Alexia's POV
"Don't look at me that way" sabi ko kay Pat.
Dahil palipat-lipat ang tingin niya sa akin at sa poster. Kilala ko ang babaeng to, may naiisip naman tong kalokohan.
"Bes, I think ito na ang hinahanap natin!" Tili niya.
"Oh ano?"
"Well... Gorgeous, check! Sexy, check! And single, check na check!"
Gumana na naman ang topak ng isang to.
"Ano namang connect?" Tinaasan ko siya ng kilay.
"Into na nga diba. Pwede kang nag-apply jan!" Masayang saad niya at nagtatalon-talon pa.
Hayy kailangan ko na talaga ipakonsulta ang saltik nito sa utak.
"Apply?" Naguguluhan kong tanong.
Inabot niya sa akin ang poster na nakuha niya kung saan. Literal na nanlaki ang mata ko ng mabasa ko ang nakasulat.
Por dyos por Santo!
"Pasok na pasok ka bes! Support kita!"
"Seriously?! Trabaho ang hanap ko hindi asawa!" Hindi ko napigilang sumigaw.
Sino ba naman ang hindi magugulat kung ang hanap mo ay trabaho tapos bibigyan ka ng asawa? At sinong tanga, baliw o kahit na ano pa, ang maghahanap ng asawa na parang kasambahay lang ang paraan? Ito kasi ang nakasulat sa poster.
Wanted Wife
Finding Wife who's qualified in:
Sexy √
Beautiful √
Single √
Just call me gorgeous sexy lady! I'm Mr. Handsome.
Cell #: 09*********
: 09*********
"Bes, pagkakataon mo na. Wala ka namang jowa, single ka kaya patusin mo na"
"Sinong tanga ang gagawa nito? Baka kasambahay hanap nila hindi asawa!"
"Bes Malay mo mayaman at gwapo yan, oh? Edi, solve na problems mo" pamimilit pa niya.
"Bes naman! Alam mo kung anong klaseng lalaki ang gusto kong mapangasawa. Magpapakasal lang ako sa mahal ko talaga" sagot ko dito.
Tumaas ang kilay niya and she crossed her arms.
"Eh wala ka pa na ang nagugustuhan maski isa! Ang raming mga gwapo at mayayamang lalaking pinapakilala ko sayo pero maski isa sa kanila wala pa namang nabibihag yang pabebe mong puso!" Bulyaw niya.
Totoo iyon, marami na nga siyang pinakilaka sa akin. Pero AYUKO! Gwapo at mayaman nga, ang pangit naman ng ugali, may iba pang masyadong bilib sa sarili.
Ang bait niyang kaibigan noh? Pinambubugaw ako!
"Basta ayuko, baka sayo nakatadhana to dahil ikaw nakakita" ani ko ay ibinigay pabalik sa kanya ang poster. Tumuloy na ako sa paglalakad.
Trabaho ang hanap ko hindi asawa! Sakit pa sa ulo yan. Jusko po kahit qualified na ako sa pag-aasawa dahil 20 na ako ay hindi pa ako handa. Gusto ko munang tapusin ang pag- aaral ko. Collage pa nga ako, kunting kimbot nalang graduate na ako. One year nalang ang hihintayin.
Ayukong umasa na naman. Kagaya noon 4 years ago..
"Bes hintay naman! Magandang opportunity nato oh!" Habol niya ang hininga ng maabutan ako.
"Ano namang ikinaganda niyan?" Panghahamon ko.
"Oh may pera kana, may asawa ka pang gwapo" ipinakita pa niya ang dalawang daliri niya.
"Sigurado ka bang gwapo yan?" I said sarcastically.
"Mr. Handsome daw eh" nakanguso niyang sagot.
"Naniwala ka naman?" Sabi ko, napanguso nalang siya.
Nagpatuloy na kami sa paglalakad, Naisipan naming kumain muna dahil gutom narin naman ako.
Pagdating namin sa Japanese restaurant ay agad na kaming naghanap ng bakanting upuan. Espresso cream chocolate cake ang inorder ko habang Strawberry cheese cake naman ang kay Pat. May green apple din kami na drinks.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng may nag sitilian ang mga kababaihan sa loob ng restaurant. Nabulunan pa ako dahil sa biglaan nilang pagtili.
Bwes*t na mga babae to! Mamamatay ako ng maaga sa inyo!
"Ano ba sinisigaw-sigaw ng mga haliparot nayan?!" Inis na sabi ni Pat.
"Abah malay ko!" Tugon ko rin.
"WHAAAAHH ANG DARK
ALPHEUS BAND!"
"OH MY GOOOOOD TOTOONG NANDITO SILA!"
"ILABYU DAB!"
Parang tumigil ang mundo ko ng marinig ang pangalan ng banda nila. Pigil ang hininga ko habang nakatingin sa pinto ng restaurant. Hindi ko akalain na makikita ko muli siya sa paglipas ng apat taon. Kumabog ang puso ko na parang ang may nagkakarerang mga kabayo.
Naunang pumasok si Geofell Valbueno - Guitarist sa grupo, Online gamer, racer, basketball player, player din sa puso. Matinik sa mga babae, sa madaling salita chicks boy.
Winakli pa niya ang buhok niya at kumindat sa mga kababaehan na hindi magkanda-ugagang sumigaw.
Sumunod na pumasok ang dalawang kambal na si Keren Drek Galarion at Kian Dirk Galarion - Keren is a Drummer of the group and Kian is also a guitarist. Kambal sila pero hindi sila magka-sundo. They are also a basketball player and a Racer.
Nagsisikuhan ang dalawang kambal at parang pinagtatalunan kung sino ang mas gwapo sa kanilang dalawa.
Itong dalawang to hindi parin nagbago, sakit parin sa ulo...
Sumunod si Clart Serenio - Ang pianist sa banda. Siya din ang pinaka childish sa grupo. Racer, Hindi mahirap lapitan dahil palakaibigan. Basketball player, at gamer.
Nag-pogi sign pa siya at parang artistang kinakawayan ang mga tao. Well hindi naman talaga sila nalalayo sa mga artista.
Pasaway parin. Tsk...
Pumasok naman si Rhenz Vander Bernil - also a guitarist of the band. Music and book lover. Basketball player, racer, seryuso pero sumasabay naman din siya sa mga kalokohan ng mga kaibigan niya.
Ngumiti lang siya sa mga fans niya at umupo na.
Grabeh! Ngiti niya palang nakakalaglag panty na!
Mas lumakas pa ang kabog ng puso ko ng may papasok na lalaki. Sasabog na sa kaba ang puso ko. Pigil hininga ako sa paghihintay sa susunod na papasok. Ito na... Siya na....
Lahat ng kaba ko ay napalitan ng inis. Nang imbes na lalaking matagal ko nang gustong makita ay hindi ang pumasok kundi ang king*nang janitor na itim na itim ang gilagid at isang buwan yatang walang toothbrush.
Tang*na ang epal ng gag*!
Sa pagkurap ko ay agad na namang bumalik ang kaba ko at mas doble pa yata sa una. Pumasok na ang lalaki ng hinintay ko sa matagal na panahon. Ang lalaking akala ko ay hindi ko na makikita sa personal.
Si....... Xavier Axel Dawson Ang vocalist ng banda. He is the leader of the group which called BLACK ALPHEUS BAND. His a racer, basketball player, and a cold leader.
Para siyang may hinahanap na tao, dahil tinitingnan niya bawat table. Nang malapit na ang mata niya sa table namin ay agad akong nagtakip ng mukha gamit ang bag ko. Hindi naman sa assuming pero naniniguro lang ako. Impossible namang naaalala pa niya ako hanggang ngayon. Ang pinangakoan niya pero hindi naman niya tinupad.
"Hoy bes! Umalis na tayo dito?" Mahinang sabi ni Pat. Hindi siya nagtatago dahil hindi naman siya kilala ng mga yun. Tanging ako lang. Alam din ni Pat lahat tungkol sa nakaraan. Apat taon na ang nakakaraan. Sinabi ko lahat sa kanya dahil siya lang naman ang nakapagsasabihan ko ng mga saloobin, hinanakit at sikreto.
Dahan-dahan kaming naglakad papunta sa pinto. Madadaanan pa namin sila kaya kailangan kong yumuko para hindi nila ako mamukhaan. Wala namang nakapansin sa aming iba dahil nasa iisang grupo lang ang atensiyon nila. Ang DAB.
Malapit na kami sa pinto ng mapatigil ako...
"Can anyone know who is Alexia Hayward?"
Hindi ako pwedeng magkamali. Boses iyon ni Clart. Bakit nila ako hinahanap? Naalala pa nila ako?
Nakatayo lang ako sa pinto pero nanatili akong nakatalikod sa kanila.
"Mortecia ba ang second name niya?" Tanong ng babaeng nasa kabilang table lang nila.
"I don't know but did you know her?" Tugon naman ni Clart.
Alexia Hayward lang pala ang alam nila. Malay ko ba kung ako ang hanap nila, eh ang raming Alexia Hayward sa mundo.
"Siya ba yung nasa pinto?" Inosenting ani ng babae.
Lintik na! Nasa pinto ako! Famous pala ako? Ba't di ko alam?
"Miss?"
Bago pa sila makalapit sa amin ay kumaripas na ako ng takbo. Ganon din naman si Pat. Para na kaming kriminal dahil sa mga pinanggagawa namin! Lord help us!
"Miss! Wait!"
Patuloy sila sa pagtawag pero hindi na ako lumingon. Baka makita pa nila ang mukha ko nako lintik na!
"Mas mabuti pa maghiwalay tayo! Dito ako! Doon ka!" Sabi ni Pat habang patuloy parin kami sa pagtakbo.
Sumang-ayon na ako sa plano niya. Successful naman dahil nahati ang grupo nila. Ang iba ay hinabol si Pat at ang iba naman ay sa akin.
Para na akong kriminal na hinahabol ng pulis! Bakit ba kasi ayaw nilang tumigil?! Ano namang kailangan nila sa akin?!
Mas binilisan ko pa ang takbo. Sakto namang may nakita akong sasakyan na bukas ang pintuan.
Sorry kung sino man ang nagmamay-ari nito! Kailangan ko ng tulong mo!
Hindi na ako nagdalawang isip na sumakay. Yumuko pa ako para hindi nila ako makita. Nilagpasan nila ako kaya napahinga ako ng maluwag. Habol ko ang hininga habang hindi parin matigil ang lakas ng kabog ng puso ko.
Diyos ko! Malapit na ako don! Nagpasalamat naman ako dahil walang tao sa loob ng kotse.
Infairness ang ganda ng kotse. Sa labas nga ang ganda na ano pa kaya sa loob noh!
Napahawak ako sa dibdib ko para pakalmahin. Malayo-layo din ang tinakbo ko ah.
Lalabas na sana ako pero nanlaki ng mata ko ng bumukas ang driver set. Patay! Ang may-ari na yata to! Nasa back set ako kaya hindi niya agad ako nakita.
Nakatakas nga ako sa kanila! Hindi naman ako makakatakas sa may-ari ng kotseng to!
Yari na talaga ako!...