BEING an idol is a tough job for Davine Alejandro, the main vocalist of Comeback band. Bakit? Iyon ay sa kadahilanang kailangang mapanatili niya ang atensyon ng mga fans nila sa banda nila kahit na marami silang kalaban sa industriya ng musika. Alam naman niya sa sarili niya na sikat siya sa mga kababaihan, ngunit ramdam na ramdam din niya ang kakulangan sa kantang ginagawa niya. He is not satisfied lalo na at alam niyang hindi talaga iyon ang boses na gusto niyang marinig ng mga fans niya.
May pagkakataon pa nga ba siyang makita ang piece na kukumpleto sa mga kanta niya? Magagawa pa nga ba niyang iparinig sa lahat ang totoo niyang boses na noon pa niya gustong ilabas?
*****
“COMEBACK! COMEBACK!”
Panay ang hiyawan ng mga tao habang hinihintay ang paglabas ng bandang Comeback sa stage. Hindi tumitigil ang mga fans sa pagsigaw hangga’t hindi nila nakikita ang kanilang mga idolo. Mas lumala nga lang ang hiyawan nang narinig na nila ang boses ng lead vocalist ng bandang hinihintay nila.
“Good evening everyone. Welcome to our show!” sabi kaagad ni Davine na sinagot naman ng fans nila ng isang masiglang hiyaw. “Are you ready to rock this house?!”
As expected, mas lumakas lang ang hiyawan dahil sa tanong na iyon ni Davine. Nagsalita ulit siya nang oras na iyon.
“Hindi na namin patatagalin pa ang inyong paghihintay! Let’s start the night with a rock!”
Pagkasabing – pagkasabi noon ni Davine ay lumiwanag ang buong stage at sinimulan na ng banda ang kanilang performance. Tulad nang inaasahan, mas lumakas pa ang hiyawan dahil sa mga cool moves na ipinapakita nila sa stage. Lahat ay napapatili sa mga kindat na ibinibigay nina Davine, Lerie, Eugene, Symoun at Richard sa kanilang pagkanta. There is no way in hell na hahayaan nilang mainip ang fans nila sa kanilang performance.
“GOOD job! Buti naman at nagawa ninyong punuin ang location natin ngayon!” sabi kaagad ng manager nilang si Sylvia. “Sige na, bilisan ninyo na ang pagbibihis at hindi magandang pinaghihintay ang fans ninyo.”
Of course, mabilisan ang galaw sa backstage dahil gipit sila sa oras. Mabilis dapat ang kanilang bihis dahil mabilis lang din ang pacing sa mga galaw onstage. Hindi sila pwedeng magsayang ng oras lalo na at gipit sila sa oras. They need to give their best para masiguro nilang hindi magsisisi ang fans nila sa pagbili ng tickets nila.
Samantala...
PANAY ang iwas ni Evangelion sa mga taong nakikiconcert sa Comeback. As expected, nakakunot na naman ang noo niya nang oras na iyon. Mababakas sa mukha niya na napilitan lang siyang pumunta sa concert na iyon.
“Tanggalin mo nga lang ang kunot diyan sa noo mo at hindi iyan nababagay sa atmosphere ng concert,” sabi kaagad ni Abegail sa kanyang kaibigan. “Isinama kita rito dahil gusto kong malaman mo kung bakit sila nakakabaliw!”
Napatakip na lamang ng magkabilang tenga si Evangelion nang narinig na naman niya ang malakas na tili ni Abegail. Seriously, hindi talaga niya magugustuhan kahit kailan ang bandang kinababaliwan ng kanyang kaibigan. Bakit? Hindi naman kasi siya nadadala sa charisma ng limang kalalakihang nasa harapan niya. Sa tingin niya ay may kulang sa performance nila na hindi niya maletrahan.
AS expected, naging successful ang concert ng Comeback. It seems like nabitin pa sila pare – pareho sa naging ending ng concert. Why? That is because ramdam na ramdam nila ang pagmamahal ng mga fans nila sa concert na iyon.
“You did a great job tonight!” bati ni Sylvia sa grupo. “I am sure na masusundan pa ang successful concert ninyo dahil malapit na ring ilabas ang album ninyo.”
“Did we do a great performance tonight?” blangkong tanong ni Davine sa kanilang manager.
“Yes,” masayang sagot ni Sylvia. “Satisfied ang fans ninyo ngayon kahit na mukhang nabitin sila sa duration ng concert ninyo.”
Napatango na lamang si Davine sa sinabi ng manager nila. Iyon nga lang, halata naman sa mukha niya ang disappointment nang oras na iyon. Pakiramdam niya ay may kulang pa rin sa naging performance nila na hindi niya maintindihan.
“You are just worrying because of nothing,” sabi naman ni Lerie sa kasama niya. “Halata namang nag – enjoy ang fans sa ibinigay natin sa kanila eh. Ano pa ba ang inaalala mo?”
“Wala naman, may hindi lang talaga ako maletrahan sa naging performance ko ngayon,” sagot naman ni Davine. “It seems like may nawawala sa effort na ibinibigay ko.”
“If you are going to ask me, wala naman talagang kulang sa performance natin,” sabi ni Eugene. “Paranoid ka lang masyado kaya ang akala mo ay may kulang sa ginawa natin.”
“Ni hindi nga tayo nag lip synch eh,” sabi naman ni Symoun. “Kaya wag ka nang mag – alala at wala namang kulang sa ginawa natin.”
Hindi pa rin kumbinsido si Davine sa mga sinasabi ng mga kasama niya. He is sure na may kulang sa effort na naibigay niya para sa Comeback.
“Paranoid ka lang talaga kuya,” sabi kaagad ni Richard. “I – celebrate na lang natin ang success ng concert natin!”
Wala nang nagawa si Davine kundi ang sumunod na lamang sa mga kasamahan niya. Mas maganda pa nga namang ipagdiwang ang success ng concert nila kaysa naman sa magmukmok dahil lang sa hindi niya maletrahang kakulangan sa performance niya.
“KYAAAHHH! ANG SWERTE KO TALAGA!” tili ni Abegail habang inaalala ang pagkakahawak nila ng kamay ni Symoun. “Pwede na talaga akong mamatay ngayon!”
Binatukan na lamang ni Evangelion ang kaibigan niyang tili nang tili, “Pwede bang tumigil ka na sa pagtili at masakit na ang tenga ko.”
“Hmp! Hindi mo naman kasi nararamdaman ang nararamdaman ko ngayon dahil hindi ka naman fan ng Comeback!” pambabara kaagad ni Abegail sa kaibigan. “Ni hindi ka nga man lang nagpakita ng excitement habang nasa concert tayo.”
“Eh para naman kasing timang ang mga lalaking iyon,” pangangatwiran ni Evangelion. “Panay lang yata pa – cute ang kaya nilang gawin sa stage eh.”
“Hindi totoo iyan! Ang galing kaya nilang kumanta at sumayaw!” depensa naman ni Abegail sa kanyang mga idolo. “Abnormal ka lang kasi kaya hindi mo alam kung sino ang magaling sa hindi.”
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan Evangelion. Alam na niya sa sarili niya na hindi siya mananalo sa kaibigan niya lalo na at halata namang nakain na ng sistema si Abegail. There is no way in hell na matatanggal na lamang niya basta – basta ang pagiging fan ng kaibigan dahil halata namang adik talaga ito sa mga lalaking iyon.
“Okay lang na maging fan ka,” sabi kaagad ni Evangelion kay Abegail. “Basta ba tatandaan mo lang na hindi lahat ng fairy tale ay nangyayari sa totoong buhay.”
Natawa na lamang si Abegail sa sinabi ni Evangelion, “Hindi naman ako isang mad fan na mag – aambisyon pa sa kanila. Nagkataon lang na sila ang nakakakuha ng atensyon ko.”
“Silang lima nga ba? Eh halata namang sa iisang tao ka lang naman palagi nakatingin,” panunukso kaagad ni Evangelion sa kaibigan. “Magtigil ka na kaagad sa ilusyon mo kung ayaw mong masaktan, okay?”
MABILIS na lumipas ang mga araw at nararamdaman na ni Davine ang pagkabagot na madalas niyang maranasan basta’t napapahinga ang buong grupo sa gawain nila. Hindi siya sanay na wala silang ginagawa dahil pinagpapahinga sila ng agency nila.
“Wala ba talaga kaming mga gigs ngayon, Sylvia?” tanong palagi ni Davine sa kanilang manager. “Bored na ako rito sa bahay eh.”
“Wala pang ibinibigay na bagong schedule ang agency dahil ang protocol nga sa atin ay may sapat kayong pahinga,” sagot naman ni Sylvia. “Wala namang masama kung sasamantalahin ninyo ang bakasyon ninyo dahil sa mga susunod na linggo ay magiging busy na naman kayo panigurado.”
“But still, mas maganda pa rin kung mayroon kaming mga tv appearances dahil alam naman natin pare – pareho na maraming sumusulpot na bagong mga banda ngayon.” pangangatwiran ni Davine kay Sylvia.
Napahinga na lamang si Sylvia sa kakulitan ng kanyang kasama, “Alam na ng agency ang gagawin sa inyo. At sa pagkakatanda ko ay kailangan ninyo talaga ng pahinga dahil malapit na ring simulan ang repackaging sa album ninyo.”
“I see. Fine, I’ll use that vacation and do whatever I want,” sabi ni Davine na ikinangiti na lamang ni Sylvia nang oras na iyon.
ILANG araw pa ang lumakad ngunit lumala lang ang boredom na nararamdaman ni Davine. Hindi talaga siya sanay na wala silang ginagawa lalo na at naging busy talaga ang schedule nila nitong nakaraan. Nagpasya siyang lumakad mag – isa at magpunta sa mall upang magpalipas ng oras. Siniguro na lamang niya na hindi siya makikilala ng kahit sino dahil gusto rin naman niyang mag – window shopping in peace.
“Perfect! Ang gwapo ko talaga kahit kailan!” Puri kaagad ni Davine sa kanyang sarili sa harap ng salamin habang naglalagay ng baseball cap sa kanyang ulo. “Let’s go to the mall.”
Isang sipol kaagad ang pinakawalan ni Davine nang nakita niyang maraming tao sa mall nang dumating siya. Pinilit niya na gawing normal ang mga kilos niya dahil ayaw niyang makita siya ng mga taong namamasyal mag – isa sa mall nang oras na iyon. Why? That is because it will cause an issue sa pagitan niya at ng Comeback. Ayaw naman niyang maging issue sa lahat ang pagpunta niya nang mag – isa sa mall dahil unang – una ay wala naman talaga siyang balak na isama ang mga kagrupo niya. He wants to do some things alone at hindi kasama ang mga kaibigan niya. Second, masyadong magulo ang Comeback kaya sigurado siya na mas mabilis silang makikilala kung sakaling nagsama pa siya ng mga ka – miyembro niya.
At first, medyo maganda pa ang lagay ng window shopping niya dahil wala talagang nakakakilala sa kanya. Kung mayroon mang nakakakilala sa kanya sa kabila ng kanyang hidden identity ay mabilis din naman niya iyong nalulusutan dahil na rin sa mga pakiusap na ginagawa niya. Iyon nga lang, hindi rin naman nagtagal ang katahimikang iyon dahil may isang fan na nagbulgar na nandoon siya sa mall na iyon.
As expected, patakbo siyang sinugod ng iba pa niyang mga fans niya. Napamura na lamang siya nang wala sa oras dahil nasira ang plano niya. He has no other choice kundi ang tumakbo palayo sa kanila dahil gusto talaga niyang mamasyal nang tahimik. Kung mabilis man siyang tumakbo ay mabilis ding tumakbo ang mga fans niya kaya he has no other choice kundi ang manghila ng isang babae na sa tingin niya ay hindi naman niya fan.
NANLAKI na lamang ang mata ni Evangelion nang may biglang humila sa kanya upang halikan sa labi. She tries to struggle against him kaya nga lang ay masyado naman itong malakas sa kanya. Handa na siyang manipa nang oras na iyon ngunit hindi naman iyon natuloy dahil bumitiw rin naman ang estrangherong lalaki sa halik na iyon.
“Thank you for helping me,” bulong kaagad ng estrangherong iyon bago pa man tumalikod sa kanya.