BRENT
Hindi man nagpakilala ang anghel dela guardia ng kaniyang anak, malaki ang pasasalamat niya sa taong iyon at kung sino man ito sana magkita rin sila kung may pagkakataon.
Nawala ang mga iniisip ko nang marinig ko ang boses ni Sab.
"Daddy where are you?" tawag nito.
"Yes anak nandito lang si Daddy. Hinding hindi ka na iiwan. Sorry Sab." naluluhang sambit nito.
"It's ok daddy wala naman po kayong kasalanan, aksidente po ang nangyari." bibong sagot nito.
"Thank you anak." maluha luhang wika nito sabay yakap niya sa bata.
Hayan ang tagpong naabutan ni Stephanie.
"Hey! pasama naman ako." patakbong sigaw nito, sabay lapit sa mag-ama.
Nag power hug naman ang tatlo at makikita mong masayang masaya ang pamilya nila.
"Babe ikaw muna maghatid kay Sab sa school ha. May aasikasuhin lang ako sa office." wika nito at sabay halik ng mabilis sa labi nito.
"Sure babe ingat ka." anya.
Habang naliligo si Sab, kasalukuyang nag-aayos na rin si Stephanie ng kaniyang sarili.
"Are you ready Sab?" tanong nito.
Maya maya lumabas na rin si Sab ng comfort room na nakatapis ng tuwalya.
"Hurry up anak, becareful ha." pahabol na sigaw nito.
Simula nang nawala si Sab sakanila ng isang araw, natakot siya ng sobra at ayaw niyang mawalay ito sa paningin niya.
Nag-aantay nasi Stephanie sa sala ng bumaba si Sab.
"Let's go mommy." aya nito.
Halos magulat siya sa itsura ng kaniyang anak.
"What happen to you?" tanong nito.
"Baby Sab hind--- hindi na natapos ng yaya nito ang sasabihin, dahil nakita niya na ako. Sorry po ma'am, tinakasan na naman kasi niya ako." paghingi niya ng pasensya.
"Ok lang yan, ako na bahala sa anak ko. Balik ka na lang sa mga gagawin mo. Salamat." wika ko, sabay kiliti ko sa anak ko ng kami na lang dalawa ang naiwan, puro tawana lang namin ang maririnig sa loob ng Mansiyon.
Samantalang nasa loob naman na ng conference room si Brent at nagsasalita para sa kaniyang proposal project. Lahat naman ng investors ay natuwa at napabilib sakaniya. Sobrang saya ng puso niya. Nang matapos ang meeting isa-isa na ring lumabas ang mga stockholders at nag congrats sakaniya.
Pabalik na siya ng opisina ng may makabangga siyang isang babae.
"Sorry miss," ngunit hindi siya nito pinansin at dire-diteretso lamang ito na naglakad. Ang sungit naman." usal niya.
Sinundan na lamang niya ng tingin ang papalayong babae, na sa tantya niya ay mayaman ito dahil napaka sophisticated ng kaniyang kilos
Nagpatuloy na rin siya sa paglalakad papasok ng elevator, nakasakay na siya ng elevator ng bilang nag ring ang cellphone niya. Hindi niya kaagad ito nasagot dahil bumukas na kaagad ang elevator.
Dire diretso ang lakad niya papasok ng office, nang bigla naman yumakap si Sab sakaniya, sinu sundo na pala siya ng kaniyang mag-ina.
"Daddy let's go." wika ng anak niya at nagpapa cute pa sakaniya. Paano ba niya matatanggihan ang napaka ganda niyang prinsesa.
"Pag bigyan muna yan babe, kanina pa yan gustong mag punta sa amusement park." segunda ng asawa.
"Eh! ano pa nga ba ang magagawa ko. Shall we go?" tanong ko, sabay pakarga ng anak ko. Ang bigat muna ba--
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil mukha nitong nakasimangot ang nakita ko.
"Dad. I told you-- that you're no longer a baby." dugtong ko sa gustong dapat sabihin nito.
"Yes, so don't call me baby." sabi nito sabay kiss saakin.
"Ok my pricess." wika ko. Ayoko na din mangulit pa, baka bigla siyang mag tantrums.
Naglalakad na kami palabas ng office.
Pasakay na sana ako ng kotse ng makita ko na naman ang babae kanina. Nakatingin siya saamin. Medyo kinilabutan ako ng kaunti sa pinag gagawa nito. Natauhan lang ako ng biglang kumaway mula sa loob ang asawa ko kaya pumasok na rin ako sa loob.
"Let's go?" sabi ko sakanila bago ko paandarin ang sasakyan ng medyo mabilis.
One and half-hour lamang nakarating kami ng amusement park. Mabilis na lumabas sa kotse si Sab pati na ang misis ko.
Ako naman ay naghanap muna kung saan pwedeng mag park. Nang makahanap ako ng mapag paparkan medyo dismayado naman ako ng may nauna na saakin. Kaya umikot na lang ulit ako at naghanap, hanggang sa naka kita rin ako. Iniwan ko ang sasakyan at sumunod sa mag-ina ko dahil alam kong naiinip na ang mga ito.
Hinanap ko sila sa loob, inisa isa ko ang mga rides roon pero hindi ko sila makita. Naglakad pa akong muli hanggang sa nakita ko sila na nakapila sa carousel, agad ko silang nilapitan.
"Dad why you took so long?" tanong ni Sab na naiinip na yata sa pila.
"Nahirapan mag park si daddy, medyo madaming tao rito." pagpapaliwanag ko.
"Ok dad!", sambit nito sabay biglang ngiti, kitang kita tuloy ang dalawang dimples nito.
Sa 'di- kalayuan naman nakamasid si Adriana. Hindi niya alam bakit hinahanap niya si Sab at walang oras na lumipas na gusto niya itong makita. Katulad kanina gusto niya itong yakapin, kaso kasama nito ang kaniyang mommy, na kinamumuhian niya ng sobra.
Nakasakay na rin sa wakas ang mag-anak. Todo alalay naman si Brent sa kaniyang mag-ina, at masayang pinagmasdan ang mga ito.
Nang matapos ang pag-ikot ng carousel hinila naman ni Sab ang kamay niya at inaaya siyang sumakay sa ferris wheel.
Pinaka hate niyang sumakay sa mga heights, kaya halos manginig ang tuhod niya ng pilitin siya ng kaniyang mag-ina na sumakay rito. Halos puro pikit lang ang nagawa niya at nagdadasal na sana matapos na nga ang pag andar nito.
Tuwang tuwang mag-ina niya pagkababa nila samantalang siya ay hindi niya alam kong buhay pa ba siya ngayon, dahil pakiramdam niya kumalas ang kaluluwa niya nang sandaling iyon.
Nang makaramdam ng gutom si Sab nag- aya naman itong kumain ng ice-cream.
"No Sab hindi ka pa kumakain ng lunch." saway ng aking asawa.
"B-but mom." nalungkot na wika nito.
"No, but anak, mag eat muna tayo ng lunch, then we buy ice-cream later." anya.
"Really mom? Sure, Let's go," wika nito sabay hila ng kamay naming dalawa ng kaniyang mommy.
Naglalakad na kami ng sabay at bumitaw muna ako sakanila, sinabihan ko silang maupo muna habang kukunin ko muna ang kotse, medyo malayo layo rin kasi kong saan ito naka park at ayoko namang mapagod sila.
Malalaki ang bawat hakbang ko palapit ng palapit sa kotse ng bigla ko na naman nakita ang babae na nakabangga ko.
"Sino ba siya? at bakit lagi na lang kaming pinagtatagpong dalawa." mga tanong na gumugulo saaking isipan.