Duke White's POV
I, Felixander White Sr., the current head in our household. I am the father of Elizabeth White. I love my daughter dearly, hindi lang halata. She speculates I neglected her, but she doesn't know I am always updated on her whereabouts. Even though I can't show her my affection, I will give her everything to make her happy.
My daughter, Elizabeth, resembles my wife who died because of childbirth. Noong una, hirap akong tingnan siya dahil naaalala ko 'yong sakit nang mawala sa 'kin ang babaeng mahal ko. Pero nang naabutan ko siyang walang buhay sa loob ng kwarto niya, doon lang ako tuluyang nagising. Nakaramdam ako ng sobrang pagsisisi.
Laking pasasalamat ko nang muli siyang nagising mula sa kamatayan. Pakiramdam ko ay binigyan ako ng pagkakataon ng Diyos para itama lahat ng pagkukulang ko.
"I am here to give my report," she said. Tumayo ng tuwid si Melrose sa harap ko.
"How is she?" I asked her.
"Without a doubt, she is happy to have your permission for annulling her engagement," she said. I feel my cheeks burning red because of happiness.
"She is now different from her usual self," she said with uneasiness.
I felt the sudden ache in my heart. These past years, I've been busy with work and at the same time, looking over at her mess. My lovely and kind daughter changed because of unrequited love. She became a monster herself. I want to kill the bastard who's hurting her feelings, but I can't. I do not want her to detest me by killing her lover. Handa akong talikuran ang palasyo, para lang sa mga anak ko kung kinakailangan.
On the day she committed suicide, nasa ibang bansa ako at lumalaban sa digmaan. Wala akong alam sa mabigat na pinagdaanan niya. Nang makauwi ako sa aking mansyon, naabutan ko ang mga tauhan kong wala sa sarili. Hindi nila masabi ang problema dahil sa takot sa magiging reaksyon ko. Nalaman ko mula sa head butler na dalawang linggo ng walang buhay si Elizabeth. Hindi siya nagpadala ng sulat para ipaalam sa 'kin dahil inaalala niya na baka hindi ako makapag-isip ng maayos sa gitna ng digmaan. Mas pinili na lang nila na maghintay sa pagbabalik ko.
Naging blangko ang utak ko, hindi ko alam ang ire-react. Nanatili akong tahimik at tulala. Ipinaliwanag sa 'kin ni Melrose ang posibilidad kung bakit nagawa niyang magpakamatay. She said it may be related to the dating rumor between Lawrence and Beatrice Philip. After learning that, I lost the will to remain my loyalty to the Emperor. I almost declared war on them. Thankfully, my vassals' didn't let me go then they also gave me some advice.
To control my anger, I locked myself in Elizabeth's room. Without a doubt, she's dead but I keep refusing to accept it.
A month had passed, I was preparing to send my daughter to rest, but Melrose came looking for me, crying the good news of my daughter's sign of awakening. I was really happy, though I still can't express my feelings.
Since then, parati ko ng inaalam kay Melrose ang mga ginagawa niya sa araw-araw. Mula sa kaniya ko nalaman ang mga naging pagbabago ni Elizabeth. Hindi na siya tulad ng dati na diretso agad sa palasyo tuwing sasapit ang umaga. It was like she suddenly lost all of her love for him. So I decided to process the annulment of her engagement without asking her consent. I visited the Emperor to ask for his permission, he granted my request with the condition, na dapat si Elizabeth daw mismo ang lumapit para sa cooperation ni Lawrence. Tinanggap ko ito at saka naghintay ng ilang araw kay Elizabeth na pumunta sa opisina ko.
Kanina lang nang siya ay dumating, nagkaroon ako ng pagkakataon na makita ang mga pagbabagong sinasabi nila. She can now look straight to my eyes, without fear. Nagagawa na rin niyang sabihin ang kung anuman ang tumatakbo sa isipan niya. The only thing that saddened me, she addressed me as milord instead of calling me father.
"Her changes, what are your thoughts about it?"
"Lady Elizabeth changed for the better. Natutunan na niyang mahalin at pahalagahan ang sarili niya."
"Right?" natutuwang tugon ko sa sinabi niya.
"Kapag nalaman ng mga kuya niya ang naging pagbabago niya, baka sakaling bumalik na sila rito sa mansyon."
I sighed heavily. "I hope so."
I have two sons, they are her older brothers. They are studying abroad to learn advanced knowledge, lalo na pagdating sa … financial and political management. They are also focusing their swordsmanship there.
Felix and Franco left the house ever since their sister changed into worse. They were ashamed and cannot handle the sight of her becoming head over heels to the Crown Prince.
"Milady wishes to send a request to the Crown Prince. I have her letter here with me. Would you like to look into it first?" Nilabas niya ang sulat na nakatago sa kaniyang shoulder bag.
"There's no need, nagtitiwala ako sa desisyon niya. You may deliver her letter to the Imperial Palace."
"I will take my leave then." She bowed her head before leaving the room.
"Now, what should I do with this?" I stare at the information I obtained. This is about Beatrice, a commoner who was adopted by Marquess Philip.
"Tingin ko, hindi na niya kailangan 'to," bulong ko sa aking sarili. Kinuha ko ang maliit na bell na nakapatong sa ibabaw ng table. Pinatunog ko ito para papasukin ang taong nakatayo sa labas ng pintuan. Pumasok ang head butler, saka maingat na sinara ang pintuan.
"What can I do for you, milord?" he asked while facing down the floor.
"Pakisunog ito sa fireplace. Dalhan mo na rin ako ng mainit na kape pagkatapos," utos ko rito. Pinakita ko sa kaniya ang kapit ko na brown envelope.
"I will follow your order, milord," sagot nito bilang pagsunod sa aking utos. Maingat niyang kinuha ang envelope mula sa 'kin. Pinanood ko siyang magtungo sa direksyon ng fireplace na matatagpuan dito sa loob ng opisina. Nang masiguro ko na tuluyan na iyon naging abo, saka ako bumalik sa aking inaasikaso na trabaho.
"I shall take my leave to prepare your coffee."
"You may go," I replied without looking at him.
Narinig ko na lang ang pagsara ng pintuan, senyales na tuluyan siyang nakalabas ng aking opisina.
"Kris," tawag ko rito. Madali itong lumabas sa pinagtataguan niya.
Siya ang captain ng secret knights na hawak ko. Nagtatrabaho sila ng patago sa mata ng mga maharlika.
"Yes, master?"
Inabot ko ang mga sulat sa aking harapan saka ko binigay sa kaniya. "I want you to deliver these letters to Felix and Franco. Tell them to return here as soon as possible."
Sunod kong kinuha ang susi na nakakwintas sa aking leegan, upang buksan ang drawer sa ilalim ng lamesa.
"While you're at it, dumaan ka na rin sa magic tower. Just give this to them, no need to speak anything. They can easily tell what it is by the glance of it," sabi ko sabay bigay ng envelope na naglalaman ng mga importanteng impormasyon, na maaaring makatulong sa imbestigasyon ng mga mage.
"Copy," he said before taking his leave.