Cia POV 
Maaga akong nagising para maipaghanda ko ng makakain si Drex. Alam ko kasi na papasok na siya sa ospital. Pareho kaming graduating ni Drex and his taking a course of Doctor. Since yun talaga ang hilig niya bata pa lang.
Ako naman. I take as a doctor as well katulad niya. Kasi nga diba? Mahal ko siya kaya nahilig ko na din ang piliin ang maging nurse.
Habang naghahanda na ako ng pagkain sa mesa ng mapansin ko ang pagbaba nito, kaya agad akong lumapit sa gawi niya.
" Drex naghanda ako ng almusal baka gusto mong kumain?" tanong ko dito.
" Wala akong gana. Kung gusto mo kainin mo yan mag isa" cold na tugon nito at nagsimula ng umalis.
Napayuko na lang ako. Hayss yaan muna masasanay ka din Cia. Nakita ko na lang ang papalayong kotse nito.
" Sayang naman ang niluto ko. Ang dami pa naman tas ako lang ang kakain?" malungkot na wika ko kaya napabuntunghininga na lang ako.
Tutungo na sana ako sa dining ng may nagsalita sa likod ko.
" Hi bess morning. Hmm, ang bango ahh? Pwede makikain?" tanong nito.
" Hayy naku. Nagpunta ka lang ba dito para makikain?" tanong ko dito.
" Hindi naman. Pero parang ganun na rin" nakangite na wika niya dahilan para matawa ako.
" Lika na nga. Samahan mo na lang ako" aya ko dito.
" Yan. Yan ang gusto ko sayo. Hahaha, kaya sana laging ganito" nakakalokong wika nito.
" Naku naman Alexandria para ka namang di anak ng artista niyan" wika ko dito.
" Ssshhh. Wag kang maingay. Kaya nga hindi ko ibinabalandara na anak ako ng artista para hindi ako dumugin ng mga fans ng parents ko" saad niya sa akin.
" Oo na po " saad ko.
" Eh ikaw? Para ka namang di tagapagmana ng-" pinutol ko na ito.
" Oo. Kain na lang tayo. Di ka ba papasok sa ospital?" tanong ko.
" Hmm, papasok ang kaso. Wag muna  ngayon kasi aalis tayo" saad nito habang nilalantakan na ang pagkain ko.
" Saan naman?" takang tanong ko.
" Basta malalaman mo rin. Regalo ko na sa kasal mo" saad niya sa akin.
" Hayy naku. Siguraduhin mo lang na masaya yan ahh?" tanong ko.
" Oo naman. Kaya kain na" aya nito saka nagpatuloy ng pagkain.
Kaya sinaluhan ko na lang siya.
                         Drex POV 
Abala ako sa pagtingin sa mga patients ng biglang lumapit sa akin si Ethan.
" Akala ko di ka papasok ngayon" bungad na wika nito.
" Bakit naman ako di papasok?" tanong ko.
" Kasi honeymoon stage niyo pa ngayon. Look! Ni hindi nga pumasok ang asawa mo eh" wika nito.
" Wala akong paki kung di siya pumasok. Buhay niya yan" saad ko dito.
" Ikaw napaka pusong bato mo talaga" saad nito sa akin.
" Tss, she made me like this. Kasalanan niya naman kaya panindigan niya yan" saad ko dito saka na muling binaling ang tingin ko sa iba pang pasyente.
Nakita ko na lang itong napailing iling na umalis at nagtungo sa pasyente na naka assign sa kaniya.
                         Cia POV 
Hindi ko maiwasang di mapangite sa bagay na regalo ni Ria sa akin.
" Ano nagustuhan mo ba?" nakangite na tanong nito.
" Oo. Salamat ang ganda" nakangite na wika ko.
" Hahahhaha, sabi na eh magugutushan mo talaga yan. So ano? Kailan mo balak dalhin ang asawa mo dito?" tanong niya.
Dahilan para malungkot ako. Alam ko naman na di siya sasama sa akin eh.
" Ouh anong mukha yan?" tanong nito.
" Wala. Mabuti na muna siguro na ako na muna ang magtungo dito. Alam ko kasi na abala siya " saad ko dito.
" Abala? O talagang ayaw niya lang?" tanong nito.
Napatayo naman ako sa isang bato. Kasalukuyan kasi kaming nasa lugar kung saan naging memorable sa akin kasama si Drex.
" Alam mo naman ang sagot diba? Alam kung kasalanan ko din naman eh. Kasalanan ko kung bakit naiipit kami sa ganitong sitwasiyon. I was at that moment na aayaw na sana. Ang kaso napakamarupok ng puso ko eh. Nagpadala ako sa kung ano ang dinidekta nito" saad ko sa kaniya habang hawak ang dibdib ko kung saan nandon ang puso ko.
" Alam ko na matibay ka bess. Nakayanan mo nga ang lahat diba? Malay natin balang araw magigising na lang si Drex na mahal ka na pala niya. Kung nagawa mo nang sumugal. Pwes ituloy muna. Alam mo naman na mahirap na ang bawiin pa kasi nandiyan na. Bess. Lagi mo lang tatandaan na sa bawat sugal may daan para doon ka na lumabas. Kung hindi mo na kaya at kung wala talagang mangyayari sa relasiyon ninyong dalawa. Nakahanda kaming tulungan kang bumangon muli " saad niya sa akin dahilan para mapangite ako.
" Mag enjoy na lang tayo mas dapat na eh sulit natin ang pagpunta natin dito " wika ko sa kaniya.
" Aba dapat lang. Nag effort kaya akong dalhin ka dito. Kasi alam ko na ayaw mo nang magtungo dito. Kaya lika na maglibot na ulit tayo" aya niya sa  akin kaya sumunod na lang ako dito.
    Fastforward
                          Drex POV 
   Night
Ng makauwi na ako ay agad na akong pumasok sa bahay. At wala akong makita na Cia sa loob.
Napakunot na lang ang noo ko. Saan na naman naglalakwatsa ang babaeng yun? Alam niya na kasal na siya at may asawa na siya. Nagawa pa niyang magpagabi sa kung saan saan.
                      Cia POV 
Ng makarating na ako sa bahay ay agad na akong nagtungo sa may pinto. Mabuti na lang at may susi ako dito.
Ng makapasok na ako ay agad na akong tutungo sana sa taas ng bigla na lang may nagsalita sa likod ko.
" Nagawa mo pa talagang umuwi?" tanong nito na pansin ko ang galit sa boses niya.
" Ikaw pala. Pasensya na kung gabi na akong nakauwi. Naaliw lang kasi kami ni Ria eh. Kaya di ko namalayan ang oras. Nagugutom ka ba-" agad naman itong sumabat.
" Wala akong gana. Alam mong kasal ka na pero umaalis alis ka na akala mo dalaga ka pa!" galit na wika nito.
" Pero si Ria lang naman ang kasama ko Drex. Wala nang iba" paliwanag na ako dito.
" Sabagay. Di na ako magtataka. Eh malandi ka naman din. Wala akong pakialam kung sino pa ang kasama mo. O sa susunod sana mga lalaki naman para may dahilan ako para mag file ng annulment" wika nito saka umakyat na sa kwarto nito.
Ganun ba talaga ang tingin niya sa akin? Malandi? Eh siya lang naman ang lalaki na kinababaliwan ko. Wala ng iba!
Aakyat na sana ako sa taas ng tumunog ang phone ko.
" Hello" wiko ko sa kabilang linya.
" Anak si mama ito" tugon naman nito.
" Ma napatawag ka po?" tanong ko.
" Kumusta ang buhay may asawa? Ok ka lang ba diyan? Did Drex treat you nicely?" tanong nito.
" Ahm opo Ma. Maayos naman po ako. At isa pa tinuturing naman akong asawa ni Drex kaya walang problema" saad ko dito.
" Ganun ba. Mabuti naman. Siyangapala anak. Dadalaw ako diyan sa makalawa ahh? Namimiss ko kasi ang princess ko eh" wika ni mama na for sure naka puot na ito ngayon.
" Hindi na yan baby hon. Dahil siya na ang gagawa nang baby" rinig kung wika ni papa dahilan para mamula na lang ako.
" Naku napaka bata pa nang anak natin hon. Di porket kasal na siya ay agad na bibigyan na tayo ng apo. Naku mamaya na pag nakatapos nang pag aaral" wika ni mama kaya napangite na lang ako sa kanila.
" Hayy naku Ma.wala pa po yan sa plano namin. Baka mga 10 years from now" wika ko.
" Hahahha, matanda na kami noon anak. Baka pwedeng agahan naman" wika ni papa kaya mas lalong natawa kami.
Kung alam niyo lang Mama, papa. Mas mabuti na di niyo na lang alam. Kaya ko pa naman eh. Kaya ko pang humawak.
" O siya anak. Mag iingat ka ok? And be a good wife sa asawa mo" paalala ni mama.
" Opo Ma. Your my mentor kaya" wika ko dito.
" Hahahhaa, naman paalam anak. We love you. Goodnight" wika ni mama sa akin.
" Goodnight sa inyo Ma, papa " tugon ko saka namatay na ang tawag.
Napabuga na lang ako ng hangin dahil sa nangyari.
    Morning
Gaya ng nakagawian ay maaga na naman akong nagising para magluto ng makakain namin ni Drex. But as always. Di na naman siya kakain kasama ko.
" Pwede ba! Sinabihan na kita na di ako sasabay sayo. Kaya wag ka ng magluto ng marami, at isa pa. Nakakawalang gana kang kasama sa hapagkainan" cold na wika nito saka nagsimula nang maglakad paalis.
Naiwan na naman akong napayuko. Right. Ok lang yan Cia kaya mo yan. Kaya mag isa na lang akong kumain habang inaalala kung sana. Sana matupad ang hiling ko.
     Fastforward
Kasalukuyan akong nasa office ng ospital ng may makasalubong akong isang batang babae.
" Hello ate Cia" wika nito sa akin.
" Yes? You are?" tanong ko dito pero pakiramdam ko pamilyar siya sa akin.
" Hehehhe. Nakalimutan mo na po pala ako. I am Nere. The little girl you save sa dagat po" wika nito.
Doon ko naman naalala ang mukha niya. Oo nga pala. Hayss nagiging makalimutin na ako.
" Pasensya ka na Nere ahh. Nakalimutan lang ni ate. Aanong ginagawa mo dito sa ospital?" tanong ko dito.
" Dito kasi naka assign si kuya kaya dumalaw po ako dito" tugon naman nito.
" Assign? You mean doctor ang kuya mo?" tanong ko.
" Opo. His the best doctor I have ever seen. And besides po. Nandiyan lang ang office niya sa pinaka tuktok. Would you like to accompany me ate?" tanong nito.
Napatingin naman ako sa relo ko and malayo pa naman ang oras. Kaya nilingon ko na lang ito at tumango.
" Yehey "tuwang wika nito saka humawak sa kamay ko.
Nagsimula na lang kaming maglakad patungo sa office daw ng kuya niya.
                       Drex POV 
Habang abala ako sa pag observed sa mga names at sakit ng pasyente ko ng bigla na lang may kumatok.
" Yes" tugon ko.
Bigla na lang itong bumukas at bumungad sa amin ang nurse na assistant ng doctor, dahilan para mapalingon ako dito.
" Excuse me Drex. Is Doctor Patrick here?" tanong sa akin ng co - intern ko.
" Yes. His in his office. You just give  it a knock" saad ko dito dahilan para tumango ito at lumabas.
Naisipan ko na lang na kumuha muna ng coffee sa mini kitchen ng office ko. Habang gumagawa ako ng coffee ng bigla na lang bumukas ang pinto at iniluwa si Cia na may kasamang batang babae na agad nagtungo sa office ni doc.
" What is she doing here?" takang tanong ko.
                     Cia POV 
Ng makapasok na kami sa office ni doctor ng bigla na lang itong nagulat ng makita niya kami ni Nere.
" Ouh kayo pala. Nere anong ginagawa mo dito?" takang tanong niya sa kapatid niya.
Nahihiya ako kasi. He is really the new doctor na sinasabi na may ari ng ospital na ito. Hindi ko aakalain na personal ko na pala siyang nakilala.
" Ouh Cia. May problema ba? Nagulat ba kita?" tanong nito sa akin.
" Huh? Di naman doc. Hindi lang ako makapaniwala na personal na pala kitang nakita. Sa tv lang kasi kita nakikita" nahihiya na wika ko.
" Hahahha, ano ka ba. Call me Patrick na lang. Masyado namang pormal ang doc. At isa pa. Di ka na iba sa akin. Ikaw ang nag save sa kapatid ko. At malaki ang pasasalamat ko sa bagay na yun" saad nito sa akin na nakangite.
" Oo nga ate Cia. At isa pa. Pwede mo akong maging sister in law kung gusto mo" saad ni Nere na kinikindatan pa ako.
Natawa na lang kami sa kakulitan nito.
" Well. Wala ka na bang gagawin Cia? Aayain ka sana namin na mag lunch sa labas" wika ni doc.
" Huh? Isasama niyo ako?" takang tanong ko.
" Oo naman. So ano tara?" tanong nito dahilan para mapatango na lang ako.
Bigla na lang itong tumayo sa upuan niya at agad na tinanggal ang uniform nito.
Nakita ko kung gaano pala diya kagwapo sa personal. No wonder kung bakit maraming babae ang nababaliw sa kaniya.
" So tara?" tanong nito ulit.
" Sige" wika ko.
Nagsimula naman kaming maglakad palabas ng office. Ngunit napatingin ako kay Nere ng hinawakan niya ang kamay ko at ang kamay ng kiya niya. Nagmukha tuloy kaming isang pamilya sa itsura namin ngayon.
                  Drex POV 
Napalingon na lang ako sa bumukas na office ng doctor at doon ay nakita na masayang naglakad sila palabas.
Naikuyom ko na lang ang kamao ko sa inis. Talagang nagawa pa niyang maglandi sa iba samantalang ako. Heto iniwan ng babaeng mahal ko dahil sa makasariling babae na yun. Anong akala mo ikaw lang ang magsasaya? Pwes sisirain ko din ang kaligayahan mo.
                   Ria POV 
Habang abala ako sa pag check sa mga pasyente ng marinig ko na lang ang bulong bulungan ng mga nurse.
" Naku kung nakita mo lang kanina. Aakalain mo talaga na may relasiyon si doc Patrick at si Cia. Kasi naman po. Para silang isang pamilya habang may isang anak na batang babae" wika ng isang nurse.
Si Cia? Kasama si doc Patrick? Bat di niya man lang naipakilala sa akin ang doctor? Hayss, nakakainis na si bess ahh. Palagi na lang akong huli sa balita.
" Miss kailan mo ba balak na bunutin ang injection sa akin?" tanong ng pasyente na tinuturukan ko.
" Ayy naku kuya. Pasensya na" hinging paumanhin ko.
Naku naman. Ayan kasi Ria napaka marites mo. Pero tama ba yung narinig ko?