Pagbukas ng elevator ay kaagad akong lumabas dahil pagod na pagod na ako at gusto ko nang mahiga kaagad. Isa pa, isama mo pa ang mga ganap ngayong araw.
Natigil ako sa paglalakad sa tapat ng corridor kung saan siya madalas naka tayo. Napangiti na lang ako nang dalawang buwan na siyang hindi bumalik dito, baka napagod din o kaya busy na. Umukit ang mapait na ngiti sa mga labi ko habang inaalala ang mga araw na nakikita ko siya rito.
Bumuntong hininga muna ako bago tumulak patungo sa condo ko at pagkapasok sa loob ay mabilis kung hinubad ang suot na stiletto at dumiritso sa kwarto at ipinatong ang paper bag sa side table ko at mabilis na tumalon sa higaan kahit hindi pa nakaka pagpalit o maligo man lang.
Gawa ng sikat ng araw na tumatama sa akin ay agad akong napabalikwas sa kama at nilingon ang alarm clock ko. Shit hindi man lang ako nagising ng malakas niyang tunog!
Mabilis akong tumakbo sa banyo at limang minutong naligo, I'm 1 hour late. Limang minuto lang din akong nag ayos ni hindi na nga ako nag lagay ng kung ano sa mukha ko except sa liptint.
Hindi ako makapaniwalang hindi ko man lang nalinis ng maayos ang sarili ko.
As usual, I wear black pencil skirt at white blouse at black ang favorite kung black stiletto. Halos takbuhin ko na rin ang elevator at paglabas ay mabilis rin ang takbo ko para pumara ng taxi.
Pagkarating sa harap ng building ay kaagad ako nag bayad at nagmadaling lumabas at mabilis akong tumakbo papunta sa elevator .
Hindi ako mapakali sa harap ng elevator, hindi pa kasi nag bubukas. Four, three, two, one, ting!
Kaagad ako pumasok at pinindot ang number ng floor namin. Nang magsasara na ang door nito ay biglang bumukas ito ulit dahil sa kamay na humarang dito.
“We can talk about that as well,” si Sir Alfredo na naka tayo ngayon sa tapat ko sa labas ng elevator.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung sino ang kausap niya. Napalunok ako ng bonggang-bongga.
“Oh, Hi Ms. Cortez,” lumipad ang tingin ko kay Sir Alfredo ng mapansin ako nito at nang mag tama ang mga mata namin ay mabilis akong yumuko
“Ah-- g-good m-morning po,” naka yuko kung sagot. Lupa lamunin mo ako!!
Ayukong iangat ang tingin ko! Tumagilid ako at hinarang pa lalo ang buhok sa mukha ko dahil sa presence ni Mr. Morton
“Excuse me, Ms. Cortez,” malamig at buong boses na nagpakaw sa kaluluwa ko, para akong binuhusan nang malamig na tubig sa pagtawag niya sa pangalan ko
Nanatili ako sa gawi ko. Ayokong lingunin sila.
At mas nanigas ako sa kinatatayuan ko nang pumunta ito sa harap ko at lumuhod. Nag hurumentado ang puso ko tipong gusto na nito kumawala sa kinaruruonan niya. At siniksik pa ang sarili sa dulo ng elevator
Naka yuko ako ngayon sa kaniya habang inaayos niya ang lace ng shoes ko.
“S-sir a-ako n-na,” aniya ko pero hindi ko magawang gawin I mean nanatili ako sa gawi ko hindi ako makagalaw
“It's already done,” tumingala siya sa akin saka ngumiti. Napa kurap ako ng isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim, pito, walo, siyam, sampung beses.
“You're so kind Mr. Morton,” ani ni Sir Alfredo na pinapanuod pala kami, ngumisi lang si Mr. Morton at ako ay naiwang tulala
Shit! Wala akong ayos! Ni hindi nasuklay ng maayos ang buhok ko...
Lutang akong nag lalakad papunta sa office namin... Wait... Hindi man lang ako nag thank you? Oh sh*t!
“You okay?” dumiritso ako sa chair ko at hindi pinansin ang tanong ni Ricci
“You look devastated,” sambit ni Lillie pero pagkarating sa chair ko ay pabagsak akong naupo at sinubsob ang mukha sa desk.
Tumayo ako kaagad at lumapit sa mga kasamang nag titimpla ng kape. Hindi man naka pag dinner at breakfast ay hindi pa rin ako nakaramdam ng gutom pero kailangan ko atang mag kape.
“Magkaka diabetis ka niyan,” agad kung nabitawan ang hawak kung kutsara at gulat na gulat na nakayuko sa baso kung nangalahati na ang sugar at halos bumuhos na rin
“You can rest,” ani ni Melay na naniningkit na naman ang mga mata havang nagtitimpla rin pala ng kape
Tumango ako sakanila saka bumalik sa chair ko. Nag muni-muni muna ako.
Natapos na ang lunch pero wala pa rin akong nagagawa.
“Good afternoon,” sabay-sabay kaming napatayo sa biglang pagdating ni Mr. Alfredo. Kaagad ko tiningnan ang magkabilang side niya if may kasama siya or may darating pa, napa hinga ako ng maluwag nang pumasok siyang mag-isa.
“How's the work here?” tanong niya na dinudungaw ang aming mga desk
“Okay naman po Sir,” masiglang sagot sakaniya ni Anton
“Good, ahhh Ms. Cortez sumunod ka sa akin,” nanlaki ang mga mata ko at napatingin sa mga kasama ko, tumango lang sila sa akin tila na gets ang gusto kung itanong.
“Ms. Cortez?” dungaw ni Mr. Alfredo
“Ah- yes sir,” halos takbuhin ko ang kinaroroonan niya. Bago ako tuluyang sumama kay Mr. Alfredo ay nilingon ko muna ulit ang mga kasama ko pero nag kibit balikat lang sila. Tahimik lang akong naka sundo kay Mr. Alfredo hanggang sa marating namin ang kaniyang office na nasa last floor pa ng building.
“Don't be shy, get inside,” naka ngiti niyang sabi sa akin nang mapansin siguro ang pag-aalinlangan ko. Bago ako tuluyang pumasok ay sinuyod ko muna ng tingin ang buong loob nito pero wala namang tao.
“Sit down,” turo niya sa mahaba niyang sofa, sinunod ko naman siya habang siya naman ay dumiritso sa kung ano man na parang cabinet na nasa dulo ng room na ito. Ni libot ko pa ng tingin ang theme black niyang office.
“Here's your drink,” nilapag niya sa tapat ko ang isang bote
“Thank you po,” nahihiya kung sambit. Pumunta siya sa kaniyang desk at naupo nangunot ang nuo ko ng buksan niya ang computer niya at nag type or scroll lang doon.
Mag tatanong sana ako kung bakit niya ako pinapunta dito nang bumukas ang pinto at bigla akong naka ramdam ng kaba
“Im sorry I'm late,” naningkit ang mga mata ko at nanlaki bigla nang makilala ko ang bagong dating, siya iyong kasama ni Ryle sa Tom Resto
“Hi, Ms. Cortez nice meeting you I'm Justine Ashton a.k.a Kissable,” nangunot ang nuo ko sa pagpapakilala niya
“Kissable?” ulit ko sa huling sinabi niya 'rsaka ko tiningnan ang kamay niyang naka lapag sa harap ko. Tinaasan niya ako ng kilay 'tsaka umukit ang ngiti niyang nagpa wala sa mga mata niya
“You may not know me because I'm unknown writer,” naka nguso niyang sambit. Tinanggap ko naman ang kamay niya at napapaisip kung tama ba ang naririnig ko.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, I asked Mr. Alfredo kung sino ang magaling sa mga editor niya at ikaw ang sinabi niya sa akin, that's why you are here,” mahaba niyang salaysay. Nilingon ko si Mr. Alfredo pero busy siya sa laptop niya
“I need your help,” agad na naibaling ko ang tingin ko sakaniya. Umuupo siya ngayon sa katapat kung upuan
“What? I mean why?” naguguluhan kung tanong habang sinusundan ko siyang ng tingin
Sumandal siya ng maayos sa kinauupuan niya at pinatong ang right legs sa left legs niya.
“I want to be a good writer,” maikli niyang sagot
“Nasa sa iyo 'yon wala sa akin,” hindi makapaniwalang sagot ko kaagad sakaniya. Umayos siya ng upo saka pinag siklop ang mga kamay
“I need your help, you just have to guide me,” may pagmamakaawa sa tono niya at naging totang asong humihingi ng pagkain ang mukha niya
Tiningnan ko siya at napakagat labi na lang ako nang makita ko ang pagka desperate niya.
“Then give a valid reason,” seryoso kung sambit. Huminga siya ng malalim 'tsaka nag isip
“Because I wanted to improve,” umiling ako. Una sa lahat nasa sarili niyang pagsisikap kung paano siya mag iimprove, magbasa ng marami, manuod ng mga lesson sa youtube, at mag sulat araw-araw.
Bumuntong hininga ulit siya.
“There's a story that I really wanted to write, this is important to me,” may pagsusumamo sa mga mata niya na tila bang may malalim na pinanghuhugutan
“Just a private lesson with me, when you are not busy,” aniya pa, nilingon ko si Mr. Alfredo tumango lang siya sa akin.
Binaling ko ang tingin ko sakaniya 'tsaka bumuntong hininga.
“Fine,” sagot ko na siyang pagkaaliwalas ng mukha niya.
“Thank you so much Ms. Cortez!” aniya na halos yakapin na niya ako sa tuwa.