, dahil mukha na akong kakatayin ng kapatid ko." Mahabang paliwanag ni Brianna at nagawa pa talaga nitong magbiro.
"Oh! Thank you for saying this," sabi ni Quennie, "Nandyan ba si Niel?" tanong ni Queenie.
"He's here. Ibibigay ko na ang cellphone sa kanya, thank you for forgiving me." Nakangiting saad ni Brianna. "Please, huwag niyo na pong ulitin. I love your brother so much and I don't want to lose him." Pakiusap ni Queenie, and I think she's crying. Napatingin ako kay Niel na mababakas ang kasiyahan sa mukha dahil sa narinig mula kay Queenie.
"Don't worry, hindi ko na 'yon gagawin. And thank you for loving him." Masaya na ring saad ni Brianna at ibinigay na kay Niel ang cellphone nito. Bago umalis si Niel ay niyakap muna nito si Brianna. Nagpapasalamat ako na kahit makukulit at nag-aaway kaming magkakapatid ay hindi nawawala ang pagmamahal namin para sa isa't-isa.
"Kaya naman sis, tigilan mo na 'yang kaka-prank mo." Naiiling na paalala ko rito.
"Yes po Ate G," ngiti niyang saad, "Thank you for helping me today." Pasasalamat niya at mabilis akong hinalikan sa pisngi.
Naiiling na lang akong pumasok sa loob n aking silid. "Hay! Ang aga-aga ang kukulit na ng mga kapatid ko," sabi ko habang nag-e-exercise ako. Ilang minuto rin akong nag-exercise bago ko naisipang maligo. Muntik kong makalimutan na may meeting pala ako ngayon sa isang sikat na clothing company ang The body figure clothing line.
Mabilis na akong pumasok sa banyo at naligo. Halos dalawampung-minuto rin akong naligo, mabilis din akong nag-bihis ng damit. I choose my white polo long sleeve and my black slacks, with my ankle strap wedge two inch heel. Mabilis akong nag-blower ng aking buhok. Matapos 'yon ay sinuklay ko ang aking buhok at naglagay rin ako ng minimal make-up. Pinahiran ko ng velvet lip cream ang labi ko gamit ang TSP Miracles Cosmetics Product.
Nang makuntento ako sa aking hitsura ay mabilis kong kinuha ang aking limited edition Harry Winston watch. Inisinuot ko rin ang Tiffany & co. na hikaw at necklace na regalo sa akin nina mommy at daddy nong graduation ko. Kinuha ko na rin ang Birkin Hermes bag ko at saka lumabas na ng aking kuwarto.
Nadaanan ko pa sa sala sina mommy at daddy. Napatingin sila sa gawi ko at sabay na ngumiti.
"Good morning, mom and dad." bati ko sa mga magulang ko at humalik ako sa kanilang pisngi.
"You always look beautiful, hija." Nakangiting komento ng aking ama. Well, mana kasi ako kay Daddy Christopher, from my facial features and my height. Ang namana ko lang sa aking ina ay ang kanyang mala-porselanang kutis.
"It's in your genes dad." Nakangiti kong biro kay daddy at sinulyapan ang reaksyon ni mom. Natawa kami ng ama ko nang makitang nakasimangot si mom. "So, ang sinasabi niyo pangit ako?" taas-kilay nitong tanong. Lumakas lalo ang tawa namin ni dad. Mabilis itong niyakap ng aking ama at saka hinalikan sa pisngi. "You're the most beautiful woman, Bhe." Nakangiti na saad ni daddy. Napatingin ako sa bag ko nang marinig ko ang tunog ng aking cellphone.
"Oh my gosh! I have to go mom, dad. May meeting pa pala ako." Mabilis kong paalam sa kanila.
"Take care baby!" Habol na bilin ni dad na tinanguan ko na lang.
Mabilis akong sumakay sa latest Honda Civic na kotse ko. Nang makasakay ako sa driver's seat ay muling tumunog ang cellphone ko. Agad ko 'yong kinuha at sinagot. "Yes Bettina," I answered, "I'm on my way. Just wait me in the restaurant, okay?" utos ko sa secretary kong si Bettina. Ibinaba ko kaagad ang cellphone ko at saka pinaandar ang sasakyan. I only have thirty minutes, para makarating sa The World Cuisine Restaurant. Nasa Makati 'yon banda.
After thirty-five minutes ay nakarating din ako sa wakas sa meeting place namin ng isa sa malaking kliyente ko. Mabilis kong pinark ang kotse ko, lumabas kaagad ako. Pinaka-ayaw ko pa naman ay ang ma-late. But heck, dahil sa mga kapatid ko ay na-late tuloy ako. Tuloy-tuloy akong pumasok sa restaurant at binati ako ng ilan sa mga crew doon. Of course they knew me already, dahil ang may-ari ng restaurant na 'to ay walang iba kundi ang best friend kong si Jhuvia.
"Good morning ma'am!" Bati ni Kris, ang manager ng restaurant.
"I told you not to call me ma'am. Just call me Alexa, we're friends already." Nakangiti kong paalala kay Kris, he's working more than three years, I guess. Lumawak ang ngiti nito.
"Yes," he said, "Alexa Gayle." Sabay kindat nito sa akin. Natawa na lang ako sa kanya.
"See you later, I have an important meeting to attend. Bye!" Paalam ko rito at saka naglakad na papunta sa VIP room.
Medyo kinakabahan ako dahil first time kong magkaroon ng isang international clothing line company, at ang nakakahiya pa ay late na ako. Nag-inhale-exhale muna ako at saka confident na pumasok na sa VIP room. Pagpasok ko pa lang ay bumungad na sa akin ang isang foreigner na lalaki. Mabilis kaagad na sumilay ang ngiti sa aking labi.
Nakita kong tumayo si Bettina at pinaghila ako ng upuan. "Good morning, Mr. Johnson. I'm sorry that I'm late." Hinging paumanhin ko sa bago kong kliyente. Tumayo naman si Mr. Johnson at nakipag-kamay sa akin.
"No worries, Miss Mortiz. And the article is right about you being a beautiful lady." He said while smiling. Mas lalo pa akong napangiti dahil sa papuri nito. "Thank you for the compliment, Mr. Johnson," I said, "Please take a sit." Magalang kong saad at sabay na kaming na-upo.
Nilingon ko si Bettina at ipinaabot ko sa kanya ang folder na may mga desinyo ko.
Mabilis naman niya iyong ibinigay sa akin.
"Here is my design, Mr. Johnson, this is my new collection. You may look at this." Saad ko at saka iniabot ang folder dito.
Kinuha naman kaagad iyon ni Mr. Johnson at saka tiningnan ang aking mga desinyo.
My designs are best for coming summer. And Mr. Johnson is looking for that kind of designs for the opening of their clothing line, with the theme 'Hottest on summer'.
Pagkatapos tingnan ni Mr. Johnson ang mga designs ko ay nginitian niya ako.
"You have a beautiful designs, Miss Mortiz. I think it going to be trendy this coming summer." He said. Natuwa naman ako sa kanyang sinabi.
"Thank you, Mr. Johnson. And I think we should close the deal?" nakangiti kong tanong sa kanya. Tumango-tango naman si Mr. Johnson.
"Yes. And I hope we can have a good partnership." Sabi nito at saka tumayo upang kamayan ako.
Mabilis ko namang kinuha ang kamay nito.
"I will prepare the contract, and I will email it to you," he said, "And please read it carefully, baka lagyan ko ng kondisyon 'yon. Single pa naman ang anak kong lalaki." Sabi nito sa tagalog na lengwahe, lumaki naman ang mga mata ko dahil marunong pala siyang mag-tagalog, at hindi ko alam kung nagbibiro ba ito o hindi sa huli nitong sinabi dahil seryoso ang kanyang mukha. Tumikhim muna ako at hilaw na ngumiti. "I don't know na marunong pala kayong mag-tagalog Mr. Johnson. Hindi kasi halata sa foreign feature mo," sabi ko habang namamangha sa pagtitig sa kanya, "But sorry to disappoint you sir, I already have a boyfriend." Seryoso kong saad sa kanya.
Napa-O-shape naman ang bibig ni Mr. Johnson sa sinabi ko. Ngunit kalaunan ay napangiti ito.
"My mom is a half Filipino, kaya marunong akong magsalita ng tagalog." He explained. Napatango-tango naman ako. "I see." Maikli kong sagot.
"Napaka-swerte naman ng lalaking 'yon. I hope my son can meet someone like you." Nakangiti nitong sabi."I will pray for that," I said, "Thank you for your time, Mr. Johnson." Magalang kong saad at muli ay inilahad ko ang aking kamay sa kanya na malugod nitong tinanggap.
Ilang sandali pa ay umalis na si Mr. Johnson. Napabuntung-hininga na lang ako at saka nilingon si Bettina sa gilid ko na tahimik lang na nakikinig sa usapan namin ng aking kliyente.
"May meeting pa ba ako ngayon?" tanong ko sa kanya. Mabilis namang kinuha ni Bettina ang kanyang ipad at tiningnan ang schedule ko for today. Matapos basahin ay nag-angat ito ng paningin sa akin.
"You have a lunch date with Mr. Maximus Briones." Sagot nito at nakita ko ang galit sa mga mata ni Bettina, ngunit saglit lang at bigla ring nawala.
Napailing na lang ako dahil baka imagination ko lang 'yon.
Napangiti naman ako pagka-banggit sa pangalan ng pinakamamahal kong lalaki.
"Okay, I will call him. Thank you, pwede ka nang bumalik sa opisina." Utos ko sa kanya at saka naglakad na palabas ng restaurant.
Nasa kotse na ako at kinuha ko ang aking cellphone at saka tinawagan si Maximus.
Ilang ring pa lang ay agad na sinagot ni Maximus ang tawag ko.
"Hello babe?" sagot nito. Napangiti ako sa napaka-lambing nitong boses.
"Babe, may pa-lunch date ka pala?" biro kong tanong sa kanya. Narinig ko naman ang mahina nitong tawa. "How did you know?" tanong nito.
"I have my ways." Nakangisi kong sagot.
"Bettina is so loyal huh?" biro nitong tanong, pero may nahimigan akong kakaiba sa pagkakasabi nito ng salitang 'loyal'. Natahimik ako sandali.
"Babe? Are you alright?" nag-aalang tanong ni Maximus sa kabilang linya.
"A-ah, yes I'm fine. Medyo napagod lang siguro ako." Paliwanag ko. "You should take care of yourself, Babe." Mababakas pa rin sa boses nito ang pag-aalala.
"Yes sir!" Biro ko sa kanya. "See you later, Babe. I love you." Malambing nitong saad. "I love you too." Sagot ko at saka binaba ko na ang telepono. Mabilis na akong nag-maneho papunta sa opisina ko.