Dheille Amethyst's POV
Nagising ako nang tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Nakalimutan ko nga palang isara ang kurtina dahil nagmamadali akong natulog kagabi. Mahimbing ang tulog ko kagabi lalo na't may kayakap ako sa pagtulog.
Wait... Kayakap?!
Napabalikwas ako ng bangon at agad na tumingin sa gilid ng aking kama. Walang bakas na humiga roon at malinis ang pagkakalapat ng kumot. Tama nga, panaginip lang ang lahat. Minsan talaga ang mga panaginip ko ay parang totoo. Ang realistic—
Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at iniluwa si Ivan na may dalang tray. Nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin sa mukha niyang nakangiti.
Ibigsabihin magkatabi talaga kaming natulog?! At hindi panaginip ang lahat?!
Hindi ko alam pero bigla ko na lang pinakiramdaman ang sarili ko kung may masakit ba sa katawan ko—kasama na rin ang pagitan ng mga hita ko at tiningnan ko rin kung kumpleto ba ang suot ko. Baka may nangyari sa amin pero hindi ko alam, ah.
" What are you doing? " Nagtatakang tanong ni Ivan sa akin habang nakakunot ang mga noo.
Namula naman ako at umiwas ng tingin. " N-nothing. "
Tumango naman siya kahit halatang hindi siya kumbinsido sa sagot ko ngunit hinayaan niya na lang. " Breakfast is ready. Inutusan ako ni Mom na dito na lang tayo mag-agahan dahil may kausap sila sa baba. They don't want us to know, maybe about our wedding. " Wika niya habang inaayos ang mga plato na may lamang pagkain.
Agad akong naglaway nang makita ko ang mga nakaahin— may lasagna, hotdog, eggs, bacon, spam at mayroon din limang french toast na may katabing strawberry jam, at higit sa lahat ang dalawang tasang kape. Ang sarap!
Nang maiayos niya na ang mga pagkain ay agad kong kinuha ang parte ko at sinimulang lantakan. Hindi siya makapaniwalang nakatitig sa akin habang pinapanood akong kumain. When I started to feel uncomfortable, I gave him a deadly glare so he quit staring and minded his own business.
" You must be really hungry. Kumain ka naman kagabi 'di ba? " Komento niya habang patuloy ko pa ring nilalantakan ang pagkain ko. Hindi ko siya pinansin dahil ayaw na ayaw ko talaga sa lahat kapag kinakausap ako habang kumakain.
Ngunit kahit gano'n ay ayaw ko naman maging bastos kaya tinugon ko na lang siya sa pamamagitan ng pagtango.
Ipinagpatuloy ko lang ang pagkain kahit naaaninag ko ang panay na pagsulyap niya sa akin. Dahil sa hindi ako komportable ay pilit kong tinapos ang pagkain ko at dumiretso sa banyo.
Napatingin ako bigla sa salamin upang tingnan ang itsura ko. Baka may dumi pala ako sa mukha kaya niya ako tinitingnan. Nagsipilyo na rin ako at naghilamos ng mukha para fresh ako tingnan. Nakakahiya kasi sa kaniya ka ang fresh ng itsura niya kahit kagigising lang.
Agad akong lumabas ngunit hindi ko na siya naabutan doon at wala na rin ang mga pinagkainan namin doon. Nagkibit-balikat na lang ako at napagpasyahang bumaba.
" Delle, honey, it's better if we pursue them to live under one roof. Much better kung bago ang wedding ay komportable na sila sa isa't-isa para maiwasan ang pagkailangan. This is also their way to get to know each other, right?" Rinig kong wika ni Daddy kay Mommy habang pababa ako ng hagdan.
What?! We will live under one roof?! That's too much!
Nag-init ang dugo ko dahil sinabi ni Daddy. Ayos lang sa akin kung itutuloy itong kasal dahil wala naman akong magagawa, pero ang pagtira sa iisang bubong kahit wala pang kasal? That was too much!
Bago ko pa maihakbang ang isang paa ko ay may tumakip na sa bibig ko at hinila ako papasok ng kwarto. Pilit akong nagpupumiglas ngunit mas malakas siya kaya napwersa niya akong naipasok sa kwarto.
" Shut up! They might hear you! " Bulong niya sa tenga ko dahil pilit pa rin akong nagpupumiglas.
Hindi ko na natiis kaya inapakan ko nang malakas ang paa niya at siniko ang panga niya, nabitawan niya naman ako at kitang-kita ko kung gaano niya namilipit sa sakin. Bahagya naman akong nakonsensya kaya lumapit ako sa kaniya at tinulungan siyang tumayo.
" S-sorry, ayaw mo kasi ako bitawan eh... " Mahina kong paghingi ng paumanhin pero sapat na upang marinig niya. Tumango lang siya habang hawak-hawak ang panga at napapailing.
" Ang lakas mo namang babae ka! Babae ka ba talaga?! " Sigaw niya sa akin at nag-init naman ang dugo ko.
" Babae ako! Kung hindi mo lang alam ay nag-aral ako ng martial arts noong nasa America pa ako! Kasalanan ko bang bigla mo na lang akong hihilahin?! "
" Eh kasi naman bababa ka roon! Narinig ko din 'yon ngunit ayaw ko naman mag-protesta. Tapos nakita kita na pababa so I decided na hilain ka palayo roon." He argued. Taray naman, tag-lish. " I didn't know na may skills ka sa martial arts, nabinyagan pa tuloy ako. "
" Bigla-bigla ka na lang kasi nanghihila! "
Sinamaan niya ako ng tingin at gumanti naman ako. Akala niya siya lang ang marunong magtaray, ah!
" So, what's our plan? I don't want to live with you, that's disgusting. " He mumbled after a long time of silence.
Did he just say.. . Disgusting?!
" Disgusting?! So I'm disgusting?! Damn you! " I hissed. How dare he called me disgusting!
His eyes widened and waved her hands in front of me. N-no, i-it's not like t-that... "
I scoffed and rolled my eyes before turning my back to him. I walked away but I eventually stopped when I heard a whisper, but not enough for me to hear.
" What did you say? " I asked raising my brow to him.
" Nothing. " Sagot niya na may kasamang pag-iling.
My jaw dropped when he pass me by and lie down on my bed. On my bed!
" What the hell are you doing?! That's my bed! Go get you own!" I shouted but he just ignored me.
I walked towards him and pull him out of my bed. " Get out! "
" I don't want! Let me lay here! It's comfortable, you know? "
" Of course I know because that's my bed!" I continued pulling him up but he keeps insisting that he wants to lay on my bed. Damn!
Sa kakakahila ko sa kaniya ay mukhang nairita siya kaya hinigit niya ang kamay niya sa akin ngunit sa kasamaang palad ay naisama niya ako kaya...
Natumba ako sa ibabaw niya. SA IBABAW NIYA!
My face reddened when he naughtily grinned. Fvck this. I know what he was thinking, so jerk!
" Oh, so you're a wild type, huh? " He teased, grinning from ear to ear. Mas lalo namang namula ang mga pisngi ko at halos hindi na ako makahinga dahil sa sobrang lapit namin. His eyes is looking at me intently and I unconsciously bit my lower lip when he look at it— I don't know what kind of look that was but it's full of... Lust? His face darkened while staring at my lips.
Halos mahigit ko ang aking hininga nang unti-unti niyang ilapit ang mukha niya sa akin.
" You—"
Sasagot na sana ako nang biglang bumukas ang pinto at napahiyaw naman si Mommy nang makita niya ang posisyon namin.
" Oh my God! What are you two doing?! Hindi pa kayo kasal! "
Namula naman ako at agad na umalis sa ibabaw niya. " M-mom, i-it's not what you t-think," Pagtanggi ko. Ipinaliwanag ko sa kaniya kung bakit gano'n ang posisyon namin na naabutan niya at parang nabunutan naman siya ng tinik sa kaniyang lalamunan.
" Oh, goodness... Basta saka niyo na lang 'yan gawin kapag nasa honeymoon na kayo." Bumungisngis siya kaya namula ang pisngi ko at umiwas ng tingin. Nahagip naman ng paningin ko si Ivan na nakaiwas din ng tingin at... namumula?
Bakit naman siya namumula? Baka may sakit? Nabalik lang ako sa ulirat nang marinig ko ang pagbagsak ng pinto senyales na umalis na si Mom. I don't know what to say so I just lie on my bed, closing my eyes and forcing myself to sleep. I don't want to acknowledge the awkwardness around us.
" Dheille..., " mahinang usal ni Ivan ngunit sapat na para marinig ko. Lumingon naman ako at halos nagkabuhol-buhol ang bituka ko sa tiyan nang magtagpo ang mga mata namin. Titig na titig siya sa akin na parang kinakabisado ang bawat sulok ng aking mukha.
" B-bakit? " Napalunok naman ako sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Pilit kong binabasa ang emosyon na nakaukit sa mga mata niya ngunit hindi ko iyon mapangalanan.
Marahas naman siyang bumuntong-hininga at marahas din na iniling ang kaniyang ulo at padabog na lumabas ng kwarto ko. Napakunot ang aking mga noo sa kaniyang inasta.
Weird.
-----------------------------------------------
Nagising ako nang may maramdaman kong humahaplos sa buhok ko. Nakatulog ako dahil sa kakaisip kung bakit gano'n ang inasta ni Ivan kanina. Medyo puyat din ako dahil naco-conscious akong matulog kagabi lalo na't may katabi akong lalaki. Naglalaway pa naman ako at malikot matulog.
Nangunot ang aking mga noo dahil hindi pa rin tumitigil ang paghaplos sa buhok ko. Napagpasyahan kong lingunin kung sino man ang pangahas na umiistorbo ng tulog ko—na sana ay hindi ko na lang ginawa.
Damn!
Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Ivan na matiim na nakatitig sa akin habang hinahaplos ang buhok ko. Pinapanood niya ba akong matulog simula pa kanina? Napabalikwas ako ng bangon at bahagyang lumayo sa kaniya.
" 'W-wag kang l-lalapit... "
Nangunot naman ang kaniyang noo. " Why?"
Why?! 'Yon lang ang isasagot niya? Pagkatapos niya akong panoorin habang matutulog ay "why?" ang isasagot niya? Na para bang normal lang 'yon?
Napasinghal ako dahil sa inisip ko at matalim siyang tiningnan. Nakita ko naman ang takot na bumakas sa kaniyang mukha ngunit madali niya iyong binura—sa kabutihang palad ay nakita ko kaagad iyon.
" Pinapanood mo ba akong matulog?" Matapang kong tanong sa kaniya at mas lalo pang tinaliman ang pagtingin sa kaniya kaya napalunok siya.
" Y-yes— I mean, of course not!"
Pinanliitan ko siya ng mata. " Are you sure?" Nang-uusisa kong tanong at tumango naman siya. " Eh bakit ka nasa higaan ko?"
Napalunok naman siya at tumikhim. " I-I w-was checking on y-you... " Tinaasan ko naman siya ng kilay at napabuntong-hininga naman siya. " Okay, fine! " Pagsuko niya. Ako pa rin pala ang mananalo, eh. I mentally smirked on that thought—ngunit nawala agad iyon nang marinig ko ang sagot niya. " I want to see you sleeping. You were peacefully sleeping earlier, so I decided to sneak in on your room. "
Napanganga naman ako sa sagot niya. Pinanood niya akong matulog? Ano naman ang itsura ko no'n?!
Damn. This is embarassing.
" Don't worry, maganda ka pa rin naman kahit natutulog ka. " Dugtong niya sabay kindat sa akin na siya namang nagpakabog ng dibdib ko at nagpainit ng mga pisngi ko. Ngumisi naman siya at pumihit palabas ng kwarto, ngunit bago siya lumabas ay lumingon muna siya sa akin. " And oh, you have still saliva in your face." Nanlaki naman ang mga mata ko at siya ay napahagalpak ng tawa bago tuluyang lumabas.
Agad-agad akong pumasok ng banyo upang tingnan ang sarili ngunit wala naman pala akong laway sa mukha ko. Damn! Nakakahiya! Nahuli niya ako roon, ah!
Nakakainis! Lagot ka sa'kin mamaya!
-----------------------------------------------
" Mom! Dad! Please, I don't want to live with him!" I protested. Hinabol ko sina Mom at Dad sa kwarto nila ngunit sinaraduhan nila ako ng pinto at ni-lock iyon.
Napaupo na lang ako sa harap ng pinto nipa at tahimik na umiyak habang yakap ang aking mga tuhod.
This is too much...
Bakit sila ganito? Ginawa ko naman lahat para mapasaya sila. I did everything to make them proud of me. I sacrificed my own ambition for their sake of happiness. And now, my freedom? I understand why the are doing this to me.. , but this is too much. They are controlling me. They are controlling my life.
" Dheille... " Napatingala ako nang marinig ko ang boses ni Ivan. Nakasandal siya sa pinto ng kwarto ko habang nakahalukipkip at matamang na nakatingin sa akin.
Agad kong pinunasan ang mga luha ko at tumayo. Pumasok ako sa kwarto ko nang hindi man lang siya pinapansin at pinilit ang sarili ko na matulog. Bahala na siya kung susunod ba siya sa'kin o hindi. Wala naman akong pakialam, eh.
Umiyak ako nang umiyak hanggang sa maramdaman kong lumubog ang kabilang side ng kama. Hindi ko na kailangang lumingon dahil alam ko na kung sino 'yon.
Hinayaan ko lang siya at tumigil na na sa pag-iyak dahil ayaw ko namang makita niya ako sa ganitong situation. My parents raised me not to show the vulnerable side of me. I shouldn't be vulnerable in front of other people. I've been bullied then for being weak, and I don't want that to happen again. Because of that, I didn't experience the comfort of my friends because they couldn't see me crying. Even Elias didn't see me cry even once. So why would I do with Ivan? If anyone should see me that I'm crying, that's only Elias and not Ivan.
" Don't cry... " He whispered to my ear. Kumabog ang dibdib ko dahil alam kong magkalapit lang ang katawan namin. Medyo nakiliti din ako dahil sa init ng kaniyang hininga.
I stayed quiet for him to think I was sleeping. But didn't work.
" I know you're awake. Let's talk about this." He declared so I faced him. Nakatihaya siya at nakatitig sa kisame ng kaniyang kwarto.
I heaved a sigh and stared at the ceiling. We stayed like that for ten minutes until he decided to break the silence. " Let's fix this marriage. "
Bahagyang nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. What does he mean?
" What do you mean?" I asked curiously. I really have no idea what he was talking about.
" This marriage. Alam kong hindi ka rin sang-ayon sa setup natin, pero may magagawa ka ba?" Umiling ako. " See? So I badly need your cooperation here."
" Then what should we do? Show them that we are happy in this marriage? Nah, that will not gonna happen. Ever. "
He heaved a deep sigh and stared at me. I quickly became conscious so I averted my gaze from him. He looked down, probably noticed my consciousness before heaving a sigh again.
" Let's pretend." I furrowed my brow while looking intently at him. " Let's pretend that we are in love. We are happy. And we are getting along. But before that, we must fix our setup. Are you ready?"
I looked down, staring at the floor, weighing his suggestions. For me, it was a better suggestion. Atleast our suffering will lessen, right? It's not a difficult thing since we only need to pretend. Nothing more, nothing less. They were controlling us, but now, we are gonna control them.
I looked at him and bravely nodded. " Let's do this." I declared and smiled.
He smiled at me making my cheeks burn. Damn, why he is so hot?
" Alright. Let's set these things up." He said and I nodded.
Little did I know that this setup will change my life forever.