"Good night, Sab."
I nodded. "Good night din."
He smiled at me and ran his fingers through his hair. It was a bit disheveled but it suits him right. I averted my gaze and hugged myself. We stroll around the beach for God knows how many hours. I had fun, actually. We went to the night market and ate some food. Syempre hindi mawawala 'yong pagkuha niya sa akin ng litrato at pang-aasar sa akin.
Nakatayo ako sa hagdan habang siya naman ay nasa baba lang. Kung dati'y hanggang dibdib lang ako, ngayon ay hanggang leeg na. I glanced at my wrist watch and noticed that it was already pass 11 pm. 
I yawned. "Pasok na 'ko," I said.
Tumango naman siya. "Sige. See you tomorrow."
My brows met. "Bukas?"
Itinaas niya ang kanyang camera. "Hindi ba sabi ko sa 'yo na may bayad itong pictures mo?"
"Oh," I nodded. "Right."
Nakakapagtaka. Bakit kailangang bukas pa? But anyway, since I was already sleepy, I went inside my room and clean myself. Ayokong matulog nang hindi nagbibihis. I did my skin care routine first then lie on my bed. I stared at the ceiling and hugged my pillow. My eye lids were falling until I was brought to the dreamland. 
***
Kinabukasan ay nagising ako dahil sa sunod-sunod na katok. Dumaing ako at nagtalukbong ng kumot. Pero hindi pa rin ito tumigil. Nakasimangot akong bumangon at magkasalubong ang dalawang kilay na naglakad papunta sa pinto para buksan ito. 
"What the fuck is your problem?! I'm still fucking sleepy!" sigaw ko pagkabukas ng pinto.
As soon as I opened the door, the first thing I saw was a lean chest. I shook my head to get myself together. I yawned and lifted my face. My lips parted and my eyes widened when I saw who it was.
It was Xavier!
Nakita ko kung paano bumaba at taas ang kanyang adam's apple nang magtagpo ang aming mga mata. Nakatulala siya sa akin at gulat na gulat din ang kanyang mukha. I blinked several times and cursed. Agad ko namang sinarado ang pinto at nagmamadaling pumasok sa banyo.
"Holy cow!" sigaw ko nang makita ang aking itsura sa harap na salamin.
My hair was a total mess and I wasn't wearing my bra! Mabuti na lang at malaki ang t-shirt kong suot kaya hindi masyadong halata. My face was a mess, too. But thank God! I don't have eye boogers. Agad akong naghilamos at nagmouth wash. I fixed my hair too and wore my bra. Pagbukas ko ng pinto ay nakaupo siya sa isang upuan na gawa sa bamboo. He was wearing a simple white round t-shirt and khaki shorts habang may nakasabit na naman na camera sa kanyang leeg. Agad siyang tumayo nang mapansin akong lumabas. Sinuklay niya ang kanyang buhok habang naglalakad papalapit sa gawi ko.
I cleared my throat and sighed. "Ang aga mo namang mambulabog. Inaantok pa 'ko."
"I'm sorry. Ah, gusto lang sana kitang ayain."
Humalukipkip ako at kumunot ang aking noo. "Saan?"
"Breakfast."
Okay? So, ginising niya 'ko para ayain na magbreakfast?
"That's all? Binulabog mo ang tulog ko para lang kumain? My Gosh! I would rather sleep than eat, Xav."
"Syempre kailangan mong kumain kasi marami tayong gagawin ngayon."
Hindi ako nakapagsalita agad at nanatili ang aking mga mata sa kanya. I squinted my eyes. 
"What the hell are you thinking?"
He twitched his lips, hiding his smile. "It's payback time, Sabrina."
"What?"
"Gusto mong i-send ko sa 'yo 'yong pictures mo, 'di ba? Ang ipambabayad mo sa akin ay ang oras mo."
Umawang ang labi ko. "So, it's not money?"
Umiling siya at ngumisi. "Hindi po ako tumatanggap ng pera. Oras niyo lang po ay sapat na. Tsaka marami pa silang tourist attractions dito, eh. Sayang naman 'yong bakasyon mo kung hihilata ka lang maghapon."
Sandali akong nag-isip. He got a point, actually. How can I enjoy my vacation if I would just sleep all day, right? Sayang naman 'yong gastos ko. Total ay nandito na rin naman ako ay susulitin ko na ang bakasyong ito.
I sighed. "Fine."
Ngumiti siya at napasuntok pa sa ere. Inirapan ko siya. "Hindi naman halata na masaya ka."
"Syempre. Kasama kita, eh."
I felt that my cheeks were burning right now because of what he said. But I ignored it and walked away. 
"I'm hungry. Let's go."
In my peripheral vision, I saw him walking beside me. I unconsciously tapped my shorts and noticed that I didn't bring anything! Shit! Ano'ng ipambabayad ko? I stopped and he stopped too.
"May problema ba?"
"I forgot my wallet and phone."
"It's okay. Libre ko naman, eh."
Umiling ako. "Ang dami ko ng utang sa 'yo."
Hahakbang na sana ako pabalik sa villa nang marinig ko siyang may binulong. Hindi ko nga lang masyadong maintindihan kung ano iyon. Nilingon ko siya na ngayon ay nakanguso habang mahinang sinisipa ang buhangin. 
"What were you saying?"
His forehead creased when he looked at me.
"H-huh? I didn't say anything."
"No. May binulong ka, eh."
He shifted his weight and held the strap of his camera. "Sabi ko kunin mo na 'yong phone mo. Gutom na 'ko, eh."
"E di mauna ka na roon."
He crinkled his nose while shaking his head. "I'll wait for you."
"Suit yourself," wika ko at naglakad pabalik sa aking villa.
Nasa labas pa lang ako'y naririnig ko na ang pagtunog ng cellphone ko. I sighed and opened the door. Pagpasok ko ay napangiwi ako dahil hindi ko pa pala naliligpit ang aking hinihigaan. Nawala na rin sa isip ko kanina kasi nagmamadali na 'kong ayusin ang sarili ko. Maybe if Angelique is here, probably she would tease me why I am panicking to fix myself.
Duh? Mali bang mag-ayos ng sarili? So, kahit kagigising mo lang at may nakita kang tao hindi ka na mag-aatubiling ayusin ang sarili mo? Nakakahiya kaya. Okay lang sana kung seven years old pa 'ko at wala pang paki-alam sa physical appearance and how the judgments of the people around me. Paano ngayon ito e 20 na 'ko? As much as possible, I want to look decent in front of others even if they would judge and look at me in a bad way.
It took me ten minutes to finished it all. Kinuha ko na rin ang phone ko at ang aking wallet. I checked my phone and sighed. Hanggang ngayon hindi pa rin natatapos si Angelique sa pangungulit sa akin tungkol kay Xavier. I didn't bother to reply her. Instead, I dialed my Daddy's number while walking back where I left Xavier. It took three rings before he answered my call.
"Hey, Sabby! Good morning," he greeted me with enthusiasm. 
I rolled my eyes. "Dad, I told you stop calling me Sabby."
Since it is still 7:03 in the morning, I bet he's sitting on our veranda right now while sipping his favorite black coffee. 
"Is that Sabrina, hon?" I heard my Mom's voice on the other line.
"Yes. Wanna talk with her, honey?"
In just a swift, I heard my Mommy's a little bit tired voice. "Hey, Sab. Nagbreakfast ka na?"
I stopped walking and glanced at Xavier who's busy capturing photos again. Nang mahuli niya 'kong nakatingin sa kanya ay itinaas ko ang aking kamay para ipakita sa kanya ang aking phone. He immediately understand that I am talking to someone. Ibinalik ko naman ang atensyon ko kay Mommy.
"Not yet, Mom. Papunta pa lang po ako sa restaurant."
"Oh, okay. Are you enjoying your vacation? I saw your post on instagram. Ang galing ng photographer mo, ah."
Umawang ang labi ko. What the hell! How did she knows-- oh right! Pinilit pala niya 'ko na i-follow back ko siya. 
I cleared my throat. "I am enjoying po. Thank you for allowing me to travel here."
Hindi ko na pinansin ang sinabi ni Mommy sa huli. I don't want to explain further because I'm too tired to explain everything. Tsaka hindi na rin naman siya nagtanong. After a few minutes, they bade their goodbye. Pagkababa ko nang tawag ay nilingon ko si Xavier na ngayon ay nakasandal sa puno ng niyog. Ginamit niyang unan ang kanyang dalawang kamay habang nakapikit ang kanyang mga mata. 
I poked his elbow three times. "Hey, Xavier. Huwag ka ngang sumandal diyan at baka may mahulog pa na niyog at matamaan ang ulo mo."
Nagmulat naman siya, umayos ng tayo at nag-inat. I suddenly noticed our height difference. He's indeed really tall. Kailangan ko pa talagang iangat ang aking ulo para makausap ko siya ng maayos. I'm just around 4'10 and looks like he's 6'0 or above. 
"What's your height?"
He combed his hair before answering my question. "I'm 6'2. Why?"
I shrugged. "Nothing."
Nagsimula kaming maglakad papunta sa kakainan namin. 
"Matatangkad kasi 'yong mga kamag-anak ko sa side ni Papa kaya sa kanya ko namana 'yong height ko."
Hindi ko naman tinatanong. Tumango na lang ako habang nasa daan ang aking mga mata.
"That's nice."
Mahina siyang natawa. "Kaso hassle rin kapag matangkad. Alam mo bang nahirapan talaga 'kong umupo sa mga sasakyan kasi mahaba 'yong paa ko kaya minsan nahihirapan akong ipagkasya 'yong sarili ko."
"Putulin mo na lang 'yong paa mo kung nahihirapan ka na tapos ibigay mo sa akin."
Humalakhak siya. "Ang harsh mo naman, Sab! Lalahian na lang kita, gusto mo?"
I glared at him. Itinaas niya naman ang dalawa niyang kamay habang pinipigilan ang pagtawa. 
"I'm just kidding."
Inirapan ko siya at akmang papasok na sana sa restaurant nang hawakan niya ang palapulsuhan ko. I gasphed and looked at him.
"What? Akala ko ba ay kakain tayo?"
"Yes, but not here."
Natigilan ako. "What? Where?"
Ngumiti lang siya at hindi nagsalita. He pulled me somewhere away from the beach. My God! Maglalakad na naman kami? Masakit pa nga 'yong paa ko dahil sa kalalakad namin kagabi, eh!
"Damn. Masakit na 'yong paa ko," bulong ko.
I felt his hand slowly sliding on my hand. Hindi ko na iyon pinagtuonan ng pansin dahil masakit talaga ang paa ko. Tumigil ako sa paglalakad. Tumigil din siya at nilingon ako.
"Masakit na 'yong paa ko. Wala bang tricycle rito? Or anything na pwedeng masakyan?"
Ang kanyang singkit na mga mata ay nabalot ng pag-aalala. Iginala ko naman ang aking paningin para humanap ng masasakyan. Malas nga lang dahil wala kahit isa. Shit!
Napaatras ako at nagsalubong ang dalawang kilay nang nagsquat siya at tinapik ang kanyang likod.
"I'll give you a piggyback ride. Come on."
My lips parted. "W-what? No. It's okay. Kaya ko pa palang maglakad."
He chuckled and looked at me.
"Come on. Marami pa tayong gagawin ngayong araw, gagala pa tayo. Ayaw ko namang mapagod ka."
I really don't want to do it because I'm uncomfortable. I insist that we should find a tricycle, but there's none! Jesus Christ! Bakit ngayon pa? Napapikit ako at nagbuntong hininga.
I rode on his back and rest my arms on his shoulder. Naramdaman ko naman ang kanyang mga kamay sa likod ng aking tuhod. I bit my lower lip and calm myself down.
"Iyakap mo yung kamay mo sa dibdib ko."
I blinked and obeyed what he said. Nagsimula siyang maglakad habang ako'y nakatingin lang sa daan at iniisip kung nararamdaman niya ba ang boobs ko sa likod niya.