Lian Pov.
" Hwag kayong gagawa ng ingay rito para hindi nila  kayo maramdaman , Napansin ko rin na hindi sila nakakakita kapag gabi kaya advantage satin ngayon to." Ani ko habang ng aayos kami ni Mari.
"Sigurado naba kayo rito? Delikado ang gagawin niyo" Ani ng kasama namin.
"Oo nga, Wag niyo nalang kaya ituloy?" ani pa ng isa. 
"Kapag hindi kami lumabas, Mamamatay tayo sa gutom dito. Kailangan rin natin ng maiinom na tubig. Kabisado namin ang bawat sulok ng mall nato kaya wag kayong mag alala." Huminga nalang sila ng malalim. 
Hindi na kami aasa sa tulong ni iba, Kailangan rin naming Kumilos. Tiningnan ko ang relo ko. 12:38 na ng madaling araw. kailangan naming makabalik bago sumikat ang araw mamaya.
Hindi na namin sinuot ang mga sapatos namin para hindi makagawa ng ingay. Sumulip muna ako upang makasiguro na walang zombies sa dadaanan namin. Dahan Dahan kaming lumabas ng ni Mari. Ako ang nasa unahan habang nasa likod ko si Mari.
Tumingin Kami sa Cctv.
"Naka on ang Cctv, Mukhang may Survivor pa maliban sa atin." Bulong  ni Mari.
"Siguro si Dylan yan ang mga kasama niya. Maaring tinitingnan nila tayo."
Tumango ako sa CCTV.
Sumilip ako sa Daanan papuntang Supermarket. Mayroong Kaunting mga Zombies doon na dahan dahang nag lalakad.
"Kaya ba natin to? Kinakabahan ako..." Ani ni Mari.
"Sumunod kalang sakin" Sa gilid lang kami naglalakad at iniiwasan naman na malapit sa kanila. 
Nasa harap na kami ng Supermarket. Gaya ng inaasahan ko ay magulo na ito. nasa sahig na ang ibang Products may bahid rin ng dugo ang sahig Carts at mga iba pang bagay.  Dahan Dahan kaming kumuha ng mga paninda, mga delata, tubig,biscuit at iba pang kailangan namin.
"Hindi ko akalain na magnanakaw ako sa mismong pinagtratrabahuan ko." Bulong ni Mari. Napatawa ako ng mahina.
Napunta kami sa Baggage counter. May iilan pang gamit roon. Nakita ko ang Dalawang radio ng mga Security Guard.
'magagamit namin to..'
Binigay ko ang isa kay Mari. Kinuha na namin ang mga bag namin. Tiningan ko ang oras 3:46 na ng umaga.
"Kailangan na nating makabalik.." Bulong ko. Tumango naman siya. Dahan dahan kaming umalis sa Supermarket. Medyo malapit na kami sa Pinagtataguan namin.
Napatigil kami ng may nalaglag na Canned Softdrink kaya lumikha ito ng ingay. Napatingin sila sa gawi namin.
"Takbo!" Ani ko at Tumakbo kami.  Habang tumatakbo ay Tumitingin ako sa humahabol samin. Ang bibilis nila.
Malapit na kami sa Pinagtataguan namin at nakikita ko na nakasilip ang mga kasamahan namin.
"Bumalik kana dun, ilalayo ko sila" Ani ko.
"Ano?! No!, Hindi ako Papayag!" Ani niya.
"Makinig ka sakin, Masusundan nila tayo pag Bumalik na tayo pareho. Ilalayo ko sila magtago ka muna at pag wala na sila dun kana papasok, Naiintindihan mo?"
"H-Hindi, Sasama ka sakin!" Inilabas ko ang radio ko. 
"Wag kang mag alala, Magiging okay rin ang lahat. Kailangan rin natin na isipin ang iba pa nating kasamahan" Ngmuti ako sa kanya. Itinulak ko siya at Tumakbo.
"Hoy!!! Andito Ako!" Sigaw ko at Lumapit sila sakin. Nakita ko pa Nagtago si Mari.Takbo lang ako ng takbo. 
kung ako ang mawawala, wala namang mawawala sakin. pero ang mga kasamahan ko, mayroon silang anak at mga magulang na nag aalala at nagmamahal sa kanila. Tumulo ang mga luha ko habang tumatakbo.
.........
Dylan Pov.
Nakatingin ako ngayon sa Monitor ng CCTV sa mga mall. Habang Naka upo naman sa likod ko sina Rex at si Gio. Pareho silang kasamahan ko sa Trabaho. Na agaw ang atensyon ko nang makita kong lumabas ang dalawang babae. Nakikilala ko sila dahil nakikita ko rin sila rito sa Mall.
"Uyy. Tingnan niyo toh.." Ani ko at Lumapit sila sakin.
"Lian?" Gulat na ani ni Rex.
"Kilala mo sila?" Ani ko at tinuro ang dalawang babae.
"M-Mga Kaibigan ko, Sina Lian at Mari" Ani niya.
Tumingin sila sa Cctv. Zinoom ko ito at kitang kita na namin sila. Pareho silang naka paa atmay dalang mga bag. Tumango si Lian at Dahan Dahan na silang Naglakad.
"Saan sila pupunta?" Ani ni Gio
"Mukhang maghahanap sila ng pagkain. Tingnan niyo Marami pa silang kasama" Ani ko at mas zinoom pa kaya kita naman ang mga nakasilip na mga tao.
Nakarating na sila sa Sa Supermarket. Lumipat kami sa monitor sa loob ng Market. Nakita namin silang Kumukuha ng mga pagkain at iba pang mga kakailanganin nila.
"Ang Tatapang naman nila...." Ani ni Gio. Napatingin naman kami kay Rex nang napatawa siya ng mahina.
"O-oh sorry, Matagal nang matapang yang dalawang yan" Ani niya. Well, Mukhang Kilala niya nga ang dalawa.
Napatingin nalang kami ulit sa Monitor. Hindi namin alam ang pinaguusapan nila pero nakangiti silang pareho.
"Ang ganda ni Miss Mari, Sa tingin mo rex may boyfriend kaya siya?" Ani ni Gio.
"Hindi ko alam, Matagal narin kaming hindi nakakapag usap" Ani niya.
Ilang sandali pa ay Lumabas na silang dalawa sa Supermarket.  Napatigil sila ng may nalaglag na canned Softdrink mula sa mga kinuha nila. Pagkatapos nun ay sabay silang tumakbo.
"Sana makaligtas sila.." Ani ni Gio.
Malapit na sila sa Pinagtataguan nila. Nagkaroon sila ng pagtatalo halata naman sa mga ekspresyon nila.
"Ano ang pinagtatalunan nila?" Ani ni Rex.
Itinulak ni Lian si Mari at Nagtinginan muna sila. 
Lumayo si Lian kay Mari at parang sumigaw at Tumakbo papalayo. Nagtago naman si Mari sa Dilim.
"Ano ang gagawin natin? Kailangan ni Miss Lian ng Tulong!" Ani ni Gio.
"Pupuntahan ko siya, Ililigtas ko siya" Ani ni Rex.
"Ano?! Delikado sa labas Rex!"Ani ko 
"Kailangan may gawin tayo, Kaya ko to. Magmonitor lang kayo dyan at subukan niyong kontakin ang mga nasa labas"
Mukhang hindi naman siya mapipigilan. Binuksan ko ang drawer at kinuha ang baril.
"Sakaling may mangyari na kailangan mong iligtas ang mga buhay niyo" Ani ko at ibinigay ang baril sa kanya.
"Salamat" Nakatigin lang kami sa kanya habang naghahanda.
Lian Pov.
Hayst! Hindi ba napapagod ang mga to sa habolan? Kailangan kong makahanap ng mapagtataguan.  Nadapa ako ng mapatid ako sa bag na nasa sahig. Naririnig ko na malapit na sila. Ano na ang gagawin ko?
Natulala ako ng makitang palapit na sila sakin. Hanggang dito nalang ba ako? Mama, Papa Mahal ko po kayo.Sorry po kung binigo ko kayo. Sana Tinuloy ko nalang ang pagiging nurse ko at magtrabaho sa ibang bansa.. 
Pumikit ako kasabay ng pagtulo ng Luha ko... Sobrang lapit na nila..
.
.
.
.
.
.
Napadilat ako ng may narinig akong putok ng baril. Nakita ko si Rex na Palapit sakin.