"Oh, bakit ka nakangiti?" taas kilay na tanong sa'kin ni Ella nang puntahan niya ako dito sa bahay.
"Ha? Hindi naman, ah?" ngumuso ako. Umirap lang siya at dire-diretsong pumasok sa kwarto ko. Agad siyang humilata sa kama ko at nag cellphone habang ako naman ay umupo sa study table ko at linabas ang laptop ko.
"I'm writing a new novel." I shared. Agad siyang tumingin sa'kin at umupo,
"Really? What's the title?" she asked excitedly. 
"Wala pa. Iniisip ko palang. I've already made three chapters!" I told her and faced my laptop to open my drafts.
"Pang-ilan mo nang libro 'yan?" tanong niya.
"Fourth. I'm also thinking of publishing it once I finish it. Nakausap ko na 'din 'yung publishing house, payag naman sila." I shrugged. 
"Hoy, gaga ka. Nasaan ka pala kahapon?" bigla niyang tanong.
"Gumala ako mag-isa, bwisit ka." pagsisinungalin ko nang hindi 'man lang siya tinitignan. Bigla kasi siyang nag cancel, may emergency daw pinsan niya. Buti nalang talaga nakilala ko si Ivan.
Speaking of Ivan, gosh! Na-miss ko siya bigla. He's so fun to be with!
"Oh, nakangiti ka nanaman." biglang sabi niya kaya napatigil ako bigla.
"Ugh, this man, really!" inis na bulalas niya nang mag ring bigla ang cellphone niya.
"Hello? Yeah, I'm with Seah. Wilson, ano ba? Ewan ko sa'yo, bahala ka sa buhay mo!" inis niyang sabi nang sagutin ang tawag.
"Nag-away nanaman kayo?" tanong ko at tinignan siya.
"Palagi naman. Parang ngang patapon na relasyon namin, sa totoo lang." tulala niyang sabi. Hindi nalang ako nagsalita dahil kahit kailan, hindi ko naman nagustuhan si Wilson para sa kanya. He's too toxic and annoying.
Nanahimik nalang ako at tinuloy ang tina-type ko habang siya naman ay nagce-cellphone lang sa kama ko.
Our silence was interrupted when my phone suddenly rang.
'Ivan calling...'
"Sino 'yan?" chismosang tanong ni Ella at tinignan ako.
"Wala, mag cellphone ka nalang ulit diyan." umirap ako at sinagot ang tawag.
"Hey, what's up?" I asked and leaned my back against my chair.
"Nothing, I just wanted to hear your voice again." he said and I heard his chuckle.
"Luh, okay ka lang? Miss mo naman na agad ako." I laughed. Nakita ko ang mapanuring tingin ni Ella sa gilid pero hindi ko nalang siya pinansin. Isipin niya kung ano ang gusto niyang isipin, bahala siya.
"Are you free tomorrow? Let's go grab breakfast." Ivan asked. I smiled widely and agreed immediately. Nag-usap pa kami pagkatapos 'non bago siya nagpaalam dahil may lakad daw siya kasama mga kaibigan niya.
"Okay, I'll see you tomorrow. Take care, Seah." he said and ended the call. Nakangiting linapag ko ang cellphone ko sa lamesa bago bumaling kay Ella na nakataas na ang kilay.
"I think I found my new crush!" I giggled.
"Wow, after how many years, finally!" she replied sarcastically and rolled her eyes. Attitude siya.
"Grabe naman 'yung years." I laughed and crossed my arms.
"Totoo naman, ah? Ang tagal mong walang crush, masyado kasing mataas standards mong gaga ka."
"Okay, I guess that's true. Pero ngayon, may tumapat na!" I cheered happily and clapped my hands.
"Oh, saan mo naman nakilala 'yang crush mo na sinasabi mo?" she arched a brow. Kwinento ko nalang sa kanya lahat ng nangyari kahapon 'nung hindi niya ako sinipot. Walang labis, walang kulang.
"Ano ba pangalan at surname niya? Alam mo?" she asked and took her phone out, ready na mang-stalk ang gaga.
"Hindi niya nasabi surname niya pero Ivan ang pangalan niya." I shrugged. Natigilan siya saglit pero maya-maya ay sinamaan ako ng tingin,
"Umayos ka, ha? Siguraduhin mo munang matino 'yan." she told me. Tumango naman ako at nginitian siya bago ibinalik ang atensyon ko sa ginagawa ko kanina.
"Good morning, nandiyan ka na ba?" tanong ko kay Ivan nang tawagan ko siya sa telepono kinabukasan. Palabas palang ako ng bahay namin, medyo na-late kasi ako ng gising.
"Not yet, traffic kasi." he answered which made me sigh in relief.
"Ikaw ba? Wala pa?" he asked me back.
"Wala pa, kakalabas ko pa nga lang ng bahay, eh." I chuckled.
"Let me guess, na-late ka ng gising, noh?" he joked.
"Paano mo nahulaan 'yun?" I laughed.
"Just a random thought." sagot niya naman. "I'll call you once I get there. See you later!" he said and ended the call.
Nang makarating ako sa restaurant na napag-usapan namin, nakatanggap na 'din ako ng text galing sa kanya.
From: Ivan
I can see you. You're wearing white, right? Nasa left side mo ako, sa dulo.
Napatingin ako sa left side ko at nakita siyang nakangiti sa'kin habang nakataas ang isang kamay.
Agad akong naglakad palapit sa kanya at umupo sa harap niya. "Nauna ka pa sa'kin." I said and laughed.
"It's fine. Naka-order na ako. Hindi ko lang sure kung gusto mo." he licked his lower lip and smiled.
"Ay, okay lang. Ano ba in-order mo?" tanong ko sa kanya. Sasagot na sana siya pero may nakita siya sa likod ko at nginuso 'yun.
"Two orders of tapsilog and two cups of iced coffee. Enjoy your breakfast, ma'am, sir." the waiter smiled at us.
"Ano, gusto mo ba? Kung ayaw mo, pwede naman tayong mag-order ulit." sabi naman sa'kin ni Ivan nang makaalis na ang waiter.
"Actually, favorite breakfast combination ko ang coffee at tapsilog." I told him and smiled widely.
"Wow, really?" He raised his brows. "I'm good at guessing, huh?" he laughed. I took a sip from my coffee and asked,
"What do you mean you're good at guessing?" I asked him.
"Iniisip ko kasi kanina kung ano pwede orderin na magugustuhan mo. Tapsilog and iced coffee was the first thing that popped in my mind so..." he shrugged.
"Well, good guess, dude." natatawang sabi ko at kinuha na ang kutsara't tinidor para maka-kain na.
"We should do this more often, don't you think?" he asked while we were eating.
"Pwede din. Every weekend, gusto mo?" nakangiting tanong ko. Tumango naman siya at may kinuha sa bakanteng upuan na katabi niya,
"Oh, here's the book by the way. Natapos ko na din agad kagabi." he said and handed it to me.
"Ang bilis mo naman magbasa." I commented while flipping through the pages.
"I got hooked with the plot, I didn't notice the time so I slept around three in the morning. It's a good book." pagkwe-kwento niya. Tumango naman ako at ngumiti bago linagay ang libro sa bag ko.
"Maganda daw mga libro ng author na 'yun, sabi nila." I told him, pertaining to the author of the book that we were talking about.
"She's actually my favorite author." he smiled. "Ang ganda kasi ng plots ng stories niya."
"Kaso anonymous siya, noh?" natatawang sabi ko.
"Yeah. Nakaka-curious tuloy siya. I mean, bakit kaya ayaw niyang ipagkalat identity niya? I really want to meet her in person." kumunot ang noo niya at napaisip.
"Hmm, ewan natin. I guess her identity will remain a secret." tumawa ako.
"Yeah, I guess."
"Ay, paano ka nga pala nahilig sa mga libro? Bihira kasi ang mga lalaking mahilig magbasa, lalo na kapag romance ang genre." I asked him curiously. Buong buhay ko, siya palang ang lalaking nakilala kong mahilig magbasa.
"I don't know. Siguro, nagustuhan ko lang talaga." nagkibit balikat siya. Tumango nalang ako at nagpatuloy na sa pagkain.
"Wala kang girlfriend?" I suddenly asked. Baka kasi mamaya, may jowa na pala 'to. Nako, ayaw kong masangkot sa mga third party na 'yan, mapagkamalan pa akong kabit. Sa ganda kong 'to? Na-uh.
"I had one, I think. I don't remember." he answered.
"You think? You don't remember? Paanong hindi mo sure?" tanong ko.
"Ewan ko. Basta sure akong wala pero sa mga panaginip ko, meron. She appears in my dreams every night and in different scenarios. Hindi ko lang kilala ang mukha niya dahil blurred sa utak ko. Basta ang sigurado ako, mahaba ang buhok niya at based sa scenarios sa mga panaginip ko, mahal na mahal ko daw siya 'nung kami pa." pagkwe-kwento niya sa'kin.
Agad tuloy akong na-curious...
"Can you remember what her name is?" I asked. He looked up, parang nag isip pa saglit bago tumingin ulit sa'kin at ngumiti kaunti.
"Camille. Her name's Camille."