STEPHANIE
She dialed Jackson's number. His Brent Best friend.
"Hello, Jackson? where are you? I need your help." she said.
"What kind of help that you need?" he asked. At may kapalit ba yan?" tanong nito at nag aantay ng sagot ni Stephanie.
"Huh! Si Brent agaw buhay sa ospital, ganiyan pa ang sasabihin mo." iritang sambit nito.
"What happened to Brent? bakit ngayon mo lang sinabi. Saan siya naka confined ngayon?" sunod sunod na tanong nito.
"Sa St. Judicial Hospital, that's why I need your help. Hindi nga kasi ako makapasok sa loob, may nalalaman pa kasi silang policy at kailangan ko ang tulong mo." wika ko.
"I'm willing to help you, in one condition at iyon ay kong papayag ka?" anya.
"Fine! ano ba kasi iyon?" bilisan mo lang dahil nagmamadali rin ako.
"Simple lang, we make out." prangkang sagot nito.
"Ano! baliw ka na ba talaga? matagal na tayong tapos diba? Matagal ko ng tinapos ang lahat ng saatin." inis na wika ko. Halata namang ginagamit niya lang ang nangyari kay Brent para bumalik ako sakaniya.
"Ok! Madali naman akong kausap kong ayaw mong pumayag. Maghanap ka na lang ng tutulong sayo. Bye." wika nito sabay end ng call button.
Inis na inis si Stephanie sa kanilang pag-uusap. Talagang napakatuso ng ex- boyfriend niya, pero wala siyang magawa kaya muli niya itong tinawagan.
"What?" bungad nito.
"Payag na ako. Basta samahan mo na ako please." wika nito na at tinatago lang ang inis.
"Papayag din naman dami pang arte. Magkita tayo sa St. Judicial. Bye." hindi na siya nakasagot pa dahil pinatayan na siya nito ng tawag.
After two hours nagkita na nga ang dalawa. Dire-diretso sila sa loob ng ospital naka disguised siyempre si Stephanie para hindi siya makilala ng mga ito.
Kaunting pag-uusap lamang kaagad binigay ng nurse staff ang room number ni Brent.
Nagmamadaling sumakay ng elevator si Stephanie at iniwan niya si Jackson. Hinahap niya ang room 101 at kaagad naman niya itong nakita. Awang awa siya sa kalagayan ni Brent halos hindi na makilala ang mukha nito sa mga tinamong sugat.
"Nurse, tawag niya rito na kalalabas lang nang room nito.
"Yes po ma'am?" tanong naman nito.
"Kamusta siya? mukhang kawawa ano." tanong niya rito at dinagdagan pa ang acting.
"Medyo maayos naman na siya, sige po ma'am mauuna na ako." pagpapaalam ng nurse.
Papasok na sana siya sa loob ng hilahin ni Jackson ang braso niya at bigla na lang siya nitong hinalikan.
"Ano ka ba? nakakahiya ka talaga." sigaw ko sakaniya.
"Bakit tinakasan mo ko? pinapa ala-ala ko lang sayo ang agreement natin. Baka nakakalimutan mo huh!" wika nito sabay hila sakaniya papasok sa loob.
Halos madurog ang puso ko ng masilayan kalagayan ng lalaking mahal ko.
"Babe naluluha kong sambit. Hinawakan ko rin ang kamay nito na puro sugat. Mga ilang saglit lang bumalik na din ang doctor na tumitingin sakaniya.
"Doc kamusta po ang fiance' ko?" tanong ko rito. Nagbabakasakali akong may maganda siyang sasabihin.
"As of now, We can't saying anything. Let just him to woke up, so that we may know if his head was totally damage." sabi ng Doctor.
"Mag aantay lang talaga Doc. You can't do something to fast his recovery?" naiiritang tanong ko. Dahil wala man lang itong maisagot ng maayos saakin.
"Please excuse us. May gagawin pa ako." pagpapaalam nito.
Paglabas naman ng doctor nang bigla namang lumapit saakin si Jackson. Sinisimulan niya ng halikan ang batok ko, halos magtaasan ang balahibo ko sa pandidiri dito.
"Ano ba Jackson." naiiritang saway ko rito.
"Pakaarte mo talaga tara na nga. Gawin mo na ang gusto ko." wika nito sabay hila sa braso ko palabas ng kuwarto.
Naglakad kami ng sabay na parang walang pag aaway na nagaganap saaming dalawa nakarating kami ng kotse nito.
"Sakay na bilisan mo." pagmamadaling sambit nito.
"Wait nga kita mong naka heels ako?" nakasimangot na wika ko.
Wala akong nagawa kundi sumunod sa gusto nito. Mabilis naman itong sumakay sa kotse at nagmaneho.
Mga ilang oras lang nakabalik na kami ng bahay nito. Pinasok lang nito ang kotse sa garahe pababa na sana ako ng awatin niya ako at may na press lang siyang isang button kaya nag mukhang kama ang upuan ng kotse nito.
"Anong binabalak mo?" tanong ko.
"Ano pa ba, mag hubad ka bilis." sigaw nito.
Nanginginig ang mga kamay ko sa pagtanggal ng butones ng blusa ko hanggang sa hinaklit niya ito at tumambad sakaniya ang malulusog kong papaya. Nakita ko ang pag ngiti nito na parang d******
"Bakit mo sinira?" naiinis na sigaw ko.
"Ang bagal mo kasi at ang dami mo pang dakdak alam ko namang miss mo na rin ako." anya.
"F***y** I didn't li--- 'di ko na natapos ang sasabihin ko ng sunggaban ako ng halik nito at minamasahe na nito ang papaya ko. Pinipigilan kong mapa u**** pero hindi ko na kinakaya ang paglalabas masok ng daliri nito sa pagka*** ko.
Ahh! Jackson baby! f*** harder., pasigaw na pagsusumamo ko.
Wala ng inaksaya pang panahon si Jackson at ipinasok na nito ang pagka***** nito. Tanging u**** lang ang maririnig sa loob ng kotse nito.
Nakailang position at round pa sila at pansamantalang nakalimutan ni Stephanie si Brent.
Mabilis siyang nag bihis at lumabas ng kotse nito. Nag pasundo na lamang siya sa on call driver niya na si Mang Gaston. Mabilis naman itong dumating at nagpa diretso na siya sa bahay ni Almira. Doon muna siya mamalagi habang nagtatago kay Jackson. Aminado siyang nadarang siya at ayaw niya ng maulit pa ito.
Makalipas ang tatlong buwan. Nagising na lamang si Brent at walang maalala kong sino siya. Tinanong niya ang nurse na in-charge na nag babantay sakaniya ngayon.
"Nurse nasaan po ako? at anong ginagawa ko dito. Bakit wala po akong maalala?" tanong nito kasabay nang pag kunot ng noo nito.
"Wait sir hindi ko masasagot ang mga katanungan mo, tawagin ko lang si Dr. Mendez siya kasi ang in-charge sainyo." wika nito sabay labas ng room.
Samantalang on the way naman na si Stephanie sa ospital. Dire diretso siya sa room nito, papasok na sana siya ng may maulinigan siyang mga boses. Pinihit niya ng bahagya ang pintuan, maliwanag pa sa sikat ng araw na marinig niya ang usapan ng mga ito.
"Sir Brent, may amnesia ka po." prangkang sabi ng Doctor.
"What amnesia? paano po nangyari iyon? sunod sunod na tanong nito. Bigla naman itong napasigaw sa sakit na nararamdaman, aray ang ulo ko Doc." pag daing nito.
"Nurse kindly check his vitals now." sabi ni Dr. Mendez. Kaagad naman tumalima ang nurse at sumunod dito.
Samantalang gulat na gulat naman si Stephanie sa kaniyang narinig. Sa kabilang banda nag diriwang ang puso niya dahil tuloy tuloy na ang kaniyang mga plano at mukhang umaayon sakaniya ang pagkakataon.
Ganyan nga Brent, kalimutan muna ang lahat at magsimula tayo ng panibagong buhay kasama si baby Sab, usal ko.