Chapter 04
Jackson POV
Hindi ko akalaing sa pagpasok ko sa school na ito ay matatagpuan ko pala ang taong matagal ko ng hinahanp,ang taong hindi ako tanggap ngunit tinuturing kong isang nakakatandang kapatid.Oo siya ang aking Kapatid sa namatay kong ama,Walang iba kundi si Cedric Harry Brown.
Habang pinagmamasadan siyang kumakain mula sa malayo.
"Lets go bestpren " sabi ni Michael
"Huh?"
"Tarana pumasok na tayo sa room,time na oh"
"Ah sige mauna na kayo,susunod na lang ako"
"Okay" sagot ni Michael
Pumunta na sila sa Room
Lalapitan ko sana si Cedric ang kuya ko ng biglang isang babaeng estudyante ang lumapit sa kanya.
"Sr,can you please help me in my English assignment,later?"
"No,I can't Because my subject is Science Not English"
"Sr please po,Promise I'll give you some of you favorite food if you help me" panguuto ng babae at ang seryosong mukah ni Cedric ay napalitan ng pagkasabik
"Really?"
"yes Sr,your Favorite Chocolate Cake"
"Wait, baka may bayad yan you know I don't have money"
"Don't worry Sr Walang bayad alam naman ng lahat na kuripot ka eh,promise walang bayad"
"Promise?" Napangiting sabi ni Cedric
"yes Sr"
"Okay Fine,I teach you later at your house" Pag payag niya at natuwa naman ang Babaeng Student
"Yes,thank you Sr"
Napangiti ako dahil wala pa din siyang pinag bago Mabait pa din siya at mukang Pagkain katulad ko,siya ang dahilan kung Bakit lagi akong kumakain.
Naalala ko niyon Ganito noong 6years old ako at 7years old ka lang.
Flash Back
"Kuya Turuan mo po ako paano mag sulat" (sabi ko)
"No I Don't,I was here because of dad not to teach you how to Write,and please stop calling me KUYA!Because I will never accept you ask my Brother!"
"kuya Maganda ba sulat ko"
"Hahaha are Joking?sulat Ba yan?hahaha well ang panget!Very Bad Writing Hahaha"
Nalungkot ako Dahil bukod sa wala akong naintindihan sa iba niyang sinabi Pinagtawanan ni kuya ang sulat ko
"kuya turuan mo ko mag sulat"
"Okay Fine,I will teach you,tuturuan kita but in one condition,buy me Food because I'm hungry"
"Huh?Kuya pwede tagalog lahat sabihin mo?"
"Hayst!!What ever,ang sabi ko ibili mo ko ng Pagkain Gutom na ako eh,libre mo wala akong pera"
"kuya Bakit Ba lagi gusto mo kumain?"
"Simple lang ang pagkain ay nagbibigay ng Lakas at talino sa bawat tao,Kumakain ako lagi para mas lumakas ako at tumalino dahil kung hindi ako kakain hindi ako lalakas at mababawasan ang talino ko"
-End of Flash back
"Nakakatuwang isiping Wala ka pa ding pinag bago...Kuya" sabi ko sa sarili ko at napangiti
Tumalikod ako at bumalik na sa Room
After few minutes
Nasa room ako Wala pa ang teacher kaya nakikipag usap sa mga kaklase kong lalaki upang malaman ang tungkol sa mga nagaganap na patayan si Jhon naman Lumalandi este nakikipag usap sa mga babae!
"Alam niyo ba kung sino ang Pumapatay?"tanong ko kay Bryan
"Hindi eh wala kaming alam kung sino talaga"
"Mukah ngang galit sa two timer ang Pumapatay eh kasi biruin mo panay Two timer at may kabit ang pinatay" sagot naman ni Lino
"Wala ba kayong napansing kakaiba bago malamang patay yung pangatlong biktima?"Tanong ko
"Wala naman,bakit mo ba tinatanong?"Tanong ni Byan
"Ah...kasi gusto ko lang malaman para ipaalam sa mga pulis anong malay niyo makatulong para malaman ng mga pulis kung sino ang killer" Pagdadahilan ko
"Ay,tama naaalala ko na!"Sagot ni Lino
"Ang alin?"tanong ko
"Wala akong napansing kakaiba ng pinatay yung teacher pero,yung bago patayin ang pangalawa napansin ko iyon"sabi ni lino.
"Yung pangalawa kasi si Si Olivia yon madaming Bf yon eh,nakausap ko panga siya bago siya mamatay dito sa school ang sabi niya may pupuntahan siyang isang Teacher hindi niya sinabi kung sino,pero ng breaktime na naglalakad ako ng maynakita akong isang lalaking nakasot ng leader jacket,sumbrelo tapos may takip ang mukah tumatakbo papunta sa CR"
"Nakita mo ba kung sino?"
"Hindi eh,gutom na gutom na kasi ako niyon kaya hindi ko na sinundan sa CR"
"Sigurado ka bang naka leader Jacket?" Paninigurong tanong ko
"Oo"
Natahimik ako saglit sa sinabing yon ni Lino 'Leader Jacket' sabi ko sa isip ko at naalala ko noon ang oras na namatay ang aking Buong pamilya ang Tito at tita ang aking mga pinsan, ang lolo at lola at ang pinaka masakit ay ang aking ama at ina Few years ago... ang araw kung kailan nag graduate ako ng Criminology,gusto ko sana isorpresa sila pero tila ako ang na sorpresa sa aking nakita
Flash Back
Una akong pumunta sa Bahay ng aking Lolo at lola
"Lolo,Lola nandito na po ako may-"
Binuksan ko ang pinto at nakita kong nakahiga sila.inisip kong tulog lang sila kaya't lumapit ako upang buhatin sila papunta sa higaan nila pero may nakita akong dugo,mga dugo na ng gagaling sa kanila
Umiyak ako at tumakbo upang puntahan sila Tito at tita at sabihin sa kanila ang nakita ko pero maging sila at ang mga anak nila ay Wala na
Tumakbo ako papunta sa Bahay upang sabihin sa akin ina at ama
Pero inabutan ko silang walang Buhay.Noon ay nakita ko ang isang lalaking Nakatakip ang mukah,naka subrelo at leader Jacket
"Sino ka?Anong ginawa mo sa kanila?"Sigaw ko
"Obvious ba malamang pinatay ko" natatawang sagot niya at sobrang galit ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon
"Hayop ka papatayin kita sigaw ko pero-"
Tinutukan niya ako ng baril,akala ko ay papatayin niya din ako pero tinitigan niya lang ako at tumakas,hinabol ko siya ngunit mabilis siyang tumakas.
Mula ng Araw na iyon Magisa na akong nabuhay inilibing ko sila at nangakong huhulihin ko ang taong gumawa niyon sa kanila...Hanggan sa naging isang ganap na akong police at iniwan ko na ang Lugar na iyon.
End of Flash back
"Siya kaya ang taong iyon"Tanong ko sa sarili ko "Kung siya nga ang taong yon kailangan ko siyang mahuli"
.
.
.
.
.
"Nandiyan na si Sr"sabi ni Bryan at bumalik na sila sa Upuan nila
"Huh?sinong-"
"Good Morning"
Tumingin ako sa Harap at tumayo ng makita ang taong nasa Harap,walang Iba Kundi ang aking Kuya Cedric"Kuya"
"Good Morning Sr Cedric"sabi ng lahat
"Nalalapit na ang Exam Class so I'll give A practice Test paper about Science,Siguro naman masasagot niyo ng Tama ang mga Question YUN AY KUNG NAKIKINIG TALAGA KAYO!No Cheating Bawal yon dahil ang mahuli kong Nag che-cheat ay...iki-kick out ko sa school na ito!"
"Ah luh grabe naman Sr!" sabi ng ibang ewstudyante
"Alam niyo ang Kick out right?hindi yun yung sisipain ka talaga para umalis dito,kundi yung hindi ka na kahit na kailan makakapag aral dito!"
"Sr!"Sigaw ni Alice
"Paano po iyan,may dalawang Bagong estudyante po dito hindi nila maiintindihan ang test kasi wala naman sila ng itinuro niyo ang tungkol sa Organism at iba pa?"
"Did you say na may bagong student?Where are they?"
"Katabi po namin!" Sagot ni Alice
Una niyang nakitang katabi ni Alice si Michael
Tumayo si Michael at nagpakilala
"Sr Ako po si Jhon Michael Walker Taga Maynila"
"Eh nasaan ang isa?"tanong ni kuya Cedric
Nagtaas ako ng kamay at napayuko ng makitang tumitig siya sa akin.
"Anong Pangalan mo?"
"Ako si Jackson...Jackson Luis Carter" Pagpapakilala ko
Ngumiti siya sa akin pero alam kong peke yun
"Pamilyar ang Mukang nakikita ko sayo,nagkita na ba tayo noon?Siguro nakita na kita noon hindi ko lang maalala"
Nagulat ako sa tanong niyang iyon 'Kuya kinalimutan mo na ba talaga ako? O baka...hanggan ngayon Ayaw mo pa din sa akin'
Doon ay hindi ko na napigilan pa ang aking sarili,tumayo ako sa harap
"Ako si Jackson Luis Carter My Dream is To be a good police man at gusto ko noon na matagpuan ang kuya ko na inampon ng ibang pamilya na pumunta ng ibang bansa pero noon yon,dahil ang kuya ko natagpuan ko na!" pinilit kong kumalma at Huwag maiyak ngayong kaharap ko na si Kuya
Lumapit ako kay kuya Cedric at nakita kong nawala ang ngiti sa labi niya, naging malamig ang kanyang Pagtitig sa akin
"Kuya Ako ito,hindi mo ba talaga naalala o pilit mo lang akong hindi kinikilala dahil hanggan ngayon hindi-"
"Maupo ka na,Wala akong kapatid!kaya maupo ka na" malamig niyang sagot sa akin
Parang nawasak ang Puso ko sa salitang WALA AKONG KAPATID!
Nakita kong hindi siya tumingin sa Mata ko ng sabihin niya iyon,pilit lamang siyang ngumingiti ng hindi naka tingin sa mata ko.
Bakit hanggan ngayon,hindi mo parin kayang tanggapin ako Masakit na tanong ko sa aking sarili.naupo nalamang ako at nakita kong nakatitig sa akin si Shaira,isang titig nanagsasabing 'Nakakaawa ka'
"Anong tinitingin mo?"galit na sabi ko.
"Wala sorry,gusto mo ako na lang ang magturo sayo para maintindihan mo ang test?"
"Hindi ko kailangan ng tulong mo!"
"Okay"