PABAGSAK na naihiga ng binata sa huling pagkakataon ang sarili sa kama. Ngingiti-ngiting pinagmasdan ang kamang naging saksi ng kanilang kaligayahan. Napabangon siya ng maalala ang lahat para lang mapamura. Hindi siya takot sa nagawa, hindi rin naman niya pinagsisisihan. Ngunit, dahil sa naalala nito kung kaya't napatampal ito sa noo.

"Damn it, she's still a virgin." Naiusal niya. Nakita pa niya ang bakas na patunay na siya nga ang nakauna sa kanya. Titig na titig ito sa bakas ng dugo na nasa kama. Katibayan — that the woman he suck in was still a virgin.

Napapikit siya habang napapaisip. "Bakit hindi siya tumutol? Bakit hindi niya ako sinumbatan man lang?" mga tanong sa kanyang isipan.

Agad na napabangon si Javy at nagmamadaling nagsuot ng damit, saka dali-daling pumanaog upang hanapin ang dalaga. Kailangan niya itong makita para magkausap silang dalawa.

Pagkababa niya pa lang, ay agad namang sumalubong sa kanya ang matandang ginang na noon ay paakyat na rin sa kuwarto nilang dalawa. Nakakunot ang noo nito habang nakatitig sa napapamulagat na binata. Magulo ang buhok at halatang kakabangon lang nito sa higaan niya. Baliktad ang tsinelas at halatang hindi nito iyon napansin habang…

Baliktad din ang suot na pang-itaas?

Tutok na tutok si manang sa kanya na pakiwari nito'y nakahithit ng droga. Una ng nagbasag ng katahimikan ang binata sa matanda.

Napapalunok pa ito bago nakapagsalita. "Good morning sa 'yo manang." Bati niya rito.

"Good morning din po, Sir Javy." Bati rin nito sa kanya. Nilapitan niya ang binata. "Sir, aalis na ho ba kayo? Ayaw mo bang mananghalian na muna rito bago ka man lang umalis?" tanong ng ginang.

"Hindi na ho, Manang. Kailangan kong makita at makausap si Kyla," sagot niya sa ginang. Nalalampasan na sana niya ito ng bigla siya nitong pigilan. "Bakit po, Manang? May kailangan pa ho ba kayo rito sa resort?" tanong niya rito.

"Wala naman po, sir. Kaya lang po kasi,"

Napakunot ng noo nito si Javy. "Ano po 'yon?"

Itinaas ni Manang Thelma ang kanyang kamay at agad na itinuro ang suot na damit nito. Napatingin naman ang binata sa itinuturo ng matanda. "Baliktad po kasi ang t-shirt ninyo sir."

Nagulat pa ang binata ng makita nito ang kanyang suot na damit. Agad niya itong hinubad at saka mabilis na binaliktad para isuot nang muli. Sa katunayan nga niyan ay gusot na ang damit ng kanyang maisuot. Bagay na pinagtatakhan ng ginang. Hindi kasi umaalis ng bahay ang binata kapag hindi pulido't plantsado ang damit na suot nito. Ayaw nito sa gusot.

Napabuga ng hangin nito si Manang Thelma. Nakapameywang na ito ng humarap sa binata. "Nag-away ba kayong dalawa?" pang-uukil nito sa kanya. Isang beses lang itong magdala ng babae sa resort at umalis pa.

"H-hindi naman po, Manang Thelma. Bakit niyo po naitanong?" balik tanong naman nito.

"Kung ganu'n na hindi naman pala kayo nag-away, eh, bakit parang balisa ka? Javy, may problema ba?" tanong ni Manang Thelma sa kanya ng huli.

"Manang wala po. Nagtaka lang ako kung bakit…" Hindi nito masabi ang gusto nitong sabihin. Sa halip ay naibaling nito sa iba ang kanyang paningin. "Sige po, alis na ako. Balik na lang po ako sa susunod na mga araw." Naisagot na lamang niya.

"Isama mo na rin si Kyla. Aba'y dinala mo nga gabi pang talaga, pakiwari ko tuloy ay itinatago mo sa amin ang iyong mapapangasawa." Pagtatampo ni Manang Thelma.

"Sige po, Manang. Next time aagahan na po namin ang pagpunta rito,"

"At dalasan niyo na rin."

"At dadalasan na rin," sagot niya. "Pati dasal na rin." Pabulong niyang usal ng huli.

Datapwat naguguluhan ang matanda'y, naikibit balikat na lamang nito ang gumugulo sa isipan. Nang makapasok ito sa kuwarto ng binata'y, ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata sabay napapailing habang napapangiti, dala ng kanyang nakikita. Nilapitan pa nito ang mantsa sa kama saka mahinang tumawa.

Kahit matanda na'y kinikilig pa rin pala siya. Sa isip-isip niya.

"Mga kabataan nga naman, hindi makapag-antay sa tawag ng laman. Tsk tsk," pagkausap niya sa kanyang sarili. "Hindi naman pala nag-away 'tong dalawa eh. Pero sa kama hindi na ako sigurado kung hindi nga nag-away ang dalawa. Sa laki ng ebidensiya, panigurado akong may rambolang naganap sa pagitan nilang dalawa." Nakangiting usal ng matanda sabay tanggal ng kobre kama.

Doon pa lang pumasok si Mang Kanor na noon ay narinig ang pagbulong-bulong ng asawa.

"Pati ba naman ang mantsa ng kaligayahan nilang dalawa ay pakikialaman mo pa, Mahal?"

"Nako, Mahal. Sa susunod na babalik iyang dalawa rito ng magkasama, ay magpapahanda na ako. Malamang niyan ay may buto na ng pakwan na tumubo sa loob no'n." Sabi pa ni Manang Thelma sa kanyng asawa habang nangingiti sa kanyang sarili.

"Ewan ko sa 'yo, Mahal. Kung anu-ano ang pinagsasasabi mo."

"DIYOS ko, paano kung magbunga nga ang ginawa namin ni Javy?" Nakapikit na wika ng isipan ni Kyla.

That was her night. Her most unforgettable night. Ngunit, sa kabila ng kanyang kasiyahan ay ang pangambang namumutawi sa kanyang isipan.

"Hindi ko alam kung tatanggapin niya ang magiging bunga ng nangyari. Hindi ko alam kung ano pa ang mukhang maihaharap ko sa aking mga magulang, lalo na kay Mariane. Diyos ko, tulungan mo naman ako sa pinasukan kong gulo," usal ng kanyang isipan habang binabagtas ng bus ang daan tungong Manila.

Apat na oras din ang inabot ng biyahe ng dalaga. Ngunit hindi ito nakaramdam ng pagod sa katawan, kundi pagod ng kanyang isipan. Pagdating nito sa bahay nila ay may nag-aabang na pala sa kanya.

"Nakauwi ka na rin. Saan ka natulog buong magdamag?" salubong ng kanyang amang nagtatanong. Nakaupo ito sa kahoy na bangko habang nakaharap sa kanya.

"'T-Tay, k-kuwan po kasi..." Utal niyang sagot habang hirap na hirap sa kanyang idadahilan sa ama.

"S-sa bahay lang po ng… ng kaklase ko, 'tay." Sagot nito.

Pinakatitigan pa muna siya ng ama. "Sigurado ka ba diyan sa sinasabi mo, Kyla?" paninigurado ng ama. "Ikaw ba'y nagsasabi ng totoo sa harapan ko?"

"Oo naman po, itay. May ginawa lang po kaming p-presentation kagabi." Dahilan pa niya. Nang makita nitong naniwala na ang ama ay saka pa lamang siya napabuga ng hangin.

Kamuntikan pa siyang mapaaray sa tuwing tinatangka na nitong maglakad. Paano'y, sariwa pa sa kanya ang bakas ng pagkawala ng mahalagang hiyas sa buhay niya. Napapangiti naman siya sa tuwing nagugunita, ang nangyari sa kanila ng lalaki. Kay tagal na panahon din niyang pinangarap na makaharap ito at makasabay man lang. Ngunit, hindi isang simpleng pangarap ang nangyari sa kanila kagabi. Kundi isang pangyayaring kahit ilibing niya sa hukay ay hindi kailan man mawawala't mamamatay.

Magtatatlong oras na buhat ng makauwi si Kyla sa kanila. Agad siyang dumeretso sa kaniyang kuwarto at pabagsak na inihiga ang pagal na katawan sa kanyang higaan. Habang nakahiga ay panay ang pagbuntong hininga niya.

Napatingin siya sa wrist watch niya, "6:30 na?! Late na naman ako." Gulat niyang naibulalas. "Kakainis, hindi pa nga ako nakakabawi sa project kong nasira, late pa ako." Atungal niya. "Ano na'ng gagawin ko ngayon." Dagdag niyang wika sa sarili, sabay tinakpan ang mukha dala ng panggigigil. "Baka nandoon na si Javy at Mariane. Natatakot akong magpakita o harapin kahit sino man sa dalawang iyon," usal niya sabay buntong hininga na naman.

Wala nang nagawa pa si Kyla, kundi ang maligo at magsuot na ng kanyang uniporme. At dahil scholar siya sa school ng mga Del Prado, kinakailangan na maabot niya ang standards ng mga ito, pagdating sa kanyang mga grado.

‘Kaya mo 'yan Kyla,’ pagpapalakas nito sa kanyang sarili.