---
Self Proclaimed Girlfriend
---
MALAWAK ang ngiti ko sa labi. Nakasakay na kami sa kotse ni Karrick pabalik sa kompanya niya. Wala 'tong nagawa kundi isabay ako dahil nakatingin parin sa amin kanina si Dr. Gutler nang paalis na kami.
Pagkatapos bayaran ni Karrick ang sasakyan ay kinuha nila ang ibang details at kung saan nila ipapadala ang sasakyan. Ibinigay ko naman sa kanila ang address kung saan ako nakatira.
Agad kami'ng nakarating sa harap ng entrance kaya bumaba na 'to at ibinigay sa isang staff ang susi ng sasakyan nito. Akala ko ipagbubukas niya ako ng pinto ng sasakyan pero naglakad lang ito papasok sa entrance.
Bumaba na din ako bago pa n'ya ako iwan do'n. Alam ko namang hindi siya gentleman bakit pa ako umasang ipagbubukas niya ako.
Sumabay ako sa paglalakad nito. Ngumiti ako dito kahit hindi naman s'ya nakatingin sa'kin.
"Salamat pala sa kotse, Karrick Baby" sabi ko dito.
"I paid for it. It's mine" Ibinulsa pa ang dalawang kamay habang sinasabi niya 'yon. Kahit isang lingon mula dito ay wala akong natanggap.
Ha?
"Di'ba 'akin na 'yon. Binayaran mo para sa'kin di'ba" angal ko dito. Nalungkot naman ako.
"I didn't say anything like that"
Tama ito. Wala nga.
Sana sinabi niya nang mas maaga para hindi na ako nag assume di'ba. Ang lawak pa ng ngiti ko sa kotse n'ya kanina. Sana do'n palang sinabi na n'ya. Mayaman naman s'ya, ano nalang kung ibigay n'ya sa'kin 'yon. Magiging kami din naman.
Wow Meszia!
"Hmp!" Tinalikuran ko s'ya agad. Nakakaiyak akala ko sa'kin na talaga 'yon. Gusto ko pa naman 'yon kung di' lang ako mamumulubi binili ko na talaga 'yon.
Bibili nalang ako ng secondhand na kotse. Saan naman kaya aabot ang budget ko kundi sa secondhand na kotse lang.
Padabog akong pumasok ng elevator ng magbukas 'yon. Nakahalukipkip pa ako ng pumasok siya. Tumingin ako sa kaliwa para hindi ko makita ang mukha nito baka kasi makalimutan ko na naman ang inis ko dito.
Nakakainis siya! Kanina pa!
Bumukas na uli ang elevator at padabog na uli akong lumabas at mabilis na naupo sa cubicle ko. Sinundan ko siya ng tingin.
Parang nakita ko pang nakataas ang sulok ng labi niya.
Pasalamat ka mahal kita! Oo mahal kita!
Ano bang nangyayari sa'kin nagiging moody na ako.
Inilabas ko ang cellphone ko sa bag. Tinignan ko ang calendar doon. Malapit na pala ang period ko.
Ah basta girlfriend na n'ya ako!
Hindi naman s'ya tumanggi kanina eh.
Because I cut him off.
Kahit sa kanya na yung kotse basta kami na. Ngumiti na ulit ako.
Doon naman lumapit si Manager sa'kin at may ipinagawa na naman.
Inabala ko naman ang sarili ko sa trabaho.
Nang mag - uwian ay lumapit sa'kin si Irish para magpaalam uli.
"May dinner date kami, Bakla" Aba! matinde dinner date na naman.
"Baka ibang dinner date 'yan" malisyosang sabi ko.
"Gaga ka!" hinampas niya ako ng bag. Gaganti na sana ako ng lumapit sa amin.
Umalis na sila sa harap ko. Sasabay sana ako pero ayoko namang maging third wheel no. Hindi bagay sa ganda ko.
Bumaba ako ng building mag - isa.
Naglakad ako sa may sakayan para maghintay ng taxi. Napansin ko ang itim na sasakyan ni Karrick na nilagpasan ako.
Sumimangot ako.
Hindi manlang niya ako nakita. Hmp!
LQ muna kami hanggang bukas. Sunday pala bukas. Walang pasok.
Pero may duty ako bukas.
Nagtiis ako sa paghihintay doon hanggang sa may humintong taxi sa harap ko. Agad naman akong pumasok at sinabi sa taxi driver ang addres ng condo ko.
Tumingin ako sa labas. Nakakapagod ang araw na 'to.
---
"GOOD Morning, Dr. Aldrich" bati sa'kin ng ilang nurse.
"Morning, Doc" bati ng isang pasyente.
Ngumiti ako.
"Morning" pabalik na bati ko sa kanila.
Nagduduty ako ng sunday at gabi naman sa weekdays.
Kahit ayoko sana ay hindi ako pinayagan ng Director ng hospital na 'to na umalis. Aba! mawawalan nga naman sila ng magaling na Doctor na kagaya ko no.
Dahil nga hindi nito tinanggap ang resignation letter ko ay sinabi ko dito ang totoo. Sa una ay hindi ito naniwala sa huli ay nakumbinsi ko naman at umiling - iling na kalaunan. Sinabi pa nito kung bakit ko daw isasakripisyo ang propesyon ko sa isang lalaki lang. Hindi ko naman 'yon nasagot.
Gumawa nalang ito ng paraan para hindi ako mawala sa hospital na 'yon. Sinabi nitong papayagan niya akong magtrabaho doon pero kailangan ko paring pumasok ng apat na oras sa weekdays at isang araw sa sunday. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba ang schedule na 'yon ngunit pumayag na din ako.
Minsan nga lang ay hindi ako nakakapasok dahil sa sobrang pagod tulad nalang no'ng isang gabi dahil naglakad pa ako ng malayo.
Habang naglalakad ay sumabay sa'kin si Dr. James isa sa mga kasamahan ko dati sa trabaho.
"Doc. Kumusta?" Ngumiti pa ito sa akin.
"Ayos lang, Doc. Ikaw?" tugon ko dito at ngumiti narin pabalik.
"Ito namimiss ka" pabirong sabi niya.
Tumawa lang ako sa tinuran nito.
"Kumusta ang mga pasyente, Doc" Pag - iiba ko nang usapan.
Alam ko namang may gusto sa akin si Doc. James pero dahil na kay Karrick na talaga ang puso ko ay wala na s'yang magagawa.
"Ayos naman" tugon nito.
Nag - usap pa kami ng ilang sandali bago siya umalis dahil aasikasuhin pa daw niya ang ibang pasyente n'ya. Ako naman ay dumiretso sa locker at nagpalit. Isinuot ko ang white robe bago lumabas.
Pumasok ako sa isang private room.
Agad kong nakita si Althea. Nasa hospital bed niya ito ang naglalaro ng hawak na manika. Nag - angat ito ng ulo.
"Tita Farrah!" sigaw agad nito pagkakita sa'kin.
"Hi there, Angel. Kumusta na" bati ko dito nang makalapit. Hinalikan ko s'ya sa pisngi. Hindi ko siya nakita kahapon ng gabi dahil off ko dito sa hospital. Sunday naman ang off ko sa kompanya ni Karrick.
Kaya parang wala din akong day off.
"Oh Farrah. Nandito ka pala" sabi ni Kiera
Lumingon ako kay Kiera na kapapasok lang sa loob.
"Kararating ko lang, Ate Kiera" tugon ko dito.
Si Ate Kiera ay pinsan ko sa father side. Ahead ito sa'kin ng tatlong taon. Twenty nine na ito ngayon. Nasa twenty ito ng mabuntis 'to kay Althea.
Mag - isa nitong binuhay ang anak.
Naaawa ako kay Althea dahil habang lumalaki ay naghahanap ng kalinga ng isang ama. Hindi ko kilala kung sino ang ama nito dahil nanatiling tikom ang bibig ni Ate Kiera.
Limang taon palang ito ng makitaan ng sakit. May sakit ito sa puso.
Hindi ito pwedeng mapagod dahil mahina na talaga ang puso mula ng ipinanganak ito. Nagkaroon kasi ng komplikasyon noong ipinagbubuntis ni Kiera ang pamangkin ko. Sobrang stress siguro ito dahil sa nangyayari sa buhay.
"Tita Farrah. What's that?" tukoy nito sa hawak ko.
"Tsaran! It's a drawing book" Ipinakita ko dito ang pasalubong ko. Mahilig kasi 'tong magdrawing kaya hindi n'ya nakalimutang bumili n'yon bago pumunta dito. Kumuha na din s'ya ng colored pencils para may magamit ito.
"Wow! Thank you, Tita Farrah. I like this very very much!" Pinaghahalikan niya ako sa buong mukha.
Ngumiti naman ako dito. Ang cute cute.
Agad nitong tinanggal ang balot ng Drawing book at nagsimulang gumuhit gamit ang colored pencil na binili n'ya.
Napansin kong parang naluha si Ate Kiera pero biglang bumaling nito sa ibang direksyon.
Napabuntong hinga nalang ako.
Ulila na ako sa magulang at s'ya nalang ang tanging pamilya ako. Ito naman ay itinakwil ng magulang matapos malamang nabuntis.
Hindi din ako pinapansin ng pamilya nito kapag nakikita nila ako dahil ako pa daw ang kumunsinti kay Ate Kiera.
Like Hello!? Pano' n'yo nasabi. Ni hindi ko nga alam na may anak pala siya. Nagulat nalang ako ng makita ko sila dito sa hospital noong tatlong taon palang si Althea.
Nang sinabi nila sa'kin 'yon ay naiinis ako. Kaya sinagot ko si Tito Andrew, ang ama nito. At sinabing wala silang kwentang magulang.
Wala akong pakialam no'n kung naging bastos ako dahil totoo naman. Halos si Ate Kiera ang nagpaaral sa sarili nito. Pareho lang kami pero s'ya ay may magulang nga, wala namang tinulong sa kanya. Tapos sila pa ang may ganang mangtakwil.
Kaya ayaw kong nagagalit dahil nasasabi ko talaga ang gusto ko'ng sabihin.
"Look, Tita Farrah. Ang ganda di'ba" pinakita nito sa'kin ang ginuhit na bulaklak.
"Ang galing galing mo naman, Angel" puri ko dito. Totoo naman 'yon. Magaling talaga itong gumuhit. Papasa ng Artist.
Pinanood ko lang 'to sa pagdrodrawing.
"Wala ka ba'ng pasyente, Farrah. T'wing papasok ka ay dito ka na 'ata dumidiretso ah" ani Kiera. Napapansin pala nito 'yon.
Wala naman kasi akong gagawin. May naka duty nang mga Nurse at doctor sa mga pasyente. 'Saka lang naman nila ako tatawagin kapag may ooperahan. Siguro ay alam ng Director na pagod din ako sa trabaho kaya walang nakatoko sa'kin maliban ang pago - opera ng pasyente.
"Wala naman, 'te. Tatawagin lang ako 'pag may operation. Tsaka si Althea ang VIP patient ko. Di' ba, Angel?"
"Yes po!" sagot nito na hindi nilulubayan ng tingin sa pagdodrawing.
Ngumiti naman ako. Napakacute talagang batang 'to sana ganito din yung baby namin ni Karrick.
Hindi ko maiwasang kiligin sa naisip.
***