How do you fall in love? How do you fight for your loved ones?
Ang ibang relasyon sa panahon ngayon, ay laro laro na lang ang pag-ibig sa kanila. Hindi nag seryoso sa mga mahal nila sa buhay, hindi nakikita ang halaga ng isang tao sa buhay nila.
But for me, if I love that person, I'll love him the most. I'll give all my love to him. Mahal ko eh.
Ang iba sa'tin ay kayang ibigay ang lahat para sa minamahal. Halos lahat yata ay gagawin. Kahit na kabaliwan para sa iba.
People always do crazy things when they're in love.
Minsan lang magmahal ng sobra ang isang tao, kaya ibinubuhos nila lahat sa taong hindi naman marunong tumingin sa efforts mo.
But Rix is not like that. Marunong siyang tumingin sa efforts ko. We love each other, at patuloy pa naming mamahalin ang isa't isa.
Nangako kaming dalawa na kahit anong mangyari ay pagkakaintindihan sa isa't isa ang kailangan.
I smiled when he entered our room. He gave me a bouquet of red tulips. It's my favorite flower.
"Thank you." Niyakap ko siya and he kissed me in my forehead.
"Anything just for you." Aniya.
"Let's go?" Tanong niya at tumango ako.
Naglakad na kami papalabas ng bahay. We're going on my parents house because it's my mother's birthday. Bibisitahin namin siya ni Rix.
Whrix Sebastian Fuentrevello is my soon to be husband. Nag Sasama kami sa matagal na panahon at mag-aanim na taon na kami. Six years of being in love with each other.
"You okay?" Tanong ni Rix habang nasa byahe kami.
"Yeah, iniisip ko lang kung anong pwedeng gawin bukas." I said.
"It's okay if you cook for us." Aniya at tumawa ng bahagya.
"You love my dish huh?"
"Yes, and i love you too." Ngumiti ako sa kanya at umiling nalang.
Mag-aanim na taon na kami bukas. Sa tuwing may okasyon kaming dalawa ay palagi ko s'yang pinagluluto. Simple lang ang gusto namin, iyon ay ang magkasama kami habang buhay kasama ang pamilya namin.
Nakilala ko si Rix noong college palang kami. Magka batch kami at lagi daw niya akong nakikita tuwing lunch break at uwian.
Nung malapit nang matapos ang school year namin ay umamin siya sa akin na gusto niya ako. Niligawan niya ako ng ilang buwan at nakita ko na seryoso siya sa panliligaw, kaya hindi ko na pinahaba pa.
At ngayon ay akalain mong mag aanim na taon na kami. Sana ay hindi magbago ang pagmamahal niya sa akin. Hindi rin magbabago ang pagmamahal ko sa kaniya.
Nang makarating kami sa bahay nila mama ay agad kaming sinalubong nila mama at papa. Napangati akong lumabas ng kotse namin.
Agad ko silang niyakap at nagmano. Ganoon din si Rix.
"Happy birthday mama I love you." Aniko.
"Salamat anak, i love you too." Ani mama
"Happy birthday mama!" Masayang bati ni Rix at yumakap din
"Salamat, Rix."
"Pasok na tayo, anak." Ani Papa
Pumasok na kami sa loob. Walang pinagbago ang nakasanayan kong bahay. Tama lang ang laki ng bahay namin, dahil ni papa at mama ng sobrang laki.
Para saan pa daw kung may malaki kang bahay, kung hindi naman magkakasama ang mga nakatira rito.
"Kamusta kayo, anak?" Tanong ni mama nang makaupo kami.
"Ayos naman po, ma." Aniko
"Kamusta, Rix?" Tanong ni papa kay Rix
"Ayos naman po, papa, kayo po?"
"Ayos lang naman, mabuti naman nakarating kayo, akala ko hindi na kayo dadating, magtatampo ako." Ani mama
"Ma, kayo pa ba?" Ani Rix
Walang bisita sila mama, kaya inaya na kaming kumain. Ang dami nilang inihanda kami kami lang naman ang narito.
Nagsimula na kaming kumain, katabi ko si Rix at nasa harapan naman namin sila mama at papa.
Nilagyan ako ng pagkain ni Rix, dahilan kung bakit nanunukso sila mama. Ngumuso ako at nag tuloy na sa pagkain.
"Cerise, Whrix, ano na ang balak ninyong dalawa ngayon?" Tanong ni papa
Nagkatinginan kami ni Rix. Sa ngayon ay nagpa-plano pa kami for the future. Ayaw naming madaliin ang lahat.
"Nagpa-plano pa ho kami, sa ngayon iniisip namin kung anong gagawin namin bukas." Ani Rix
"Mag aanim na taon na kayo bukas, hindi niyo ba kami bibigyan ng apo?" Halos maibuga ko ang juice na iniinom ko sa sinabi ni mama.
"Mama, ano ba naman 'yan." Suway sa kan'ya ni papa. Inosenteng lumingon si mama sa amin.
"Bakit? Kay tagal niyo nang nag sasama pero hindi pa kayo kasal. Nagsasama kayo sa iisang bahay, natutulog sa iisang kwarto, pero walang nagiging bunga. Ano ba naman 'yan, anak."
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Rix sa sinabi ni mama. Napaawang ako at tumingin kay Rix na tatawa-tawa habang nag sasandok ng pagkain.
"Mama naman, hayaan mo sila. Desisyon nila iyon kung handa na sila." Ani papa.
"Pero ma if you wan't that, then we'll give you." Doon na ako nasamid sa sinabi ni Rix.
Pinandilatan ko siya ng mata habang siya ay tatawa tawa, sinabayan pa ni mama na nanunukso. Agad kong hinampas ang braso ni Rix, dahilan kung bakit dumaing siya sa lakas ng hampas ko.
"Why?" Tanong niya.
Shit! Tingin ko nag iinit ang mukha ko sa usapan ngayon. Wala akong karanasan sa mga pinagsasabi nila. Hindi ko pa kailanman naranasan kung ano ang pakiramdam nun.
Oo, sa iisang kwarto kami natutulog ni Rix, pero walang nangyayari. Dahil nierespeto niya ako.
"But, i respect her mama, papa. Kung hindi pa siya handa, maghihintay ako." Aniya habang nakatingin sa aking mga mata ng diretso.
Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ang likod ng aking palad. Agad na nag-init ang mukha ko sa ginawa at sinabi niya.
He respects me. He respects my decision. He will wait for me. He loves me truly.
"Ang sweet niyo naman, parang tayo lang noon papa." Ani mama at yumakap sa braso ni papa.
Nang matapos kaming kumain ay madaling araw na kaming nakatulog. May kaunting inuman na naganap sa bahay. Dito na kami pinatulog nila mama because Rix is a little tipsy now. Inabot ba naman ng madaling araw.
Natigil ako sa pag aayos ng higaan nami nang may yukap mula sa likuran ko. Naamoy ko agad ang shampoo na ginamit niya.
"Matulog na tayo, maaga pa tayo bukas." Ani Rix at hinila na ako pahinga sa kama.
"Good night, i love you." And then he kissed on my lips and forehead. He hug me tight. Isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.
Niyakap ko siya ang ipinikit na ang aking mga mata. All i can say, ang saya ng araw na ito.