"Ate o! Look!"
My lips lifted into a bright smile as soon as my eyes landed to the paper that my 4-year old sister was holding.
Iwinagayway niya ito sa harapan ko at ngumiti nang malawak. May mga paint pa ito sa kanyang mukha but this kid does not bother wiped all of those. Hindi ko maiwasang mapailing na lamang. A kid like her should still be sleeping by now, but look at her. Holding her favourite paint brush just like the usual.
Naupo ako sa harapan niya bago kunin sa kamay nito ang bondpaper na ibinigay ko sa kanya kanina. May isang bahay na maliit at may apat na babaeng magkakahawak ang kamay.
"Ang ganda naman.." mahinang komento ko bago guluhin ang buhok niya.
Her smile brightens even more after hearing what I said. Itinuro nito ang drawing ng isang babae na may kulay pink na buhok.
"Kaw 'to,"
She pointed the purple headed girl. "To si nene,"
Then the brown haired girl, "Si Mama,"
And then the girl who has a rainbow colored hair. "And this is me!"
Humagikhik ito at masiglang pumalakpak.
"I wanted to be a painter someday, ate!" She proudly said.
Tatawa tawa akong nag-iling ng ulo bago ibalik sa kamay niya ang papel. Ngumuso ako dito bago siya hagkan sa buhok.
"Akala ko ba mag-dodoctor ka?" I asked her, smiling as I stood up properly.
Napaisip naman ang bata. She then scratches her head as she pouted. "But I want to be a painter too." Nguso niya.
I chuckled before turning my back to her. Kinuha ko ang bag ko na nasa sofa bago ito isukbit sa likuran ko.
"Alright, Athena." I smiled.
"You can be whatever you want. You can be a painter and at the same time, you can be a doctor too!"
My little sister's eyes sparkled with delight. "Talaga ate?"
I nodded head, smiling. "Opo, oh sya. Continue what you're doing. Papasok pa si ate sa school."
"Okiee."
Muli niyang inilapag ang kaniyang ginagawa sa center table ng sala. Bumalik ito sa kinauupuan niya kanina bago muling at isawsaw ang paint brush na hawak hawak niya sa tubig na naroroon.
She then lifted her head as she beamed me a smile. I smiled back.
"Ateee!"
Bumaling ang tingin ko sa pinangalingan ng boses. Elisa was running downstairs while wearing a white sando and her blue skirt. Basa pa ang buhok nito at halatang kagagaling lamang sa paliligo.
She stopped in front of me as she smiled. "Tapos na SIP ko?"
She blink--waiting for my answer. Pabiro ko itong pinitik sa tenga.
"Aray naman!"
I grin as I took a black flashdrive inside my pocket. Iwinagayway ko ito sa mukha niya kaya naman agad nanlaki ang mata ng bruha.
"Omg!"
She was about to snatch it away from my hands when I hid it behind my back. "Yan! Diyan ka magaling e! Pagkatapos mo akong tulugan kagabi? Akala ko ba guide mo lang ako? Bakit parang ako na lahat gumawa nito?"
Pinanlakihan ko ito ng mata. Elisa suddenly laughs akwardly. Ngumuso ito bago ipulupot ang kamay niya sa braso ko.
"Sorry na ate. Alam mo namang wala akong kaalam alam kung pano gumawa niy--Huli!"
I was caught off guard when she just took the flashdrive in my hands as she stepped back a little.
"Aba't!"
Ngumuso ito bago ako pabirong kindatan. "Thank you ate! Labyu!"
Paatras itong naglakad pataas ng hagdan habang nilalaro ang flashdrive sa kamay niya.
I sigh. "Elisa, next time talaga. Hindi na kita tutulungan kapag inaway mo pa si Athena!"
She just smiled at me playfully before getting inside her room.
Elisa was now in her 10th grade. Athena addresses her as 'Nene' dahil iyon ang madalas niyang naririnig sa amin sa tuwing tatawagin namin ito.
I shook my head before approaching the kitchen's direction. Nadatnan ko doon si Tita na abalang nagsasandok ng kanin mula sa rice cooker.
She turned her back as she placed my lunch box on the table. Padabog nitong inilagay ang ulam sa loob ng lunch box bago bumaling sa akin.
Napakunok ako. "Wala pa bang padala hanggang ngayon ang Mama mo, Sabrina?"
I bit the inside of my cheek before shooking my head.
Napasintido ito. "Aba naman! Pakisabi naman diyan sa magaling mong ina na paubos na ang stock na groceries natin dito! Anong gusto niyang kainin natin dito, bato?!" She roared.
I gulped as I close my eyes. I heaved out a deep sigh before opening my eyes again. Lumunok ako ng laway bago maglakad papunta sa mesa.
"S-Sorry po talaga, T-Tita. S-sasabihin ko n-na lang p-po kay M-Mama na w-w--"
I was cut in the mid sentence when she slams her hands on the table. "Aba dapat lang! Pinatitira ko na nga kayo dito ng libre tapos palamon ko pa kayo! Ano kayo sinusuwerte?!"
I nodded my head slowly before closing the white containter on the table. I-pinlastik ko ito bago marahang ilagay sa bag ko.
I bit my lip as I lifted my head. Tita was now shooting daggers in my direction.
"T-tita, aalis na po ako." Paalam ko dito.
I took her hand on the table, plano ko na sanang magmano nang bigla na lamang niyang iwaksi ang kamay ko.
"Hala, sige na! Umalis ka na sa paningin ko at baka hindi kita matanya! Wag kang lalandi landi sa school mo, Sabrina!"
She glared at me. "Dahil kapag nalaman laman ko na may boyfriend ka! Ipatatapon ko talaga kayong magkakapatid sa labas! Hala layas na!"
I nodded my head before storming outside the house. Bahagya kong sinilip ang maliit kong kapatid mula sa bintana. She was looking at me using the open window--puzzled.
I waved my hand at her as I beamed her a weak smile.
- - -
Hindi ko alam kung ilang oras na akong napapabuntung hininga. Kanina pang kumakalam ang sikmura ko dahil sa pagod at gutom.
Katatapos lamang ng isang group activity namin ngayon at ako na naman ang na-assign na mag-present sa unahan.
I held my stomach as it suddenly just grumbled in hunger. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko bago tumingin sa orasan ko.
Malapit ng mag-lunch.
I sigh as I looked outside the window. I wonder, what would our life be if my father doesn't leave us for another woman. Siguro, hindi ganito ang buhay namin ngayon. Maybe, my mother won't stay in abroad to work there as a domestic helper. Hindi sana kami maninirahan sa mga Tita ko at hindi kami mabubuhay ng ganto.
I sighed for the nth time.
"Earth to Miss Rodriguez!"
Kusa akong napatuwid ng upo nang tawagin ng prof ko ang apelyido ko. I gulp as I look around.
My members were now looking at me with some curious stares, ang iba sa kanila ay masama na ang tingin sa akin na para bang kakainin na ako ng buhay.
Dahan dahan akong tumayo bago kagatin ang pang-ibabang labi ko.
"Ano bang nangyayari sa'yo, Miss Rodriguez! Nung isang linggo ka pang lutang ah!"
Nagtawanan ang mga kaklase ko. Inilibot ko ang tingin ko sa kanila bago magyuko ng ulo.
"S-Sorry po, Sir. Sorry po talaga."
"Instead of repeating that endless sorry of yours. Bakit hindi ka na lang kaya magpunta sa unahan at i-report ang ginawa niyong magkaka-group? O baka naman gusto mong i-zero ko na tong output niyo para hindi na kayo mahirapan?"
I shook my head repeatedly. Kaagad akong nagpunta sa unahan at nag-simula nang magsalita.
--
Mabilis na lumipas ang oras. It was now exactly 3:00 in the afternoon.
I was now waiting outside the gate while waiting for a jeepney to show up.
Bumuntung hininga ako matapos tumingin sa kalangitan. Unti unti na itong kumukulimlim at nagbabadya nang pumatak ang ulan.
Shit naman. Wala pa naman akong dalang payong.
I was busy roaming my eyes around when someone familiar caught my attention. My lips formed in awe when I realized that he was now waving his hands at me.
Bumaba ito ng kaniyang sasakyan niya. He made sure first that no vehicles were around bago siya tuluyang tumawid ng kalsada.
Napalunok ako.
Tumigil ito sa harapan ko at malawak na ngumiti--dahilan para lumitaw ang kanyang dimple sa kanyang kanang pisngi.
"S-Sin."
I blink. Napatingin ako sa paligid. We are gaining a lot of attention already and it is making me uncomfortable.
Lumunok ako ng laway bago muling bumaling sa kausap ko.
"Anong g-ginagawa mo dito?" mahinang asik ko dito.
I was caught off guard when he just pulled me towards him and trapped me in his arms.
"I just miss my baby, damn fvcking much. Masama bang bisitahin siya?"